Παίρνω την πρωτοβουλία και ξεκινάω το θέμα με τα πλαστά μετάλλια που συζητούσαμε, με την ελπίδα να εμπλουτίζεται όλο και περισσότερο με νέες προσθήκες (αυτό και όχι οι συλλογές μας
)
Επικοινώνησα με τον
Tim B., ο οποίος είχε ουσιαστικά ανακαλύψει το χυτό αντίγραφο του Πολεμικού Σταυρού 1916-17,ανεβάζοντας φωτογραφίες στο Wehrmacht Awards και τον ρώτησα αν θα μπορούσα να κάνω μια μετάφραση του θέματός του και χρήση των φωτογραφιών του για το φόρουμ. Δέχτηκε με μεγάλη του χαρά και είναι διαθέσιμος για οποιεσδήποτε επιπλέον πληροφορίες.
Ξεκινάω λοιπόν με το θέμα, με ημερομηνία 26/5/2012. Το λινκ και πάλι εδώ:
http://www.wehrmacht-awards.com/forums/showthread.php?t=597521Μέχρι τώρα, κανείς από όσους είχα μιλήσει, δεν είχε δει ή ακούσει ότι υπήρχαν αντίγραφα του Πολεμικού Σταυρού του Α' ΠΠ. Φανταστείτε την έκπληξή μου όταν είχα την "καλή τύχη" να ανακαλύψω ότι ήμουν ο πρώτος που θα έβρισκε ένα.
Έκτοτε, επέστρεψα το μετάλλιο με πλήρη αποζημίωση και περίμενα το θέμα να κλείσει πριν αναρτήσω αυτές τις πληροφορίες και να επιβεβαιώσω τα ευρήματά μου με άλλους συλλέκτες και τον Έλληνα συγγραφέα Γεώργιο Στρατουδάκη, ο οποίος έχει συγγράψει μια ωραία μελέτη για αυτά τα πρώτα μετάλλια. Όλοι συμφώνησαν ότι αυτό ήταν ξεκάθαρα ένα χυτό αντίγραφο ενός αυθεντικού.
Το μετάλλιο είναι μια χυτή κόπια της ποικιλίας του Huguenin. Θα κάνω μια σύγκριση αυτού του χυτού κι ενός γνωστού αυθεντικού, κομμένου σε μήτρα μεταλλίου και είναι πολύ απλό να φανεί η διαφορά στην ποιότητα. Είναι επίσης μια καλή υπόθεση εργασίας για το τι θα πρέπει να κοιτάζουμε σε σχέση με το βάρος και τις φυσικές διαστάσεις ενός αντιγράφου χυτευμένου από αυθεντικό κομμάτι.
Επάνω: Το εξεταζόμενο μετάλλιο: Πολεμικός Σταυρός 1916-17 Α' Τάξης (με διεμβολή κλαδιού δάφνης)
Κάτω: Σύγκριση μεταξύ του Σταυρού Α' Τάξης κι ενός αυθεντικού Β' Τάξης (με αστέρι), κατασκευής Huguenin.
Μπορείτε αμέσως να διακρίνετε τη διαφορά της ποιότητας της κοπής ανάμεσα στα δυο.
Εδώ μερικές συγκρίσεις στο συνολικό μέγεθος και τα υλικά της ανάρτησης.
Η φωτογραφία δεν το δείχνει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά οι συνολικές διαστάσεις στο χυτό είναι μικρότερες, σε βαθμό που φαίνεται ξεκάθαρα σε όλη την περιφέρεια όταν το ένα μετάλλιο τοποθετηθεί πάνω στο άλλο.
Τα υλικά της ανάρτησης ίσως να είναι αυθεντικά αλλά επανασυγκολλημένα στο χυτό. Φαίνεται σχεδόν σαν να χρησιμοποιήθηκε κάποιου είδους βάση κάτω από τον κύλινδρο στη χυτή κόπια.
Επίσης μέτρησα και ζύγισα το υπό εξέταση μετάλλιο. Οι ακόλουθες μετρήσεις πάρθηκαν αφού αφαιρέθηκε η ταινία και σε σύγκριση με ένα άλλο υπόδειγμα του Huguenin που έχω.
Επισυνάπτω μια επεξεργασμένη φωτογραφία για να δείξω από πού πήρα τις μετρήσεις σε κάθε μετάλλιο. Οι μετρήσεις πάρθηκαν τρεις φορές, προκειμένου να είναι αξιόπιστες. Και πάλι, το Α' Τάξης είναι το εξεταζόμενο.
Βάρος: Αυθεντικό Huguenin = 19.9 gr. , Α' Τάξης = 18.4 gr.
