ΚΥΝΗΓΑΡΗΣ ΗΛΙΑΣ

Τηλ. +35722662005
eliastamps@cytanet.com.cy

Έχει το κατάστημα που σου είπε πιο πάνω ο φίλος greenday.


 

Πανέμορφο, καλορίζικο.
Σίγουρο 63 για 'μένα.

Το αγουρέλαιο έχει ημερομηνία λήξης, όχι ότι χαλάει αλλά χάνει τις προβιταμίνες και ότι άλλο δεν έχει το λάδι της ώριμης ελιάς όσο περνάει ο καιρός.
Όλα τα λάδια όσο περνάει ο καιρός χάνουν κάποια από τα συστατικά τους.
Οι παλαιοί βέβαια τα ήξεραν εμπειρικά αυτά τα πράγματα.
Το λάδι όσο πιο φρέσκο είναι τόσο το καλύτερο.
 

Το αγουρέλαιο όντως είναι το λάδι που βγαίνει από τις άγουρες πράσινες ελιές.
Για ΄μένα είναι το καλύτερο λάδι.
Όταν είχαμε τις ελιές πριν καούν, μαζεύαμε δέκα τσουβάλια μεγάλα άγουρες ελιές για το λάδι του σπιτιού.
Το κάναμε αρχές Οκτώβρη.
Τις μαζεύεις με το χέρι και έχει κούραση το πράγμα.

Πολύχρονος και ότι επιθυμείς Ανάργυρε.

Και παλαιά πιστοποίηση.
Καλορίζικη.

Δεν υπάρχουν λόγια.
Είσαι πλέον επαγγελματίας.

Σε περιμένει Παναγιώτη.

Για να πούμε και ένα παράδειγμα από την Ελλάδα, ένας δημόσιος υπάλληλος χαμηλής βαθμίδας το 1860, έπαιρνε μισθό 240 δραχμές περίπου ή 12 χρυσά εικοσάρικα Γεωργίου.
Ή 2 χρυσές ουγγιές και κάτι.
Ο Αξιωματικός του Στρατού έπαιρνε 450 δραχμές και ο Δικαστικός 600 δραχμές.
Ο αγρότης είχε εισόδημα 150 δραχμές περίπου.
Ο Διοικητής της ΕΤΕ έπαιρνε 20.000 δραχμές ή 100 χρυσά εικοσάρικα Γεωργίου το μήνα.
Αυτά είναι τα νούμερα πάνω κάτω.
 

Το έχω γράψει και αυτό παλαιότερα εδώ στο στέκι.
Commodity δεν είναι μόνον ο χρυσός, αλλά και ο καφές, η ζάχαρη, το κακάο, το αλεύρι και πάει λέγοντας.
Γι' αυτό σε κλέβουν με τον πληθωρισμό λίγο-λίγο κάθε χρόνο για να μην το παίρνεις χαμπάρι.
Παλιά για να σου πω και το νούμερο (πριν το κραχ του '29) ο βασικός του εργάτη ήταν 3 χρυσές ουγγιές το μήνα.
Ο Φορντ έδωσε μισθούς 5 χρυσές ουγγιές το μήνα στους εργάτες του, όταν έβγαλε το πρώτο αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής (πέντε χάρτινα ή ασημένια δολλάρια μεροκάματο).
Σήμερα όποιος παίρνει μια χρυσή ουγγιά μισθό θεωρεί τον εαυτό του τυχερό.
  

