Στέκι Συλλεκτών

    Λοιπόν το 1918 με την λήξη του Α’ παγκοσμίου πολέμου ο βουλευτής Pittman έφερε ένα  νομό στο κογκρέσο συμφωνά με τον οποίο έπρεπε να οδηγηθούν στο χυτήριο εκατομμύρια δολάρια για να ενισχυθεί η αγορά και να κρατηθεί χαμηλά η τιμή. Άλλωστε όλα τα πολύτιμα μέταλλα είχαν μια πρωτόγνωρη άνοδο  λόγω κυρίως της αβεβαιότητας του πολεμου.Το περισσότερο ασημί πωλήθηκε στην Ινδία που ήταν ανέκαθεν μια μεγάλη αγορά καταναλωτής πολυτίμων μετάλλων. Περίπου 270 εκατομμύρια ασημένια δολάρια λιωθήκαν από όλες τις χρονολογίες (1878-1904).

Bέβαια οι πολιτικοί παντού και πάντα εξυπηρετουν τα συμφέροντα των χορηγών τους. Έτσι λοιπόν 2 χρονιά μόλις μετά τον νόμο του Pittman η κυβέρνηση αποφάσισε να κόψει εκ νέου δολάρια για να υποστηρίξει και πάλι την παραγωγή αργυρου.Ετσι λοιπόν το 1921, κοπήκαν γύρω στα 85 εκατομμύρια δολάρια δημιουργώντας το μεγαλύτερο τιράζ για το Morgan dollar.

Λόγω της μη ευρείας κυκλοφορίας του Morgan τα περισσότερα από τα εναπομείναντα φυλάσσονταν στα υπόγεια των νομισματοκοπείων (Σαν Φρανσισκο, Νέα Ορλεάνη, Φιλαδέλφεια, και φυσικά στο θησαυροφυλάκιο της Ουάσιγκτον)

Ασημένια δολάρια την εποχή αυτή χρησιμοποιούσαν περισσότερο οι μεσοδυτικες πολιτείες των Η.Π.Α όπως το Idaho και το Κάνσας και φυσικά στα καζίνο της Νεβάδα  οπού χρησιμοποιούνταν σαν μαρκες.Στις ανατολικές πολιτείες προτιμούσαν τα χαρτονομισματα.Αυτα ήταν τα γνωστά silver certificates. Aυτά επάνω έγραφαν ότι είναι άμεσα ανταλλάξιμα με ασημένια νομίσματα από οποιαδήποτε ομοσπονδιακή τράπεζα. Αυτό το ‘άμεσα’ ήταν και ο λόγος που δεν γίνονταν ποτέ η ανταλλαγή. Προτιμούσαν το πιο εύχρηστα χαρτονομίσματα. Οποιαδήποτε στιγμή ήθελε κάποιος  μπορούσε να πάει ταμεία και να αγοράσει μια σακούλα με χίλια ασημένια δολάρια στην ονομαστική της τιμή . Αυτό με νομό το κατάργησε ο Ρουσβελτ την δεκαετία του ΄30 φοβούμενος την αποσταθεροποίηση της αμερικανικής οικονομίας μετά το κραχ του 1929.

Μετά το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου κατα καιρούς δίνονταν και πάλι σακουλές νομισμάτων στην κυκλοφορία αλλά αυτές κατά το πλείστον έπεφταν σε χεριά συλλεκτών. Μέχρι που έφτασε το 1962 οπού είναι μια χρονιά ορόσημο για τα Morgan.

To 1962 λοιπόν έγινε το μεγάλο άνοιγμα. Πολίτες σε όλη τη χωρά στηθήκαν  στις ουρές και αγόραζαν τα Morgan  με τις σακουλές. Ανάμεσα στις σακουλές που βρήκαν από τα θησαυροφυλάκια ήταν και μερικά δολάρια που προηγουμένως θεωρούνταν σπανιότητες. Ένα από αυτά ήταν το 1903 Ο από το νομισματοκοπείο της Νέας Ορλεάνης δηλαδή. Πολλοί επίσης που ήταν μέσα στα πράγματα περνά σακουλες με δολάρια από το Carson City που ήταν σε ακυοφόρητη κατάσταση μια και δεν είχαν ποτέ χρησιμοποιηθεί. Μέχρι τις αρχές του 1964 τα αποθέματα είχαν τελειώσει. Είχαν απομείνει όμως τα αποθέματα του κεντρικού θησαυροφυλακίου στην Ουάσιγκτον. Περίπου 3 εκατομμύρια  νομίσματα έμειναν πάλι στα χεριά της κυβέρνησης τα περισσότερα από τα οποία ητνα σακούλες με 1884CC, μερικές 1889CC, 1890CC, και 1893CC.

Αυτή είναι η ιστορία των GSA holdersπου θα σας αναλύσω αργοτερα.

Ανάργυρε, σ' ευχαριστούμε ειλικρινά, γι' αυτές τις γνώσεις που μας περνάς!

Χρηστο εγω ευχαριστω που υπαρχει κοινο που τα διαβαζει και δεν τα προσπερναει.

Να είσαι σίγουρος, αγαπητέ Ανάργυρε πως ο κόπος σου δεν πάει χαμένος και σε διαβάζουν πολλοί όσοι έχουν βέβαια νομισματικά ενδιαφέροντα.Η    έρευνά σου για τα μόργκαν δολλάρια ήταν άκρως ενδιαφέρουσα...

Αληθεια λενε τα παληκαρια!! Αφου ακομη και εγω τα διαβαζω :P :P :P :P

Ανάργυρε μπράβο σου και σε ευχαριστούμε για τα ιστορικά νομισματικά θέματα !

ευχαριστω πολυ

ενα θεμα απο τα παλια με ενδιαφερον για τους νεους φιλους της σελιδας

Κάντε μία κατηγορία με τέτοια θέματα έχετε πάρα πολλά αλλά χάνονται σε βάθος χρόνου, ότι καλύτερο υπάρχει στα νομίσματα είναι η ιστορία που κουβαλάνε!

Ασφαλώς και είναι ενδιαφέρον θέμα για τα μόργκαν,που είναι συλλεκτικότατα νομίσματα!
Να'σαι καλά Ανάργυρε να μας ενημερώνεις για την ιστορία τους!