Το ebay όντως κρατάει σημαντική προμήθεια, αλλά νομίζω είναι άδικο να ακυρώσουμε και απαξιώσουμε συλλήβδην όλες τις αγοραπωλησίες που γίνονται εκεί, επειδή γίνονται "τράμπες" και παίρνει υψηλή προμήθεια.

Προσωπικά έχω κάνει ως αγοραστής ένα σωρό αγορές νομισμάτων στο ebay κι έχω μείνει απόλυτα ικανοποιημένος.
Άμα είσαι προσεκτικός με τον πωλητή, αξιολογήσεις, περιγραφή αντικειμένου, επικοινωνία κ.λ.π., όλα μια χαρά πάνε.

Προσωπική μου άποψη ότι οι τιμές που κλείνουν εκεί νομίσματα είναι, κατά κανόνα, πολύ ενδεικτικές, διότι είναι εν τέλει η τιμή που πληρώνει η αγορά για ένα νόμισμα, δεδομένου ότι ο αγοραστής δεν πληρώνει προμήθεια.

Ο Γιώργος, ως εγνωσμένου κύρους επαΐων, έχει απόλυτο δίκιο.
Ουσιαστικά πρόκειται, με άλλα λόγια, για το νόμο της προσφοράς (διαθεσιμότητα) και ζήτησης (δημοφιλία), στον οποίο αναφέρθηκα και στο πρώτο μου post.

Με δεδομένη την ποσότητα ενός αντικειμένου (νομίσματος), αν αυξηθεί η ζήτησή του (δημοφιλία) , θα αυξηθεί και η αξία του (τιμή).

Υπό αυτό το πρίσμα, κανένας βέβαια δεν έχει μαγική γυάλα να βλέπει τι θα γίνει στο μέλλον, αλλά μπορεί ενδεχομένως να διαβλέψει/εκτιμήσει τάσεις και να αφουγκραστεί εν γένει προτιμήσεις των συλλεκτών, στη χώρα στην οποία ζει.

Αυτά όλα, επαναλαμβάνω, εφόσον κάποιος βλέπει το νόμισμα (και) ως επένδυση και όχι απλά ως μεράκι.
Το λέω για όποιον σπεύσει να πει "μην κοιτάτε σπανιότητες και επενδύσεις! Το νόμισμα είναι χόμπυ και μεράκι! Τίποτ'άλλο!".

Φίλε μου δεν είναι ακριβώς έτσι, για τους εξής λόγους:
1. Τα απλά πεντόλιρα δεν έκαναν πάντα όσο 6 λίρες, όπως λες.
Εγώ θυμάμαι, ότι μέχρι πριν ένα χρόνο περίπου κόστιζαν όσο πέντε λίρες, συν ένα premium 150 - 200 Ευρώ.
Άλλο το "καπέλο" 150 - 200 Ευρώ και άλλο 6 λίρες (= "καπέλο" 350 Ευρώ) !

2. Μέχρι πριν ένα, ενάμιση χρόνο περίπου, εγώ δεν θυμάμαι να υπήρχε τάση ο κόσμος να τρέχει και να πιστοποιεί απλά πεντόλιρα και έχει δημιουργηθεί αγορά γι'αυτά.
ΝΑΙ, όντως, υπήρχε αγορά για τις ειδικές εκδόσεις (1989, 2002, 2005, 2017 κ.λ.π.), αλλά όχι για τα απλά πεντόλιρα.

3. Κάνε μια έρευνα, να δεις πόσο πουλιούνται τα υψηλής κατάστασης απλά πεντόλιρα στο e-bay, ιδίως δε τα proof, και μετά μου λες αν ισχύει αυτό που λες.
Και μη μου πεις "εμένα δεν με νοιάζει τι γίνεται στο e-bay, γιατί ζω στην Ελλάδα", γιατί θα σου απαντήσω ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να ανεβάσει και να πουλήσει κάτι στο ευρωπαϊκό e-bay και να το στείλει άνετα, χωρίς δασμούς, οπουδήποτε στην Ευρώπη, όπως άλλωστε κάνουν και αρκετά μέλη εδώ μέσα που'χουν λογαριασμό στο e-bay (εξυπακούεται και καλά κάνουν).

