Βρεττανικά MkII

[giorgos_p]

Μερικά MkII από τη συλλογή μου για αρχική φωτο. Ανεβάστε κι εσείς αν έχετε!

[giorgos_p]

Δεν πολυπροχωράει βλέπω...    οπότε ξεκινάω να ποστάρω μερικές κοντινές! Έχω μια κάποια αδυναμία στα MkII. Αν και υποτιμημένα, είναι όμορφα ιστορικά κομμάτια και μερικά έχουν ενδιαφέροντα καμουφλάζ και διακριτικά. Τα τελευταία είναι και αρκετά σπάνια, με την ανάλογη τιμή, εξακολουθούν παρ' όλα αυτά να είναι προσιτά σε σχέση με το μέσο γερμανικό κράνος...

Γενικά έχω στρέψει τη συλλογή μου προς τα ελληνικά κομμάτια του Β' ΠΠ και τα αντίστοιχα αγγλικά, που έχουν να κάνουν με το μέτωπο της Αφρικής και της Μεσογείου.

Ξεκινάω λοιπόν τις κοντινές με το αγαπημένο μου, ένα MkII της 2nd Army Group Royal Artillery (2nd AGRA). Θα μεταφραζόταν ίσως σαν "Βασιλικό Πυροβολικό Ομάδας Στρατιών". Οι AGRA δημιουργήθηκαν από την ανάγκη άμεσης και μαζικής υποστήριξης μεγάλων σχηματισμών, επιπέδου μεραρχίας και πάνω, με πυρά πυροβολικού. Έχοντας μέγεθος ταξιαρχίας, η δύναμη πυρός τους ήταν πραγματικά εντυπωσιακή, αν σκεφτεί κανείς ότι μια πυροβολαρχία υποστηρίζει μια μονάδα επιπέδου τάγματος.

Η 2ndAGRA σχηματίστηκε στο Darlington το Σεπτέμβριο του 1942 και τον Μάιο του 1943 μετέβη στην Τυνησία, όπου και προσαρτήθηκε στο ΙΧ Σώμα Στρατού της 1ης Στρατιάς, παίρνοντας μέρος στην εκεί εκστρατεία τελικής εκδίωξης του Afrika Korps από την Αφρική. Τον Σεπτέμβριο, προσαρτήθηκε στο Χ Σώμα Στρατού, υπό την 5η Αμερικανική Στρατιά, παίρνοντας μέρος στις μάχες στο Salerno. Με τη λήξη των μαχών προσαρτήθηκε στην 8η Στρατιά, πολεμώντας στην Ιταλία σε σημαντικές μάχες, όπως αυτή του Monte Cassino και στη Γοτθική Γραμμή, με το τέλος του πολέμου να τη βρίσκει στο Ρίμινι. Τον Ιανουάριο του 1946 οι δυνάμεις του Επιτελείου της, μετασχηματίστηκαν σε δυνάμεις πεζικού και προσαρτούμενες στην 108 Ταξιαρχία Πεζικού πέρασαν στην Ελλάδα. Μάλλον από τότε έμεινε εδώ και το βρήκα πριν από μια δεκαετία περίπου στη Θεσσαλονίκη, έχοντας περάσει μάλλον και από χρήση στον ΕΣ και ευτυχώς γλυτώνοντας τη μεταπολεμική τροποποίησή του....

Βαμμένο και ξαναβαμμένο... Αρχικά χακί, βάφτηκε με αμμώδες για την Αφρική και ξανά πράσινο για την Ιταλία. Τα στρώματα διακρίνονται καθαρά. Κατασκευασμένο από την ΒΜΒ (Briggs Motor Bodies), η χρονολογία δυστυχώς δεν φαίνεται, καθώς είναι καλυμμένη από αρκετά στρώματα μπογιάς. Το πιο πιθανό είναι να χρονολογείται (πριν από) το 1942.


Η αριστερή πλευρά, με το "διαμάντι" του Πυροβολικού, κόκκινο και μπλε.




