Γειά σου φίλε Δημήτρη!
Εύχομαι εσύ να τα εκατοστήσεις και τα νομίσματα του γατάδικου να τα χιλιάσεις!

Εχω καιρό να μπω κι έχω χάσει επεισόδια!
Βροχή αιλουροειδών σε διάφορες εκδόσεις και εκδοχές!
Εκείνο το 9ουγγο μου ''έμεινε'' περισσότερο...
Λυπηρό το γεγονός που δεν βρέθηκε ακόμα τρόπος να υπάρχει ακέραιο όλο το γατάδικο.Μιλάμε για ένα από τα δημοφιλέστερα θέματα του στεκιού που είχε φτάσει κάπου στις 90-100 σελίδες αν θυμάμαι καλά...
Τέλος πάντων,ότι και να γίνει,το μόνο σίγουρο είναι ότι γράφεις-φτιάχνεις την δική σου νομισματική ιστορία-αυτοκρατορία!

Καλησπέρα, μάλλον πρόκειται για τις εκδόσεις Μικρός Ήρως:
www.mikrosiros.gr

Χρόνια πολλά σε όλους!

Φιλε ukobke ειδήμων δεν είμαι.Την άποψή μου λέω,η οποία προκύπτει μέσω κοινής λογικής.
Αν εγώ θέλω μια εφημερίδα του 1920, θα την αγοράσω.
Κι αφού θα την αγοράσω σημαίνει ότι έχει κάποια αξία.
Πάμε παρακάτω.
Αυτό το παράδειγμα με το μεγαλύτερο ελληνικό αρχείο εφημερίδων στην Ελλάδα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη δεν το κατανοώ.
Δηλαδή αν πάω και ζητήσω από τον Οργανισμό μια εφημερίδα θα μου τη δώσουν;Κι αν ναι, δωρεάν;
Ούτε το παράδειγμα με την ελληνική εφημερίδα του 1822 αξίας 30€  μου λέει κάτι, διότι πολύ λογικό μου φαίνεται,αν αυτή του 1822 αξίζει 30, εκείνη του 1922 να αξίζει έστω 3.

Ξαναλέω:Έχω δει διάφορα παλαιά έντυπα-ή εφημερίδες ή οτιδήποτε άλλο- σε ελληνικές δημοπρασίες να πιάνουν τιμή. Συνήθως μέχρι 5 ευρώ χωρίς να αποκλείονται μεγαλύτερες τιμές αναλογα με τη σπανιότητα ή ότι άλλο κεντρίζει το ενδιαφέρον ενός συλλέκτη.
Το γεγονός ότι υπάρχουν συλλέκτες που ασχολούνται με παλαιά έντυπα (αναμεσά τους κι εγώ) δεν αμφισβητείται.
Άρα νομοτελειακά δεν αμφισβητείται ότι κάθε παλαιό έντυπο έχει  δυνητική αξία.

Ξέχασα να πω ότι η πρόταση του φίλου Nick09, θεωρώ ότι είναι μια πολύ καλή ιδέα!

Έχω δει σε δημοπρασίες να κλείνει γύρω στα 3-4 ευρώ το τεμάχιο.
Τα φύλλα δε που αναφέρονται σε κομβικά γεγονότα (1940 π.χ.) έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Το τελευταίο εννοείται ότι ισχύει για όλα τα έντυπα.

Τώρα αυτό που εγραψε ένας φίλος για μηδενική αξία, νομίζω ότι είναι τραβηγμένο.
Όλα τα παλαιά έντυπα έχουν αγοραστικό κοινό έστω και περιορισμένο.
Άρα έχουν  αξία,η οποία διαμορφώνεται αναλόγως συνθηκών και συγκυριών.

