Είναι ένα βουλγάρικο Χάλκινο Μετάλλιο Αξίας της περιόδου του Μπόρις Γ' (1918-1943), που απονεμόταν μέχρι το 1945. Λείπουν η ταινία του και ο κρίκος ανάρτησής της, κάτι που ρίχνει κατακόρυφα την αξία του, όπως ήδη γράφτηκε παραπάνω.

Πρόκειται για μια κοπή στην οποία λείπει το "Α" του "Bulgarite" στον εμπροσθότυπο.

Μια ιδιαίτερη στολή της συλλογής μου, που "βαδίζει" προς την ολοκλήρωσή της. Πρόκειται για μια στολή τύπου Orbace του Ιταλικού Εθνικού Φασιστικού Κόμματος - Partito Nazionale Fascista (PNF), της δεκαετίας του '30.

Πήρε το όνομά της από το ομώνυμο ύφασμα, φτιαγμένο από πρόβειο μαλλί κυρίως στις περιοχές της Σαρδηνίας και της Σικελίας. Η επεξεργασία του μαλλιού, με το χτύπημά του, καθώς και το μήκος πέλους του, το κάνουν σχεδόν αδιάβροχο κι έτσι χρησιμοποιούνταν παραδοσιακά στις κάπες των βοσκών, μεταξύ άλλων ρούχων, για πολλούς αιώνες.

Ο συγκεκριμένος τύπος στολής υιοθετήθηκε από το PNF το 1932, κατά τη διάρκεια μιας έκθεσης για τα δέκα χρόνια από την κατάληψη της εξουσίας, ενσωματώνοντας και "παντρεύοντας" στοιχεία της φασιστικής ιδεολογίας, όπως για παράδειγμα το καλλιτεχνικό ρεύμα του φουτουρισμού, με αυτά της παράδοσης και της αυτάρκειας, ειδικά όσο η οικονομία της χώρας προετοιμαζόταν για πόλεμο. Αντικαταστάθηκε το 1938 από την αντίστοιχα μαύρη στολή τύπου Sahariana. Η χρήση της Orbace από το PNF έκανε τη λέξη σχεδόν συνώνυμη με το τελευταίο.

Τα διακριτικά στο στήθος δείχνουν ένα κομματικό στέλεχος, Μέλος Περιφερειακού Συμβουλίου της Εθνικής Ένωσης Ακρωτηριασμένων και Αναπήρων Πολέμου - Associazione Nazionale fra Mutilati e Invalidi di Guerra (ANMIG). Η οργανική ενσωμάτωση σωματείων, ενώσεων, οργανώσεων, συλλόγων και κρατικών δομών ήταν βασικό στοιχείο της ιδεολογίας και της πολιτικής του PNF. Στην περίπτωση της ANMIG, η προσπάθεια ενσωμάτωσης κράτησε για αρκετά χρόνια και επιτεύχθηκε οριστικά, μετά από διαπάλη, το 1928.

Οι ταινίες των μεταλλίων δείχνουν στην επάνω σειρά έναν βετεράνο του Α' ΠΠ, με τον Σταυρό Πολεμικής Αξίας, το Μετάλλιο Πολέμου 1915-1918 -με τα δύο αστέρια να υποδηλώνουν αντίστοιχα έτη υπηρεσίας, και το Αναμνηστικό Μετάλλιο της Ιταλικής Ενοποίησης. Η κάτω σειρά δείχνει επίσης ένα μέλος της Εθελοντικής Πολιτοφυλακής Εθνικής Ασφάλειας - Milizia Volontaria per la Sicurezza Nazionale (MVSN), των γνωστών "Μελανοχιτώνων", με το Αναμνηστικό Μετάλλιο της Πορείας προς τη Ρώμη και τον Σταυρό Μακράς Υπηρεσίας της MVSN.

Ίσως ξενίζει η συμμετοχή ενός ανάπηρου ή ακρωτηριασμένου στην MVSN, τμήματα της οποίας εντάσσονταν κανονικά σε στρατιωτικές μονάδες, η όλη προσπάθεια όμως του προσεταιρισμού της ANMIG είχε αυτό το στοιχείο: Του ότι "η αξία ενός ανάπηρου πολέμου συνεχίζει να υφίσταται μέσα στον ίδιο τον πόλεμο" κι έτσι δύο Τάγματα ανάπηρων πολέμου της MVSN πολέμησαν στην Αιθιοπία.

