Μάλιστα,δηλαδή με ένα 20δραχμο του '60 έκανες τα καθημερινά ψώνια για να φάει η οικογένεια.
Για σιγά σιγά να πηγαίνουμε και πιο πίσω..
Γύρω στο 67-68 λέγοντας τα κάλαντα, που και που έπεφτε και κανά 20 δρχμο απο τα καλά. Μου έλεγε λοιπόν ο πατέρας μου , "βάλτο στην άκρη έχει αξία".
Νέα Σμύρνη-Σύνταγμα το 1972 είχε 50 λεπτά. Το δολάριο απο 150 δρχμ σε 300 το ξέρετε όλοι απο την ιστορία αλλα εγω θυμάμαι τον πατέρα μου να βρίζει απελπισμένος. Δεν έγινε ποτέ fan του Μαρκεζινη.
Το 74 (αναφέρομαι στο έτος) πλήρωνα (ο πατέρας μου δηλαδή) £48 μαζί με τον συμφοιτητη μου τον Γιώργο Λ. καλή του η ώρα, για ένα σπίτι στο Derby της Αγγλίας με συνάλλαγμα £62 ο ένας τον μήνα! Ένας πλούσιος φίλος συμπατριώτης είχε την ίδια εποχή πουλήσει την μεταφραστική του εταιρεία για £48000 πόσο που μου είχε φανεί τόσο υλλιγγιωδες που στα χρονια έχασα την πραγματική του αξία.
Λένε ότι διαχρονικά ο χρυσός έχει σταθερή αξία και ως παράδειγμα αναφέρουν ότι ένα καλό κοστούμι κάνει όσο περίπου μια ουγγιά χρυσού.
Λένε ότι αυτο ισχύει ακόμα και σήμερα.
Τα σχόλια δικά σας αλλα αυτά τα εχω διαβάσει κάπου όχι όπου και όπου αλλα δεν μπορω να θυμηθώ την πηγή.
"Αξία έχει ότι σου χρησιμεύει". Κάπου το διάβασα και αυτο, λίγο διαφορετικά αλλα τείνω να το πιστέψω!
Ευχές σε όλη την παρέα για το νέο έτος.
Γιώργος