Αυτά και τα τρία είναι 100% πλαστά

Αυτές τις ημέρες κυκλοφόρησε το τεύχος 714 της «ΦΙΛΟΤΕΛΕΙΑΣ». Μέσα υπάρχει το πρώτο μέρος της μελέτης-έρευνας που έκανα για τα Αθηναϊκά 30λεπτα της περιοδου 1876-1878...

Αυτή η αξία είναι μια αξία που κυκλοφορεί σε 4 εκδόσεις,
1914-1924 σε απόχρωση σοκολατί με υδατόσημο αρ. 9 και οδόντωση 14, σφραγισμένο 1,5$
1918-1923 σε απόχρωση σοκολατί με υδατόσημο αρ. 11 και οδόντωση 14, 14 1/2, 14 1/2x14, σφραγισμένο 2$
1926-1930 σε απόχρωση κόκκινο-καφέ με υδατόσημο αρ. 203 και οδόντωση 14, 13 1/2x12 1/2, σφραγισμένο 4$
1931-1936 σε απόχρωση κόκκινο-καφέ με υδατόσημο αρ. 228 και οδόντωση 13 1/2x12 1/2, σφραγισμένο 6$


Ελπίζω να λύνεται η απορία σου .... δες το υδατόσημο στο γραμματόσημο .... ευτυχώς κάθε έκδοση έχει διαφορετικό και διαχωρίζεται από τα υπόλοιπα

Η card postal είναι 100% ισπανικής προέλευσης και μάλλον θα συμφωνήσω με τον LHH στην χρονολόγηση και την τιμολόγησή της.....

Λοιπόν καλημέρα και πάλι.
Έστω και καθυστερημένα ανεβάζω το δεύτερο άρθρο μου που δημοσιεύθηκε στην "Φιλοτελική Λέσβο". Ελπίζω να καλύψει τις αναζητήσεις σας...

Απ' ότι φαίνεται η αποστολή έγινε από τη Μυτιλήνη και όχι από κάποιο μικρό ασήμαντο γραφείο προς Θεσσαλονίκη ....

Οπότε, δυστυχώς, τπτ σπουδαίο ...

Αναρτώ και την παρακάτω πληροφορία αν και δεν ταιριάζει χρονικά με το τόπικ, αφού δεν υπήρχε αντίστοιχο για τις χρονολογίες στις οποίες αναφέρομαι

Σύντομα, μέσα στις επόμενες ημέρες, θα δημοσιευθεί άρθρο μου στο περιοδικό "Φιλοτελική Λέσβος" για τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας των Αθηναϊκών θαλασσόχροων 30λέπτων του 1882, όπου η ημερομηνία για την μία απόχρωση ανατρέπεται κατά πολύ από την ήδη εδώ και πολλά χρόνια γνωστή, όπως και μια δεύτερη...

Σύντομα θα δημοσιευθεί μια μελέτη που έχω κάνει πάνω στα Αθηναϊκά 30λεπτα του 1876-1877 στο περιοδικό "Φιλοτέλεια", αλλά σε αρκετά τεύχη (έως 4) αφού είναι πάνω από 30 σελίδες.

Το τελευταίο πρόσεξες ότι είναι ΗΠΑ;;;

Και μιας και είχαμε αναφερθεί παλαιότερα στη δημοσίευση του άρθρου που έγραψα για την παλαιότερη ημερομηνία κυκλοφορίας των αθηναϊκών 30λέπτων και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της ΦΕΛ "Φιλοτελική Λέσβος", σας το παραθέτω εδώ για να έχετε και σεις γνώση του θέματος....

