Τόσα του λείπουν! Αν και δεν εκπλήσσομαι που βγαίνουν και τέτοια. Σίγουρα θα σκάσουν και άλλα τέτοια κομμάτια σε τιμές δύο με τρεις φορές επάνω από την τρέχουσα της κλασικής έκδοσης. Το κουτί πληρώνεις και τον φιόγκο τής κονκάρδας!

Πάντως αν ισχύει αυτό, ότι τα νομίσματα που δόθηκαν στους κατοίκους είχαν διαφορετικό κουτί και πιστοποιητικό, προβλέπω φαινόμενο ποικιλιών σαν τις γαλλικές και βελγικές coincards, αλλά με τιμές τάξης μεγέθους Μονακό! Τα νομίσματα των κατοίκων θα φτάσουν να έχουν τριπλάσια τιμή, λόγω σπανιότητας, από τα νομίσματα της πώλησης! Όποιος μπορεί να βρει φωτογραφίες από αυτά, αξίζει να τις ανεβάσει.

Ειλικρινά λυπάμαι πολύ για όσους δεν τα κατάφεραν!

Εγώ ήμουν τυχερός και πήρα ένα από τα πολύ πρώτα νούμερα και έτσι εξυπηρετήθηκα μέσα σε λίγα λεπτά. Κατανοώ απόλυτα όμως ότι αυτό είναι άδικο για όλους όσους αφιέρωσαν πολύτιμο χρόνο από την ζωή τους χωρίς αποτέλεσμα, απλώς επειδή η κληρωτίδα δεν τους έδωσε ένα καλό νούμερο. Άλλωστε και στη δική μου περίπτωση, μόνο φέτος ήμουν τόσο τυχερός. Όλες τις άλλες χρονιές (με εξαίρεση την περυσινή, που δεν είχα πάρει είδηση την ημερομηνία διάθεσης), τα νούμερα που έπαιρνα ήταν πάνω από τις 10.000 πάντα, φτάνοντας να εξυπηρετηθώ μέχρι και μεταμεσονύχτιες ώρες.

Τώρα όσον αφορά στο γεγονός ότι το νόμισμα είχε ήδη εξαντληθεί στα νούμερα της τάξης των 8.800, είναι προφανές ότι οι Μονεγάσκοι φέτος δεν έπαιξαν τίμια. Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι δεν διέθεσαν όλο το τιράζ ηλεκτρονικά, αλλά μόνο μία μικρή ποσότητα αυτού, υπολογίζω 7.500 κομμάτια. Πολύ λιγότερα δηλαδή από όλες τις άλλες χρονιές. Απ' ό,τι φαίνεται, αλλάζουν πολιτική στο Μουσείο από εδώ και πέρα. Είναι πολλά τα λεφτά...

Σε όσους ατύχησαν, εύχομαι καλύτερη τύχη τού χρόνου και καλά deals για απόκτηση του νομίσματος σε όσο το δυνατόν χαμηλές τιμές στη δευτερογενή αγορά πλέον!

Νομίζω ότι τέτοια τύχη δεν είχα ποτέ μου στην ιστορία μου ως συλλέκτης τού Ευρώ!

Πήρα νούμερο 157 !!! Ναι, το ξαναλέω, νούμερο 157 !!! Αναμονή μόλις 11 λεπτά! Μπήκα στο site ώρα 11:11 π.μ. και ολοκλήρωσα την αγορά ώρα 11:14! Μου ήρθε και το επιβεβαιωτικό e-mail!

Μερικές διαφορές από τις άλλες χρονιές:

1. Έχουμε αύξηση τιμών! Το νόμισμα φέτος κοστίζει 130 ευρώ και τα έξοδα αποστολής 40 ευρώ, άρα συνολικά πληρώνουμε 130+40=170 ευρώ.

2. Ο χρόνος ολοκλήρωσης της συναλλαγής είναι πλέον 1 ώρα (από 15 λεπτά που ήταν παλιά).

Πρόβλημα με την κάρτα δεν είχα. Χρησιμοποίησα Visa χρεωστική τής Εθνικής και την πήρε αμέσως.

Καλή επιτυχία σε όλους!

Καλό είναι να μπεις από τώρα και να φτιάξεις έναν λογαριασμό.

