Διαφωνίες σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση

[Mad Collector]

Δεν μου απάντησες: Η ενδεικτική μου απάντηση σου αρκεί ή θελεις και άλλα παραδείγματα για τον ρόλο της Γερμανίας στις διαχρονικές σφαγές Ελλήνων από Τούρκους?

[imike]

Σε ποιες σφαγές αναφέρεσαι; Μη μου παραθέτεις ιστορικά κείμενα

[sac]

Ουδέποτε μας ενδιέφερε η κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, ουδέποτε μας ενδιέφεραν οι αποφάσεις που λαμβάνονταν σε ανώτατο ευρωπαϊκό επίπεδο, ουδόλως μας ενδιέφερε να συμμετέχουμε στα ευρωπαϊκά όργανα, ουδόλως μας ενδιέφερε να μετέχουμε στην στη διαμόρφωση και εφαρμογή πολιτικών σε οποιοδήποτε επίπεδο. Το μόνο που μας ενδιέφερε ήταν να ρέει το ευρωπαϊκό χρήμα. Τώρα λοιπόν που η κρίση χτύπησε την Ευρώπη, τώρα που τελείωσαν οι ψευδαισθήσεις, τώρα που καλούμαστε να συμμετέχουμε και εμείς στη διάσωση της ΕΕ (για το καλό της ίδιας της χώρας αλλά και της ΕΕ), ε λοιπόν τώρα η ΕΕ δεν μας κάνει!!

Συμφωνώ σε όσα γράφεις και συμπληρώνω ότι για αυτούς τους λόγους η Ευρωπαϊκή Ένωση έγινε "Γερμανική Ένωση". Αφού απεμπολίσαμε (και εμείς και κάποιοι άλλοι) το "κυριαχικό μας δικαίωμα" να συμμετέχουμε στη λήψη των αποφάσεων...


Συμπληρώνω με την ευκαιρία ότι οι "προβληματισμοί" που εκφράζονται στις μέρες μας δεν προέκυψαν εξαιτίας της κρίσης, όπως πολλοί νομίζουν. Ούτε βέβαια έχουν σχέση με το ευρώ. Υπήρχαν από το 1961:
"Η ΕΔΑ δι' ανακοινώσεώς της χαρακτηρίζει την υπογραφήν της συμφωνίας με την ΕΟΚ ως νέαν αντεθνικήν ενέργειαν της κυβερνήσεως της υποτελείας, ολεθρίαν δια το παρόν και το μέλλον του τόπου, ένα νέον βήμα υποδουλώσεως εις τους ξένους ιμπεριαλιστάς. Δια της συμφωνίας αυτής, συνεχίζει η ανακοίνωσις, η χώρα μας παραδίδεται αλυσοδεμένη εις τα συμφέροντα των μονοπωλίων της Δυτικής Ευρώπης και κυρίως της Δ. Γερμανίας, με ανυπολογίστους καταστρεπτικάς συνεπείας δια την εθνικήν μας οικονομίαν, το βιοτικόν επίπεδον του λαού, τας λαϊκάς ελευθερίας, την ανεξαρτησίαν και αυτήν την εθνικήν μας υπόστασιν. Προ των κινδύνων αυτών, η ΕΔΑ καλεί τον λαόν εις αγώνα δια την ανατροπήν της καταστρεπτικής συμφωνίας και την αποτίναξιν του ζυγού της υποτελείας που επιβάλλουν οι ανάξιοι κυβερνήται του".
(Από το παραπάνω λινκ της βικιπαιδείας.)

και κυρίως της Δ. Γερμανίας

Ο "πρωταγονιστικός" ρόλος (ή όπως θέλετε πείτε τον) της Γερμανίας ήταν γνωστός από την πρώτη στιγμή, δεν προέκυψε τώρα.

[Mad Collector]

Σε ποιες σφαγές αναφέρεσαι; Μη μου παραθέτεις ιστορικά κείμενα

Ε μα έλεος, διάβασε τι έγραψα πρίν...Δεν σου κάνει για σφαγή η γενοκτονία των Ελλήνων της Μ.Ασίας? Και γιατί να μην αναφερθώ σε ιστορικά κείμενα? Συγγνώμη, από που θα αντλήσει κανείς πληροφορίες, αν όχι από τα καταγεγραμμένα ιστορικά κείμενα? Από το μυαλό μου νομίζεις τα βγάζω? Δεν το συνεχίζω, δεν έχω καμμία  όρεξη να τσακώνομαι, απλώς απαντάω επειδή μερικά ερωτήματα θέλουν απαντήσεις ...φαινεται πως απλώς με δουλευεις τωρα...Ρωτα κανεναν ιστορικό, αμα νομίζεις οτι αυτα δεν ειναι σφαγές και εάν νομίζεις οτι τα βγαζω από το μυαλό μου και σου λεω παπαντζες...

[imike]

Το να μου παραθέτεις αποσπάσματα από διάφορα σκόρπια κείμενα δεν έχει κάποιο νόημα, με συγχωρείς αλλά χάνομαι. Ούτε σου ζητάω ιστορικές αποδείξεις, την δική σου άποψη θέλω.
Αν αναφέρεσαι στη μικρασιατική καταστροφή (1923) και στην πράγματι υπαρκτή σφαγή των Ελλήνων από τους Τούρκους, μπορείς να μου υποδείξεις το ρόλο των γερμανών σε αυτήν; Διότι τα ιστορικά αρχεία που μου παρέθεσες αναφέρονται στις απαρχές του α παγκοσμίου πολέμου, όπου πράγματι οι Γερμανοί ήταν σύμμαχοι με τους Οθωμανούς. Άλλο ο α παγκόσμιος, άλλο το 1923.
Δεν σε δουλεύω, ούτε έχω καμία διάθεση για αντιπαράθεση, φιλική κουβέντα κάνουμε.   

[Mad Collector]

Δεν υπάρχει περίπτωση να μιλήσω χωρίς ιστορικές αποδείξεις, τι πα'να πει "προσωπική μου άποψη"αμα δεν έχω τεκμήρια να την στηρίξω? Αμα δεν παρέθετα στοιχεία, θα γέλαγες και συ και 2 χιλάδες άτομα στο σιτε για την αυθαίρετη και ατεκμηρίωτη "προσωπική αποψη" μου, και ακριβώς αυτό θα μου επεσήμανες αμέσως και δικαίως...

Πόσο μάλλον που βοά από ιστορικά τεκμήρια η ιστορία! Μου ζήτησες ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, στο έδωσα, και τώρα μου ζητάς "όχι ιστορικά κείμενα" αλλά την "προσωπική μου άποψη"? Εγώ λοιπόν σου έδωσα το ιστορικό τεκμήριο ενός τρανού επί μακρόν παραδείγματος σφαγής, και η προσωπική μου άποψη συμφωνεί απολύτως με τα τεκμήρια αυτα. Δεν θα μπορούσε η άποψη μου να είναι διαφορετική εν όψει αποδεδειγμένων γεγονότων περί της σφοδρής παρεμβολής των Γερμανών εναντίον της Ελλάδος τότε.