Η στολή συμπληρώνεται από το χαρακτηριστικό μαύρο πουκάμισο και την επίσης μαύρη, δερμάτινη εξάρτυση τύπου Sam Browne. Αυτό που λείπει προς το παρόν -και είναι ίσως εμφανές- είναι μια αντίστοιχη γραβάτα.

FN-FAL Type C. Σε αυτήν την κατάσταση, η αξία είναι χαμηλή, θα έλεγα.

Δεν είναι μετάλλιο αλλά βρετανικό διακριτικό για κάλυμμα κεφαλής του Royal Army Service Corps (RASC), 1936-1953. Είναι κοινό και βρίσκεται στα 5-10 ευρώ.

Καλή χρονιά!

Είναι ένας "σταυρός τιμής της Γερμανίδας μητέρας Α' τάξης" (Ehrenkreuz der deutschen Mutter 1. Klasse), που απονεμόταν σε μητέρες με περισσότερα από οκτώ παιδιά. Είναι αρκετά κοινή ηθική αμοιβή και πλήρης, με την ταινία της και το κουτί της σε αυτήν την τάξη βρίσκεται γύρω στα 120 ευρώ. Εδώ πάμε πιο χαμηλά, καθώς η ταινία λείπει.

Καλή χρονιά!

Τα δυο κουμπιά με τον αετό είναι αμερικανικά και τα άλλα δυο, με την άγκυρα και τη φλογοφόρο ροιά γαλλικά, του Ναυτικού και του Πεζικού αντίστοιχα.

Η καρφίτσα της Φανέλας του Στρατιώτη είναι κατά πάσα πιθανότητα μεταπολεμική.

Ένας επενδύτης (Überzieher ή ανεπίσημα "Collani", από τον οίκο Berger & Collani με έδρα το Βερολίνο) του Γερμανικού Ναυτικού (Kriegsmarine), πλήρης με τις ηθικές αμοιβές του.

Στο αριστερό μανίκι φέρει τον βαθμό του Δίοπου (Matrosenobergefreiter), καθώς και το διακριτικό της ειδικότητας του Αρχηγού Στοιχείου ελαφρού αντιαεροπορικού πυροβόλου (Geschützführer der Leichten Flak-Artillerie).

Οι ηθικές αμοιβές επιλέχθηκαν με ιστορικά αλλά και αισθητικά κριτήρια -με τα δεύτερα πάντα στα πλαίσια των πρώτων. Η επιλογή ήταν να αναπαρασταθεί ένας Δίοπος των Υποβρυχίων το 1941, το έτος δηλαδή της εμφάνισής τους στη Μεσόγειο, όπου περιορίζεται και γεωγραφικά η συλλογή μου. Η κατάσταση της στολής υπέδειξε την αντίστοιχη των ηθικών αμοιβών, έτσι ώστε το σύνολο να είναι ομοιογενές εμφανισιακά. Το χρονικό όριο επίσης έθετε περιορισμούς ως προς τις ποικιλίες και τα υλικά κατασκευής τους.

Αυτές είναι:

- Σιδηρούς Σταυρός Β' Τάξης (Eisernes Kreuz II. Klasse). Εδώ φέρεται μόνο η ταινία του, περασμένη από τη δεύτερη κουμπότρυπα. Αυτός ήταν ένας από τους δυο τρόπους ανάρτησής της στις στολές εκστρατείας.

- Σιδηρούς Σταυρός Α' Τάξης (Eisernes Kreuz I. Klasse), κατασκευαστής Schauerte & Höhfeld, Lüdenscheid.

- Μετάλλιο Υπηρεσίας Δ' Τάξης για 4ετή υπηρεσία (Wehrmacht-Dienstauszeichnung IV. Klasse).

-Διάσημο Υποβρυχίων (U-Boot-Kriegsabzeichen), κατασκευαστής Schwerin, Berlin. Απονέμονταν μετά από δυο επιχειρησιακές εξόδους. Εξαιρέσεις μπορούσαν να γίνουν σε περιπτώσεις ιδιαίτερα επιτυχημένων εξόδων, καθώς και τραυματισμού. Ο τιμώμενος δεν έπρεπε επίσης να έχει κάποια ποινή για διάστημα έξι μηνών.

- Xάλκινο αθλητικό διάσημο (Reichssportabzeichen in Bronze), κατασκευαστής Wernstein, Jena. Απονέμονταν για την επίτευξη συγκεκριμένων ορίων σε αθλητικές δοκιμασίες. Ήταν αρκετά δημοφιλές στο Ναυτικό, αποτελώντας μάλιστα πρόσθετο προσόν για προαγωγές.