Την 1η Ιουνίου, λίγο πρις τις 11:00 πμ (ώρα Ελλάδος), θα μπεις στην ιστοσελίδα. Όπως θα διαπιστώσεις τότε όμως, η πρόσβαση σε αυτήν δεν θα είναι ελεύθερη, όπως είναι τώρα, στην νεκρή περίοδο. Πληκτρολογώντας, δηλαδή, το URL, θα βρεθείς επάνω σε μία σελίδα e-queue, ηλεκτρονικής, δηλαδή, σειράς προτεραιότητας για είσοδο στο site. Φαντάσου σου το, σαν να θέλεις να μπεις σε ένα φυσικό κατάστημα, στην είσοδο του οποίου όμως υπάρχει ένας security, ο οποίος επιτρέπει σε λίγα άτομα κάθε φορά να μπουν μέσα, για να μην προκληθεί συνωστισμός μέσα στο κατάστημα. Ο κόσμος περιμένει απέξω σε ουρά, μέχρι να έρθει η σειρά του και να τον αφήσει ο security να μπει. Αυτό το κάνουν για να μην καταρρεύσει το site τους από την μαζική επίσκεψη πελατών εκείνη την μέρα.

Βλέποντας την σελίδα e-queue, δεν κάνεις τίποτα και δεν την κλείνεις. Περιμένεις και στις 11:00 πμ ακριβώς (ώρα Ελλάδος) το σύστημα θα σου δώσει τυχαία έναν αύξοντα αριθμό προτεραιότητας για την είσοδό σου στο ηλεκτρονικό κατάστημα. Για την ακρίβεια, εκείνη την στιγμή, το σύστημα θα σου δώσει την ένδειξη: "βρίσκονται τάδε χιλιάδες πριν από εσάς στην ουρά - εκτιμώμενος χρόνος αναμονής τάδε ώρες". Και πάλι δεν κάνεις τίποτα και δεν κλείνεις τον browser.

Όταν έρθει η σειρά σου, συνήθως μετά από κάποιες ώρες, το σύστημα θα σου κάνει αυτόματη ανακατεύθυνση στο site, δόνοντάς σου χρόνο 15 λεπτών να ολοκληρώσεις την αγορά. Αν δεν τα έχεις καταφέρει έως τότε, σε πετάει έξω και το έχασες.

Μπαίνοντας, λοιπόν, τότε στο site, οι κινήσεις σου πρέπει να είναι γρήγορες. Κάνεις αμέσως sign-in με τα στοιχεία τού λογαριασμού που έχεις ήδη δημιουργήσει από πριν. Πηγαίνεις στο e-shop, βρίσκεις το πολυπόθητο νόμισμα, το βάζεις στο καλάθι, πηγαίνεις στο καλάθι, πατάς "ολοκλήρωση συναλλαγής" και ακολουθώντας τα βήματα, βάζεις τα στοιχεία τής τραπεζικής σου κάρτας (την οποία επίσης πρέπει να έχεις δίπλα σου και να μην την ψάχνεις τελευταία στιγμή) και αγοράζεις το νόμισμα. Με την ολοκλήρωση της συναλλαγής, σου έρχεται επιβεβαιωτικό e-mail στην διεύθυνση e-mail που έχεις καταχωρίσει κατά την δημιουργία τού λογαριασμού σου, οπότε μένεις ήσυχος ότι όλα πήγαν καλά.

Καλό είναι να μπεις από υπολογιστή και μέσω μιας καλής, γρήγορης και σταθερής παροχής ίντερνετ, γιατί τυχόν αποσυνδέσεις μπορεί να σε βγάλουν έξω από την σειρά προτεραιότητας. Επίσης καλό είναι να έχεις δυο τρεις τραπεζικές κάρτες διαθέσιμες, αν έχεις βέβαια, γιατί καμιά φορά τυχαίνει να μπλοκάρει η μια κατά την πληρωμή και να πρέπει να ξαναδοκιμάσεις ή να πρέπει να βάλεις μια άλλη για να γίνει η συναλλαγή. Φρόντισε φυσικά να είσαι πλήρως επικαιροποιημένος στην τράπεζα ως τότε, γιατί έτσι μειώνεις τις πιθανότητες να σου μπλοκάρει η κάρτα και χρησιμοποίησε καλύτερα κάρτες VISA ή Mastecard. Μην ξεχνάς ότι θα έχεις μόνο 15 λεπτά για να κάνεις τα πάντα, επομένως πρέπει να είσαι όσο πιο οργανωμένος γίνεται.

Καλή τύχη!

Καλά νέα! Οι παραγγελίες από Άγιο Μαρίνο δεν περνούν από τελωνείο! Μόλις παρέλαβα κατευθείαν από το Φιλοτελιστικό και Νομισματικό Κατάστημα, χωρίς τελωνείο και δασμούς, όπως από τις χώρες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κατά την αγορά, ωστόσο, μου επιβλήθηκε ΦΠΑ 24%, ο οποίος προφανώς είναι ο ελληνικός, δεδομένου ότι στον Άγιο Μαρίνο ο ΦΠΑ είναι 0-17%, εν προκειμένω 0% για τα νομισματικά προϊόντα. Άρα, φαίνεται ότι υπάρχει κάποια διακρατική συμφωνία μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Αγίου Μαρίνου, ώστε τα εισαγόμενα προϊόντα από την χώρα αυτή να μην περνούν από τα τελωνεία των ευρωπαϊκών χωρών, αρκεί να επιβάλλεται από τον Άγιο Μαρίνο κατά την αγορά ο αντίστοιχος ΦΠΑ που προβλέπεται από την χώρα εισαγωγής για το εκάστοτε προϊόν.

