Βρετανικό Κράνος Αλεξιπτωτιστή Β’ΠΠ

[panos_v]

   Μετά από τις πρώτες Γερμανικές επιτυχίες του σώματος των αλεξιπτωτιστών, ο πρωθυπουργός της Αγγλίας Ουίστον Τσόρτσιλ απαίτησε την δημιουργία μιας μεραρχίας 5.000 ανδρών οι οποίοι θα εκπαιδεύονταν ως   αλεξιπτωτιστές. Οι πρώτοι Βρετανοί αλεξιπτωτιστές δημιουργήθηκαν στις 22 Ιουν 1940 και μέχρι τον Νοέμβριο του ίδιου έτους είχαν ολοκληρώσει την εκπαίδευση τους (11th SAS Battalion).
   Από τα πρώτα προβλήματα που έπρεπε να επιλύσει το Γραφείο Πολέμου (war office) ήταν ο εξοπλισμός του γενικότερα. Ακολουθώντας τα Γερμανικά πρότυπα, δημιούργησαν νέα είδη ιματισμού, υπόδησης, εξοπλισμού ειδικά μόνο για τους αλεξιπτωτιστές προκειμένου να εξασφαλίσουν την επιβίωση τους αλλά και την αυτάρκεια σε υλικά όταν επιχειρούσαν.   
   Ένα από υλικά που έπρεπε να σχεδιαστεί για να καλύψει πλήρως τις απαιτήσεις ήταν και το κράνος που θα έπρεπε να φέρει αυτό το ειδικό σώμα. Φυσικά στην σχεδίαση λήφθηκε υπόψη το Γερμανικό πρότυπο και έτσι γεννήθηκε το γνωστό σ’ όλους μας κράνος των Βρετανών αλεξιπτωτιστών. Το σχέδιο μάλιστα του κράνους των αλεξιπτωτιστών χρησιμοποιήθηκε και για τους Βρετανούς αρματιστές αλλά και για τους μοτοσυκλετιστές (μόνο το σιδερένιο κέλυφος ήταν περίπου παρόμοιο το εσωτερικό ήταν άλλη σχεδίαση).  Μέχρι το τέλος του πολέμου σχεδιάστηκαν 3 είδη κρανών για τους αλεξιπτωτιστές,  τα οποία ελάχιστες διαφορές είχαν εξωτερικά μεταξύ τους :
-   Helmet, steel, airborne troops, ( Ιούλιος 1943 – τέλος πολέμου)
-   Helmet, steel, airborne troops, Mark I (Mk I), (Οκτώβριος 1943 - τέλος πολέμου )
-   Helmet, steel, airborne troops, Mark II (Mk II), (Φεβρουάριος 1944 - 1965)

[panos_v]

        Το κράνος που θα παρουσιάσω είναι το Mk I το οποίο παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του ’43 και χρησιμοποιήθηκε καθ’ όλη την διάρκεια του πολέμου. Η κύρια διαφορά του με το προγενέστερο κράνος είναι  στην βάση του, όπου το προηγούμενο μοντέλο είχε μια πλαστική ζώνη περιμετρικά, ενώ στο ίδιο είχε καταργηθεί. Με το επόμενο μοντέλο (Mk II) είχε αρκετές διαφορές με κυριότερες τους ιμάντες (υποσιάγωνα) τα οποία ήταν από δέρμα ενώ στο νεότερο μοντέλο ήταν καννάβινα. Άλλη κύρια εξωτερική  διαφορά είναι οι 2 βίδες που βρίσκονται στο πίσω μέρος για την στερέωση του υποσιάγωνου, ενώ στο Mk II υπήρχε μόνο μια.
Τα κράνη γενικά των Βρετανών αλεξιπτωτιστών δεν έχουν ενδείξεις στο σιδερένιο κέλυφος, η μόνη ένδειξη που υπάρχει είναι στο εσωτερικό δέρμα, στο ύψος του δεξιού αυτιού,  όπου αναγράφονται η εταιρία κατασκευής, το έτος και το μέγεθος του εσωτερικού. Στην περίπτωση του κράνους που παρουσιάζω οι ενδείξεις είναι ΒΜΒ 1943 και 7 ¼ (59 χιλ.). Τα εξωτερικό κέλυφος κατασκευάζονταν σε 2 μεγέθη (κανονικό και μεγάλο) και το εσωτερικό σε 17 μεγέθη !!!! Συνηθέστερα που υπάρχουν είναι : 6  ½ , 6 5/8 , 6 ¾ , 6 7/8 , 7, 7 1/8 , 7 ¼ , 7 3/8 ,7 1/2 . Η ρύθμιση των υποσιάγωνων γίνονταν ξεβιδώνοντας τις βίδες που υπάρχουν (από 1 σε κάθε πλευρά και 2 πίσω) και μπορούσε να ρυθμιστεί  και πίσω αλλά και στο πλάι. Στην φωτογραφία του εσωτερικού που ανέβασα τα υποσιάγωνα είναι στις τελευταίες τρύπες (μεγαλύτερο μήκος).  Στο πάνω μέρος του κεφαλιού προσαρμόζονταν με ιμάντες καννάβινου τύπου που δένονταν με σκοινί και έτσι ρυθμιζόταν πόσο βαθιά θα ‘’κάθεται’’ το κράνος στο κεφάλι. Τέλος εσωτερικά και περιμετρικά από το αλουμινένιο στεφάνι υπήρχε μαλακό υλικό από υαλοβάμβακα για να απορροφάει τους κραδασμούς και το εσωτερικό ολοκληρωνόταν με την προσθήκη δερμάτινων μαξιλαριών στο πίσω μέρος στο ύψος του αυχένα.  
  