Το 40δραχμο το είδα πρώτη φορά στο Νομισματικό Μουσείο τα Χριστούγεννα Χρήστο και μου'πεσε το σαγόνι!!! 

Προσωπική μου άποψη είναι σπανιότητα και επενδυτής πάνε μαζί, διότι επενδύεις σε κάτι, που θεωρείς ότι, λόγω σπανιότητας, θα αυξηθεί η τιμή του.
Πιστεύεις δηλαδή ότι η ζήτηση αυτού που επενδύεις θα αυξηθεί σημαντικά στο εγγύς μέλλον και έτσι θα βγάλεις χρήματα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα συλλεκτικά αυτοκίνητα.
Υπάρχουν πλούσιοι που επενδύουν σε σπάνια αυτοκίνητα αντίκες (π.χ. παλιές Μερσεντές, Φεράρι, Πόρσε) διότι θεωρούν ότι λόγω σπανιότητας και αυξημένης ζήτησης θ'αυξηθεί η τιμή τους και τελικά έτσι γίνεται για πολλά απ'αυτά.
Και μην πάμε αν αυτό είναι σωστό ή όχι, διότι -και καλά!- "ο συλλέκτης πρέπει συλλέγει για το μεράκι και όχι για να βγάλει λεφτά" διότι δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα είναι ότι αυτό είναι μια πραγματικότητα, είτε μας αρέσει και συμφωνούμε, είτε όχι.

Εξαιρετικά χρήσιμη, εν προκειμένω και η επισήμανσή σου για την ισχυρή εγχώρια αγορά που δημιουργείται για πεντόλιρα.
Άλλο ένα καλό παράδειγμα λοιπόν για το φίλο μας που μπορεί να επενδύσει 4000 - 5000 Ευρώ με καλές προοπτικές αύξησης αξίας (...εξάλλου είχες ανεβάσει και βίντεο γι'αυτό το θέμα πριν ένα χρόνο περίπου που μας ξελίγωσες με καμιά δεκαριά πεντόλιρα!  )

Αφού λες όλα τα χρυσά μας, ξέχασες τα 50άρικα και 100άρικα του 1876!!!    

Λοιπόν, πλάκα στην πλάκα, νομίζω πρέπει να έχουμε υπόψη μας και να μην ξεφεύγουμε από το αρχικό ερώτημα του φίλου, γιατί στο κάτω-κάτω αυτό θέλει να γνωρίζει ο άνθρωπος και αυτό είναι το θέμα του thread.

Ο φίλος λοιπόν, ρώτησε συγκεκριμένα για επένδυση έως 4000-5000 ευρω σε νόμισμα/-τα που να'χουν "σοβαρες προοπτικές ανοδου σε σπανιοτητα και αξία".

Νομίζω ότι το θέμα είναι να πούμε τη γνώμη μας στο φίλο και να φανούμε χρήσιμοι σ'αυτό που ζητάει και όχι να τον νουθετούμε και να του κάνουμε υποδείξεις, του τύπου "ο συλλεκτισμός είναι μεράκι και δεν πρέπει να κοιτάς αξίες".

Καλώς ή κακώς, αυτό ζήτησε (επένδυση, σπανιότητα, αξία) και δεν νομίζω είμαστε εποικοδομητικοί με το προτρέπουμε κάποιον να υιοθετήσεις δικές μας προτίμησεις και προτεραιότητες.
Αν θέλουμε να φανούμε χρήσιμοι, ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε λοιπόν σ'αυτό που συγκεκριμένα θέλει αυτός, έτσι όπως σκέπτεται με το δικό του το κεφάλι.