Μια αναπαράσταση Βρετανού αλεξιπτωτιστή του 1944 - 1945. Φέρει το χαρακτηριστικό "2nd Pattern" Denison Smock, κατασκευής John Gordon Ltd. του 1945, κόκκινο μπερέ της εταιρείας Kangol Wear Ltd. του 1943, δίχτυ παραλλαγής προσώπου περασμένο σαν φουλάρι στον λαιμό, ενώ η εξάρτυσή του είναι η τυπική Pattern '37, σε διάταξη μάχης (battle order), με όλα τα απάρτιά της να είναι χρονολογημένα μεταξύ 1941 και 1944. Διαγώνια έχει περασμένο έναν υφασμάτινο τελαμώνα φυσιγγίων .303, ενώ στην οπίσθια όψη διακρίνεται και η πράσινη θήκη της αντιασφυξιογόνου προσωπίδας.

Η αναπαράσταση είναι βασισμένη στον πρώτο άνδρα της τελευταίας φωτογραφίας, τραβηγμένης στο Γκάζι κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών.

Δοκίμασε μια αναζήτηση στο ebay με διάφορους όρους, τόσο γενικούς (π.χ. elections) όσο και ειδικότερους (ονόματα πολιτικών, κομμάτων κτλ.), περιορίζοντας τον τόπο στην Ελλάδα, όλο και κάτι θα βρεθεί. Επίσης αρκετό προεκλογικό υλικό υπάρχει και στο emarket.gr, εκεί μπορεί όμως να βρίσκεται ταξινομημένο και σε άσχετες κατηγορίες. Αν έχω κάποια εικόνα, είναι επειδή σκοντάφτω επάνω του συχνά-πυκνά στα... militaria.

Ένα τυχαίο παράδειγμα, από μια γρήγορη αναζήτηση, για του λόγου το αληθές...

http://www.emarket.gr/item-47885996-ere-karamanlis-1963-thes-nikis-2-proeklogikes-prokyrixeis

Καλό κυνήγι!

Το προεκλογικό υλικό έχει μια ιδιαιτερότητα. Ήταν φτηνό, "αναλώσιμο" υλικό, που κυκλοφορούσε σε τεράστιες ποσότητες για περιορισμένη χρονική περίοδο. Αυτό δείχνει και τα πιθανά συλλεκτικά του προτερήματα ή και τις αδυναμίες του. Από τη μια πλευρά ήταν κάτι κοινό, απ' την άλλη ο μεγαλύτερος αριθμός των κομματιών έχει καταστραφεί. Βρίσκονται παρ' όλα αυτά τέτοια κομμάτια, στο ebay και άλλα sites online δημοπρασιών υπάρχουν πάντα διαθέσιμα π.χ.

Η σπανιότητα όμως καθορίζεται σε κάποιο βαθμό και από τη ζήτηση και η χρηματική αξία σχεδόν αποκλειστικά από αυτήν. Έχει ένα ενδιαφέρον σαν κομμάτι, είναι "μάρτυρας" μιας ιδιαίτερης εποχής, αλλά συλλεκτικά δε φαίνεται να υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δε φαίνεται να κινείται δηλαδή κάποια κοινότητα συλλεκτών πολιτικού υλικού της περιόδου -και όχι μόνο.

Αυτά τα κομμάτια μένουν να "κάθονται" επομένως συνήθως, μάλλον σε "φιλόδοξα" μονοψήφια νούμερα. Θα έλεγα ότι η αξία του, δεδομένης της ζήτησης, δεν ξεπερνά αυτήν τη στιγμή τα 2-3 ευρώ στην καλύτερη.

Και τελευταίο, ένα αυστραλέζικο καπέλο του Β' ΠΠ, στο οποίο έχει χαθεί το έλασμα του διακριτικού του. Αυτό συγκρατείται στη θέση του από ένα... "χρέπι" κι ένα σπίρτο.

Συνεχίζοντας, ένα γαλλικό κι ένα οθωμανικό νόμισμα, των οποίων η μια πλευρά έχει σβηστεί και έχουν χρησιμοποιηθεί σαν ταυτότητες στρατιωτών την περίοδο του Α' ΠΠ.

Πηγή: http://gmic.co.uk/

Καλησπέρα!

