Οι κόκκινοι μπερέδες των Βρετανών αλεξιπτωτιστών είναι από τα πιο περιζήτητα και συλλεκτικά κομμάτια, καθώς συγκαταλέγονται στα πιο εμβληματικά αντικείμενα του Β΄ΠΠ και συνδέονται με επίλεκτες δυνάμεις. Δεδομένης της σπανιότητας ορισμένων χρονολογιών κατασκευής και της ζήτησης, οι τιμές τους έχουν ανέβει αρκετά τα τελευταία χρόνια, κυμαινόμενες ανάλογα μεταξύ 800-1500+ ευρώ. Όπως είναι φυσικό, υπάρχουν αρκετοί πλαστοί, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι που "ανεβαίνουν" σε φόρουμ για αξιολόγηση να ανήκουν ακριβώς σε αυτήν την κατηγορία.
Καθώς αρκετοί από αυτούς "κυκλοφορούν" στο ebay, αλλά και σε παλαιοπωλεία περιστασιακά, μεταφράζω κι εμπλουτίζω με φωτογραφίες ένα αρθράκι που έχω στη σελίδα μου. Από πιο κοντά μερικές χαρακτηριστικές λεπτομέρειες των μπερέδων της περιόδου λοιπόν:
Το γείσο:Το γείσο πρέπει να είναι φτιαγμένο από δέρμα. Ορισμένα μεταπολεμικά κομμάτια έχουν γείσο φτιαγμένο είτε από δερματίνη, είτε από ύφασμα.
Λεπτομέρεια ενός αντιγράφου, από δερματίνη. Παρατηρήστε επίσης την κορδέλα μέσα σε αυτό, η οποία είναι εμφανώς κατασκευασμένη από συνθετικό υλικό.
Οι σφραγίδες:Η σφραγίδα του κατασκευαστή βρίσκεται στο εσωτερικό, μαζί με το χαρακτηριστικό "βέλος" και τη χρονολογία. Εκεί επικεντρώνονται φυσικά οι προσπάθειες αναπαραγωγής των πλαστών. Ορισμένες φορές είναι εύκολο να εντοπιστούν, ενώ σε άλλες απαιτείται αρκετή εξοικείωση με τα χαρακτηριστικά των αυθεντικών.
Παράδειγμα πλαστής σφραγίδας. Παρατηρήστε πόσο "φρέσκια" δείχνει.
Ορισμένες φορές η σφραγίδα έχει φθαρεί τόσο, που δύσκολα διακρίνεται. Βρισκόταν εξάλλου ακριβώς στο σημείο όπου υπήρχε η μεγαλύτερη τριβή... με το κεφάλι αυτού που τον έφερε! Εδώ μπορεί τα ίχνη της να "αποκαλυφθούν" βρέχοντας τον μπερέ. Το μαύρο ύφασμα θα σκουρύνει, μεγαλώνοντας την αντίθεση με τα λευκά γράμματα της σφραγίδας.
Σε αυτήν την περίπτωση, διακρίνονται αχνά: Kangol Wear Limited, το βέλος και η χρονολογία 1943.
Ένας δεύτερος τρόπος χρονολόγησης κι ελέγχου της αυθεντικότητας της σφραγίδας του κατασκευαστή, είναι η σφραγίδα αποδοχής από το War Department. Οι υπηρεσίες του πιστοποιούσαν ότι τα προϊόντα που παρήγαγε ο ιδιωτικός τομέας, πληρούσαν τις προδιαγραφές, προκειμένου να χορηγηθούν στο στρατό.
Η σφραγίδα αποτελείται από ένα γράμμα, τα αρχικά του War Department (WD), με το βέλος να παρεμβάλλεται ανάμεσά τους κι έναν αριθμό, ο οποίος αντιστοιχεί στον κωδικό του συγκεκριμένου είδους στις λίστες χορηγήσεων.
Μετά από παρατήρηση αρκετών αντικειμένων, είναι πλέον αποδεκτό από τη συλλεκτική κοινότητα ότι συγκεκριμένο γράμμα χρησιμοποιούνταν κάθε χρονιά. Έτσι, για τις χρονολογίες του πολέμου, 1939-1945, αντιστοιχούν τα εξής γράμματα:
R=1939, Q=1940, P=1941, O=1942, N=1943, M=1944, Z=1945. Αντικείμενα που κατασκευάστηκαν στα τέλη της χρονιάς και επιθεωρήθηκαν με τη νέα, μπορεί να φέρουν φυσικά γράμμα της επόμενης χρονολογίας. Οι κόκκινοι μπερέδες χορηγούνταν από το 1942, επομένως τα γράμματα που περιμένουμε να δούμε είναι τα Ο, Ν, Μ και Ζ. Οι δυο πρώτες χρονολογίες είναι από εξαιρετικά ως αρκετά σπάνιες, ενώ οι δυο τελευταίες περισσότερο κοινές. Η τιμή επηρεάζεται ανάλογα, σε συνάρτηση φυσικά με την κατάσταση.
Σφραγίδα αποδοχής στο εσωτερικό του μπερέ του 1943. Το Ν αντιστοιχεί σε αυτήν τη χρονολογία.
Ο τρόπος ανάρτησης των διακριτικών.Κατά τον Β' ΠΠ, τόσο τα διακριτικά των αερομεταφερόμενων σχηματισμών (ανεμόπτερα, αλεξιπτωτιστές) όσο και των όπλων και σωμάτων (πυροβολικό, μηχανικό, υγειονομικό) που υπηρετούσαν σε αυτούς, έφεραν στο πίσω μέρος τους κρίκους για την ανάρτησή τους και όχι "λεπίδες". Οι αυθεντικοί μπερέδες λοιπόν, που χορηγήθηκαν και έφεραν επομένως κάποιο διακριτικό, πρέπει να έχουν μικρές τρύπες, κατευθείαν πάνω στα σημεία ανάρτησης των διακριτικών.
Μεταπολεμικά χρησιμοποιούνταν "λεπίδες", με την ταυτόχρονη καθιέρωση μιας "τσέπης" στο εσωτερικό, που κάλυπτε τη "λεπίδα".
Οι οπές εξαερισμούΑυτές είναι μπρούντζινες, μαύρες και καλύπτονται στο εσωτερικό από ένα δερμάτινο, ορθογώνιο κομμάτι. Ακόμη κι αν έχει αφαιρεθεί, τα σημάδια ότι κάποτε υπήρξε εκεί θα πρέπει να φαίνονται.
Το νήμα στη φόδρα.Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, ένα κομμάτι σκληρού υφάσματος ράβονταν στο εσωτερικό, προκειμένου ο μπερές να διατηρεί τη φόρμα του. Το νήμα που το συγκρατούσε τελικά κόβονταν σε μεταγενέστερο στάδιο, έμενε όμως στη θέση του αφήνοντας το εργοστάσιο. Ακόμη κι αν αυτό έχει αφαιρεθεί από τον μετέπειτα κάτοχό του, τα σημάδια του στη φόδρα θα πρέπει να είναι ορατά.
Αυτά είναι λοιπόν κάποια χαρακτηριστικά που πρέπει να αναζητά κανείς προκειμένου να αποφασίσει αν ένας μπερές είναι της περιόδου του Β' ΠΠ ή όχι. Ορισμένες καλές απόπειρες αναπαραγωγής απαιτούν μια προσεκτική συνεκτίμηση των στοιχείων, αλλά και μια κάποια εξοικείωση με τα υλικά της συγκεκριμένης εποχής.