Συνεπώς, αγοράζουμε από Άγιο Μαρίνο χωρίς τον φόβο τού τελωνείου, λαμβάνοντας υπόψιν ότι στην τιμή που βλέπουμε, τόσο στο site τού Φιλοτελιστικού και Νομισματικού Καταστήματος όσο και στα διάφορα listings στο eBay, θα προστίθεται ο δικός μας ΦΠΑ κατά το τελικό στάδιο πληρωμής.

Πάντως για την ιστορία, καθότι όντως πρόκειται για χώρες οι οποίες χαριστικά απολαμβάνουν την μη ύπαρξη συνοριακών ελέγχων από τους γείτονές τους, αξίζει να διαβάσει κανείς για την λεγόμενη "Κρίση τού Μονακό".

Κατά τα έτη 1962-1963, η σύγκρουση μεταξύ Ντε Γκωλ και Ρενιέ κυρίως για θέματα φορολογίας τού κρατιδίου και απόδοσης μεριδίου στη Γαλλία, προκάλεσε τον Ντε Γκωλ να εκβιάσει τον Ρενιέ, τοποθετώντας αυστηρότατους συνοριακούς και τελωνειακούς ελέγχους στα σύνορα Μονακό - Γαλλίας. Ο εκβιασμός έπιασε, καθότι οι συνοριακοί έλεγχοι από πλευράς Γαλλίας είχαν προκαλέσει σοβαρά οικονομικά προβλήματα στο Μονακό, κάποιοι δε μιλούσαν ακόμα και για την πιθανότητα στρατιωτικής επέμβασης της Γαλλίας στο κρατίδιο! Έτσι, μετά από ένα χρόνο περίπου διαπραγματεύσεων, ο Ρενιέ υποχώρησε στις αφόρητες πιέσεις τού Ντε Γκωλ, προκειμένου να σώσει την οικονομία του και οι συνοριακοί έλεγχοι αποσύρθηκαν. Ωστόσο, το ιστορικό συμπέρασμα είναι ότι τα κρατίδια αυτά πρέπει να τηρούν ισορροπίες με τους γείτονες από τους οποίους εξαρτώνται οικονομικά και πολιτικά, αρχή η οποία εφαρμόζεται και στις μέρες μας.

Η ιστορία αυτή αναφέρεται επιγραμματικά εδώ:

https://www.finance-watch.org/lessons-from-history-the-monaco-crisis-from-1962-1963-and-the-emancipation-of-tax-havens/

Ναι. Για παραγγελίες και αποστολές από κράτη - μέλη τής ΕΕ, όπως και από Νορβηγία, Ισλανδία και Λιχτενστάιν, τα δέματα δεν περνούν καθόλου από Τελωνείο. Εισέρχονται στην Ελλάδα και διανέμονται όπως η εγχώρια αλληλογραφία. Δεν έχει, δηλαδή, καμία διαφορά να παραγγείλεις κάτι από κατάστημα σε άλλη πόλη τής Ελλάδας ή από κατάστημα π.χ. της Γερμανίας.

Όσον αφορά την Ελβετία και την Τουρκία, εκεί αλλάζει το τι ισχύει ανά περίπτωση. Άλλα προϊόντα εισέρχονται χωρίς καθόλου να μπουν Τελωνείο και άλλα μπαίνουν Τελωνείο και δασμολογούνται, όμως με ειδικούς κανόνες δασμολόγησης.

Για τα τέσσερα μικροκράτη τής Ευρωζώνης (Βατικανό, Άγιος Μαρίνος, Μονακό, Ανδόρρα) ισχύουν διαφορετικοί κανόνες για το καθένα. Για το Βατικανό πάντως έχουμε καταλάβει ότι πλέον θεωρείται εντελώς "τρίτη" χώρα! Το Μονακό ίσως να εξαιρείται από δασμούς με κάποιον τρόπο. Για τα άλλα αναμένουμε να δούμε.

