Οποιαδήποτε αλλαγή στις προδιαγραφές του νομίσματος και πέρα από τις αποκλίσεις που δίνει το νομισματοκοπείο, είναι σφάλμα.
Από 'κει και πέρα υπάρχουν σφάλματα που δίνουν υπεραξία (συλλεκτική / οικονομική) και υπάρχουν σφάλματα που δεν δίνουν καμία υπεραξία. Αυτός ο διαχωρισμός συνήθως έχει να κάνει με τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης ή το είδος του σφάλματος και όχι κυρίως με το ποσοστό του σφάλματος. Κλασσικό παράδειγμα η Βαρεία στο 5 Δρχ 1833 που είναι ποσοστιαία μικρό σφάλμα αλλά δίνει υπεραξία, ενώ αντιθέτως το 50 Ευρώ 2013 'ΤΥΡΙΝΘΑ' αντί για 'ΤΙΡΥΝΘΑ" που είναι μεγάλο ποσοστιαία σφάλμα αλλά δεν δίνει υπεραξία.
Ειδικά στις μετατοπίσεις ακολουθούμε τον δρόμο που χάραξαν οι εταιρείες πιστοποίησης και θεωρούμε άξια λόγου μια μετατόπιση : (χοντρά-χοντρά) αν είναι άνω των 25 μοιρών (σε νομίσματα μεγάλων κοπών) και άνω των 10 μοιρών σε νομίσματα μικρών κοπών ή σπάνια.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε ένα σφάλμα μικρής ποσοστιαίας μετατόπισης, που είναι σε κοινό νόμισμα, είναι σύνηθες φαινόμενο και δεν έχει ζήτηση. Δεν πληροί κανέναν από τους παραπάνω παράγοντες περί υπεραξίας σφαλμάτων μετατόπισης, οπότε δεν έχει κάποια υπεραξία.
Ακριβώς αυτό.
Υπάρχει σημαντικό σφάλμα και ασήμαντο. Αυτο εδώ ειναι ασήμαντο. Αλλά δεν παύει να ειναι σφάλμα.