      Σύνηθες αξεσουάρ του κράνους ήταν το δίχτυ παραλλαγής με διάφορα συνήθως κομμάτια από ύφασμα ανάμεσα του, για ενίσχυση της παραλλαγής (το δικό μου αυθεντικό δίχτυ κάπου το έβαλα και δεν μπορώ να το βρω).  

      Τελειώνοντας την παρουσίαση θέλω να τονίσω ότι τα κράνη των Βρετανών αλεξιπτωτιστών του Β’ ΠΠ, είναι άκρως συλλεκτικά  με τιμές που αγγίζουν τα 1.500 ευρώ.  Για αυτό το λόγο έχουν αντιγραφεί πλήρως και δυστυχώς μερικά είναι σαν πιστά αντίγραφα μπερδεύοντας τους συλλέκτες.

[zark4]

Υπέροχο. Πολύ ενδιαφέρον

[giorgos_p]

Όμορφο και δύσκολο, Πάνο! Από τα πιο ακριβά βρετανικά αντικείμενα, καθώς αυτά των ειδικών / αερομεταφερόμενων δυνάμεων του Β' ΠΠ είναι από τα πιο περιζήτητα. Πέρα από το "πρεστίζ" είναι σχεδόν δεδομένο -αν είναι αυθεντικά- ότι έχουν δει πόλεμο.

Έχω την εντύπωση από την υφή και την απόχρωση του συγκεκριμένου (εκτός κι αν είναι ο φωτισμός) ότι υπάρχει μια δεύτερη στρώση χρώματος (πιο ανοιχτό και γυαλιστερό πράσινο) πάνω από την αρχική εργοστασιακή;

Ζόρικα τα αυθεντικά βρετανικά των αλεξιπτωτιστών και απόλυτα "θαμμένα" στην ελληνική αγορά, όπου κυριαρχεί η "μανία" των Γερμανικών ακόμη, που πιάνουν τρελές τιμές ακόμη και για κομμάτια που βρίσκονται με το κιλό.

Κάποιες κόπιες έχουν κυκλοφορήσει στην ελληνική αγορά και την έχουν "πατήσει" συλλέκτες.

Από τα λίγα των αλεξιπτωτιστών που έχω, το "μαλακό αδερφάκι" του κράνους σου! 
http://steki-syllekton.gr/index.php?topic=13652.0

[Stratis76]

Kαλημέρα.
Κατατοπιστική παρουσίαση όπως πάντα άλλωστε 
Δε γνώριζα πως τα βρετανικά κράνη των αλεξιπτωτιστών είναι τόσο ακριβά (υποθέτω τα 1500 ευρώ είναι
τιμή στην ευρωπαική αγορά και όχι στην εγχώρια  ).

[giorgos_p]

Kαλημέρα.
Κατατοπιστική παρουσίαση όπως πάντα άλλωστε 
Δε γνώριζα πως τα βρετανικά κράνη των αλεξιπτωτιστών είναι τόσο ακριβά (υποθέτω τα 1500 ευρώ είναι
τιμή στην ευρωπαική αγορά και όχι στην εγχώρια  ).