Αυτό όντως δεν το ήξερα, ότι θεωρούν διπλάσια την αξία των προϊόντων για την επιβολή τού ΦΠΑ, βαφτίζοντας αυτό το τεκμαρτό ποσό ως "ταχυδρομικά τέλη"! Έτσι εξηγείται πάντως και η δική μου περίπτωση. Όπως εξηγείται και το γεγονός ότι δεν επιβάλλουν ΦΠΑ στα πραγματικά ταχυδρομικά τέλη, δεδομένου ότι έχουν βαφτίσει ως "ταχυδρομικά τέλη" για τον ΦΠΑ αυτό το τεκμαρτό ποσό.

Πάντως για να το κάνουν έτσι σε όλους πλέον, μάλλον δεν είναι ένας υπάλληλος που προσπαθεί να πιάσει στόχους, αλλά κάποια εγκύκλιος που έχει εκδοθεί από την Υπηρεσία τους. Το τιμολόγιο δεν ξέρω γιατί το ζητάνε βέβαια, αφού είναι κολλημένο κανονικά επάνω στα πακέτα. Ίσως για διασταύρωση της πληροφορίας.

Το άλλο όμως που σκέφτομαι είναι ότι τα Τελωνεία γενικά προσπαθούν να κλείνουν τρύπες και πιθανές παράπλευρες οδούς να γλιτώσεις τούς δασμούς. Άρα δεν θα εκπλαγώ αν η ίδια εγκύκλιος έχει εκδοθεί σε ολόκληρο τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, ώστε να μην συμφέρει κάποιος να ζητήσει από άλλον σε άλλη χώρα να του τα παραγγείλει για χαμηλότερους δασμούς. Το μόνο που θα αλλάζει μεταξύ των χωρών εισαγωγής θα είναι το ποσοστό ΦΠΑ καθ' αυτό, ίσως ελάχιστα και τα έξοδα εκτελωνισμού. Ο αλγόριθμος υπολογισμού των δασμών όμως (με διπλάσια την αξία των νομισμάτων) πιστεύω ότι θα είναι ο ίδιος παντού πλέον.

Ίσως να βρισκόταν λύση αν επέτρεπαν στο Βατικανό την παραλαβή αυτοπροσώπως από το κατάστημα. Τότε θα βρίσκονταν πρόθυμοι Ρωμαίοι, έναντι μικρής αμοιβής, να έμπαιναν στο Βατικανό να τα παραλάβουν για λογαριασμό μας και να μας τα ταχυδρομούσαν μετά με το Ιταλικό Ταχυδρομείο. Βέβαια, αν στηνόταν τέτοια κομπίνα, σίγουρα θα επενέβαινε το ιταλικό "ΣΔΟΕ" κάποια στιγμή και θα το έκλεινε το παραμάγαζο! Άλλωστε, θεωρητικά η Ιταλία πάντα διατηρεί το δικαίωμα να επιβάλει συνοριακούς ελέγχους στο Βατικανό (κι όμως είναι αλήθεια)! Επιλέγει να μην κάνει από συστάσεως αυτού του κράτους! Αλλά και το Βατικανό, όπως και ο Άγιος Μαρίνος και το Μονακό, πρέπει να κρατούν τις ισορροπίες και να μην κάνουν κατάχρηση της ανοχής τού γείτονα!

Οι χρεώσεις διαφέρουν ανά περίπτωση, απ' ό,τι φαίνεται, καθώς, όπως αναφέρω και στο ποστ, στη δική μου περίπτωση δεν χρεώθηκα μεν ΦΠΑ για τα 6 ευρώ των εξόδων αποστολής, αλλά χρεώθηκα ΦΠΑ 24% επί της διπλάσιας τιμής αγοράς εκάστοτε νομίσματος. Το Τελωνείο, δηλαδή, δεν θεώρησε ότι το κάθε νόμισμα κόστιζε 18 ευρώ, αλλά 36 (2 x 18 = 36).

Για την ακρίβεια, εγώ αγόρασα τέσσερα τεμάχια. Στο Βατικανό πλήρωσα: 4 x 18 = 72 ευρώ αξία νομισμάτων + 6 ευρώ έξοδα αποστολής = 78 ευρώ.

Το Τελωνείο με χρέωσε: ΦΠΑ 24% επί τεκμαρτής αξίας νομισμάτων 144 ευρώ (2 x 4 x 18 = 144): 24% x 144 = 34,56 ευρώ. Για τα έξοδα αποστολής δεν με χρέωσαν ΦΠΑ. Σε αυτά προστέθηκαν τα έξοδα εκτελωνισμού 10 ευρώ για το μέγεθος του δικού μου πακέτου. Σύνολο δασμών: 34,56 + 10 = 44,56 ευρώ.

Αν προσθέσω το ποσό των δασμών στο κόστος αγοράς, στη δική μου περίπτωση το κάθε νόμισμα μου κόστισε: (78 + 44,56) / 4 = 30,64 ευρώ.