Η δεξιά, με το διακριτικό της 2nd AGRA




Το εσωτερικό, με το ελαστικό υποσιάγωνο MkII (με ελατήρια). Το εσωτερικό είναι στεγνό και ταλαιπωρημένο, σύνηθες φαινόμενο για τα κράνη της περιοχής. Πρέπει να αλλάχτηκε για "φρεσκάρισμα" σε κάποια φάση, καθώς χρονολογείται το 1945, κατασκευασμένο από τη CCL (Charles Collet Ltd.)


Τα διαφορετικά χρώματα φαίνονται ξεκάθαρα.


Το αμμώδες χρώμα στο εσωτερικό. Παρατηρήστε τη διαφορά με το πράσινο στην άκρη της φωτογραφίας.


...και μια τελευταία, με τα διαφορετικά στρώματα και τα ίχνη του πινέλου...

[giorgos_p]

...Το δεύτερο αγαπημένο μου, που μάλλον είχε την ίδια διαδρομή με το πρώτο, Αγγλία-Αφρική-Ιταλία-Ελλάδα. Κατασκευής 1942. Αυτή τη φορά είναι ο κατασκευαστής που χάθηκε κάτω απ' τη μπογιά.  Φαίνονται 3 στρώματα, ένα σκούρο πράσινο, με την εργοστασιακή "αντιανακλαστική" βαφή, ένα αμμώδες και ένα ανοιχτότερο πράσινο. Και πάλι το εσωτερικό του αλλάχτηκε, καθώς είναι του 1945, κατασκευής CCL. Μάλλον στη διαδικασία χάθηκε η βίδα του, οπότε αντικαταστάθηκε από ένα διπλόκαρφο...

Το συγκεκριμένο φέρει το ελαστικό υποσιάγωνο MkIII, χωρίς τα ελατήρια δηλαδή, μια πιο οικονομική και γρήγορη στην παραγωγή λύση, αν και πιο άσχημη...  Οι Άγγλοι (και γενικά τα μέλη της Κοινοπολιτείας) έδωσαν ιδιαίτερη βάση στο συγκεκριμένο ζήτημα. Θεωρούνταν ότι αν συμβεί μια έκρηξη, τότε ήταν πιθανό το ωστικό κύμα και τα αέρια να πνίξουν το στρατιώτη με το υποσιάγωνο, καθώς το κράνος θα τραβιόταν προς τα πίσω. Τα ελατήρια και το ελαστικό επομένως πρόσφεραν μια καλύτερη προστασία απ' ό,τι το μη ελαστικό δέρμα. Είναι άγνωστο το κατά πόσο αυτό μπορούσε να συμβεί στην πραγματικότητα, αυτοί πάντως πήραν τα μέτρα τους...

[giorgos_p]

Συνέχεια με ένα ακόμη. Πάνω από την αρχική βαφή διακρίνεται ένα αμμώδες/καφέ χρώμα και πάνω από αυτό ένα δεύτερο πράσινο, το οποίο περάστηκε σε μάλλον αραιή στρώση, αποκαλύπτοντας αργότερα την προηγούμενη. Το συγκεκριμένο κράνος φέρει υποσιάγωνο Mk II (με ελατήρια).





Σφραγίδα του κατασκευαστή (Briggs Motor Bodies), με χρονολογία κατασκευής 1943 και ο αριθμός του λοτ.



Η σφραγίδα έχει χτυπηθεί αρκετά δυνατά από την πρέσσα, τόσο που είναι διακριτή στην εξωτερική πλευρά.



Λεπτομέρεια με τις τρεις στρώσεις βαφής. Η αρχική σκούρη πράσινη, η αμμώδης και η τελική, ανοιχτόχρωμη πράσινη.

[giorgos_p]

Κι ένα τέταρτο. Δε διακρίνονται άλλα ίχνη βαφής πέρα από την τελευταία, η οποία έχει αναμιχθεί με κόκκους άμμου, προκειμένου να αποφεύγονται οι αντανακλάσεις. Αυτό ήταν συνηθισμένη πρακτική για τα μέτωπα της Μεσογείου. Το συγκεκριμένο κράνος φέρει ελαστικοποιημένο υποσιάγωνο MkIII (χωρίς ελατήρια).