Την δε αντίρρηση σου, ότι "τα ιστορικά αρχεία που μου παρέθεσες αναφέρονται στις απαρχές του α παγκοσμίου πολέμου, όπου πράγματι οι Γερμανοί ήταν σύμμαχοι με τους Οθωμανού, άλλο ο α παγκόσμιος, άλλο το 1923" δεν τα καταλαβαίνω, υπό την έννοια οτι δεν δίνει κανένα συγχωροχάρτι στους Γερμανούς οτι τότε ήταν σύμμαχοι με τους Τούρκους...μα αντιθέτως, ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα, οτι συνεχώς οι Γερμανοί ήταν σύμμαχοι με τους Τούρκους! Τι πα' να πει "άλλο"? Δεν ήταν σφαγή των Τούρκων με Γερμανικο δάκτυλο η Γενοκτονία Ελλήνων, επειδή ήταν στα πλαίσια του α παγκοσμίου πολέμου και οι Γερμανοί ήταν "επισήμως" σύμμμαχοι με τους Τούρκους? Η μήπως ήταν κάποιου είδους "αποδεκτή" και τάχα "δικαιολογημένη" εχθροπραξία αυτό? Δηλαδή αμα η γενοκτονία γίνεται στα πλαίσια  ανοικτού πολέμου είναι -και καλα- "εντάξει" και ο παρακινών στην γενοκτονία ηθικός αυτουργός αλλά και συνεργός (όταν παρέχεις εξοπλισμό στον συμμαχό που διενεργεί την αυτοκτονία) απαλλάσσεται των ευθυνών του ? Ειλικρινά συγγνώμη, δεν το καταλαβαίνω...

Θα επανέλθω όμως και με άλλα παραδείγματα λοιπόν...δεν θα υπεκφύγω του αιτήματός σου για να μην νομίζεις οτι μπαίνω και τρολάρω σε θεματα και μετα την κανω γυριστή αλα "λαμόγια"...αλλά στο μεταξύ θα παραθεσω  σε λιγο απάντηση για το άλλο ερωτημά σου, περί της σημερινής κατάστασης, "Ο Γερμανός εν προκειμένω σε τι ακριβώς φταίει;"

[ellinas]

...Τον Νικηταρα τον τουρκοφάγο το κρατος τον αφησε επαιτη στο Ζαππειο...
[/quote]Toν Νικητα Σταματελοπουλο ανηψιο του Κολοκοτρωνη  τον φυλακισαν και παρα το οτι δεν υπηρξαν στοιχεια ενοχης παρετειναν την κρατηση του με αποτελεσμα να αποφυλακιστει τυφλος.Το κρατος για να δειξει την μεγαλη του εκτιμηση στο προσωπο του του εδωσε θεση επαιτειας κοντα στο σημειο που σημερα βρισκεται η εκκλησια της Ευαγγελιστριας στον Πειραια.Οι δανειστες του εβγαλαν το σπιτι του το μοναδικο του περιουσιακο στοιχειο σε πλειστηριασμο.Την ημερα του πλειστηριασμου σερνοντας τα βηματα του καταφερε να φτασει στην αιθουσα οπου γινοταν αυτος..........μπηκε μεσα κρατωντας στα χερια του ενα σπαθι και ολοι απο σεβασμο παραμερισαν.......ρωτησε τον γραμματεα ποια ηταν η τελευταια προσφορα για το σπιτι του και οταν πηρε την απαντηση ειπε......"τελευταιος πλειοδοτης το σπαθι του Νικηταρα".....κανενας δεν εδωσε επομενη προσφορα και ετσι καταφερε να γλυτωσει το πατρικο του...........σημερα δεν ξερουμε που ειναι ο ταφος του......τετοιες τιμες απεδωσε το κρατος

[Mad Collector]

...Τον Νικηταρα τον τουρκοφάγο το κρατος τον αφησε επαιτη στο Ζαππειο...

Toν Νικητα Σταματελοπουλο ανηψιο του Κολοκοτρωνη  τον φυλακισαν και παρα το οτι δεν υπηρξαν στοιχεια ενοχης παρετειναν την κρατηση του με αποτελεσμα να αποφυλακιστει τυφλος.Το κρατος για να δειξει την μεγαλη του εκτιμηση στο προσωπο του του εδωσε θεση επαιτειας κοντα στο σημειο που σημερα βρισκεται η εκκλησια της Ευαγγελιστριας στον Πειραια.Οι δανειστες του εβγαλαν το σπιτι του το μοναδικο του περιουσιακο στοιχειο σε πλειστηριασμο.Την ημερα του πλειστηριασμου σερνοντας τα βηματα του καταφερε να φτασει στην αιθουσα οπου γινοταν αυτος..........μπηκε μεσα κρατωντας στα χερια του ενα σπαθι και ολοι απο σεβασμο παραμερισαν.......ρωτησε τον γραμματεα ποια ηταν η τελευταια προσφορα για το σπιτι του και οταν πηρε την απαντηση ειπε......"τελευταιος πλειοδοτης το σπαθι του Νικηταρα".....κανενας δεν εδωσε επομενη προσφορα και ετσι καταφερε να γλυτωσει το πατρικο του...........σημερα δεν ξερουμε που ειναι ο ταφος του......τετοιες τιμες απεδωσε το κρατος
[/quote]

Α ΓΕΙΑ ΣΟΥ!!!! Είναι δυστυχώς η κκατάρριψη του μύθου οτι ενωμένοι οι Ελληνες επολέμησαν τους Τουρκους...

Χωρίς να υιοθετώ τις αλλ'αντ'αλλων παλαβές απόψεις περί κακών ελλήνων που σφαγίασαν τους Τούρκους, ελεος, αλλα δεν είμασταν και μείς τα καλύτερα παιδάκια...τουλάχιστον οι τουρκαλάδες δεν ξερω να σφαζόντουσαν έτσι αναμεταξύ τους ποτέ...ούτε το κράτος τους να σαμποτάρει έτσι τους πολεμιστές τους...

Το πρόβλημα βεβαίως είναι οτι από τότε το κράτος των Βαυαρών ήταν σφηνωμένο σαν καρφί στο έδαφός μας από τις Μεγάλες Δυνάμεις, αρα τι περιμένεις από το προτεκτοράτο κρατος τους να κανει απέναντι στους μη υποταγμενους ήρωες? Ιδού ο ρόλος της Βαυαρίας(νυν Γερμανίας) από τότε! Οι Γερμανοί δεν έφυγαν ποτέ από την Ελλάδα...!

[Mad Collector]

Αν και ξεφεύγουμε, θα το παραθέσω, δεν γίνεται, για να δούμε τον ρόλο της Γερμανίας, αλλά και των άλλων "Μεγάλων Δυνάμεων" που πράγματι μας βοήθησαν στο Ναυαρίνο αλλά και αργότερα στην συνθηκολόγηση του ατυχέστατου πολέμου του 1897, για να μας έχουν αποικία τους...:

25/05/1834… Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Δημήτριος Πλαπούτας καταδικάζονται σε θάνατο κατά τη διάρκεια της βαυαροκρατίας. Είχαν κατηγορηθεί ότι συνωμοτούσαν κατά της αντιβασιλείας. Υπέρ τηςαπαλλαγής τους ψηφίζουν οι δικαστές Γεώργιος Τερτσέτης και Αναστάσιος Πολυζωίδης. Η ποινή τους θα μετατραπεί σε κάθειρξη και θα απελευθερωθούν μόλις ενηλικιωθεί ο Όθων, το Μάιος του 1835.

Στις 25 Μαΐου 1834, στο τουρκικό τζαμί του Ναυπλίου, στο πέρας μιας διαδικασίας που προσέβαλε βάναυσα το Γένος των Ελλήνων, ήχησαν τα ακόλουθα λόγια: «Ο Δημήτριος Πλαπούτας και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης καταδικάζονται εις θάνατον ως ένοχοι εσχάτης προδοσίας». Το κράτος των Βαυαρών, σφηνωμένο σαν καρφί στο έδαφός μας από τις Μεγάλες Δυνάμεις, ήθελε να θανατώσει δυο Ελληνες, μπροστάρηδες του πιο ιερού αγώνα, ως «συνωμότες» εναντίον της αντιβασιλείας, η οποία «ζέσταινε» τον θρόνο του ανήλικου Οθωνα.