Θα συμφωνήσω λοιπόν ότι πλέον η διαφορά κόστους είναι ελάχιστη μεταξύ αγοράς απευθείας από το Βατικανό και από εμπόρους και ίσως να μην συμφέρει καθόλου σε πολύ μικρές παραγγελίες.

Πιστεύω βέβαια ότι οι διαφορές αυτές στις τελωνειακές χρεώσεις θα εξαλειφθούν σταδιακά, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την ΕΕ, καθώς θα εκδοθούν ενιαίοι και σαφείς κανόνες δασμολόγησης, στα πλαίσια της ευρωπαϊκής τελωνειακής ένωσης.

Διατηρώ επιφυλάξεις, όμως, για το τι ισχύει για τα άλλα μικροκράτη. Αρχικά υπέθεσα ότι το ίδιο πρόβλημα ίσχυε για όλα, όμως τελικά, ερευνώντας λίγο παραπάνω στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, διαπιστώνω ότι η ΕΕ έχει υπογράψει ξεχωριστές και διαφορετικές συμφωνίες με το καθένα, σε ό,τι αφορά τις εμπορικές συναλλαγές και τα τελωνεία. Για το Βατικανό έχουμε μάθει εκ του αποτελέσματος τι ισχύει πλέον και ελπίζουμε να υπογράψει και αυτό μια συμφωνία. Για το Μονακό απ' ό,τι φαίνεται δεν έχει δασμούς, προς το παρόν τουλάχιστον. Μένει να δούμε τι θα ισχύσει για τον Άγιο Μαρίνο και την Ανδόρρα.

Πληροφοριακά, σε καθεστώς τελωνειακής ένωσης είναι όλα τα κράτη - μέλη τής ΕΕ και επιπλέον η Νορβηγία, η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν, εν μέρει η Ελβετία και εν μέρει η Τουρκία. Για τα τέσσερα μικροκράτη τής Ευρωζώνης υπάρχουν ξεχωριστές και διαφορετικές συμφωνίες με το καθένα.

Απ΄ό,τι φαίνεται, μετά την αυστηροποίηση της νομοθεσίας και των διαδικασιών από τα μέσα τού 2021 και εξής, κάθε παραγγελία νομισμάτων από Βατικανό, Άγιο Μαρίνο και Ανδόρρα περνάει πλέον από το ελληνικό Τελωνείο και χρεώνεται με δασμούς, εφόσον η αποστολή γίνεται απευθείας από το έδαφος των κρατών αυτών, καθώς θεωρείται συναλλαγή από χώρα εκτός Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ).

Αγόρασα τον Οκτώβριο 2022 τα αναμνηστικά δίευρα 2022 τού Βατικανό, απευθείας από το Φιλοτελιστικό και Νομισματικό Γραφείο τους, με τον γνωστό τρόπο, όπως κάνω κάθε χρόνο. Αξία κάθε νομίσματος 18 ευρώ συν 6 ευρώ έξοδα αποστολής. Το Βατικανό δεν χρεώνει ΦΠΑ, πιθανώς διότι δεν διαθέτει φορολογική νομοθεσία επιβολής ΦΠΑ στις συναλλαγές.

Για πρώτη φορά όμως το 2022, το δέμα πέρασε από το ελληνικό Τελωνείο, φτάνοντας στην Ελλάδα. Ο λόγος είναι ότι το Βατικανό δεν είναι χώρα μέλος τού ΕΟΧ. Εντελώς παράδοξο, βέβαια, καθώς πρόκειται για χώρα η οποία δεν διαθέτει συνοριακούς ελέγχους με την Ιταλία, η οποία είναι μέλος τής ΕΕ και του ΕΟΧ. Μπορεί δηλαδή κάλλιστα να μπει κάποιος στο Βατικανό, να αγοράσει το οτιδήποτε, έπειτα να βγει με τα πόδια έξω στη Ρώμη, χωρίς κανένα απολύτως έλεγχο και να το ταχυδρομήσει στην Ελλάδα με το Ιταλικό Ταχυδρομείο. Σε αυτή την περίπτωση, δεν περνάει από τελωνείο το πακέτο. Ωστόσο, στην περίπτωση παραγγελίας απευθείας από κατάστημα εντός Βατικανό, το δέμα αποστέλλεται με το Ταχυδρομείο τού Βατικανό, αποστολέας φαίνεται κατάστημα / Υπηρεσία τής χώρας αυτής, επομένως θεωρείται συναλλαγή εκτός ΕΟΧ και η είσοδος του πακέτου στο ελληνικό Τελωνείο είναι βέβαιη.