Στην εγχώρια είναι εξαιρετικά σπάνιο να βρεθεί. Το μόνο που είδα να προσφέρεται προς πώληση ήταν ένα MkI κι αυτό τουλάχιστον 5-6 χρόνια πριν. Το συγκεκριμένο μάλιστα ήταν και το μόνο αυθεντικό κομμάτι των αλεξιπτωτιστών που είδα στην Ελλάδα, μαζί με τον μπερέ του link. Δυο ακόμη μπερέδες που βγήκαν στην αγορά ήταν καραμπινάτες κόπιες, ενώ το ίδιο είναι και όσα μεταλλικά διακριτικά έχω δει. Η αγορά από έξω είναι σχεδόν μονόδρομος και πάλι χρειάζεται πολλή προσοχή, καθώς ακόμη κι αν ένα κράνος δεν είναι αντίγραφο, μπορεί να είναι είτε μεταπολεμικό, είτε χρησιμοποιημένο μεταπολεμικά, τόσο από τον βρετανικό όσο και από άλλους στρατούς και με "πειραγμένο" εσωτερικό, με την επανασυναρμολόγηση διάφορων μερών, έτσι ώστε να "επανέλθουν" στην προπολεμική μορφή τους, κάτι που "σκοτώνει" την αξία τους.

Επομένως "ευρωπαϊκές" και "αμερικάνικες" τιμές θα πρέπει να πληρώσει κανείς είτε παραγγείλει από έμπορο του εξωτερικού, είτε αγοράσει από κάποιον έμπορο ή συλλέκτη στην Ελλάδα κι αυτό λόγω σχετικής σπανιότητας και ζήτησης. Το ίδιο ισχύει και για πολλά άλλα "πιο προχωρημένα" κομμάτια, καθώς η ελληνική αγορά έχει πολύ συγκεκριμένους περιορισμούς. Στα militaria έχει διαμορφωθεί από την άλλη τα τελευταία χρόνια μια "ψαλίδα" ανάμεσα στα κομμάτια, με τα πιο κοινά να κρατούν σταθερές τις τιμές τους (ενώ αυτές ανέβαιναν τρελά από το 2003/2004 και μετά, όπου μιλούσαμε για διπλασιασμούς τιμών μέσα σε μήνες -και το παράδοξο είναι ότι η Ελλάδα είναι τουλάχιστον 1,5 φορά πιο ακριβή σε αυτά τα κοινά κομμάτια από τους "έξω") ή έχουν πέσει ελαφρά, ενώ για κάποια από τα πιο ακριβά κομμάτια έχουν μείνει σταθερά ψηλά, καθώς είτε απευθύνονται σε όσους έχουν τα χρήματα, είτε σε πολύ "πεισμένους" συλλέκτες που αποταμιεύουν και περιμένουν.

[Stratis76]

Επιβεβαιώνεται δηλαδή το γεγονός πως η Ελλάδα είναι ΚΑΙ σε αυτό τον τομέα ακριβότερη απο την υπόλοιπη
Ευρώπη...

[zark4]

Έχουν ανέβει τρελά οι τιμές. Στα ξένα κ κυρίως γερμανικά. Εδώ φτασαν να ζητούν για ρελικ κράνος πχ κ 160 ευρώ όταν πριν 7 χρόνια έξω είχαν πχ 60 ευρώ περίπου. Τα φουλ σκουριασμένα πιάνουν κ 80.για κανονικά κράνη σχετικά τα 500 είναι ή ελάχιστη τιμή. Αλλά λογικά υπάρχει ζήτηση οπότε δεν τους νοιάζει

[zark4]

Καλά ή Ελλάδα πάντα ήταν. Λογικά πρώτον λόγω μικρής προσφοράς κ δεύτερον γιατί τα αγοράζουν από έξω και εδώ τα πουλάνε με κάποιο καπέλο για να έχουν κέρδος. Κράνη φυσικά Ελλάδα δύσκολα βρίσκεις πια.μόνα κάτι απλά βρετανικά. Ή σκουριασμένα γερμανικά με Πίσα.

[giorgos_p]

Επιβεβαιώνεται δηλαδή το γεγονός πως η Ελλάδα είναι ΚΑΙ σε αυτό τον τομέα ακριβότερη απο την υπόλοιπη
Ευρώπη...

Ναι, για το λόγο που αναφέρει ο zark. Η μεγάλη πλειοψηφία των ξένων αντικειμένων έρχεται από dealers του εξωτερικού με "καπέλο".

Κράνη φυσικά Ελλάδα δύσκολα βρίσκεις πια.μόνα κάτι απλά βρετανικά.

Τα απείραχτα βρετανικά MkII της ελληνικής αγοράς είναι κατά βάση κράνη του ΕΣ σε χρήση από το 1945 μέχρι το 1952/53, που "γλύτωσαν" τη μετέπειτα διαδικασία τυποποίησής τους με νέα βαφή, εσωτερικά και υποσιάγωνα. Επειδή προέρχονταν από βρετανικές μονάδες που διαλύονταν στα τέλη του Β' ΠΠ και είχαν πολεμήσει στη Β. Αφρική και την Ιταλία, σε αρκετά από αυτά υπάρχουν 2 ή 3 τόνοι καμουφλάζ ή βαμμένα διακριτικά. Για όποιον έχει "μάτι" και υπομονή, επειδή είναι σχετικά υποτιμημένα στην Ελλάδα (είπαμε, με τα παλιογερμανικά σας  ) υπάρχουν αρκετές ευκαιρίες. Κράνη που στην Αγγλία πωλούνται στα 150 μέχρι και 500 ευρώ μπορούν να βρεθούν εδώ με 60-100.

