Η ερώτηση μου είναι τι κοινό εχω με τον (Ανθ)Έλληνα πολίτη που στα ωριμα εργασιακα του χρόνια εζησε το ζουμερο ΠΑΣΟΚ 81-89 και μετα τον Σημίτη και εφαγε και έκανε 4 σπίτια και 18 οικόπεδα? Προσωπικά δε βρίσκω κανενα κοινό, με όλον τον σεβασμό.
Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά, σε παγκόσμιο επίπεδο, και σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.
Να σου πω δύο:1) Οι Πορτογάλοι. (Αν έχεις πάει εκεί θα καταλαβαίνεις πολύ καλά τι λέω). Υπήρξε εποχή (τότε που η Πορτογαλία ήταν μια μεγάλη αποικιοκρατική δύναμη) που ΟΛΟΙ οι κάτοικοι της μικρής χώρας της Ιβηρικής χερσονήσου καλοπερνούσαν. Αυτό είναι κάτι που αν πας, το βλέπεις, ακόμα και σήμερα. Βλέπεις μια "παλιά αίγλη", που όμως τώρα πια δεν μπορεί ούτε να συντηρηθεί σαν τρόπος ζωής και επίπεδο διαβίωσης.
Η εποχή αυτή έχει παρέλθει, και οι σημερινοί Πορτογάλοι πρέπει να αγωνιστούν (όπως κι εμείς άλλωστε) για να διατηρήσουν ένα υποφερτό επίπεδο ζωής. ΚΑΜΜΙΑ σχέση με την ευμάρεια και ευημερία της προ 2-3 αιώνων χώρας.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι σημερινοί κάτοικοι της Πορτογαλίας (Πορτογάλοι)
"δεν έχουν κάτι κοινό" με τους τότε. Οι ίδιοι είναι, και τη χώρα τους συνεχίζουν να την κατέχουν και πάνω της να ζουν και να παράγουν, όπως και οι τότε κάτοικοι.
2) Οι κάτοικοι του Detroit (πολιτεία Michigan, USA). Τις δεκαετίες 1930~1990 το Detroit ήταν μια ανθούσα περιοχή (λόγω της βιομηχανίας αυτοκινήτου η οποία άνθισε εκεί αυτές τις 6 δεκαετίες και έκανε την οικονομία της να απογειωθεί). Μετά το 1990 άρχισε η πτώση (για λόγους που δεν είναι του παρόντος, πάντως η βιομηχανία αυτοκινήτων στις ΗΠΑ συρικνώθηκε) και η πρώτη περιοχή (και οι κάτοικοι της) που το πλήρωσε ήταν το Detroit. Π.χ. σήμερα ο πληθυσμός του έχει μειωθεί κατά 30% σε σχέση με το 1990.
Αυτό όμως ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι οι σημερινοί (εναπομένοντες, 70%) κάτοικοι του αισθάνονται ότι
"δεν έχουν κάτι κοινό" με τους τότε, που είχαν (πολύ) καλύτερο εισόδημα. Οι ίδιοι είναι. Και έτσι αισθάνονται.
Το να λες λοιπόν ότι
"εγώ δεν έχω σχέση με τον Έλληνα του πασοκ και του Σημίτη" (εννοώντας ίσως ότι είσαι άλλη ράτσα? Ή τι άλλο?) ούτε σε τιμά, ούτε είναι η πραγματικότητα.
Αν παρά τούτο εσύ δεν ικανοποιείσαι από αυτά που (σήμερα) ο τόπος και οι υπόλοιποι που ζουν πάνω του σου προσφέρουν, ελεύθερος άνθρωπος είσαι, και μπορείς να κάνεις είτε αυτό που έκανε το 30% των κατοίκων του Detroit (πήγαν σε άλλη πολιτεία), είτε ό,τι άλλο εσύ νομίζεις.
Δεν μπορείς όμως να διαχωρίζεις τη θέση σου (και τη στάση σου) από το εθνικό σύνολο, αν η επιλογή σου είναι να ζεις εδώ.