Κάποια ίχνη κίτρινου χρώματος κάτω από την τελευταία στρώση. Πιθανόν κάποιο διακριτικό σχηματισμού, το οποίο όμως θα παραμείνει μυστήριο... 

[iapwnas]

Γιωργο πολυ ενδιαφερουσες οι παρατηρησεις και η ερευνα σου ειδικα περι χρωματων και περιοχων! Συγχαρητηρια φιλε συνεχισε να μας δειχνεις κοματαρες 

[giorgos_p]

Ευχαριστώ Στέλιο! Χαρά μου να μοιράζομαι ό,τι μπορώ!

[herakliotis]

Μπραβο σου Γιωργο , εισαι πολυ μερακλης και με πολυ μερακι σε αυτο που κανεις!!

[zark4]

Nα και το δικο μου Βρετανικο Κρανος.Δεν ξερω ποση μπογια εχουν βαλει πανω απο την αυθεντικη.Ειναι απο τον βρετανικο στρατο του ΒΠΠ και απο τα κρανη που μαλλον ηταν στην Αφρικη και δωθηκαν στον ΕΣ.Εχει και κατι σαν ονομα κατω απο την μπογια.Δεν μπορω να καταλαβω τι ειναι.Για δειτε


 

[giorgos_p]

Άντε να βλέπουμε κανένα κράνος, μην τα έχουμε μόνο για τα ράφια μας! 

Το συγκεκριμένο λοιπόν είναι ένα MkII με υποσιάγωνο υποδείγματος MkIII. Έτος κατασκευής του κράνους απ' όσο βλέπω, 1941. Θα είχε ενδιαφέρον αν μπορέσεις να κοιτάξεις στους μαύρους βραχίονες του εσωτερικού για τη σφραγίδα του κατασκευαστή και τη χρονολογία κατασκευής του τελευταίου, για να δούμε αν αυτό αλλάχτηκε μετέπειτα.

Το όνομα το διαβάζω σαν "Reighley". Ο αριθμός είναι ο αριθμός μητρώου, τον οποίο διαβάζω σαν 14.751.457.

Οι αριθμοί μητρώων από 14.200.001 μέχρι 15.000.000 ανήκαν στο General Service Corps, το οποίο δεν έχει ακριβές αντίστοιχο στον ΕΣ, αλλά ήταν υπεύθυνο για την υποδοχή και τη βασική εκπαίδευση των νεοσυλλέκτων, ενώ σε αυτό μετατίθονταν και όσο ειδικευμένο προσωπικό δεν εντασσόταν σε κάποια μονάδα.

Ο συγκεκριμένος αριθμός μητρώου δε σημαίνει απαραίτητα ότι ο κάτοχος του κράνους τέλειωσε τη θητεία του στο GSC, καθώς είναι πιθανό αυτός να κρατήθηκε και μετά από μια πιθανή μετάθεση σε κάποια μονάδα.

Με ένα πρόχειρο ψάξιμο με βάση το όνομα, τον αριθμό και το Σώμα δεν βρήκα κάποιο αποτέλεσμα, σηκώνει όμως λίγο περισσότερο. Αν και το πιο πιθανό είναι ότι δε θα βρεθούν αποτελέσματα με περισσότερες πληροφορίες, δυο πηγές είναι καλές βάσεις δεδομένων.

- Η London Gazette (κάτι αντίστοιχο των ΦΕΚ) έχει ένα απίστευτο online αρχείο, στο οποίο υπάρχουν προαγωγές και ηθικές αμοιβές στρατιωτικών. Αν είσαι τυχερός, ίσως να βρεις κάτι εκεί.

- Τα National Archives, τα οποία δε δίνουν πληροφορίες ακόμη για τους στρατιώτες του Β' ΠΠ, υπάρχει όμως κάποια περιορισμένη πρόσβαση υπό προϋποθέσεις απ' όσο έχω δει και με κάποιο αντίτιμο. Σε κάποια διεθνή φόρουμ (στο WAF π.χ.) ίσως να μπορούσε να βοηθήσει κάποιο μέλος. Έχω δει να ανεβαίνουν κατά καιρούς πληροφορίες.

