Μοιάζουν για μέσης ανατολής, Περσικά - Ιρανικά 15-18 αιώνα ίσως.

Μπορεις να ψάξεις στο διαδίκτυο με βάση το βάρος τη διάμετρο και το υλικό που είναι φτιαγμένα.

Μήπως είπε 20ρικο εσύ νόμιζες ευρώ και αυτος εννοούσε σεντς?
Και πάλι πολλά είναι.. 

Ρε ####το και ξέρω ότι τα 100στάρια είναι στα 7 γραμμάρια...
Κάτι δεν μου καθόταν καλά..Το χρώμα άθλιο αλλα είπα μηπως είχε περάσει διάφορα και έγινε έτσι..
Τέσπα να ναι καλά ο NMS που μας ανοίγει τα μάτια..!

Με μία μικρή επιφύλαξη, είναι Οθωμανικό 50 κουρους των 3,5 γραμμαρίων.

Ανέβασε και καμιά φωτο να το δούμε..

Καλησπέρα,

Ανεβάζω δύο όμορφα Αγγλικά τόκεν του 19ου αιώνα.

1) Για την ακρίβεια Ιρλανδικό της δεκαετίας του 1840 (1847 σύμφωνα με το ψαχτήρι μου), διαφημιστικό τόκεν.
Ακυκλοφόρητης κατάστασης, ενώ η μεριά της κεφαλής είναι φουλ λουστράτη!


2) 1820 επίσης διαφημιστικό τόκεν

Για να σου πουν 2 λόγια οι γνώστες του αντικειμένου ΠΡΕΠΕΙ να ανεβάσεις φωτογραφίες.

Δες τις οδηγίες στο link

http://steki-syllekton.gr/index.php?topic=37761.0

Καλημέρα, θα έλεγα xf απο τις φώτο.

Έχω στην κατοχή μου κάποιες παρόμοιες οι οποίες ήταν για ηλεκτρονικά παιχνίδια σε λουνα παρκ.. Εξωτερικού βέβαια, αλλά από μεγάλα πάρκα οπότε μπόρεσα και τις αναγνωρισα.. τώρα στη συγκεκριμένη θα κάνεις αναγνώριση μόνο αν τύχει και βρεις ίδια ακριβώς που ξέρει ο κάτοχος τι είναι..

Όταν το πάρω στο χέρι θα φανεί καλύτερα σαφως.
Σαν κατάσταση τουλάχιστον είναι καλό ακυκλοφορητο.

Θεωρείς ότι το συγκεκριμένο είναι κόπια?

Θα ήθελα τη γνώμη σας για το ασημάκι από τις φωτογραφίες του πωλητή.

Είναι καθαρισμένο ή όχι ?

Όποιος θέλει να πει οτιδήποτε άλλο, καλοδεχούμενος.

Προφανώς μάρκα για είσοδο σε κάποια "παιδική χαρά" ή κάτι παρόμοιο.
Δείξε και την άλλη μεριά, αλλά πολύ δύσκολο να γίνει αναγνώριση αν δεν γράφει τοποθεσία.
Κυκλοφορούν άπειρες τέτοιου είδους μάρκες.

Βεβαια πολλα ηρθαν κ με τους ποντιους κ τους μικρασιατες που εγκατασταθηκαν κ μετα.Αυτο που δεν καταλαβαινα ποτε ηταν πως μπορουσες να κρατησεις κατι ενθυμιο που σου θυμιζει τον ζυγο και την σφαγη απο οπου γλιτωσες....

Έχοντας ζήσει στο σπίτι με την προγιαγιά και τον προπαππου μου, οι οποίοι ήρθαν διωγμένοι  πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, μπορώ να πω πως κάθε άλλο παρά κακές αναμνήσεις είχαν οι άνθρωποι μέχρι το διωγμό τους...
Μέχρι τα τελευταία τους λησμονούσαν τα χρόνια που περάσαν εκεί...
Ότι υπάρχον τους μπόρεσαν να φέρουν μαζί τους, το κρατούσαν σαν κόρη οφθαλμού..

Εγώ συγκεκριμένα κόλλησα το μικρόβιο του συλλέκτη σε μικρή ηλικία βρίσκοντας 3 οθωμανικά στο χώμα κατά τύχη...Ήταν τα πρώτα μου νομίσματα