Οι Γερμανοί ήθελαν να αφαιρέσουν το δικαίωμα στη ζωή από εκείνους που μας ανέστησαν. Επλητταν έτσι το βασανισμένο σώμα του έθνους μας, που μόλις είχε αποδράσει από τον οθωμανικό τάφο. Δυο δικαστές που σήκωσαν την τιμή της Ελλάδας στους ώμους τους, ο Γεώργιος Τερτσέτης και ο Αναστάσιος Πολυζωίδης, μειοψήφησαν και έκαναν το παν για να μην καταδικαστούν οι ήρωες του Αγώνα.
Και οι 115 μάρτυρες υπερασπίσεως πάλεψαν, με όποιον τρόπο μπόρεσαν, για να απονεμηθεί το δίκαιο στους νόμιμους δικαιούχους, τους Ελληνες, ενώ οι ξένοι και οι 44 μάρτυρες κατηγορίας αποπειράθηκαν να χύσουν ξανά το αίμα των αθώων στη γη μας.
Ο Κολοκοτρώνης, ακολουθώντας πιστά το πνεύμα του Σωκράτη, όταν άκουσε έναν οπαδό του που του είπε, «άδικα σε σκοτώνουν, στρατηγέ», απάντησε: «Γι’ αυτό λυπάσαι; Καλύτερα που με σκοτώνουν άδικα, παρά δίκαια». Δηλαδή, καλύτερα να αδικείσαι παρά να αδικείς.

-Η δίκη του Κολοκοτρώνη και του Πλαπούτα χάραξε το δρόμο για όσα ακολούθησαν στη συνέχεια σε μια Ελλάδα η οποία για να σταθεί στα πόδια της έπρεπε να δηλώνει υποταγή, να καλεί σε βοήθεια τις σύγχρονες μεγάλες δυνάμεις και να ευχαριστεί δημοσίως τα αφεντικά της μέσα από το Κοινοβούλιο.

{Την περίοδο της Αντιβασιλείας καταδιώχθηκαν ως ρωσόφιλοι και κατηγορήθηκαν για απόπειρα ανατροπής του καθεστώτος και εσχάτη προδοσία.}

-συνελήφθησαν το 1833 και δικάσθηκαν από Στρατοδικείο στο Ναύπλιο («Δίκη Κολοκοτρώνη – Πλαπούτα»).
-Καταδικάσθηκαν σε θάνατο τον Μάιο του 1834, παρά την αντίδραση των δικαστών Τερτσέτη και Πολυζωίδη.
-Προ της ογκούμενης λαϊκής οργής, η ποινή τους μετατράπηκε σε 20ετή κάθειρξη, ενώ μετά την ενηλικίωση του Όθωνα, το 1835, αμφότεροι αμνηστεύτηκαν.
-Πρωταγωνιστικό ρόλο στην ενοχοποίηση του Κολοκοτρώνη διαδραμάτισε η αγγλική -ακουσον, άκουσον- πρεσβεία.
-«Στο δικαστήριον επαρρησιάσθησαν μερικοί άτιμοι μικροί άνθρωποι, ψευδομάρτυρες και έλεγαν πως είδαν αναφορές και άλλα ψέματα.-Ηλθαν απ” όλα τα μέρη τίμιοι άνθρωποι νοικοκυραίοι, είπαν πως όλα αυτά είναι ψέματα.-Μας κατέβασαν, μας εδιάβασαν την απόφασιν.-Είδα τόσες φορές το θάνατο, και δεν εφοβήθηκα ούτε τότε.-Καλλίτερα είναι όπου σκοτωνόμουν άδικα παρά δίκαια. (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης μετά την ανακοίνωση της απόφασης).-Τον Μάϊο του 1834 η Ελλάδα μετά τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια και τη δήθεν προστασία των μεγάλων δυνάμεων, αντιμετώπιζε καινούργια προβλήματα.Η βαβαροκρατία και τα νέα πολιτικά ήθη και έθιμα της εποχής (που δυστυχώς για την Ελλάδα ζουν και βασιλεύουν μέχρι σήμερα),αποφάσισαν να διαπράξουν «από κοινού» ένα από τα πιο ασύλληπτα εγκλήματα κατά αγωνιστών της Επανάστασης του 1821.-Έπρεπε πάση θυσία να εξοντωθούν δύο από τους μεγαλύτερους ήρωες της Επανάστασης.Οι στρατηγοί Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και Δημήτριος Πλαπούτας.-Ο μεν πρώτος συνελήφθη στις 6 Σεπτεμβρίου 1833 και κλείστηκε στο Ιτς-Καλέ και ο δεύτερος τέθηκε σε κατ” οίκον περιορισμό.-Οι δύο τους είχαν συλληφθεί τον Σεπτέμβριο του 1833 μαζί με αρκετούςάλλους αγωνιστές επειδή 12 χρόνια μετά την Επανάσταση οργάνωσαν«συνομωσία επί σκοπώ να ταράξη την κοινήν ησυχία και να προσβάλλητην εσωτερικήν ασφάλειαν του κράτους και εις την εθνικήν ανεξαρτησία {…}Δεν άφησαν ουδεμίαν μυστικήν μηχανορραφίαν, ουδεμίαν ραδιουργίαν.Προσέφυγον εις την πειθώ, εις τας υποσχέσεις, εις ψεύδος για να κατορθώσουν τους προδοτικούς σκοπούς των, να παροξύνουν τους υπηκόους της Αυτού μεγαλειότητος και της υπέρτατης εξουσίας και επιφέρουν εμφύλιο πόλεμο, και καταργήσουν το καθεστώς πολίτευμα του έθνους»

(Απόσπασμα από το κατηγορητήριο του επιτρόπου).-Η βασική κατηγορία και για τους δύο κατηγορούμενους ήταν πως είχαν σκοπό την κατάλυση της αντιβασιλείας με τη βοήθεια της Ρωσίας.-Ουσιαστικά η δίκη είχε να κάνει με τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων, της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας για τον έλεγχο της Ελλάδας.Η δίκη ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1834 και σύμφωνα με τα όσα έγραψε ο Αμβρόσιος Φραντζής (συγκατηγορούμενος στη δίκη) στην τετράτομη Επιτομή της Ιστορίας της Αναγγενηθείσης Ελλάδας το 1841«αφού πρώτον ο Μάσσον και η συμμορία προετοίμασαν τα περίπου των 50 ψευδομαρτύρων πεπυρωμένα βέλη, ήλθον δε και υπέρ τους 280 αυτόκλητοι μάρτυρες διά να μαρτυρύσσωσιν υπέρ της αληθείας».-Ο Μάσσον ήταν το δεξί χέρι του άγγλου πρεσβευτή Ντώκινς και ήταν μάλιστα συνήγορος του δολοφόνου του Καποδίστριακαι στην αγόρευσή του είχε ζητήσει την αθώωση του Μαυρομιχάλη.-Στη δίκη του Κολοκοτρώνη δεξί χέρι του Μάσσον ήταν ο Κανέλος Δελληγιάννης, «επίλεκτο» μέλος του στρατοδικείου που καταδίκασε το 1853 τον Ιωάννη Μακρυγιάννη για «εσχάτη προδοσία».-Στις 10 Μαϊου 1834 έφτασε η ώρα της απόφασης και έφεραν τους δύο κατηγορούμενους στο δικαστήριο για την ανάγνωση της απόφασης.«Η έγγραφος απόφασις ήτις κατεδίκαζε τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούταν εις κεφαλική ποινήν διά της λαιμητόμου, εκτελεστέαν εντός 24 ωρών και εντός του Ναυπλίου εις την Πλατεία του Ναυπλίου».-Η απόφαση θα έπαιρνε σάρκα και οστά σε πολύ μικρό χρονικό διάστημαεάν δεν διαφωνούσαν με το κατηγορητήριο δύο εκ των δικαστών, ο πρόεδρος Α. Πολυζωίδης και ο δικαστής Γ. Τερτσέτης,οι οποίοι δεν «ενέδωσαν να γίνωσιν συνένοχοι εις εν τοιούτον αδίκημα»-Ο Κολοκοτρώνης μετά την ανάγνωση της απόφασης είπε το περίφημο
«χαίρομαι διότι φονεύομαι άδικα».