Εδώ είμαστε ακόμη φθηνότεροι, η εξαίρεση στον κανόνα μάλλον...

[zark4]

Ναι οντως.εχω και εγω ενα τετοιο Βρετανικο κρανος.Ξαναβαμενο απο κατω.Ξεχωριζεις και ενα ονομα με ασπρη μπογια το οποιο και δεν καταφεραν να σβησουν μαλλον.Δεν μπορεσα να καταλαβω ποτε ομως τι λεει.Το ειχα βαλει και σε ξενο φορουμ αλλα ουδεις ειπε ποτε κατι γιαυτο και ξεχαστηκε.Αν θελετε βαζω σε αυτο το θεμα την φωτο που ειχα βαλει.Το πηρα οντως κοψοχρονια που λενε. (ναι τα ατιμα τα γερμανικα.χαχαχαχαου να μου χαθουνε.Εχουν ανεβασει τις τιμες χαχαχ)

[panos_v]

Έχω την εντύπωση από την υφή και την απόχρωση του συγκεκριμένου (εκτός κι αν είναι ο φωτισμός) ότι υπάρχει μια δεύτερη στρώση χρώματος (πιο ανοιχτό και γυαλιστερό πράσινο) πάνω από την αρχική εργοστασιακή;

    Γιώργο αυτό είναι το χρώμα του, από μέσα φαίνονται κάποιες οξειδώσεις κατά τόπους, σε σημεία που έχει φουσκώσει και φύγει το χρώμα, δυστυχώς το είχα κάπου τριάντα χρόνια καταχωνιασμένο. Η γυαλάδα οφείλεται στο λάδι σιλικόνης που έβαλα ως συντηρητικό. Το είχα πάρει από μια μάντρα με παλιοσίδερα και πρέπει να ήταν μαζί μ' αυτό καμιά 100αρια ακόμη. Κρίμα δεν ήξερα τότε τι αξία θα είχε μετά από χρόνια να τα πάρω όλα!!!!!
Είχε και το δίχτυ παραλλαγής επάνω ακόμη, το οποίο το είχα αφαιρέσει τότε και ακόμη το ψάχνω.

[panos_v]

    Για να πω και την αμαρτία μου, τότε το είχα αγοράσει γιατί νόμιζα ότι ήταν Γερμανικό κράνος. Διάβαζα τις εικονογραφημένες ιστορίες του Β' ΠΠ πολέμου (περιοδικά κράνος, δράση, πόλεμος κτλ) και πίστευα ότι τα Βρετανικά ήταν μόνο τα κλασσικά ''πιάτα'' του πεζικού. Μαζί μ' αυτό είχα πάρει και ένα ακόμη που είναι όμως το αντίστοιχο του μοτοσυκλετιστή, που παρόμοιο είχε παρουσιάσει σε παλιό θέμα ο Γιώργος.   

[giorgos_p]

Ναι οντως.εχω και εγω ενα τετοιο Βρετανικο κρανος.Ξαναβαμενο απο κατω.Ξεχωριζεις και ενα ονομα με ασπρη μπογια το οποιο και δεν καταφεραν να σβησουν μαλλον.Δεν μπορεσα να καταλαβω ποτε ομως τι λεει.Το ειχα βαλει και σε ξενο φορουμ αλλα ουδεις ειπε ποτε κατι γιαυτο και ξεχαστηκε.Αν θελετε βαζω σε αυτο το θεμα την φωτο που ειχα βαλει.

Είχα ανοίξει ένα θέμα κάποιον καιρό πριν για τα βρετανικά MkII.

http://steki-syllekton.gr/index.php?topic=10758.0

Ανέβασε φωτο αν θες εκεί για να τα έχουμε μαζεμένα. Ίσως να βγάλουμε άκρη και με το δικό σου και ευκαιρία να κάνουμε και λίγο οφθαλμόλουτρο!

Το είχα πάρει από μια μάντρα με παλιοσίδερα και πρέπει να ήταν μαζί μ' αυτό καμιά 100αρια ακόμη. Κρίμα δεν ήξερα τότε τι αξία θα είχε μετά από χρόνια να τα πάρω όλα!!!!!

 :'(