Στέκι Συλλεκτών

καλησπερα σε ολους! εχω μια απορια...

στα ταλιρα του Μοναχου εχουμε τα χωρις μισχο και αυτα με μισχο, ετσι; εχουμε ομως και την ενδιαμεση κατασταση ή αυτα τα κατατασσουμε σε καποια απο τις 2 ποικιλιες;

ρωταω γιατι επεσε στα χερια μου ενα ταλιρο που ισα που φαινεται ο μισχος! οταν τον δεις με το ματι... λες.. δεν εχει μισχο! αν το δεις με μεγενθυντικο φακο.. θα δεις οτι αχνοφαινεται...

αυτο σε ποια ποικιλια το βαζω; γιαν αξερω τι μου λειπει! χαχαχα

το ταλιρο ειναι τρυπιο και καθαρισμενο.. αλλα δεν με πειραζει... απλα να κερω τι ειναι...

ελπιζω αυριο να βγαλω φωτο...

η φωτο

Γεια σου Νίκο ναι έτι όπως το λες αχνοφαίνεται. Ο Σωτήρης Ξανθέας  μου είπε σήμερα ότι ο Γιάννης Κούρος έχει γράψει ένα άρθρο  για αυτό στα Νομισματικά χρονικά. Μου είπε επίσης ότι το 40% των τάλιρων Μονάχου έχουν κομμένο μισχο  και όλα του 1844 ενώ κανένα των Παρισιων , το έχει εμπεδώσει.
Δεν ξέρω αν κανείς έχει το άρθρο του κου Κούρου να μας πει τι λέει.
Βλέποντας την φωτογραφία σου πάντως εικάζω ότι πρόκειται για φθορά ή μπούκωμα της μήτρας υποθέτοντας ότι αν ήταν κατασκευαστικό δηλαδή στην μήτρα θα είχαμε κατασκευαστική ποικιλία και όχι ποικιλία που προέκυψε κατά την κοπή λόγω φθοράς. Ενδιαφέρον για τους σπουδαστές των ποικιλιών σε κάθε περίπτωση.

Χωρίς μισχο από τον Σωτηρη.

Το έχω εγώ Γιώργο, αλλά όπως και αλλά τέτοια που τα θεωρώ σημαντικά για μια νομισματική βιβλιοθήκη, δεν καθησα να το διαβάσω ποτε. Άσε που οι ποικιλίες με ζαλίζουν όπως και όλες οι αντίστοιχες εις βάθος έρευνες.

Είναι όπως κάποια βιβλία που είχα στο Γυμνάσιο, κι όταν έκανε κάποιον έλεγχο ο πατέρας μου τα έβρισκε σε τόσο καλή κατάσταση που ήταν αυτονόητο ότι δεν τα είχα ανοίξει ποτε. Φαίνεται ότι το κουσούρι μου έμεινε έκτοτε με λίγες εξαιρέσεις..  ;D

Πάντως το συγκεκριμένο άρθρο βρίσκεται σε τεύχος των Νομισματικών Χρονικων της ΕΝΕ, που διατίθεται από την ΠΝΕ η οποία έχει απ’οσο ξέρω αρκετά αντίτυπα για οποον το θέλει.Εξώφυλλο άλλωστε έχει ένα ταλληρο του Οθωνα.  Εγώ δεν σκοπεύω να ανεβάσω τη μυωπία μου στο ...40, για να μάθω περί μισχων κλπ.

 Λουστρα,  πατινες, eye appeal, έρωτας η μη, ένας τελικός έλεγχος με τον φακό, και το πήρα η όχι το νόμισμα. Στις έρευνες ειδικεύονται άλλοι.  ;)

ε, τι να κανεις, να το διαβασεις να κανει ραγαδες το εξωφυλλο και να χασει ολη τη συλλεκτικη αξια του ?

Καλησπέρα και από μένα. Το άρθρο είναι στη σελ.127 των Νομισματικών Χρονικών ΑΡ. 32, ΑΘΗΝΑ 2004, υπό Ιωάννη Κούρου. Το έχω διαβάσει προ ετών (και αποτέλεσε το λόγο που βρήκα και τάληρο του 33 Μονάχου με ελλείποντα μίσχο για τη συλλογή μου). Εκεί αναφέρει ότι η ποικιλία αυτή προέρχεται από τις τελευταίες μήτρες του Μονάχου, γιαυτό και τα του 44 των Αθηνών είναι όλα της ποικιλίας ελλείποντος μίσχου ( αναφέρει μάλιστα ότι τη μήτρα πρέπει να είχε κουβαλήσει μαζί του ο Lange όταν ήρθε το 34 στην Ελλάδα για να αναλάβει τη διεύθυνση του Νομισματοκοπείου). Περίπου οι δύο ποικιλίες με ή χωρίς μίσχο απαντιούνται με την ίδια συχνότητα.

Το βρήκα, αλλά δεν ξέρω αν φαίνεται καλά στην φωτογραφία.

Μια χαρά φαίνεται και διαβάζεται ευχαριστούμε πολύ.
Διαβάζοντας το προσεκτικά οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι και ο συγγραφέας του μάλλον υπονοεί ότι πρόκειται για προϊόν φθαρμένης μήτρας ή αστοχία στο συγκεκριμένο σημείο και όχι κατασκευαστική λεπτομέρεια. Εντύπωση επίσης μου προκαλεί ότι επιλέχθηκαν αυτές οι μήτρες για να τυπωθούν τα αθηναϊκά τάλιρα. Πάντως από ο,τι καταλαβαίνω δεν πρόκειται για μεγάλη σπανιότητα εκτός ίσως αν λάβουμε υπόψιν βαθμούς. Αλλά δεν βλέπω να έχουν πιστοποιηθεί με αυτή την ποικιλία σε καμία από τις δυο εταιρείες. Προς το παρόν τουλάχιστον αν και πρόσφατα πουλήθηκε ένα ms63 που όμως η ποικιλία δεν αναγραφόταν.

Όπως και ο gkounto παραπάνω αναφέρει οι εταιρείες πιστοποίησης δεν αναγράφουν την ποικιλία στις πιστοποιήσεις τους. Προφανώς και δεν την αναγνωρίζουν ως τέτοια.

Να και το αθηναϊκό τάληρο του 1833, επίσης με τον ελλείποντα μίσχο και το "μπούκωμα" στα κοσμήματα του στέμματος. '

Ωραία όλα αυτά. Για να επανέλθω στο ερώτημα του Νίκου αν αυτή η λεπτομέρεια που περιέγραψε συνιστά ας πούμε μια «υποποικιλια» ενδιάμεση τι να πω ίσως. Το πιθανότερο είναι ότι είναι η αρχή της φθοράς που έδωσε την τελική ποικιλία. Αν είναι έτσι τότε προσωπικά θα το περιέγραφα ως «ποικιλία χωρίς μίσχο σε πρώιμο στάδιο». Με την κανονική όπως την ξέρουμε «ποικιλία χωρίς μίσχο σε τελικό στάδιο».  Όλα αυτά για τον μελετητή-σπουδαστή που θέλει να ασχοληθεί με την λεπτομέρεια.

Πολύ σωστά, κάτι παρόμοιο συναντάμε στα νομίσματα  του Κυβερνήτη με μήτρες σε πρώιμο ή τελικό στάδιο.....

Αυτά τα βιβλία τα πουλάω στο μαγαζι .