Τούτων λεχθέντων, νομίζω ότι οι συστάσεις πιο πάνω του Γιώργου του Κοντουρίδη και του Χρήστου είναι οι καλύτερες, διότι έδωσαν συγκεκριμένες ιδέες / απόψεις, για νομίσματα που εμφανίζουν προοπτικές ανόδου της αξίας τους, λόγω προφανώς αναμενόμενης αυξημένης ζήτησης στο εγγύς μέλλον.
Απ'όσο κατάλαβα, τέτοια νομίσματα περιλαμβάνουν:
1. Ελληνικά χρυσά μέχρι και τα χουντικά (αν και ο Γιώργος ο Κουντουρίδης, ως καλύτερος γνώστης, έχει την άποψη ότι αυτά του 19ου αιώνα "ταβάνιασαν").
2. Προσωπική μου άποψη και του φίλου croll λίρες proof, κυρίως πεντόλιρα.
3. Προσωπική μου άποψη και αν θυμάμαι σωστά και του Γιώργου του Κουντουρίδη κάποια σύγχρονα συλλεκτικά ελληνικά με δυνατό "θέμα" (π.χ. Βαλκανικοί Πόλεμοι, ΟΧΙ).

Επανέρχομαι επίσης, εν προκειμένω, σ'αυτό που ανέφερα στην πρώτη ανάρτησή μου, ότι πρέπει να κοιτάμε κυρίως τι έχει προοπτικές ανόδου στην μικρή σε μέγεθος και οικονομική ισχύ ελληνική συλλεκτική αγορά, διότι υπάρχουν και άλλα που έχουν τάσεις ανόδου, αλλά σε ξένες, πλούσιες αγορές.
Στις ΗΠΑ για παράδειγμα, τάσεις ανόδου έχουν τα αμερικάνικα μέχρι το 1850, στα αραβικά κράτη έχουν, απ'όσο ξέρω, τα μεσαιωνικά αραβικά των πρώτων Χαλιφάτων κ.λ.π.
Αλλά προφανώς:
Πρώτον, τίθεται το ερώτημα πόσο εύκολα μπορεί κανείς να τις παρακολουθεί τις αγορές αυτές.
Δεύτερον, τα συγκεκριμένα νομίσματα είναι ούτως ή άλλως ακριβά.
Τρίτον, όταν θελήσεις να το πουλήσεις θα πρέπει να μπει κανείς στην μπελαλίδικη διαδικασία να βρει πωλητή στο εξωτερικό, διότι προφανώς κανένας στην Ελλάδα δεν θα θελήσει να δώσει έναν σκασμό λεφτά για τέτοια συλλεκτικά.

Προσωπικές απόψεις πάντα αυτές.

Αφού λες όλα τα χρυσά μας, ξέχασες τα 50άρικα και 100άρικα του 1876!!!   

Νομίζω σ'αυτά τα δύο σημεία (με τονισμένο κόκκινο) στις απαντήσεις του Γιώργου βρίσκεται το "ζουμί" του τι ζητάει ο φίλος.
Εξηγούμαι:
Η σπανιότητα ενός αγαθού/αντικειμένου, εν προκειμένω των νομισμάτων, δεν είναι μόνο θέμα προσφοράς, αλλά και ζήτησης.
Με άλλα λόγια, με δεδομένη την προσφορά (δεδομένου ότι κάθε νόμισμα κόβεται σε συγκεκριμένη ποσότητα), αν η ζήτηση, σε βάθος χρόνου, αυξηθεί τότε το νόμισμα γίνεται σπάνιο, με την έννοια ότι η συγκεκριμένη ποσότητα δεν επαρκεί να καλύψει την όλο και αυξανόμενη ζήτηση.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο φίλος θέλει νομίζω τη γνώμη μας, αν έχουμε άποψη ποια νομίσματα θεωρούμε ότι έχουν καλές πιθανότητες να αποκτήσουν ή να εξακολουθήσουν τάσεις ανόδου στη ζήτησή τους, ώστε τελικά να αυξηθεί η τιμή τους.