-Μια φράση η οποία σε μεγάλο βαθμό αντανακλά πολλές από τις μεγάλες δίκες της σύγχρονης Ελλάδας.-Όπως είπε ο Κολοκοτρώνης το τελευταίο βράδυ πριν από την εκτέλεση της καταδίκης:»Είδα τόσες φορές το θάνατο, και δεν εφοβήθηκα ούτε τότε.Την αυγή εκάμαμεν την διαθήκη μας και επροσμέναμεν την ώρα του θανάτου.Μετά από δύο ώρας εμάθαμε πως ο βασιλιάς μας έκαμε χάρη τη ζωή μας από το άδικο».-Η απόφαση κατά του Κολοκοτρώνη μετατράπηκε σε 20ετή φυλάκιση λίγες ώρες αργότερα και τελικά ο Κολοκοτρώνης αποφυλακίστηκε στις 27 Μαϊου 1835. Πέθανε το 1843.Η δίκη του Κολοκοτρώνη και του Πλαπούτα και είκοσι χρόνια αργότερα, το 1853, η καταδικαστική απόφαση για «εσχάτη προδοσία» κατά του Ιωάννη Μακρυγιάννη έδειχναν το σάπιο και το σαθρό της ελληνικής σκηνής της εποχής.Αντιπαλότητες και πολιτικές «αψιμαχίες» μεταξύ των Ελλήνωνγια να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων της εποχής.
-Με μοναδικά θύματα αγωνιστές πουείχαν δώσει όλο τους το είναι για την ελευθερία της Ελλάδας από τους Τούρκους χωρίς κανένα προσωπικό όφελος και κέρδος.

[imike]

Φίλε Μαντ, λες ότι επειδή οι Γερμανοί υπήρξαν σύμμαχοι των Οθωμανών στο α΄ παγκόσμιο, άρα έχουν ενεργό ρόλο, συμμετοχή και ευθύνη για τη μικρασιατική καταστροφή και τη σφαγή του 22-23. Σε αυτό διαφωνώ. Δε χρειάζεται να μου απαντήσεις, χαλάμε το θέμα το σακ.

[sac]

Εδώ φτάσαμε στον Νικηταρά και στον Πλαπούτα.

Προσθέστε και την καταστροφή του ελληνικού χώρου από τους Βησιγότθους (την εποχή του Αλάριχου), τη σύμπραξη των Βαράγγων με τον Αττίλα, τις επιδρομές των "Ρώσων του Κιέβου" στα βυζαντινά εδάφη (δεν ξέρω αν είχαν προλάβει να εκσλαβιστούν οι Varyag)...

[Mad Collector]

Εχεις δίκιο αλλα υπάρχει στην νεώτερη ιστορία μια συνέχεια των Γερμανικών συμφερόντων και της παρουσίας τους απέναντι στην Ελλάδα, γιαυτό το ανέφερα!

[Mad Collector]

Φίλε Μαντ, λες ότι επειδή οι Γερμανοί υπήρξαν σύμμαχοι των Οθωμανών στο α΄ παγκόσμιο, άρα έχουν ενεργό ρόλο, συμμετοχή και ευθύνη για τη μικρασιατική καταστροφή και τη σφαγή του 22-23. Σε αυτό διαφωνώ. Δε χρειάζεται να μου απαντήσεις, χαλάμε το θέμα το σακ.

Εχεις δίκιο, χαλάμε το θέμα (συγγνώμη φίλτατε sac), θα έπρεπε ίσως κάποια στιγμή να ποστάρω κάτι ΄και να ανοίξουμε συζήτηση σε άλλο θέμα είτε ήδη υπάρχον είτε καινούργιο.

[Mad Collector]

Όμως πρέπει να απαντήσω, στο άλλο σου ερώτημα, "Ο Γερμανός εν προκειμένω σε τι ακριβώς φταίει;", ώστε να δούμε όπως λέει και ο sac όσοι δεν είναι "κλασσικοί" μαρξιστές,  αναρχικοί, ακροδεξιοί σε τι διαφωνούν τελικά, και να διαπιστώσουμε οτι προφανώς  ΔΕΝ φταίει η Ευρώπη των λαών σαν θεωρητικό οικοδόμημα, αλλά η Γερμανική Ευρώπη και η Γερμανική ΟΝΕ με το νέο "μαρκο", το ευρώ,  όπως η ΕΕ τελικώς και δυστυχώς εξελίχθηκε...

Κατ' αρχάς ως ο μεγαλύτερος μέτοχος και πιο επίμονος διαπραγματευτής απέναντι Ελλάδα, η Γερμανία πήρε αυτό που ήθελε. Κατά τη διάρκεια της περιόδου Α ‘Παγκοσμίου Πολέμου, Η Γερμανία επιλέγει ένα ‘’τμήμα’’ ανάμεσα στα υπόλοιπα ώστε να μπορεί να κρατήσει κάτω από τον έλεγχό της σε όλο το πεδίο. Ο εκπρόσωπος του ’’τμήματος’’ αυτού, ο πρώην Έλληνας Υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Βαρουφάκης ήταν το πρώτο θύμα. Το ότι ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, ζήτησε όντως να παραμερίσει ο Βαρουφάκης ώστε να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις πιθανότατα αποκάλυψε μια πολύ μεγάλη αδυναμία από την πλευρά της Ελλάδας. Προφανώς, ο Βαρουφάκης δεν είναι υποχείριο της Γερμανίας. Με το κλείσιμο των τραπεζών και την επιδείνωση των απαιτήσεων προς την Ελλάδα σε ακόμα πιο επαχθείς απ’ ότι ήταν πριν από την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ, φάνηκε, ακόμα, σαν υπολογισμός ώστε να προκληθεί μια επανάσταση από τους Έλληνες προκειμένου να απαλλαγούν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η απαίτηση για την ιδιωτικοποίηση ακόμη περισσότερης Ελληνικής δημόσιας περιουσίας απομακρύνει την Ελλάδα ακόμα πιο πολύ από την δυνατότητα να έχει έσοδα από αυτήν την περιουσία. Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα έχει λεηλατηθεί και έχει μείνει απροστάτευτη, όπως ένα σπίτι χωρίς παράθυρα και πόρτες. Ακόμα και έτσι, το ΔΝΤ και μια σειρά από κορυφαίοι οικονομολόγοι παραδέχονται ότι το χρέος στην Ελλάδα δεν είναι βιώσιμο. Και τι θα γίνει όταν απαιτηθεί να πουληθεί και η ίδια η στέγη του λεηλατημένου σπιτιού; Το ελληνικό χρέος μπορεί να μειωθεί χωρίς να ζημιώσει τους ομολογιούχους.

Πραξικόπημα φαίνεται σίγουρα ο κατάλληλος όρος. Ή όπως το ονόμασε ο Βαρουφάκης «πολιτική τρομοκρατία». Τα βάσανα και οι θυσίες του Ελληνικού λαού, που θα υποφέρουν τις βαρύτερες συνέπειες αυτής της τρομοκρατίας, έχουν πέσει στο κενό.”