To FIAT money είναι currency και ο χρυσός και το ασήμι είναι commodity.
Η διαφορά του currency από το comodity είναι ότι το πρώτο ρυθμίζεται με νόμο από την κυβέρνηση, ενώ το δεύτερο βασίζεται σε αγαθό που δεν αναπαράγεται με νόμο.
Αν δε σκάψεις δεν το βγάζεις.
Με το FIAT χαρτί και μελάνι να έχεις και τυπώνεις όσα θέλεις.
Αν το FIAT currency ήταν ρυθμισμένο σε συγκεκριμένη αναλογία με κάτι άλλο χειροπιαστό, όπως συμφωνήθηκε στο Bretton Woods το 1945 (35 δολλάρια για 31,1 γραμμάρια χρυσού), τότε όλα θα ήταν μια χαρά.
Από το 1971 όμως, που ο de Gaulle πήρε χαμπάρι τη δουλειά και ζήτησε να ανταλλάξει τα δολλάρια με χρυσό, και ο Νίξον τσαμπουκά, και δε μίλησε κανένας, έσπασε τον κανόνα χρυσού επίσημα, άρχισε η κάτω βόλτα.
Κάποια στιγμή σου λέει ο άλλος, δε γουστάρω ρε κύριε να κάνεις εσύ κουμάντο γιατί έχεις γεμίσει τον κόσμο Monopoly, θα κάνω τα δικά μου κουμάντα.
Αυτό ζούμε τώρα.
Και βέβαια πρέπει να πάψει η εμπιστοσύνη στο currency γιατί έχει γίνει πλέον αέρας κοπανιστός.
Μια ουγγιά χρυσός είχε ονομαστική 20 δολλάρια και έδινες μέχρι το 1933 είκοσι χάρτινα δολλάρια και την έπαιρνες.
Έπεσε η πρώτη κλοπή από τον Roosevelt και μέχρι το 1971 ήθελες 35 χάρτινα δολλάρια.
Τώρα θέλεις 1200 χάρτινα δολλάρια με μόχλευση μέχρις εσχάτων.
Βέβαια με μία ουγγιά χρυσό αγοράζεις και σήμερα ότι ακριβώς αγόραζες το 1933.
Το χάρτινο δολλάριο δηλαδή (currency), έχει αγοραστική δύναμη 2 cents περίπου με τιμές χρυσού (commodity).
Τα συμπεράσματα πιστεύω βγαίνουν από μόνα τους.  
Εκτός αν είσαι μαζοχιστής και "τη βρίσκεις" να σου πίνουν το αίμα.
Είναι μια φούσκα που φουσκώνει 45 χρόνια τώρα, και είναι το μακροβιότερο FIAT currency ιστορικά.
Γι' αυτό λένε ότι το μπαμ θα είναι μεγάλο όταν γίνει.  
Στοιχηματίζω από τώρα ότι η ημέρα θα είναι Παρασκευή.
 

Όχι Μιχάλη, δεν πιστεύω να ξυπνήσουν, μπαμ θα τους κάτσει.
Πρώτα θα πανικοβληθούν και μετά θα χάσουν την εμπιστοσύνη.
Ο Αμερικάνος είναι δολλάριο και ξερό ψωμί.
Άντε να μην εμπιστεύονται τις τράπεζες κάποια λίγα εκατομμύρια από τον πληθυσμό τους.
Εδώ 20% του πληθυσμού ζούνε με food stamps (όπως πάνε να μας κάνουν και εδώ δηλαδή).
Έχουν δηλαδή εναποθέσει τις ζωές τους στην κυβέρνηση.
Αυτό δεν θέλει η κυβέρνηση, να αρχίσουν να επιστρέφουν τα χαρτάκια πίσω, επειδή όμως όπως λες και εσύ Κινέζοι, Ρώσσοι, Βραζιλιάνοι κτλ (BRICS) αρχίζουν και τα στέλνουν πίσω, επεξεργάζονται τα σενάρια που είπαμε πιο πάνω για να τα φέρουν όπως θέλουν.
Έχουν ισχυρή πολεμική μηχανή και αυτή χρησιμοποιούν ως κύριο μέσο πίεσης παγκόσμια, αλλιώς θα είχαν καταρρεύσει ήδη, όπως οι 250 προηγούμενες χρεοκοπίες.    

Σωστός

Έτσι για να πω το παράπονό μου, τα λέω ακόμη δειλά-δειλά και με τρόπο σε φίλους μου υπαλλήλους μου, συνεργάτες μου, για να μην με περάσουν για τρελό, αλλά η ανταπόκριση είναι ελάχιστη.
Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι αυτά είναι φαντασιώσεις και ότι οι κόποι μας πρέπει να είναι στην τράπεζα και δεν κινδυνεύουν από τίποτα.
Όταν έγινε το κούρεμα στην Κύπρο όλοι μου είπαν ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ στην Ελλάδα, εκτός ενός συνεργάτη που έχασε ένα σημαντικό ποσόν από τη Λαϊκή που έκλεισε (100 χρόνια και, τράπεζα).  
Όπως λένε και αυτοί που γνωρίζουν πολλά περισσότερα, όσο πιο αργά γίνει, τόσο πιο μεγάλο θα είναι.

Τότε πως θα πάψει η εμπιστοσύνη στο χαρτί?
Πανικό θα πάθουν μόλις τα τρισεκατομμύρια δολλάρια που έχει κόψει και μοιράσει η ιδιωτική εταιρεία FED στην υφήλιο, αρχίζουν να επιστρέφουν πίσω στη μαμά πατρίδα.
Αυτό θέλουν να προλάβουν και από εκεί και πέρα αρχίζουν τα σενάρια περί πολέμου, μεταφοράς της κρίσης στην Ευρώπη, στρατιωτικού νόμου, ebola και δε συμμαζεύεται.