Για να δώσει κανείς απάντηση σ'αυτό, πιστεύω θα πρέπει να'χει αισθητήριο, να "οσφρύζεται" δηλαδή τι μπορεί να είναι θελκτικό και δελεαστικό στους συλλέκτες, και να'ναι καιρό στο χώρο και να μιλάει με πολύ κόσμο.

Μερικά παραδείγματα:
1. Ο Γιώργος ο Κουντουρίδης ανέφερε τη σύγχρονη UNA. Προσωπική μου άποψη είναι ότι το συγκεκριμένο νόμισμα πληρούσε ευθύς εξαρχής τις προϋποθέσεις που θέτει ο φίλος (τάση ανόδου σε αξία, λόγω σπανιότητας) για το λόγο οτι το κλασικό νόμισμα Una and the Lion είναι εμβληματικό και το όνειρο κάθε συλλέκτη, απλώς ελάχιστοι μπορούν να το αποκτήσουν.
Με τη σύγχρονη κοπή του λοιπόν, το RM έδωσε την ευκαιρία σε αρκετούς -αλλά όχι σε όλους γιατί κόπηκε σε περιορισμένα κομμάτια (=σπανιότητα!)- ν'αποκτήσει μια πανέμορφη, σύγχρονη εκδοχή του, χωρίς να χρειαστεί να πουλήσει το σπίτι του!
Άρα το συγκεκριμένο νόμισμα νομίζω πληρούσε τις προϋποθέσεις που θέτει ο φίλος, πράγμα που αποδείχθηκε στη συνέχεια, αφού η τιμή του εξακοντίστηκε.

2. Η επετειακή λίρα του του 1917, στις διάφορες μορφές της (proof, plain edge, struck on the day κ.λ.π.), για τους ίδους λόγους με την UNA.

3. Από ελληνικά θεωρώ το ίδιο ισχύει με το συλλεκτικό της ΤτΕ για τους Βαλκανικούς Πολέμους , με τον Αβέρωφ, του 2012.

4. Τα πεντόλιρα απλά και -κυρίως- proof, για το λόγο ότι είναι πολύ όμορφα και όπως είπα στο προηγούμενο μήνυμα εμφανίζεται μια τάση από μετρίας οικονομικής στάθμης συλλέκτες να στρέφονται σε σύγχρονες λίρες proof, κυνηγώντας πολύ υψηλούς βαθμούς.

Άρα νομίζω αυτό θέλει ο φίλος, νομίσματα δηλαδή που πιστεύουμε και εικάζουμε (χωρίς ασφαλώς να'μαστε σίγουροι) ότι εμφανίζουν ήδη ή υποθέτουμε θα εμφανίσουν στο εγγύς μέλλον αυξημένη ζήτηση, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η σπανιότητά τους (προσφορά που δεν θα επαρκεί να καλύψει την όλο και αυξανόμενη ζήτηση) και συνεπώς τη αξία (=τιμή) τους.

Δεν είμαι βέβαιος ότι η απάντηση ανταποκρίνεται στην ερώτηση το φίλου μας.
Ο φίλος μας ρώτησε συγκεκριμένα για νόμισμα/-ατα "που να εχει σοβαρες βλεψεις ανοδου σε σπανιοτητα και αξία".

1. Για το χρυσό 20άρη του '84 έγραψε πιο πάνω ο Γιώργος ο Κουντουρίδης.
Ναι μεν είναι συλλεκτικό, αλλά οι τιμές έχουν ταβανιάσει, για τα καλά κομμάτια, συνεπώς δεν πληροί τις προϋποθέσεις για "σοβαρή" άνοδο σε "αξία" που θέλει ο φίλος.

