Απομεινάρι της παιδικής μου ηλικίας...
Μοντέλλο μάλλον του '57.
Πουλιώταν κάτι παραπάνω απο 400 μάρκα,ποσό μάλλον μεγάλο για εκείνη την εποχή.Στα χέρια μου έφτασε γύρω στο '83 και μου κράτησε ατέλειωτες ώρες συντροφιά στην εφηβεία,ταξιδεύοντας με μουσικά σε όλον τον κόσμο.
Σήμερα,με χαρά διαπίστωσα οτι δουλεύει "καμπάνα"
και δέν αντιστάθηκα στον πειρασμό να βάλω στο πικάπ που έχω συνδέσει με αυτή τη συμπαθητική "γκρανγκάσα" κάποια απο τα 45άρια μου που ψώνιζα μανιωδώς κάθε Κυριακή απο το Μοναστηράκι,αφού είχα χαζέψει τον "Σαμψών" να σπάει πέτρες πάνω στο κεφάλι του,και τους παπατζήδες να χάνουν "καφετιά" από τον "κλακαδόρο", μέχρι να τσιμπήσουν κανέναν "τυχερό"...
Η οικονομική αξία του,μου είναι αδιάφορη.
Απλά,μοιράστηκα τη στιγμή.
Αρκετοί,θα καταλάβουν τι εννοώ...