Θα πρέπει όμως να παραδεχτούμε την Γερμανία για ένα πράγμα. Μετά από δύο αποτυχημένους παγκόσμιους πολέμους, έχει επιτέλους μάθει πώς να κάνει πόλεμο χωρίς στρατό, χωρίς στρατιωτικούς εξοπλισμούς και την μεγάλη οικονομική επιβάρυνση που αυτοί συνεπάγονται, και χωρίς να μένουν εμφανείς, ανοιχτές πληγές, εκατομμύρια νεκροί και κατεδαφισμένα σπίτια διάσπαρτα σε όλο τον κόσμο. Η Γερμανία επίσης δεν έχει πλέον ανάγκη τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα κρεματόρια. Η Γερμανία μπορεί πλέον να καταστρέψει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων και να καταλάβει ολόκληρες χώρες χωρίς κανένα από αυτά τα απεχθή σημάδια του πολέμου. Και σε αντίθεση με τους δύο τελευταίους πολέμους της Γερμανίας, η νέα μέθοδος της διεξαγωγής πολέμου έχει αμαυρώση την φήμη της Γερμανίας για κάποιους, αλλά για κάποιους άλλους η Γερμανία εκθειάστηκε ως ένας σκληρός, αλλά δικαιολογημένος, διαπραγματευτής. Η νέα προπαγάνδα εναντίον των «τεμπέληδων Ελλήνων» είναι αποτελεσματική σε μερικά στρατόπεδα, και παρ’ όλο που οι πρώην Ελληνικές κυβερνήσεις δεν ήταν άμοιρες ευθυνών, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Goldman Sachs. Ήταν τόσο ανίκανοι οι υπάλληλοι της ΕΕ που δεν κατάφεραν να παρατηρήσουν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τα λογιστικά στοιχεία της Ελλάδας; Ή υπήρχε κάτι πιο μοχθηρό στο παιχνίδι, όταν αγνόησαν αυτά που κάποιοι άλλοι λένε ότι ήταν πολύ ξεκάθαρα ως σημάδια; Όποια και αν είναι η απάντηση στα ερωτήματα αυτά, η Γερμανία έχει μάθει ότι είναι πολύ ευκολότερο και φθηνότερο να κάνει πόλεμο και να κυριαρχήσει επί ολόκληρων εθνών μέσω του χρήματος και της οικονομίας!

Περαιτέρω: Δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε το έμμεσο και συμβολικό, πολιτικό και οικονομικό ΚΕΡΔΟΣ που αποκομίζει η Γερμανία από την διαχείριση της ελληνικής κρίσης.
Το κυριότερο είναι ότι, μέσα από την παραδειγματική «τιμωρία» της Ελλάδας με προγράμματα πολιτικού στραγγαλισμού και τις πολιτικές «θεραπείας-σοκ», η Γερμανία αποκομίζει συμβολικό ΚΥΡΟΣ. Αυτό το κύρος δίνει προβάδισμα στην Γερμανία πάνω στην διαχείριση της ιταλικής, της ισπανικής και της πορτογαλικής κρίσης, ενώ ταυτόχρονα της επιτρέπει να προχωρήσει στην υλοποίηση του ευρύτερου Συμφώνου Σταθερότητας, για τον μετασχηματισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα μέτρα και τα σταθμά ενός περιφερειακού συστήματος που λειτουργεί κατά κύριο λόγο ικανοποιώντας τα ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ συμφέροντα.
Και βέβαια, καθώς η γερμανική αποτελεσματικότητα είναι ικανή να αποκομίσει κέρδη ακόμα και από την… κρεμάλα, σύμφωνα με επίσημες γερμανικές πηγές, ήδη το γερμανικό κράτος έχει κερδίσει 40,9 δισ. από το γεγονός ότι η κρίση έχει καταστήσει επισφαλή τα ομόλογα όλων των υπόλοιπων χωρών της Ε.Ε., πράγμα που αυξάνει θεαματικά την ζήτηση των γερμανικών ομολόγων. Ύστερα, είναι τα κέρδη τα οποία αποκομίζουν οι γερμανικές τράπεζες από την διαχείριση των ελληνικών ομολόγων. Τέλος, ο ελληνικής καταγωγής Γερμανός ευρωβουλευτής των Φιλελεύθερων, Γιώργος Χατζημαρκάκης, υποστηρίζει ότι αν σε αυτά προσθέσουμε και την εξοικονόμηση των δαπανών που επέτυχε το γερμανικό κράτος λόγω της κρίσης, τότε το συνολικό κέρδος προσεγγίζει τα 114 δισ. €.
Έτσι, για άλλη μια φορά αποδεικνύεται πως η υπαγωγή της χώρας μας στην γερμανική σφαίρα επιρροής συντελείται με τους  όρους ενός «παιχνιδιού μηδενικού οφέλους» για την Ελλάδα. Από την εποχή που ο Κάιζερ Γουλιέλμος ζητούσε από τον Κωνσταντίνο τον Α΄ να τεθεί η Ελλάδα στο πλευρό της Γερμανίας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και να ευθυγραμμιστεί στον άξονα με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, προσπαθώντας να τον πείσει ότι η συμμαχία με τους Τούρκους, σε μια στιγμή που εκείνοι οργάνωναν, με συμβούλους τους Γερμανούς αξιωματικούς τους συστηματικούς διωγμούς του ελληνικού στοιχείου της Μικράς Ασίας, λειτουργεί προς το… ελληνικό εθνικό συμφέρον, μέχρι την γερμανική κατοχή, όπου η ναζιστική μηχανή καλούσε την Ελλάδα να συμμορφωθεί και να στηρίξει την νέα γερμανική Ευρώπη, την ίδια στιγμή που προκαλούσε τον λιμό στους δρόμους της Αθήνας, παραχωρούσε την Μακεδονία στην Βουλγαρία, και την Ήπειρο στην Μεγάλη Αλβανία.
Σήμερα, λίγο ως πολύ ζητείται από τη χώρα να συναινέσει στην μεταβολή της σε χώρο κατακρεουργημένο σε ειδικές οικονομικές ζώνες, υπό λεηλασία, διαμοιρασμένο σε σφαίρες επιρροής μιας μεταμοντέρνας αποικιακής διαχείρισης…