2. Για το χρυσό 20άρι του '33 σωστό, όπως επίσης ίσως/μάλλον και για τους φοίνικες, αν και δεν ξέρω αν ισχύουν και γι'αυτά ότι και για το χρυσό 20άρι του '84, για τα καλά κομμάτια (MS63 και άνω).

3. Για επενδυτικές λίρες, δηλαδή κοινές λίρες bullion, πιστεύεις ειλικρινά ότι έχουν "σοβαρές βλέψεις ανόδου σε σπανιότητα και αξία";!

4. Τα ισπανικά αποικιοκρατικά είναι πολύ ωραία, αλλά νομίζω ο φίλος δεν ρώτησε τι είναι του γούστου καθενός από εμάς (και εμένα μου αρέσουν τα λατινοαμερικάνικα π.χ.), αλλά -επαναλαμβάνω!- νομίσματα που να έχουν σοβαρές βλέψεις ανόδου σε σπανιότητα και αξία.
Μπορείς να τεκμηριώσεις γιατί τα συγκεκριμένα που προτείνεις, πληρούν τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις;

5. Για τα προυφ (υποθέτω εννοείς λίρες) έχεις δίκιο!
Έχω την εντύπωση, ότι επειδή όλο και περισσότεροι μπαίνουν στο "άθλημα", χωρίς όμως να έχουν χρήματα για μεγάλες αγορές, δημιουργείται σταδιακά μια αγορά για κοινές λίρες proof, που μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν είχαν ιδιαίτερη υπεραξία.
Αυτό ισχύει κατά κόρον για τα proof πεντόλιρα, που νομίζω έχουν ισχυρές τάσεις ανόδου.
Αμέσως μετά οι λίρες, μετά τα μισόλιρα και τελευταία τα δίλιρα.

6. Πολύ σωστό αυτό που λες, ότι "επιτυχημενη αγορα ειναι αυτη που την επομενη μερα μπορεις να παρεις τα χρηματα σου πισω".
Βέβαια, ο φίλος δεν ζητά απλά αυτό, να πάρει δηλαδή τα λεφτά του απλά πίσω, αλλά κάτι παραπάνω, να έχουν δηλαδή τα νομίσματα και "σοβαρές βλέψεις ανόδου σε αξία".

Να'σαι καλά φίλε μου.
Είναι δύσκολο και επικίνδυνο!
Από οικονομικής απόψεως το εννοώ πάντα, με την έννοια να το χρυσοπληρώσεις, αν δεν έχεις γνώσεις να καταλάβεις την αξία του. Αυτό ισχύει μια φορά για τα πιστοποιημένα και 5 φορές για τα απιστοποίητα ("raw").

1. Οι απλές, κοινές BU λίρες δεν είναι συλλεκτικά, είναι επενδυτικά νομίσματα. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Μια σύγχρονή λίρα 2018 BU για παράδειγμα, δεν έχει συλλεκτική αξία. Για το μέταλλο, ως επένδυση, την παίρνεις.

2. Τα ελληνικά τα ανέφερα ήδη, αλλά τα παλιά ελληνικά, κυρίως του 19ου αιώνα.
Τα σύγχρονα που βγάζει κάθε χρόνο η ΤτΕ είναι μεν συλλεκτικά, αλλά δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί τιμή για τα περισσότερα απ'αυτά (υπάρχουν εξαιρέσεις όπως της "28ης Οκτωβρίου" για το αλβανικό έπος) και έτσι δεν μπορεί να ξέρει κανείς πως θα εξελιχθεί η τιμή τους. Αν δηλαδή θα αυξηθεί.

3. Οι ουγγίες σε καμμία περίπτωση δεν είναι συλλεκτικά, για τους εξής λόγους:
- Η συντριπτική πλειοψηφία είναι bullion και βγαίνουν για επενδυτιούς λόγους.
- Ανήκουν ακριβώς στην κατηγορία που είπα ότι, κατά τη γνώμη μου, δεν θα τα πλησιάσει εύκολα κόσμος, επειδή είναι πολύ ακριβά.
Δεν δίνει εύκολα κάποιος 1.500 Ευρώ για να πάρει ένα νόμισμα. Ευκολότερα δίνει 300,400, 700, άντε 800 Ευρώ.