Γενικά δεν ασχολούμαι με τα νομίσματα, αλλά πάντα χαίρομαι να διαβάζω συζητήσεις που δείχνουν μεράκι για οποιοδήποτε συλλεκτικό αντικείμενο, οπότε συχνα-πυκνά παρακολουθώ τις αναρτήσεις "στην εδώ μεριά".

Είπα να "προκαλέσω" λίγο το κοινό αίσθημα του κυνηγιού των υψηλών καταστάσεων, ποστάροντας κάποια νομίσματα που ανέβηκαν σε διεθνή φόρουμ για militaria ή εμφανίστηκαν σε δημοπρασίες. "Χρέπια" είναι, όπως λέτε, αλλά έχει ενδιαφέρον το πώς η οπτική μπορεί να αλλάζει σε μια άλλη συλλεκτική κατηγορία, στην οποία είναι μια διαφορετική "πινελιά".

Πρώτα, δυο βρετανικά νομίσματα που βρέθηκαν στο Ελ Αλαμέιν. Πιθανόν από το ωστικό κύμα κάποιας έκρηξης το ένα αποτυπώθηκε πάνω στο άλλο. Πηγή: http://www.wehrmacht-awards.com/forums/showthread.php?t=661478&highlight=coins+alamein

Ευχαριστώ! Όχι, δεν το έχω το ραφτό! Υποθέτω ότι κι εκείνο θα είναι δυσκολάκι, δεν έχει τύχει να δω ποτέ.

Όντως δεν είναι σμάλτο, είναι βαμμένο, φαίνεται σε μερικές λεπτομέρειες. Επίσης έχει ένα ενδιαφέρον ως προς την κατασκευή του το ότι είναι μάλλον φινιρισμένο στο χέρι. Στη μεγέθυνση φαίνονται αρκετές ατέλειες γύρω από τα γράμματα, μάλλον δεν έβγαιναν διάτρητα από τη μήτρα και η διαδικασία ολοκληρώνονταν στο χέρι. Με γυμνό μάτι είναι πραγματικά αμελητέες, η δουλειά είναι αρκετά καλή. Το φινίρισμα στο χέρι συνηγορεί μάλλον στο ότι ο αριθμός στον οποίον παράχθηκαν δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλος, καθώς ήταν συνήθης πρακτική της εποχής για χαμηλά τιράζ κομματιών.

Το πού έκλεισε η τιμή είναι λίγο περίεργη ιστορία και δε νομίζω ότι μπορεί να ληφθεί και σαν προηγούμενο, δυστυχώς... Αυτό γιατί  είχε ταξινομηθεί σε λάθος κατηγορία κι έτσι ή πέρασε απαρατήρητο από όσους μπορεί να το αναγνώριζαν διαφορετικά ή να απευθύνθηκε έτσι σε κοινό που το προσπέρασε σαν άγνωστο ή μη ενδιαφέρον. Οπότε... μαζί με προμήθεια, ΦΠΑ και μεταφορικά βγήκε κάτω από 40 ευρώ. Θα το κυνηγούσα σε πολύ υψηλότερες τιμές; Να πω την αλήθεια, παρά τη σπανιότητα, δεν ξέρω...

Κάποιους μήνες πριν, χαζεύοντας διάφορες φωτογραφίες του Πολεμικού Μουσείου, είδα κάποιες που απεικόνιζαν νοσοκόμες στην Αίγυπτο κατά την περίοδο του Β' ΠΠ. Φορούσαν στο στήθος ένα ραφτό διακριτικό με την ελληνική σημαία και τον ερυθρό σταυρό, καθώς και ένα μεταλλικό διακριτικό του Σ.Ε.Ε.Ν.Α, του Σώματος Ελληνίδων Εθελοντριών Νοσοκόμων Αιγύπτου. Το Σ.Ε.Ε.Ν.Α. ιδρύθηκε από την ελληνική παροικία της Αιγύπτου και οι εθελόντριές του υπηρέτησαν σε στρατιωτικά νοσοκομεία.

Μια από τις πρώτες σκέψεις ήταν "άντε βρες ένα τέτοιο", παρ' όλα αυτά εμφανίστηκε ένα σε δημοπρασία την περασμένη Κυριακή και είχα την τύχη να το "χτυπήσω".

Το συγκεκριμένο διακριτικό δεν είναι η ραφτή -και ευμεγέθης- έκδοση, αλλά μια μικρότερη μεταλλική καρφίτσα, διαστάσεων 3,3 x 2,7 cm.