Υφαντουργική «Έσπερος» Και ο Σ. Καζατζίδης

[Apollonikos]

Η Ανώνυμος Υφαντουργική Εταιρεία «Έσπερος» ιδρύθηκε το 1929 από τον Περβανίδη ως εργοστάσιο Μαλλίνων Υφασμάτων «Έσπερος» στη Ν.Φιλαδέλφεια (αργότερα  μετατράπηκε  σε ‘‘Ε. Ιωαννίδης και Κ. Δημητριάδης’’)  με κεφάλαιο 7.500.000 δρχ. σε εκταση 10.080 μ2 και κτισμάτων 1988 μ2
Κατασκεύαζε μόνο υφάσματα ανδρικών ειδών, με πρώτες ύλες εισαγόμενες από το Μάντσεστερ της Αγγλίας, χακί και κουβέρτες. Το ιδιόκτητο εργοστάσιο στη Ν. Φιλαδέλφεια, με εγγλέζικα μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας, διευθυνόταν από άγγλο τεχνικό, τον Ε. Ιωαννίδη και τον Κ. Δημητριάδη, που είχαν σπουδάσει κλωστοϋφαντουργία στην Αγγλία και απασχολούσε δε 100-150 εργάτες. Μετά το κλείσιμο του εργοστασίου στις εγκαταστάσεις του λειτούργησε η Εταιρεία Ελαστικών «Ε.Β.Ε.Λ.».
Στη Ν. Φιλαδέλφεια,
προς την πλευρά του Άλσους. Εκεί όπου ο προϊστάμενος στα αργαλειά του Έσπερος «άκουσε» τον Στέλιο Καζαντζίδη οποίος δούλευε σαν εργάτης  να τραγουδάει και τον προέτρεψε να γίνει τραγουδιστής , λέγετε επίσης ότι το αφεντικό του στο ΕΣΠΕΡΟΣ του έκανε Δώρο και την πρώτη του Κιθάρα την οποία ποτέ δεν σταμάτησε να παίζει . Εκεί όπου γυρίστηκε  η ελληνική ταινία: « Αυτό το κάτι άλλο...».

[cat]

Φιλε μου οι παρουσιασεις σου ειναι κοσμημα για το στεκι. Δεν ηξερα την ιστορια με τον Καζαντζιδη. Σ ευχαριστω παρα πολυ

[Apollonikos]

Ευχαριστώ πολύ αυτό μου δύναμη να συνεχίσω, εδώ και χρόνια που κάνω ερεύνα με τις Μετοχές και τα Ομόλογα. Πραγματικά εκπλήσσομαι κάθε φορά που ανακαλύπτω την Ιστορία τής κάθε "μετοχής" και τις προσωπικές ανθρώπινες ιστορίες που κρύβονται πίσω από αυτές και με ένα ιδιαίτερο τρόπο συνδέονται μεταξύ τους μέσα από κρίσεις, πολέμους και πολιτικοοικονομικές αστάθειες.

[Apollonikos]

Η Ανώνυμος Υφαντουργική Εταιρεία «Έσπερος» ιδρύθηκε το 1929 με κεφάλαιο 7.500.000 δρχ. σε γήπεδο 10.080 μ2 και έκταση κτισμάτων 1988 μ2. Κατασκεύαζε μόνο υφάσματα ανδρικών ειδών, με πρώτες ύλες εισαγόμενες από το Μάντσεστερ της Αγγλίας, χακί και κουβέρτες. Το ιδιόκτητο εργοστάσιο στη Ν. Φιλαδέλφεια, με εγγλέζικα μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας, διευθυνόταν από άγγλο τεχνικό, τον Ε. Ιωαννίδη και τον Κ. Δημητριάδη, που είχαν σπουδάσει κλωστοϋφαντουργία στην Αγγλία και απασχολούσε δε 100-150 εργάτες. Μετά το κλείσιμο του εργοστασίου στις εγκαταστάσεις του λειτούργησε η Εταιρεία Ελαστικών «Ε.Β.Ε.Λ.». Σε γειτονικό οικόπεδο του Έσπερου ιδρύθηκε η «Εριοβιομηχανία Ελλάδος Θ. Ι. Καββαδίας Α.Ε.».

[Stadaik]

++1!  Εξαιρετική παρουσίαση κάθε φορά!