Περαιτέρω: Το πρόγραμμα που εφαρμόζεται αποτελεί σχέδιο αποδιάρθρωσης της ελληνικής οικονομίας. Οι εντεταλμένοι των ξένων δανειστών μας λειτουργούν ως «οικονομικοί δολοφόνοι». Οι οικονομικές πολιτικές που εισάγουν στην Ελλάδα ομοιάζουν με εκείνες που ακολουθούν σε υπό πτώχευση και προς πώληση εταιρείες που περιέρχονται υπό τον έλεγχο των Μεγάλων Τραπεζών, στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Είναι πολιτικές «downsizing», δηλαδή συρρίκνωσης της εκάστοτε εταιρείας στις ελάχιστες ζωτικές λειτουργίες και εκποίησής της έναντι πινακίου φακής. Το αυτό συμβαίνει και στην περίπτωσή μας, μόνο που αντί για μια εταιρεία, έχουμε μια ολόκληρη χώρα, και αντί για εργαζόμενους, τον ελληνικό λαό.
Τα μέτρα που επιβάλει η τρόικα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στις αποκρατικοποιήσεις, επ’ ουδενί δεν μπορούν να θεωρηθούν μέτρα εξυγίανσης και ανοικοδόμησης. Είναι μέτρα που αποσκοπούν στο να εκποιήσουν τις πιο κερδοφόρες εταιρείες του ελληνικού δημοσίου έναντι πινακίου φακής και να κλείσουν άλλες, οι οποίες λειτουργούν ή θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά ως προς τα συμφέροντα που αυτοί εκφράζουν.
Έτσι οι περισσότερες εταιρείες του δημοσίου που κλείνουν ή έκλεισαν, εκποιήθηκαν ή εκποιούνται, ήταν από τις πλέον κερδοφόρες: Ήδη το 2011, στη λίστα των 100 πιο κερδοφόρων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, ο ΟΠΑΠ βρισκόταν στην… 1η θέση, η ΑΔΜΗΕ (της ΔΕΗ) στην 7η, η ΔΕΠΑ στην 11η, η ΔΕΣΦΑ στην 12η , η ΕΡΤ στην 18η, η ΕΥΔΑΠ στην 22η, η ΕΥΑΘ στην 28η κ.ο.κ..
Η μοιρασιά αυτής της λείας δεν πραγματοποιείται αφηρημένα, από ένα απρόσωπο, παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο. Αντίθετα, η χώρα μας αποτελεί ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ συγκεκριμένων, εθνικά χρωματισμένων συμφερόντων, είναι αντικείμενο μιας νέας αποικιακής διευθέτησης μεταξύ στενά συνεργαζόμενων δυνάμεων. Συντελείται, δηλαδή, εν μέσω μιας διαδικασίας οικοδόμησης σφαιρών επιρροής, εκεί όπου υπό την υψηλή Αμερικανική εποπτεία εφάπτεται ο χώρος ευθύνης της γερμανικής Ευρώπης μ’ εκείνον του νεοθωμανισμού.

Η παρουσία και δράση των γερμανικών συμφερόντων στην Ελλάδα συνοδεύει το ελληνικό κράτος από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μέρες μας: Από τον Όθωνα και την Αντιβασιλεία, μέχρι τον Εθνικό Διχασμό και, από εκεί, στην διαρκώς αυξανόμενη διείσδυση των γερμανικών εταιρειών στην Ελλάδα κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου, την Κατοχή, την ολική επαναφορά του γερμανικού παράγοντα κατά την δεκαετία του 1950, μέχρι τα σκάνδαλα της Ζίμενς και την τρόικα, οι Γερμανοί διεκδικούσαν πάντοτε ένα αξιοσέβαστο κομμάτι της αποικιακής πίτας του ελληνικού χώρου.
Η μακροχρόνια παρουσία τους έχει αναδείξει ορισμένες ιδιαιτερότητες που σφραγίζουν την δραστηριότητά τους και την διακρίνουν από την αντίστοιχη των Γάλλων, των Άγγλων ή των Αμερικανών. Αυτές τις ιδιαιτερότητες τις συναντάμε αυτούσιες σήμερα που γιγαντώνεται ο γερμανικός έλεγχος πάνω στην Ελλάδα.
Αρχικά, σε ό,τι αφορά στο πεδίο της ιδεολογίας. Από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι της στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος η Αντιβασιλεία, και μέχρι την δραστηριότητα της τρόικας, η ανάμειξη των Γερμανών στα εσωτερικά της χώρας δικαιολογείται στην βάση μιας οριενταλιστικής, εκπολιτιστικής αντίληψης που αναπαράγει ένα διπλό στερεότυπο: Από τη μία στέκουν οι οπισθοδρομικοί, και βυθισμένοι στον σκοταδισμό Έλληνες, ενώ από την άλλη η γερμανική παρουσία στην Ελλάδα αναλαμβάνει κατ’ εξοχήν παιδαγωγικές διαστάσεις: Οι Γερμανοί, «φτιάχνουν» το σύγχρονο κράτος των Ελλήνων, τους οργανώνουν τον στρατό, την διοίκηση και την εκπαίδευση, θέτουν τις βάσεις για το ελληνικό πανεπιστήμιο, «κατασκευάζουν» την διανόηση μέσα από την μόρφωση των Ελλήνων στα πανεπιστήμια των γερμανικών κρατιδίων. αργότερα, το εκσυγχρονίζουν, ηλεκτροδοτούν τη χώρα, της παρέχουν τηλεπικοινωνίες, αερομεταφορές κ.ο.κ. σήμερα, το θεραπεύουν από την πατροπαράδοτη κλεπτοκρατική κακοδαιμονία που οδήγησε την Ελλάδα στη χρεοκοπία.
Η γεωπολιτική ορίζει ορισμένες σταθερές. Για τους Γερμανούς, η Ελλάδα, και τα υπόλοιπα Βαλκάνια, ορίζονται ως «συμπληρωματικός γεωπολιτικός χώρος», ένας διάδρομος, ο έλεγχος του οποίου θα επιτρέψει στα γερμανικά συμφέροντα να αποκτήσουν πρόσβαση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και από εκεί στην Μέση Ανατολή. Η απόπειρα της Γερμανίας να εντάξει στην σφαίρα επιρροής της την Ελλάδα ξεκινάει κατά την προπαρασκευή του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ωστόσο, η γερμανοφιλία του Κωνσταντίνου και του μεγαλύτερου μέρους της βασιλικής παράταξης δεν θα αρκέσει, καθώς η Γερμανία αξίωνε την ένταξη της Ελλάδας στον άξονά της μόνο ως τρίτο και ελάσσονα εταίρο στο τρίγωνο Γερμανία-Βουλγαρία-Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Η Γερμανία θα επανέλθει την επαύριο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, χτίζοντας μια αποικιακή σχέση οικονομικών συναλλαγών: Η ελληνική οικονομία παρέχει στους Γερμανούς αγροτικά προϊόντα και πρώτες ύλες, ενώ εκείνοι την τροφοδοτούν με βιομηχανικά προϊόντα, μηχανολογικό εξοπλισμό, τεχνολογία. Η σχέση αυτή θα συστηματοποιηθεί στο έπακρο από τους ναζί, μέχρι το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ενώ κατά την Κατοχή, θα την μεταβάλουν σε ανοιχτή λεηλασία των αποθεμάτων τροφίμων, προκαλώντας τον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων.
Μετά την Κατοχή, στις αρχές της δεκαετίας του 1950, οι Γερμανοί επανέρχονται δριμύτεροι, αξιώνοντας να επαναλάβουν την προνομιακή σχέση στις προμήθειες τεχνολογικού υλικού. Τότε προστίθεται και μια άλλη διάσταση στις άνισες οικονομικές συναλλαγές Ελλάδας-Γερμανίας, η αφαίμαξη ελληνικού εργατικού δυναμικού, που, μαζί με τους άλλους μετανάστες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, καλύπτουν τα δημογραφικά κενά του πολέμου και δίνουν σάρκα και οστά στο θαύμα της γερμανικής ανοικοδόμησης.
Το ίδιο θα επαναληφθεί μετά την δεκαετία του 1990, όσο βαθαίνουν οι διαδικασίες της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Με την καθιέρωση του ενιαίου νομίσματος, το εμπορικό ισοζύγιο της Ελλάδας καταγράφει μια ολοένα και μεγαλύτερη προτίμηση στα γερμανικά προϊόντα (οχήματα, ηλεκτρονικές συσκευές), και κάπως έτσι  καταλήγουμε να έχουμε πλήρη επανάληψη του σκηνικού της δεκαετίας του 1930 –ενώ μαζί με αυτό εκρήγνυται η παρασκηνιακή προώθηση των γερμανικών εταιρικών συμφερόντων (λέγε με Ζίμενς), που θα προκαλέσει και το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία της μεταπολίτευσης.
Σήμερα, και μετά την (ακόμα, άτυπη) χρεοκοπία του ελληνικού κράτους και την (εξίσου άτυπη, αν και απροκάλυπτη) υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς ξένης προστασίας, ο έλεγχος που ασκούν οι Γερμανοί πάνω στην χώρα διευρύνεται θεαματικά, αγγίζοντας σε έκταση και εμβέλεια το προηγούμενο της γερμανικής κατοχής.

