Ένας από τους βασικούς λόγους που ακολουθείται αυτή η πρακτική ,σε πιστοποιημένα
νομίσματα που ανεβαίνουν για πώληση ,συζήτηση, εκτίμηση ,επίδειξη κτλ,
είναι και για .."ανωνυμία"-προστασία των υπολοίπων κομματιών του κατόχου συλλέκτη!
Τι εννοώ : .. Όταν ένας συλλέκτης κοινοποιεί ένα νόμισμα του με φανερό το serial number, τότε ο οποιοσδήποτε μπορεί να μπει στην Ngc - Pcgs να βάλει
το νούμερο αυτό και μετά να αρχίσει να ψάχνει ένα ένα νούμερο πίσω ή μπροστά από τον συγκεκριμένο αριθμό ,και έτσι να βρει όλα τα νομίσματα που έστειλε στην συγκεκριμένη αποστολή ο εν λόγω συλλέκτης!!
Συνήθως στις πιστοποιήσεις στέλνουμε μαζί παραπάνω από ένα νόμισμα, και μπορεί και 20 ,50 ή και πολύ περισσότερα κομμάτια που θέλουμε να πιστοποιήσουμε.
Έτσι θα μπορούσε κάποιος να μπει και να δει ξεκινώντας από ενα serial number ,όλα τα κομμάτια που έστειλε ένας συλλέκτης στην συγκεκριμένη αποστ
παλιότερα μπορούσες να το κάνεις αυτό στην NGC αλλά πλέον δεν μπορείς. Πρέπει εκτός του αριθμού να βάλεις και την αξιολόγηση του νομίσματος (πχ ms65)για να σου βγάλει τη φωτογραφία του.
Αυτό παλιότερα είχε και μια θετική πρακτική. Πρό δέκα ετών πολλοί θα θυμούνται πόσο δύσκολο ήταν να βρει κανείς ταλληρο Λονδίνου υψηλόβαθμο. Έπιανε 500-600-1000 ευρώ για να βρεις ένα 64αρι+. Τότε σε κάποιον έμπορο έπεσε μια μεγάλη παρτίδα από την οποία πιστοποιήθηκε ένα μεγάλο μέρος. Οι πρώτοι που έσπευσαν να αγοράσουν ένα για την συλλογή τους φυσικά πλήρωσαν το προαναφερόμενο τίμημα. Κάποιος όμως που είχε το διάολο μέσα του ανακάλυψε μέσα από το verification το πόσα κομμάτια είχαν πιστοποιηθεί. Έφτασε το 65αρι να πουλιέται για 50ευρω. Είχε γίνει μεγάλο σουσουρο τότε στα συλλεκτικά φόρουμ. Είχαν πάρει φωτιά τα τηλέφωνα.
Εμφάνιση μηνυμάτων