Δεν μου αρέσει να είμαι απόλυτος στις απόψεις μου ούτε να δείχνω ότι τα ξέρω όλα.
Διότι πολύ απλά δεν τα ξέρω όλα και ούτε πρόκειται να μάθω.Οπως όλοι οι κοινοι θνητοί.
Οι λέξεις μεταλλαγμένο και τροποποιημένο φαίνεται να έχουν άμεση συγγένεια.
Η αναζήτηση της google,ή τη μια λέξη γράψεις ή την άλλη,τα ίδια αποτελέσματα βγάζει: "Γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα".
Σίγουρα υπάρχει η φυσική μετάλλαξη ή τροποποίηση όπως το μπόλιασμα.
Υπάρχει όμως και η τεχνητή μετάλλαξη ή τροποποίηση που γίνεται για γνωστούς ή και άγνωστους λόγους.
Εγώ αυτό που έχω ακούσει αλλά και διαβάσει από επαγγελματίες του χώρου όπως ιδιοκτήτες φυτωρίων και αγρότες, είναι ότι υποχρεούνται δια νόμου να εμπορεύονται και να καλλιεργούν συγκεκριμένα είδη σπόρων.
Οι αγρότες χωρίς τα απαραίτητα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι καλλιεργούν τις επιβαλλόμενες από τις αρμόδιες αρχές "πρώτες ύλες" δεν δικαιούνται επιδοτήσεων κι αποζημιώσεων αλλά κινδυνεύουν και με άλλες κυρώσεις όπως φυσικά και οι έμποροι.
Και βέβαια υποχρεούνται και αναγκάζονται κάθε χρόνο να αγοράζουν εκ νέου τους σπόρους που θα καλλιεργήσουν.Ετσι κι αλλιώς οι περσινοι σπόροι δεν μπορούν να δώσουν νέους...
Αυτό υποθέτω συμβαίνει λόγω κάποιας μετάλλαξης ή τροποποίησης...

Όπως και με τεχνητό τρόπο ή φυσιολογικό επακόλουθο έχουν μεταλλαχθεί ή τροποποιηθεί οι καιρικές συνθήκες (κλιματική αλλαγή).
Συνθήκες κάτω από τις οποίες,οι μεταλλαγμένοι ή τροποποιημένοι σπόροι μπορούν να ανταπεξέλθουν πολύ καλύτερα πλεον  από τους γνήσιους , αφού βέβαια τηρηθούν πιστά ...οι οδηγίες χρήσης (ρωτήστε έναν γεωπόνο)...
Οι γνήσιοι σπόροι τείνουν να εξαφανιστούν αφού χρησιμοποιούνται μόνο από ιδιωτική πρωτοβουλία.
Και θέλουν πλέον πολύ περισσότερη προσοχή και φροντίδα αφού δυσκολεύονται να αναπτυχθούν και  να αναπαραχθούν όπως παλαιότερα λόγω των μεταλλαγμένων ή τροποποιημένων συνθηκών, δηλαδή της κλιματικής αλλαγής...

Για μένα αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί ερασιτεχνικά με την καλλιέργεια λαχανικών, είναι προτιμότερο να ψάξει να βρει γνήσιους σπόρους παρά να προμηθευτεί από το εμπόριο.
Μπορεί να είναι δυσκολότερο να έχει καλό αποτέλεσμα, αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο αφού η διαφορά ποιότητας, δηλαδή γεύσης και θρέψης είναι μεγάλη.

Ο,τι και να αγοράσει κάποιος για να καλλιεργήσει από φυτώρια, λαϊκές κλπ είναι μεταλλαγμένο.
Είναι δηλαδή ήδη "πειραγμένο" από τον κατασκευαστή του...
Εύκολα μπορεί κάποιος να μάθει για τις μεταλλαγμένες τροφές που όλοι καταναλώνουμε καθημερινά.
Η ατομική καλλιέργεια έχει κάποιες διαφορές ως προς την ποιότητα από την μαζική, χωρίς όμως να επιτυγχάνεται κάτι σημαντικό.
Ο επαγγελματίας το μαρούλι π.χ. θα το πλακώσει στα χημικά, που είναι αναγκασμένος να πάρει από τον γεωπόνο,ώστε να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή παραγωγή στο μικρότερο δυνατό χρόνο...
Ο ιδιώτης θα χρησιμοποίησει κι αυτός αναγκαστικά κάποια χημικά για να ελπίζει σε θετικό αποτέλεσμα, απλά θα είναι λιγότερα και οι χρόνοι μεγαλύτεροι.
Χωρίς διάφορα συνθετικά χημικά πρόσθετα όπως κάλλιο, ασβέστιο, λίπασμα κλπ δεν πρόκειται να δει αποτελεσμα.
Το βέβαιο κέρδος είναι η ενασχόληση με το αντικείμενο, κάτι ως χόμπι δηλαδή,που μπορεί κάποιος να περνάει ευχάριστα τον χρόνο του,να βλέπει την καλλιέργεια του να αναπτύσσεται και στο τέλος να βάλει στο τραπέζι του και κάτι να φάει από το κόπο του ως μια ηθική ικανοποίηση.
Όλα εξαρτώνται από την διάθεση και τη θέληση του καθενός.
Πάντως η πιθανότερη εξέλιξη είναι ...η σταδιακή απόσυρση του ενδιαφέροντος μιας και το σπορ είναι δύσκολο και τα αποτελέσματα συνήθως πενιχρά...
Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις. 