[Mad Collector]

Περαιτέρω:Η απομύζηση ανθρώπινου δυναμικού έχει πάρει διαστάσεις άνευ προηγουμένου. Κι αυτήν την φορά, σε αντίθεση με ό,τι συνέβη κατά τις δεκαετίες 1950-1960, στην συντριπτική πλειοψηφία πρόκειται για «απομύζηση εγκεφάλων», δηλαδή για εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό. Σύμφωνα με μελέτη του ΟΟΣΑ, τα τρία χρόνια 2010-2013 όπου εφαρμόστηκε στην χώρα μας η επιβαλλόμενη από τους Γερμανούς πολιτική των μνημονίων, έχουν μεταναστεύσει προς την Γερμανία πάνω από 100.000 άτομα (αύξηση 90%).
Λόγω της τεράστιας δημογραφικής κρίσης και της αποτυχίας του εκπαιδευτικού της συστήματος, η Γερμανία έχει μεγάλη ανάγκη την εισροή εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού: Εκτιμάται ότι, μέχρι το 2025, θα αντιμετωπίσει έλλειψη 5,4 εκατομμυρίων ειδικευμένων εργαζόμενων. Γι’ αυτό και μεθοδεύει συστηματικά την προσέλκυση πτυχιούχων προς την χώρα, μέσα από εκατοντάδες προγράμματα εκπαίδευσης, μετεκπαίδευσης και εξοικείωσης με την γερμανική αγορά εργασίας, στα οποία μεγάλο ρόλο διατηρούν το ίδρυμα Γκαίτε και τα ιδρύματα των γερμανικών κομμάτων (Κόνραντ Αντενάουερ, Χάινριχ Μπελ, Φρίντριχ Έρμπερτ, το αριστερό Ρόζα Λούξεμπουργκ).
Η έκταση που έχει λάβει η συστηματική προώθηση των μεταναστευτικών ρευμάτων προς τη Γερμανία –δεκάδες συνέδρια, ημερίδες και «εβδομάδες καριέρας» στα πανεπιστήμια, καθώς και η συμβολή των ελληνικών ΜΜΕ, που προπαγανδίζουν ανοιχτά την μετανάστευση στην Γερμανία ως λύση επιβίωσης για τις νεώτερες γενιές– προσδίδει διαστάσεις συστηματικής στρατολόγησης στο φαινόμενο.
Και, βέβαια, το κοινωνικό κόστος είναι τεράστιο, καθώς η Ελλάδα έχει μεγαλύτερο δημογραφικό πρόβλημα από την Γερμανία, ενώ η ίδια αποτελεί την χώρα της Ε.Ε. που αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη πίεση από τους πληθυσμούς που μετακινούνται από την Ανατολή και τον Νότο προς την Δύση και τον Βορρά. Για να μη μιλήσουμε για το έμμεσο οικονομικό κόστος, καθώς όλοι αυτοί οι πτυχιούχοι συνιστούν επένδυση μορφωτικού κεφαλαίου, η οποία πραγματοποιήθηκε με τα λεφτά του ελληνικού λαού: Σύμφωνα με υπολογισμούς του ΟΟΣΑ, για κάθε έναν επιστήμονα που εγκαταλείπει την χώρα του, προς τις ανεπτυγμένες χώρες του Βορρά, η χώρα του χάνει περί τα 184.000$…

Περαιτέρω: Το 2011, το ελληνικό υπουργείο Εσωτερικών, η Ένωση Περιφερειών Ελλάδας, η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας και το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών και Τεχνολογίας της Γερμανίας, υπέγραψαν πρωτόκολλο συνεργασίας για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων στην ελληνική τοπική αυτοδιοίκηση.
Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, σε ειδική συνάντηση για την αξιολόγηση των ρυθμών υλοποίησης του προγράμματος, ο επιτετραμμένος της Άγκελας Μέρκελ, Χανς Γιόακιμ Φούχτελ, υπήρξε σαφέστερος για το περιεχόμενο της γερμανικής «τεχνικής βοήθειας» προς την Ελλάδα. Αυτή θα βασιστεί πάνω στην εμπειρία που αποκόμισε η Γερμανία από την «πρόσφατη μεταρρύθμιση στην αγορά εργασίας» και την «επανένωση των δύο Γερμανιών»: Δηλαδή τη συστηματική λεηλασία του κοινωνικού πλούτου της ΛΓΔ, που συντελέστηκε από την διαβόητη Τρόιχαουντ την επαύριον της γερμανικής ενοποίησης.
Έκτοτε, Γερμανοί εμπειρογνώμονες έχουν σαρώσει την Ελλάδα, πραγματοποιώντας μια κολοσσιαία καταγραφή της κατάστασης των ελληνικών δήμων, της περιουσίας τους, καθώς και των προοπτικών επενδύσεων στα πεδία της δικαιοδοσίας τους. Τις ομάδες καταγραφής, στελεχώνουν από κοινού, πολιτικά πρόσωπα, τεχνικό προσωπικό, και στελέχη των γερμανικών επιχειρήσεων.
Κύρια πεδία στα οποία φιλοδοξούν να διεισδύσουν τα γερμανικά συμφέροντα είναι η διαχείριση των απορριμμάτων, μια «πράσινη βιομηχανία» η οποία είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη στην Γερμανία, η δέσμευση  φιλέτων της ακίνητης περιουσίας των δήμων και η αξιοποίησή τους προς την κατεύθυνση της παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ (βλέπε πρόγραμμα Ήλιος), ο… ιαματικός και ιατρικός τουρισμός κ.ο.κ..
Τελευταία, γίνεται μια προσπάθεια περαιτέρω συστηματοποίησης του προγράμματος. Έτσι, προβλέπεται να ανοίξουν γερμανικά «Γραφεία Δήμων» ανά την Ελλάδα, τα οποία θα επιβλέπουν την πρόοδο της συνεργασίας. Τελευταίος μεγάλος καρπός της, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, είναι η κατάρτιση ενός σχεδίου ίδρυσης πέντε υποκαταστημάτων της γερμανικής ένωσης των δημόσιων περιφερειακών ταμιευτηρίων, σε επαρχιακές ελληνικές πόλεις, οι οποίες θα έχουν ως σκοπό την συγκέντρωση των τοπικών καταθέσεων και την παροχή δανείων σε τοπικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με γερμανικά κριτήρια, βέβαια.
Σε γενικές γραμμές, η ελληνογερμανική συνεργασία στην τοπική αυτοδιοίκηση θεωρείται πιλοτική, και η επιτυχία της θα ανοίξει τον δρόμο για την αναπαραγωγή του ίδιου μοντέλου σε κεντρικό επίπεδο. Ως προς αυτό, οι προτεραιότητες είναι ήδη ρητά εκπεφρασμένες: Θα ακολουθήσει η μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας και παράλληλα η αναδιάρθρωση των δημόσιων οργανισμών, ο τεχνολογικός τους επανεξοπλισμός κ.ο.κ. Σε αυτό το πεδίο είναι που συνεχίζουν να εμπλέκονται τα «μεγάλα συμφέροντα» της Ζίμενς και αντίστοιχων εταιρειών, ενώ ιδιαίτερο ρόλο αναμένεται να παίξει και η Ντόιτσε Μπανκ, παρέχοντας συμβουλευτικές υπηρεσίες στην αναδιάρθρωση και τις ιδιωτικοποιήσεις του ελληνικού κράτους.
Εν ολίγοις, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα γιγάντιο εγχείρημα διοικητικής άλωσης του ελληνικού κράτους, σε μια νέα βαυαροκρατία. Αυτή τη φορά, σκοπός είναι το γκρέμισμα της υφιστάμενης κρατικής μηχανής, και η κατασκευή μιας άλλης, η οποία θα συμβαδίζει με την λειτουργία που εκπληρώνει η Ελλάδα στον νέο καταμερισμό της γερμανικής Ευρώπης, αυτόν της αποικίας χρέους. Βλέπουμε να επαναλαμβάνεται ό,τι συνέβη σε άλλα βαλκανικά προτεκτοράτα, στην Βοσνία, ή το Κόσοβο, όπου οι Γερμανοί ανέλαβαν να κατασκευάσουν εκ του μηδενός τους θεσμούς των νέων ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΩΝ.


