Καλησπέρα παιδιά.με σεβασμό στις απόψεις όλων ,δεν βλέπω κάτι διαφορετικό από αυτό που γίνεται πάντα στα συλλεκτικά.Με τόσο περιορισμένο αριθμο έκδοσης ( εκδόθηκαν μόλις 15% των κομματιών σε σχέση με αυτά που εκδόθηκαν τα προηγούμενα έτη ,πέρυσι 10.000 ,φέτος 1.500) ήταν αναμενόμενο να εξαφανιστούν και να μην προλάβουν να πάρουν όλοι.Τουλαχιστον εδώ δόθηκαν όλα στο κοινό είτε απευθείας ,είτε μέσω εμπόρων και όχι όπως είχε γίνει με το παρακαταθηκων που ένα μεγάλο μέρος είχε χαριστεί σε έναν οργανισμό.
Προφανώς και όλες οι απόψεις είναι σεβαστές δεν έχουμε κάτι να χωρίσουμε. Αυτο που εγώ βλέπω διαφορετικό στις 2 περιπτώσεις είναι το εξής: όταν 350 άτομα πάρουν από 2 έχω 350 άτομα να αγοράσω και η τιμή ανεβαίνει όσο αυξάνεται η ζήτηση. Όταν ένα άτομο πάρει 200 νομίσματα και το πάει από την αρχή 250 έχουμε τεχνητή υπεραξία και έλενχο της αγοράς μέσω ολιγοπώλειου. Αν είδατε τα μαγαζιά δέν το κράτησαν στην 'φυσιολογική' τιμή που θα είχε ένα νόμισμα τέτοιο πχ άλλων ετών αλλά ανέβασαν αμέσως αυθημερών ούτε καν σταδιακά.
Και πρακτικά πάμε από τα 15ε στα 200 μέσα σε μερικές ώρες.
Ασφαλώς το πολύ μικρό τιραζ βοηθάει να γίνει πιο εύκολο να πάρεις μεγάλη ποσότητα. Δεν θυμάμαι τι είχε γινει στο παρακαταθηκών καθώς δεν παρακολουθούσα τα προγράμματα τότε.