Πλάτος (στην κεντρική ταινία): Αυθεντικό = 44.5 mm , Α' Τάξης = 42.76 mm
(στο στεφάνι 4 & 10 η ώρα): Αυθεντικό = 37.2 mm , Α' Τάξης = 35.9 mm
Ύψος: Αυθεντικό = 48.5 mm , Α' Τάξης = 47.1 mm
Πάχος (κρίκος ανάρτησης): Αυθεντικό = 1.0 mm , Α' Τάξης = 1.1 mm
(στην αιχμή του ξίφους) : Αυθεντικό = 2.1 mm , Α' Τάξης = 2.0 mm
Αν και αντιλαμβάνομαι ότι το αυθεντικό Huguenin που χρησιμοποίησα στη σύγκριση είναι σε σχεδόν εξαιρετική κατάσταση και το υπό εξέταση Α' Τάξης φαίνεται ταλαιπωρημένο, εξακολουθώ να βλέπω τη διαφορά του 1.5 gr στο βάρος και τις ελαφρώς μικρότερες φυσικές διαστάσεις σαν ενδεικτικές μιας χυτής κόπιας. Το βλέπουμε συχνά αυτό σε Γερμανικά μετάλλια και διάσημα, όπου το χυτευμένο συστέλλεται πάντα έστω και ελαφρά όσο ψύχεται και το βάρος του είναι και πάλι πάντα ελαφρά μικρότερο από αυτό ενός αυθεντικού.
Ο κρίκος ανάρτησης είναι σωστού βάρους, οπότε δεν ξέρω αν χρησιμοποιήθηκε ένας αυθεντικός ή αν συμβαίνει κάτι άλλο.
Οι επόμενες φωτο είναι επεξεργασμένες, για να δείξω συγκεκριμένα σημεία που παρουσιάζουν ενδιαφέρον.
Προσέξτε τις πολύ απαλές λεπτομέρειες στον εμπροσθότυπο, τα σφάλματα της χύτευσης στο στεφάνι, συμπεριλαμβανομένων των μικρών σφαιριδίων μετάλλου στην επιφάνεια και τα βαθουλώματα στην επιφάνεια του οπισθότυπου. Όλα ενδεικτικά ενός χυτού μεταλλίου, κόπιας από ένα κομμένο σε μήτρα αυθεντικό.
Ξέχασα να βγάλω φωτογραφία της πλευράς του μεταλλίου, αλλά παρουσίαζε μια ευθεία, οριζόντια γραμμή σε όλο το μήκος, που έμοιαζε να είναι γραμμή καλουπιού και όχι η κυρτή γωνία που βγαίνει από μια μήτρα. Υπήρχαν κάποια σημάδια όπου φαινόταν πως η γραμμή του καλουπιού είχε λιμαριστεί λίγο για να κρυφτεί.
Το αυθεντικό Huguenin παρουσιάζει γραμμώσεις κοπής από μήτρα τόσο στις εσωτερικές όσο και στις εξωτερικές πλευρές, που είναι ενδεικτικές ενός κομμένου μεταλλίου. Το συγκεκριμένο μετάλλιο, όχι.
Αυτές οι δυο τελευταίες φωτογραφίες του μεταλλίου δείχνουν ξεκάθαρα χαρακτηριστικά που δε σχετίζονται με κομμένα σε μήτρα μετάλλια!
Αλλά μην προσπαθήσετε να το πείτε αυτό σε έμπορο!!!
Η δεύτερη φωτογραφία του οπισθότυπου δείχνει μεγάλο αριθμό βαθουλωμάτων αλλά και αυτό το χάλκινο χρώμα που διαφαίνεται στη χαμηλότερη πλευρά. Αυτή η επικάλυψη χαλκού φαίνεται πολύ λεπτή και ανάμεσα στο φινίρισμα της επιφάνειας και το μέταλλο της βάσης.
Δεν είμαι σίγουρος αν είναι όντως επικάλυψη χαλκού ή αν σχετίζεται με τη θερμότητα. Ξέρω ότι στον τομέα των Γερμανικών κάποιοι κατασκευαστές χρησιμοποιούσαν μια μέθοδο CupAl (χαλκός/αλουμίνιο) σε κάποια από τα αντικείμενά τους και άλλοι χρησιμοποιούσαν ένα υπόστρωμα χαλκού, έτσι ώστε το τελικό φινίρισμα να προσφύεται καλύτερα στο μέταλλο. Σκέφτηκα ότι ήταν ενδιαφέρον παρ' όλα αυτά.
Αυτά είναι όλα όσα έχω μέχρι στιγμής. Κατανοώ ότι υπήρχαν κάποιοι κατασκευαστές που όντως έφτιαχναν χυτά υποδείγματα αυτού του μεταλλίου αλλά, απ' όσο ξέρω, δεν ήταν αυτά του Huguenin. Έτσι, πραγματικά ένιωσα πως το μετάλλιο ήταν πλαστό και ήταν μια επιβράβευση η επιβεβαίωση από κάποιον της φήμης του Στρατουδάκη!