Περαιτέρω: Η Γερμανία έχει εξοικονομήσει 100 δισ. ευρώ λόγω της μείωσης του κόστους δανεισμού της κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Ευρωζώνη, σύμφωνα με το γερμανικό ινστιτούτο οικονομικών ερευνών Λάιμπνιτς. Όπως αναφέρει το γερμανικό ινστιτούτο, εξαιτίας της αστάθειας λόγω της κρίσης στην Ευρωζώνη οι επενδυτές προτιμούν τα τελευταία χρόνια να επιλέγουν την ασφάλεια των γερμανικών ομολόγων, με αποτέλεσμα τα επιτόκια των ομολόγων αυτών να υποχωρήσουν σημαντικά, κι έτσι η γερμανική κυβέρνηση έχει εξοικονομήσει πάνω από το 3% του ΑΕΠ της.

“Οι εξοικονομήσεις αυτές υπερβαίνουν το κόστος της κρίσης ακόμη και εάν η Ελλάδα δεν αποπληρώσει πλήρως το χρέος της”, γράφουν οι οικονομολόγοι του Ινστιτούτου Λάιμπνιτς. “Η Γερμανία επομένως σε κάθε περίπτωση κέρδισε από την κρίση στην Ελλάδα”, συνεχίζουν.

Ακόμη, το Ινστιτούτο Λάιμπνιτς σημειώνει στη μελέτη του πως και άλλες χώρες, ευρωπαϊκές και μη —όπως η Γαλλία, η Ολλανδία αλλά και οι ΗΠΑ— έχουν επίσης ωφεληθεί με τον ίδιο τρόπο από την κρίση, αν και σε μικρότερη κλίμακα.Οι ειδικοί του ινστιτούτου έκαναν υπολογισμούς βάσει ενός μοντέλου του τι θα συνέβαινε χωρίς την κρίση και με την κρίση για να υπολογίσουν πώς θα διακυμαίνονταν τα επιτόκια των γερμανικών ομολόγων και ποιες θα ήταν οι τοποθετήσεις τους, καταλήγοντας στο προφανές συμπέρασμα ότι η κρίση τους ώθησε να κάνουν τις κατά το δυνατόν πιο ασφαλείς τοποθετήσεις.

Με βάση τους υπολογισμούς του ινστιτούτου, κατά μέσον όρο τα επιτόκια δανεισμού της Γερμανίας από το 2010 μέχρι σήμερα θα ήταν κατά 3% υψηλότερα από ό,τι στην πραγματικότητα, και αυτό το γεγονός σημαίνει ότι το Βερολίνο πραγματοποίησε συνολική εξοικονόμηση δημοσιονομικών δαπανών τουλάχιστον 100 δισεκατομμυρίων ευρώ τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια.

Η έρευνα του Ινστιτούτου Λάιμπνιτς τονίζει ότι ήταν αλληλένδετα τα σημαντικά πολιτικά γεγονότα και οι συγκρούσεις κατά τη διάρκεια της κρίσης και η διακύμανση των επιτοκίων των γερμανικών κρατικών ομολόγων.

Το επιτόκιο των bunds, των γερμανικών δεκαετών ομολόγων που αποτελούν τα αξιόγραφα αναφοράς στην Ευρωζώνη, έπεσε ραγδαία όταν οι αγορές μάθαιναν ειδήσεις σχετικά με την Ελλάδα που εκλάμβαναν ως αρνητικές, όπως η απόφαση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να διεξαχθεί δημοψήφισμα για τις μεταρρυθμίσεις που ζητούν οι πιστωτές της χώρας. Παρομοίως, τα επιτόκια των γερμανικών ομολόγων ανέβαιναν όταν μεταδίδονταν θετικές ειδήσεις για την Ελλάδα.

Περαιτέρω:

Η Γερμανία «έχει καταφέρει ένα σημαντικό πλήγμα στην Ευρώπη» με τη στάση της στην ελληνική κρίση, δήλωσε ο βραβευμένος με Νόμπελ Αμερικανός οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, σε συνέντευξή του στο Γαλλικό Πρακτορείο στην Αντίς Αμπέμπα, στο περιθώριο διεθνούς διάσκεψης για τη Χρηματοδότηση της Ανάπτυξης.

"Η Γερμανία έχει δείξει έλλειψη αλληλεγγύης. Δεν μπορεί να υπάρχει μια ζώνη του ευρώ χωρίς ένα ελάχιστο αλληλεγγύης. Η κρίση αυτή έχει υπονομεύει πλήρως το κοινό όραμα και την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Αυτό είναι μια καταστροφή", εκτιμά ο Τζότζεφ Στίγκλιτς και προσθέτει ότι θα ήταν «παράλογο» στις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες να ζητηθούν «ακόμη περισσότερα» από την Ελλάδα.

"Αν η ΕΚΤ επιτρέψει στις ελληνικές τράπεζες να ανοίξουν και πάλι και επιτευχθεί μια συμφωνία, οι πληγές μπορεί να επουλωθούν, αλλά αν η Γερμανία καταφέρει να την χρησιμοποιήσει για να αποκλείσει την Ελλάδα, νομίζω ότι οι ζημιές θα είναι πολύ, πολύ βαθιές", προειδοποίησε ο Στίγκλιτς.

Και ως προς την φοροδιαφυγη ως ταχα "ελληνικο εθνικό σπορ", όπως οι Γερμανοί  αλλά και οι άλλοι υποτελείς σε αυτούς Ευρωπαίοι ηγέτες καταγγέλλουν παντου και συνεχώς (όχι οτι δεν φοροδιαφευγουμε βεβαίως, αλλά δεν είμαστε οι "κακοι τεμπεληδες φοροφυγάδες" της Ευρώπης)......
Ο Αμερικανός οικονομολόγος μετέβη στην Αντίς Αμπέμπα, προκειμένου να υποστηρίξει τη δημιουργία μιας διεθνούς οργάνωσης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής των πολυεθνικών στην Αφρική.

"Οι Ευρωπαίοι ηγέτες και οι Δυτικοί κατακρίνουν την Ελλάδα για αδυναμία αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής .Την ίδια ώρα όμως οι Δυτικοί έχουν δημιουργήσει ένα παγκόσμιο σύστημα φοροδιαφυγής ... και οι ανεπτυγμένες χώρες προσπαθούν να αναχαιτίσουν την παγκόσμια προσπάθεια για να σταματήσει η φοροδιαφυγή. Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε τόσο υποκριτές", πρόσθεσε ο αμερικανός οικονομολόγος.

Σύμφωνα με μια εκτίμηση της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Oxfam, οι αναπτυσσόμενες χώρες χάνουν κάθε χρόνο φορολογικά έσοδα ύψους 100 δισεκατομμυρίων δολάρια ,τα οποία δεν καταβάλλουν οι πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο έδαφός τους.