Συμπληρωματικά μάλλον θα έλεγα και τα εξής:
- Κομμάτια υπάρχουν
πάρα πολλά. Γενικά αυτό που έχουμε κάνει πολλοί από εμάς είναι να "κυνηγάμε την ουρά μας" στα πρώτα μας βήματα. Ακολουθώντας αυτήν την πρακτική, μετά από μερικά χρόνια, όταν δεις τη συλλογή σου λίγο πιο ψύχραιμα, μπορεί να μη σε ικανοποιήσει το ότι μπορεί να έχεις ένα σύνολο από φτηνά και ετερόκλητα κομμάτια, τα οποία δύσκολα ίσως θα μπορέσεις να "διώξεις" για να πάρεις κάτι πιο αξιόλογο και ακριβότερο. Μην παρασυρθείς από ιστορίες σπανιότητας για κομμάτια που είναι πραγματικά κοινά.
-
Μην παρασυρθείς από ιστορίες γενικά. "Βρέθηκε σε αποθήκη στο Χ μέρος, ολοκαίνουριο", "το είχε ο παππούς ενός φίλου στον αχυρώνα, αφού σκότωσε τον τάδε". Το πιο πιθανό θα είναι να αγοράσεις κάποιο αντίγραφο.
- Ξεκίνα από πιο συνηθισμένα, αντιπροσωπευτικά κομμάτια, πλην όμως καλής ποιότητας και όχι σκουριασμένες και σαπισμένες σαβούρες, αφού πρώτα κάνεις μια έρευνα για τη γνησιότητά τους και τις τιμές τους. Έτσι θα αποκτήσεις κι ένα "feeling" για το πώς πρέπει να είναι στην όψη και την αίσθηση γενικά. Μπορεί να ακούγεται λίγο αντιφατικό σε σχέση με την πρώτη "συμβουλή", αλλά ένα καλό, αντιπροσωπευτικό κομμάτι των 100 ευρώ για αρχή είναι καλύτερη αρχή από το να μπεις στο "ναρκοπέδιο" των πιο σπάνιων με την πρώτη, με τις πιο "αλμυρές" τιμές. Κοίταζε όμως πάντα την ποιότητα.
- Μην περιοριστείς εντός Ελλάδας, εκτός κι αν αποφασίσεις να συλλέξεις ελληνικά militaria. Αλλιώς θα πληρώσεις άνετα τιμές ανεβασμένες κατά 20-30%, ίσως και περισσότερο σε κάποιες περιπτώσεις. Η ποικιλία είναι επίσης πολύ μεγαλύτερη.
- Αν σε βοηθούν τα Αγγλικά σου, γράψου και σε forum του εξωτερικού, όπου υπάρχει μεγάλη εξειδίκευση.
- Μην εμπιστεύεσαι μόνο τη φήμη ενός εμπόρου, ακόμη και εξαιρετικά έντιμος άνθρωπος να είναι, μπορεί να κάνει λάθη χωρίς να το γνωρίζει, όπως όλοι μας άλλωστε.
- Αν έχεις αμφιβολίες για τη γνησιότητα κάποιου αντικειμένου, μην το αγοράζεις. Κάνει καλό στην ψυχική σου υγεία μακροπρόθεσμα...