Στην δική μου περίπτωση, το δέμα παρέμεινε στο Τελωνείο τού αεροδρομίου για τρεις εβδομάδες, στο μεσοδιάστημα των οποίων έλαβα επιστολή με την οποία μου ζητούσαν το τιμολόγιο αγοράς, προκειμένου να προχωρήσει ο εκτελωνισμός. Τους έστειλα το τιμολόγιο μαζί με την απόδειξη κατάθεσης της τράπεζας, τους έστειλα και δύο email υπενθύμισης, όταν έβλεπα ότι αργούσαν πολύ (γιατί τηλέφωνα δεν σηκώνουν φυσικά) και έτσι έλαβα τελικά το δέμα μου με ένα μήνα καθυστέρηση. Συγκεκριμένα, ο χρόνος από την ημέρα αποστολής από το Βατικανό μέχρι την ημέρα παραλαβής του από εμένα από το τοπικό κατάστημα ΕΛΤΑ ήταν 5 εβδομάδες και ίσως να ήταν μεγαλύτερος, αν δεν έστελνα και ξανάστελνα email υπενθύμισης.

Πέραν όμως της μεγάλης καθυστέρησης, το σημαντικότερο πρόβλημα ήταν οι δασμοί. Παρότι, τόσο επάνω στο πακέτο όσο και στο τιμολόγιο, ήταν απολύτως σαφές το είδος, ο ακριβής προσδιορισμός κάθε τεμαχίου με το όνομά του και η αξία αγοράς του (18 ευρώ έκαστο), το ελληνικό Τελωνείο θεώρησε ως αξία εκάστου νομισματικού προϊόντος, για την διαδικασία τού εκτελωνισμού και μόνο, ακριβώς το διπλάσιο, ήτοι 36 ευρώ (18 x 2 = 36). Συνεπώς, επέβαλε στο καθένα ΦΠΑ 24%, όχι επί των 18 ευρώ, που ήταν η πραγματική αξία τού καθενός, αλλά επί αξίας 36 ευρώ, επί της τεκμαρτής τελωνειακής τους αξίας δηλαδή. Με ποια λογική, βέβαια, το ελληνικό Τελωνείο όρισε ως αξία εκάστοτε νομισματικού προϊόντος από το Βατικανό ακριβώς το διπλάσιο της πραγματικής, που αναγραφόταν στο τιμολόγιο, ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω! Στο έντυπο δασμολόγησης δεν υπάρχουν αιτιολογίες, παρά μόνο το ποσό που οφείλει να πληρώσει ο παραλήπτης για τον εκτελωνισμό, ούτε φυσικά στο Ταχυδρομείο ξέρουν να σου πουν κάτι. Στο ποσό αυτό ΦΠΑ επί της διπλάσιας αξίας των αντικειμένων, προστέθηκε και το ποσό των εξόδων εκτελωνισμού, το οποίο είναι στάνταρ 10 ευρώ ανά δέμα μικρού μεγέθους (τα έξοδα εκτελωνισμού αυξάνονται, αν το μέγεθος του πακέτου είναι μεσαίο ή μεγάλο).

Υπάρχει, ωστόσο, η δυνατότητα υποβολής αίτησης αναθεώρησης δασμών. Αυτή, όμως, η αίτηση πρέπει να συνοδεύεται από δικαιολογητικά που να στηρίζουν τον ισχυρισμό σου ότι το Τελωνείο έχει κάνει λάθος κατά την δασμολόγηση, οδηγεί σε επιπλέον καθυστέρηση παραλαβής τού δέματος ενός έως δύο μηνών (τόσο κάνουν να επεξεργαστούν το αίτημα αναδασμολόγησης) και κοστίζει 12 ευρώ. Αυτά τα 12 ευρώ, τα παίρνεις πίσω μόνο στην περίπτωση που δικαιωθείς και το δέμα επιστρέψει στο Ταχυδρομείο με μειωμένους δασμούς. Στην αντίθετη περίπτωση, τα χάνεις, ας πούμε ως αποζημίωση για άσκοπη απασχόληση Υπηρεσίας. Στη δική μου περίπτωση, καταλάβαινα ότι δεν είχε γίνει λάθος, αφού τα πάντα ήταν διασαφηνισμένα στα έγγραφα (δεν είχα άλλωστε κάτι άλλο να συνοδεύσω την αίτηση, το οποίο δεν τους είχα στείλει ήδη) και ότι με κάποια "λογική" είχε οριστεί ως τεκμαρτή τελωνειακή αξία των αντικειμένων ακριβώς η διπλάσια της πραγματικής, για την επιβολή τού ΦΠΑ. Έτσι, τα πλήρωσα όλα και το παρέλαβα, με τον εύλογο και ανάλογο εκνευρισμό βεβαίως!