Προσωπικές απόψεις πάντα αυτές και ο καθένας κάνει ότι θέλει με τα λεφτά του.

Είναι αόριστη η ερώτησή σου.
Πρέπει να εξηγήσεις τι εννοείς:
1. "τα πάντα". Ποια πάντα εννοείς; Δεν άλλαξαν "τα πάντα" δηλαδή για όλα τα νομίσματα. Κάποια συλλεκτικά ανέβηκε η ζήτησή τους (π.χ. πεντόλιρα νέας κοπής) και σε κάποια άλλα νομίσματα έπεσε η τιμή τους (π.χ. ελληνικά συλλεκτικά, λόγω οικονομικής κρίσης).

2. "σωστή τιμή σήμερα" για ποια νομίσματα εννοείς; Είναι χιλιάδες τα νομίσματα! Δεν μπορούμε να ξέρουμε για ποια νομίσματα αναζητάς τη "σωστή τιμή". Πρέπει να γίνεις πιο συγκεκριμένος!

3. το "σε ποιο νόμισμα" θα το πεις εσύ. Εσύ είσαι ο συλλέκτης και εσύ ξέρεις τι θέλεις να συλλέξεις.

Πολύ σωστό, γι'αυτό του είπα να ενημερωθεί πρώτα, ποιες είναι οι σωστές τιμές, για να μην την πατήσει.
Μπορεί ν'αγοράσει νόμισμα που να'χει ζήτηση στην Ελλάδα (συλλεκτικό κοινό), αλλά άμα δεν είναι κατατοπισμένος να την πατήσει και να πληρώσει επί παραδείγματι 700 Ευρώ, για νόμισμα που η συνήθης τιμή του είναι 600 Ευρώ την τρέχουσα περίοδο (τονίζω "την τρέχουσα περίοδο", διότι δεν μπορούμε να ξέρουμε πως θα εξελιχθούν οι τιμές συλλεκτικών σε βάθος χρόνου).

Γενικά τα συλλεκτικά, αν και πάρα πολύ ωραίο χόμπυ (και μένα μ'αρέσουν πολύ!), είναι δύσκολη περίπτωση (γνώσεις, εμπειρία, συστηματική αναζήτηση, ρίσκα λόγω διακυμάνσεων στις τιμές τους), γι'αυτό ο κόσμος ασχολείται κυρίως με bullion.

Ακριβώς το ίδιο και εγώ.
Μέχρι και νέους φίλους έκανα.

Φίλε μου, εάν αποφάσισες να επενδύσεις 4.000 - 5.000 Ευρώ σε συλλεκτικά, εγώ θα σου πρότεινα τα εξής:

1. Κοίταξε πρώτα να ενημερωθείς και να διαβάσεις πολύ καλά για σπανιότητες και αξίες σε νομίσματα.
Πολλά πράγματα μπορείς να μάθεις διαβάζοντας και παλιά threads, εδώ στο Στέκι.
Μπορείς να την πατήσεις εύκολα, είτε άμα δεν ξέρεις να ξεχωρίζεις κατάσταση/σπανιότητα νομίσματος, είτε άμα πληρώσεις παραπάνω χρήματα για νόμισμα που δεν τα αξίζει.
Σου προτείνω επίσης, να προσπαθήσεις να αγοράσεις σλαμπαρισμένα νομίσματα, ώστε να έχουν αναλάβει οι ειδικοί (εταιρείες) την πιστοποίηση του νομίσματος (γνησιότητα, ποικιλία, κατάσταση, ποιότητα χάραξης κ.λ.π.) και να μένει σε σένα μόνο η έρευνα της τιμής του συγκεκριμένου νομίσματος.
Είναι μεγάλο ρίσκο, για επαΐοντες στο χώρο, με μεγάλη εμπειρία (κοινώς "παλιές καραβάνες") να καταλάβουν σε απιστοποίητο (raw) νόμισμα όλα τα παραπάνω (γνησιότητα, ποικιλία, κατάσταση, ποιότητα χάραξης κ.λ.π.).