Εύγε Δημήτρη για τις καλλιτεχνικές σου εμπνεύσεις.
Ο συνδυασμός πλατανόφυλλου πάνω σε παρμπρίζ  με φόντο απλωμένη μπουγάδα ,προσδίδει στο έργο μια εξαιρετική σπανιότητα!

Το χειρότερο είναι ότι για την κατάσταση της σημερινής γενιάς ευθύνεται η προηγούμενη ή οι προηγούμενες γενιές...
Στην περίπτωση που δεν ισχύει το παραπάνω, οδηγούμαστε αναπόφευκτα στο συμπέρασμα ότι  το μέλλον των ανθρώπων δεν ανήκει στους ίδιους αλλά σε κάποιους άλλους(θεούς, διαβόλους, αγορές, τεχνητή νοημοσύνη ή ότι άλλο θες),που αποφασίζουν πριν από αυτούς για αυτούς...

https://m.youtube.com/watch?v=C-zvOvi5Fkg

.

.

Θα ανεβάσω σε δημοπρασία δύο βιβλία που κατά την γνώμη μου έχουν συλλεκτικό ενδιαφέρον.
Σκέφτηκα λοιπόν, αφού ό,τι ανεβαίνει απ'ευθείας σε δημοπρασίες, πωλήσεις κλπ δεν καταγράφεται στο αρχείο του στεκιού, καλό θα ήταν να δημιουργείται πρωτα ένα σχετικό θέμα έτσι ώστε να καταχωρούνται κάποια δεδομένα ως βασικές πληροφορίες και να υπάρχει η δυνατότητα τυχόν εμπλουτισμού τους στο μέλλον.

Για σήμερα λοιπόν έχουμε δύο βιβλία που σχετίζονται με τα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου και που συνδέονται κατά κάποιο τρόπο μεταξύ τους όσον αφορά την εξέλιξη των γεγονότων.
Και τα δύο έχουν ως κοινό τους σημείο το 1948,με το πρώτο να εκδίδεται αυτό το έτος και το δεύτερο να αναφέρεται σε γεγονότα που διαδραματίστηκαν σε αυτό.

1)"Ιδού η αλήθεια" του  Κ.Λογοθετόπουλου, ιδιωτικής έκδοσης και 207 σελίδων.
Ο Λογοθετόπουλος,αρχικά υπουργός πρόνοιας της κυβέρνησης Τσολάκογλου, μετέπειτα αντιπρόεδρος αλλά και πρωθυπουργός της χώρας για λίγους μήνες, εκδίδει το συγκεκριμένο βιβλίο με αυτοβιογραφική διαθεση, για να απολογηθεί και να δώσει τις όποιες εξηγήσεις κρίνει ο ίδιος σε όσα του καταλογίζονται (γερμανόφιλος, δωσίλογος κλπ)...

2) "Το δεύτερο παιδομάζωμα 1948" του Νίκου Ροδίτσα ,έκδοσης Σιδέρη 1977 και 125 σελίδων.
28.000 παιδιά έφυγαν μόνα τους ή με τη βοήθεια των γονέων τους σε γειτονικές χώρες για να γλυτώσουν από τον εμφύλιο,σύμφωνα με τους κομμου νιστές της εποχής.
Ο συγγραφέας έχει αντίθετη άποψη και κατηγορεί τους κομμου νιστές με επιχειρήματα για αρπαγή των παιδιών ώστε να εξυπηρετήσουν δικούς τους σκοπούς και στόχους...

Μόνο σε ζελατίνα απ'όσο γνωρίζω.

Χρόνια πολλά και υγεία σε όλους τους εορτάζοντες!