Το συμπέρασμά μου από όλα αυτά: Το ελληνικό Τελωνείο πλέον κοιτάζει να βγάζει λεφτά από παντού! Το πέρασμα από το Τελωνείο θεωρείται δεδομένο εφεξής σε κάθε παραγγελία από το Βατικανό, η δε αξία των νομισμάτων τής παραγγελίας για την επιβολή ΦΠΑ θα θεωρείται η διπλάσια της πραγματικής των τιμολογίων. Με το ίδιο σκεπτικό, αναμένω να συμβούν ακριβώς τα ίδια και στην άλλη παραγγελία μου από τον Άγιο Μαρίνο. Μέχρι πρότινος, από Τελωνείο περνούσαν τα δέματα μόνο από Ανδόρρα, ενώ τώρα περνούν μάλλον από όλα τα μικροκράτη εκτός ΕΟΧ.

Ίσως μόνη εξαίρεση να αποτελεί το Μονακό και αυτό διότι στο Νομισματικό τους Μουσείο έχουν βρει την πατέντα η αποστολή των παραγγελιών να ξεκινάει από μια αποθήκη στη Γαλλία, από έδαφος ΕΟΧ δηλαδή, με την μορφή τριγωνικής συναλλαγής, χωρίς να φαίνεται ως αποστολέας το Μονακό. Οψόμεθα...

Σημειωτέον ότι τον ρόλο εκτελωνιστή, σε αυτές τις παραγγελίες, αναλαμβάνει το Γραφείο Εκτελωνισμού Ταχυδρομικών Αντικειμένων (Γ.Ε.Τ.Α.), το οποίο βρίσκεται στο Κέντρο Αεροπορικού Ταχυδρομείου (Κ.Α.Τ.) και αποτελεί Υπηρεσία των ΕΛΤΑ. Αυτή η Υπηρεσία είναι που εισπράττει τα 10 ευρώ των εξόδων εκτελωνισμού, ωστόσο το μόνο που κάνει είναι διαμεσολάβηση μεταξύ παραλήπτη και Τελωνείου. Δεν έχει λόγο στον τρόπο επιβολής των δασμών από το ίδιο το Τελωνείο, επισήμως τουλάχιστον.

Αυτό είναι ίσως το θλιβερότερο μήνυμα σε αυτόν τον ιστοχώρο. Έχοντας και ο ίδιος διάθεση αποστασιοποίησης λόγω της μη αποδεκτής στάσης μερικών εδώ μέσα, μπορώ να καταλάβω το μέγεθος της απογοήτευσης ενός καλλιτέχνη διεθνούς κύρους, όπως ο κ. Γιώργος Σταματόπουλος, όταν εισπράττει την περιφρόνηση του κάθε τυχάρπαστου αδαούς, ο οποίος αποκτά ξαφνικά υπόσταση και δύναμη κρυπτόμενος πίσω από την ανωνυμία τού διαδικτύου! Αν εγώ, που είμαι ένα απλό μέλος τής σειράς, έχω αισθανθεί ότι πρέπει να απομακρυνθώ για να προστατεύσω την αξιοπρέπειά μου, πόσο μάλλον ένας άνδρας τού μεγέθους τού κ. Σταματόπουλου, ο οποίος φέρει την ευθύνη να προστατεύσει, όχι μόνο την δική του αξιοπρέπεια και ατομική ιστορία, αλλά και το κύρος συνολικά της τέχνης τής νομισματοκοπίας, η οποία αντικατοπτρίζεται στο ίδιο, ως τον κύριο εκπρόσωπο αυτής στην Ελλάδα!

Είναι λυπηρό, πρωτίστως για εμάς, όταν εξωθούμε τούς κύριους εκπροσώπους των τεχνών να μας γυρίσουν την πλάτη, διότι έτσι τελικά αυτό που καταφέρνουμε είναι να απολέσουμε εμείς τον πολιτισμό μας και να γίνουμε φτωχότεροι!