[zark4]

Στο waf θα δώσουν πληροφορίες χωρίς χρήματα? γιατί σε περίπτωση Ρωσικού αστεριού μου είπαν ότι κάποιο μέλος τις δίνει με αμοιβή. Που τώρα εποχές για συναλλαγές με εξωτερικό.

[giorgos_p]

Στο waf θα δώσουν πληροφορίες χωρίς χρήματα? γιατί σε περίπτωση Ρωσικού αστεριού μου είπαν ότι κάποιο μέλος τις δίνει με αμοιβή. Που τώρα εποχές για συναλλαγές με εξωτερικό.

Δεν ξέρω... Όταν ζητούν αμοιβή είναι επειδή οι αντίστοιχες υπηρεσίες ζητούν αμοιβή. Τελευταία φορά που κοίταξα στα National Archives υπήρχε ένα κόμιστρο γύρω στις 7 £. Δύσκολο να επωμιστεί κάποιος κόστος για να σου δώσει πληροφορίες.

Επίσης, μια και τα αρχεία των στρατιωτών δεν ανοίγουν το νωρίτερο 70 χρόνια από τη λήξη της θητείας τους (και αυτά των βετεράνων του Β' ΠΠ πήραν παράταση για περισσότερο) το πιο πιθανό είναι να μην είναι διαθέσιμα σε κάποιον πέρα από τους πιο κοντινούς συγγενείς (σύζυγο, παιδιά ή εγγόνια).

Σε κάθε περίπτωση, δε χάνεις να ρωτήσεις ή τουλάχιστον να κάνεις ένα ψάξιμο στη London Gazette. Και οι δυο υπηρεσίες είναι υποδείγματα μηχανοργάνωσης.

[zark4]

Γιωργο εκτος απο το το 1941 που φαινεται στην φωτο δεν μπορεσα να βρω αλλου να γραφει ημερομηνια.Τωρα κατω απο το δερμα δεν ξερω,δεν μπορεσα να δω τοσο κατω.Λογικα εκει κατι θα γραφει.Αλλα φοβαμαι μην κανω καμια ζημια.Για το ονομα υπαρχει μια πιθανοτηταν πιο περα να εχει και ενα D η Ο .Σαν μικρο ονομα δηλαδη.David ισως

[giorgos_p]

Για το επώνυμο μπορεί ίσως να είναι και Keighley, αλλά κρίνω μόνο από ότι βλέπω στη φωτο. Η ύπαρξη έστω ενός αρχικού του μικρού ονόματος μπορεί να βοηθήσει σε πιθανή αναζήτηση. Δοκίμασε αν θες το κλασσικό κόλπο με το χαρτί και το μολύβι, που κάναμε μικροί με τα νομίσματα. Ίσως να βγει κάτι πιο καθαρά.

Αν υπάρχει σφραγίδα κατασκευαστή στο εσωτερικό -που φυσιολογικά θα υπάρχει- θα είναι σε ένα από τα τέσσερα λεπτά κομμάτια του "σταυρού" που κρατάει το εσωτερικό. Όχι το "μαξιλαράκι" στο ίδιο σχήμα στην κορυφή, αλλά όλο το "σύστημα ανάρτησης" του εσωτερικού. Θα φαίνεται χωρίς πολλή προσπάθεια μια εγχάρακτη σφραγίδα π.χ. "CCL 1945 7 1/2" όπου διαδοχικά έχουμε τον κατασκευαστή, έτος κατασκευής και μέγεθος. Μην το φοβάσαι για ζημιά, εκτός κι αν τα μαύρα πλαστικοποιημένα κομμάτια του καμβά είναι τόσο ξεραμένα που φοβάσαι ότι μπορεί να σπάσουν αν τα γυρίσεις. Αλλιώς δεν έχεις πρόβλημα.

Ρωτάω γιατί με ενδιαφέρει "στατιστικά". 

[zark4]

οκ Γιωργο.θα προσπαθησω να το βρω