2. Προσωπικά θα επένδυα σε νομίσματα που μπορούν να "φύγουν" (πωληθούν) εύκολα, σε περίπτωση που θελήσεις τα χρήματα, χωρίς να χρειαστεί να καταφύγεις είτε σε ειδικούς, είτε σε δημοπρασίες εταιρειών.
Για να γίνει αυτό, τα νομίσματα θα πρέπει να συγκεντρώνουν δύο στοιχεία:
α) Να είναι μεν συλλεκτικά, αλλά να μην κοστίζουν και πολύ ακριβά, ώστε να απευθύνονται σε πολύ κόσμο. Υπό το πρίσμα αυτό, θα έλεγα να αγοράσεις νομίσματα αξίας 600 - 800 Ευρώ το καθένα.
Αυτό είναι ένα ποσό που απευθύνεται σε αρκετά περισσότερο κόσμο, απ'ότι τα 1.500 Ευρώ για παράδειγμα ανα νόμισμα.
β) Τα νομίσματα θα πρέπει να έχουν αγοραστικό κοινό στην Ελλάδα (δηλαδή να τα συλλέγει κόσμος στην Ελλάδα), ώστε να μην αναγκαστείς να μπλέξεις με ξένους που σημαίνει περισσότερος χρόνος, ρίσκα και διαδικασίες (μηνύματα, μεταφορικά, συνεννοήσεις κ.λ.π.).
γ) Προσπάθησε, για το συγκεκριμένο ποσό ανά νόμισμα (600 - 800 Ευρώ) να αγοράσεις το καλύτερο δυνατόν νόμισμα σε κατάσταση που μπορείς να βρεις, εάν είναι δυνατόν σε κατάσταση MS, έστω και χαμηλό MS.
Με άλλα λόγια, καλύτερα να βρεις ένα λιγότερο σπάνιο νόμισμα σε υψηλή κατάσταση, παρά ένα σπανιότερο νόμισμα σε χαμηλότερη κατάσταση.
Στους συλλέκτες αρέσει να βλέπουν, να καμαρώνουν και να επιδεικνύουν την κατάσταση των νομισμάτων τους και όλοι στοχεύουν στις όσο το δυνατόν υψηλότερες καταστάσεις, εν είδει τροπαίου.

3. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, εγώ θα σου έλεγα να κοιτάξεις να πάρεις είτε ελληνικά ιστορικά συλλεκτικά, κυρίως του 19ου αιώνα, είτε σχετικά σπάνιες λίρες Αγλλίας.
Είναι οι μόνες δύο κατηγορίες συλλεκτικών, που έχουν ευάριθμο πλήθος ενδιαφερομένων συλλεκτών στην Ελλάδα.
Αν ήσουν εξωτερικό, θα σου'λεγα και άλλα.
Αλλά δεν είμαστε εξωτερικό. Είμαστε Ελλάδα.
Ενδεικτικά αναφέρω:
- χρυσά 20δραχμα 1884 Γεώργιου Πρώτου.
- διάφορα αργυρά ή χάλκινα Γεώργιου Πρώτου ή Όθωνα.
- χρυσές λίρες σε υψηλές καταστάσεις κατά προτίμηση Βικτώρια Νεαρό Πορτρέτο, ή Γεωργίου V , ή Εδουάρδου. Για λιγότερα χρήματα, μπορείς να εξετάσεις και μισόλιρα των ίδιων Βασιλέων.

Να'σαι καλά και πολύ προσοχή στα συλλεκτικά, γιατί μπορεί να την πατήσεις εύκολα.
Καλή επιτυχία.

Ευχαριστώ φίλε μου.