Και για του λόγου το αληθές, παραθέτω τμήμα των συμπερασμάτων του Fanchini από την παρουσίαση που έκανε τον Μάρτιο του 2016 (στα γαλλικά και στα ελληνικά-μετάφραση δική μου, δεν τα μιλάω, συγγνώμη για τα λάθη):
“En ce qui concerne le tirage des 30 et 60 lepta de 1876, les quantités produites à Paris et livrées à Athènes ont été de 150000 par valeur. La confusion est venue, ici, d’une communication de Georges Brunel parue dans Philotelia no 31 de mai /juin 1927. L’auteur s’était, en effet, trompé sur la date d’une note de Désiré-Albert Barre qui concernait le calcul du nombre de feuilles nécessaire à l’impression de 1100000 timbres. Cette note avait été écrite en 1861 et non pas en 1876. 1100000 était la quantité de timbres de la « grosse tête d’Hermès » finalement commandée par l’administration grecque en 1861 (tableau no 2 plus haut) et non pas celle du tirage de 1876… Une nouvelle fois, cette quantité fut reprise par Tryphon Constantinidès en 1933 dans l’ « Etude sur les timbres-poste de Grèce » et cette approximation s’est ensuite également perpétuée…” – Fanchini L., Tirage de paris de la « Grosse Gête d’Hermès », quantités exactes commandées et livrées à Athènes. The Collector Club – New York, March 16th, 2016 σ. 35.

Όσον αφορά την έκδοση των 30 και 60 λεπτών του 1876, οι ποσότητες που παρήχθησαν στο Παρίσι και παραδόθηκαν στην Αθήνα ήταν 150.000 αντίτυπα από κάθε αξία. Η σύγχυση έγινε, εδώ, από μια ανακοίνωση του Georges Brunel που δημοσιεύθηκε στην Philotelia No. 31 Μαΐου/Ιουνίου 1927. Ο συγγραφέας έκανε, πράγματι, λάθος σχετικά με την ημερομηνία της σημείωσης του Désiré-Albert Barre σχετικά με τον υπολογισμό του αριθμού των φύλλων που απαιτούνται για την εκτύπωση των γραμματοσήμων, δλδ 1.100.000 αντίτυπα. Αυτό το σημείωμα γράφτηκε το 1861 και όχι το 1876. 1.100.000 αντίτυπα ήταν η ποσότητα των γραμματοσήμων «Μεγάλων Κεφαλών του Ερμή» που τελικά διαταχθεί από την Ελληνική Δημόσια Διοίκηση το 1861 (πίνακας αρ. 2 παραπάνω) και όχι για την έκδοση του 1876… Για άλλη μια φορά, η ποσότητα αυτή συμπεριλήφθηκε από τον Τρύφωνα Κωνσταντινίδης το 1933 στην «Μελέτη για τα γραμματόσημα της Ελλάδας» και αυτή η προσέγγιση συνέχισε να αναπαράγεται και πολύ αργότερα…

Ο αποστολέας συνήθως αναγράφεται είτε στο μικρό δίπλωμα δεξιό ή αριστερό της επιστολής και λίγο πριν το κλείσιμο και σφράγισμα της με βουλοκέρι, είτε όταν πρόκειται για εμπορική επιστολή τότε είτε υπάρχει η σφραγίδα του εξωτερικά είτε πάλι αναγράφεται σε κάποπιο δίπλωμα της επιστολής πριν την σφράγισή της με βουλοκέρι.

Θα συμφωνήσω μαζί σου για τα πρώτα παρισινά του 1861, αλλά μην ξεχνάμε και ότι ο κόσμος που πρώτη φορά έβλεπε γραμματόσημα (Ελληνικά μιλάμε πάντα) θα είχε μια περιέργεια να αγοράσει και να δει πως είναι, δίνοντας ακόμη και τον οβολό του για μια έστω φορά ..... ΆΛλωστε είναι πάντα η περιέργεια που σκοτώνει ή τελειώνει ή καταστρέφει κάτι νέο ....!!!!!
Να λοιπόν τι μας λέει ο Fanchini στην παρουσίασ-άρθρο του με τίτλο: Fanchini, Les tirages sur papier grenes (1871-1876), σ. 54.
"L'administration Greque demanda à Désiré-Albert Barre de réaliser les planches typographiques et d'imprimer, à titre d'essais, 150.000 timbres de chaque valeur" = "Η Ελληνική Διοίκηση ζήτησε από τον Désiré-Albert Barre να δημιουργήσει τις τυπογραφικές πλάκες και να εκτυπώσει, σε είδει δοκιμίων, 150.000 από κάθε αξία."