Προσωπικά, είχα μείνει άναυδος, όταν είχα πρωτοδεί το αναμνηστικό δίευρο για το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου, γιατί κατάλαβα ότι ο χαράκτης δεν είχε απλώς διεκπεραιώσει μια παραγγελία! Είχε μπει στον κόπο να μελετήσει δύσκολα και εξειδικευμένα συγγράμματα μιας επιστήμης που δεν γνώριζε, προκειμένου να αποτυπώσει με εξαιρετική ακρίβεια έναν νευρώνα σε μικροσκοπικό επίπεδο, σε βαθμό που ικανοποιεί τις απαιτήσεις ακόμα και των σχετικών με την εν λόγω επιστήμη παρατηρητών! Με άλλα λόγια, εγώ είδα μια εικόνα νευρώνα που αποτελεί πιστή μεταφορά τής αντίστοιχης περιγραφής ενός κειμένου ιστολογίας! Όταν λοιπόν ένας χαράκτης μπαίνει σε τέτοιο κόπο, να παιδευτεί μελετώντας ατελείωτες ώρες ολόκληρη την φύση τού θέματος με το οποίο πρόκειται να καταπιαστεί σχεδιαστικά, προκειμένου να αποδώσει ακρίβεια στον μέγιστο δυνατό βαθμό, δείχνει και την αγάπη με την οποία περιβάλλει την τέχνη του, πέραν της σοβαρότητας με την οποία αντιμετωπίζει την δουλειά του! Δεν είναι τυχαία η διεθνής αναγνώριση του κ. Σταματόπουλου συνεπώς!

Αν τυχόν καταφέρετε να μιλήσετε ποτέ μαζί του, πείτε του σας παρακαλώ ότι θα ήθελα πολύ να τον γνωρίσω κάποια στιγμή, ίσως σε κάποια έκθεσή του.

Είναι θέμα χαρακτήρα και προσωπικότητας του καθενός μας. Ακόμα και το γεγονός ότι κάποιος σκέφτεται την "στρατηγική" να κρύψει μια πληροφορία από τους άλλους, που, κατά τα άλλα, τους αποκαλεί "φίλους" του - έχουμε χάσει την έννοια του όρου εδώ και χρόνια - για να μειώσει για τον εαυτό του τον ανταγωνισμό σε μια αγορά, δείχνει τι άνθρωπος είναι. Όσοι φτάνουν να το κάνουν ακόμα και για ένα αντικείμενο των 155 ευρώ, το κάνουν σίγουρα και στα σοβαρά, προσωπικά τους ζητήματα στη ζωή και στις σχέσεις τους με τους ανθρώπους γύρω τους. Μακριά από 'μένα τέτοιοι άνθρωποι, που ούτε του αγγέλου τους νερό δεν θα δώσουν χωρίς συμφέρον! Το μόνο σίγουρο είναι ότι στη ζωή ό,τι δώσεις, αυτό θα πάρεις! Ακριβώς το ίδιο!

Απορία δική μου: Πότε ακριβώς ανακοινώθηκε η έκδοση αυτού του νομίσματος και με τι τρόπο;

Άλλες χρονιές θυμάμαι μια βδομάδα πριν να στέλνει το σύστημα αυτοματοποιημένο μαζικό e-mail σε όλα τα εγγεγραμμένα μέλη τους με την ανακοίνωση με την ημερομηνία και ώρα έκδοσης. Φέτος, εγώ τουλάχιστον, τέτοιο e-mail δεν έλαβα! Ούτε είδα πουθενά να κυκλοφορεί ως πληροφορία. Ακόμα και εδώ μέσα, σε αυτό το φόρουμ, κανένας δεν ανέβασε ποστ με την ανακοίνωση έκδοσης! Στο site τού μουσείου έμπαινα ανά διαστήματα, περίπου ανά 10 μέρες, να δω μήπως είχε ανακοινωθεί κάτι, αλλά ποτέ δεν πέτυχα σχετική ανακοίνωση. Δεδομένου ότι δεν είχα λάβει e-mail, όπως όλες τις άλλες χρονιές και δεν είχα δει πουθενά ποστ στο ίντερνετ (ούτε εδώ, για πρώτη φορά !!!), δεν είχα την παραμικρή πληροφορία ότι έβγαινε προς πώληση!

Πρώτη φορά, μετά από τόσα χρόνια που βγαίνει και δεν το παίρνω είδηση! Οι υπόλοιποι πώς το μάθατε, αν επιτρέπεται;

Πέραν αυτών των πολύ σωστών, για τον κανόνα τής προσφοράς και της ζήτησης, εγώ να παραθέσω μόνο ότι έχω ψάξει τις ψυχαναλυτικές θεωρίες που προσπαθούν να ερμηνεύσουν την τάση προς την δημιουργία συλλογών. Από καιρό σκέφτομαι να αναρτήσω κάποια γενικά πράγματα, αλλά φοβάμαι ότι κάποιοι μη γνώστες μπορεί να παρεξηγηθούν με τις έννοιες και αυτό θα ήταν άδικο. Ποια είναι οι γνώμη σας; Να τολμήσω να γράψω από τι "πάσχουμε" όλοι εδώ μέσα (αστειεύομαι προφανώς) ή να το αποφύγω καλύτερα, γιατί πολλοί έχουν μύγα, ακόμα και αν δεν το συνειδητοποιούν και θα μυγιαστούν;