Επίσης, σε άλλην αναφορά του, στο άρθρο-παρουσίαση με τίτλο, "Fanchini, The LHH dies, plates, die- proofs & plate-proofs", αναφέρει:
"It’s interesting to notice that according to Barre, the 500 sheets of the stamps of each value (30 & 60 Lepta) of the Paris printing sent to Athens were qualified as “essais” (plate-proofs) in the letters exchanged with the Greek administration…" = "Είναι αξιοπερίεργο ότι σύμφωνα με τον Barre, τα 500 φύλλα γραμματοσήμων κάθε αξίας (30 & 60 Λ.) της παρισινής έκδοσης που απεστάλησαν στην Αθήνα θεωρήθηκαν ως "δοκίμια" (plate-proofs) στις επιστολές που αντάλαξε με την Ελληνική Διοίκηση ...."

Τι λένε λοιπόν οι επιστολές του Barre;; Δεν αναφέρονται πουθενά σε 3.666 φύλλα (1.099.800 αντίτυπα!!!!!), αλλά σε 500 φύλλα από κάθε αξία, ήτοι 500 φύλλα Χ 300 αντίτυπα = 150.000 αντίτυπα!!!! Τείνω να πιστέψω τον Fanchini και να απορρίψω τον Κωνσταντινίδη ... Εύχομαι να βγω ψεύτης!!!!

Όσο για τα απόθετα και την καύση αυτών .... Δεν νομίζω να αναφέρεται κανένας στην καύση των Παρισινών, αφού βρίσκουμε με ξεχασμένες ημερομηνίες -και το 1882-83- χρησιμοποιημένα παρισινά 30λεπτα από μικρά σχετικά Τ.Γ. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ξεχασμένα αντίτυπα υπάρχουν εκεί και κάποια στιγμή για να κλείσουν τον απολογισμό των Τ.Γ. τα χρησιμοποίησαν, κάτι που συμβαίνει πάλι σε ελάχιστες περιπτώσεις και με τα καφέ μέχρι και το μακρινό 1886!!!!! Που είναι τα απόθετα και η καύση τους που θα λογιζόταν πολύ λογική μετά την κυκλοφορία των θαλασσί-μπλε 30λέπτων;;;

Μπορώ να σου απαντήσω ποιος είναι ο παραλήπτης.... είναι ο κος Α. Τσαμαδός στην Αθήνα...

Η δεύτερη επιστολή με το 80λεπτο φέρει στικτή Κέρκυρας (106) και την δίκυκλη τύπου ΙΙ με ημερομμηνία 3 ΜΑΙ 71.

Στην επιστολή αναγράφεται via Constantinopoli, γεγονός που δεν συμβαίνει, επειδή δεν υπάρχει διαβατική σφραγίδα, αλλά αντ' αυτής υπάρχει η διαβατική ODESSA 14.5.71.

Η επιστολή φτάνει στον προορισμό της το TAGANROG της Ρωσίας στην Αζοφική θάλασσα την 19/5/71.

Μεγάλη διάρκεια επίδοσης επιστολής έστω και για εκείνη την εποχή.... έχοντας παραδείγματα από Αθήνα στο Λονδίνο σε 2-3 ημέρες....

όσο για της σφραγίδα του αποστολέα οι Callivoka είναι γνωσοί έμποροι της Κέρκυρας την εποχή εκείνη, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ με τι είδος εμπορίου ασχολούνταν....