Στέκι Συλλεκτών

Σημερα διαβαζοντας ενα βιβλιο του Βρετανικου Μουσειου βρηκα μια εκτενη αναφορα επανω στην προελευση και την ονομασια των νομισματων που αποκαλουμε ταληρα και ετσι λοιπον σας παραθετω τα στοιχεια που βρηκα εμπλουτισμενα και απο πηγες στο internet.

Το 1512 ανακαλυφθηκαν πλουσια κοιτασματα αργυρου στο βασιλειο της Βοημιας (σημερινη Τσεχια) στο St Joachimsthal (σημερινο Jachymov) στην περιοχη των Κομητων Σλικ (territory of the Counts of Schlick). Οι κομητες λοιπον δημιουργησαν ενα ορυχειο κοντα στην περιοχη τους και αρχισαν να κοβουν νομισμα. Το νομισμα τους ηταν παρομοιο σε προδιαγραφες με το guldengroschen, ασημενιο νομισμα 30gr που ειχε προσφατως αρχισει να χρησιμοποιειται και το οποιο ισοδυναμουσε με το χρυσο gulden. Το νομισμα λοιπον των Κομητων ονομαστηκε Joachimsthaler guldengroschen (οπου thal σημαινει κοιλαδα στα γερμανικα) με βαρος 27.2gr και εφερε πανω του τον Joachim (Ιωακειμ-πατερα της Παναγιας)και τον λεοντα της Βοημιας.

H παραγωγη του ορυχειου ιδιως στα 1520 ηταν τετοια που τα νομισματα των κομητων του Schlick ξεπερασαν ολα τα προηγουμενα guldengroschen του Τyrol και της Σαξονιας (Saxony) και εδωσαν το ονομα τους συντετμημενο πλεον σε thaler σε ολη την κλαση νομισματων αυτου του τυπου σε μεγαλο μερος της Ευρωπης.

Πολλες χωρες χρησιμοποιησαν παραγωγα της λεξης thaler για τα δικα τους ασημενια νομισματα καθως η χρηση αυτου του τυπου νομισματος γινοταν ολο και πιο διαδεδομενη κατα τον 16ο αιωνα και μετεπειτα. Στη Σκανδιναβια το ονομαζαν daler, στην Ολλανδια daalder και στην Ιταλια tallero. Στην Αγγλια τα τοπικα νομισματα αυτου του μεγεθους ονομαζονταν κορωνες ενω τα αντιστοιχα ξενα dollars.

Τελος το βασιλειο της Βοημιας σφετεριστηκε το δικαιωμα των Schlick να κοβει νομισματα το 1528 και το δικαιωμα αυτο επαναχορηγηθηκε το 1626 μεχρι που το 1806 ο Ναπολεοντας προσαρτησε την περιοχη στα εδαφη του.

Περιμενω τα σχολια και τις παρατηρησεις σας!

Πάρα πολύ ωραία παρουσίαση και σωστές όλες οι πληροφορίες φίλε Lary. Να συμπληρώσω μόνο ότι το πρώτο τάληρο (αυτό που περιέγραψες) κόπηκε το 1518 ή 1519, με επικρατέστερη ημερομηνία το 1518. Δυστυχώς δεν είχε επάνω του ημερομηνία. Του χρόνου λοιπόν θα γιορτάσουμε τα 500 χρόνια από τη γέννησή του.

Σε ευχαριστω πολυ φιλε thaler. Το ταληρο του 1518 που αναφερεις αυτο και αν ειναι κομματι για συλλογη!!!

πραγματι ενδιαφερουσες πληροφοριες και ομορφη παρουσιαση!!μπραβο γιωργο!
στελιο,υπαρχει αριθμος dav για το ταληρο αυτο?και αν ναι,ποιος ειναι?να ανεβασουμε και φωτο να υπαρχει.. :)

εχει ενα στου βερολινου του 1525
"νονός" ? Kunker

Eνα απο τα πρωτα ταληρα της Βοημιας του 1525 επι βασιλειας Λουδοβικου του δευτερου της Ουγγαριας, Κροατιας και Βοημιας (1516-1526). Στην οπισθια οψη ο λεοντας της Βοημιας και στην εμπροσθια ο Ιωακειμ.

μιας και οι πληροφοριες που μου εδωσες μου εδωσαν πατημα,βρηκα καποια ταληρα της εποχης..ξεκιναω με δυο 'ποικιλιες' κοπης του 1518,τα λεγομενα guldiner,λογικα προκατοχοι των ταληρων..το πρωτο εμεινε απουλητο το 2011 ενω το δευτερο εφτασε τις 2,372δολ κομπλε το 2014.το τριτο ειναι μαλλον του 1518 οπου δεν φερει ημερομηνια και ειναι απο την κοπη των σλικ και οχι αυστριακα οπως τα προηγουμενα δυο.αυτο πουληθηκε στα 2,585δολ το 2012.ενω τελος,το τεταρτο ειναι αλλο ενα δειγμα του ιδιου ταληρου (καθως και με αυτο που ανεβασε εδυ γιωργο) με ημερομηνια 1526.σχεδιο και τυπος που οπως ειπες κοβοταν μεχρι το 1528.αυτο το τελευταιο πουληθηκε στα 2,971δολ κομπλε το 2013.τα 1-2-4 ειναι απο σινκονα ενο το 3 απο χεριτατζ.

ωραια κομματια!!μας εβαλες στο τρυπακι παλι με αυτα..ωραιο θεμα ανοιξες!

επισης,μολις διαβασα οτι τα κοιτασματα βρεθηκαν στις αλπεις και στα καρπαθια και πως ξεκινησαν να τυπωνουν τα πρωτα ταληρα με τις 'πρεσες' που συμπιεζαν σταφυλια!!!

και για κλεισιμο αποψε,σας ανεβαζω αλλο ενα guldiner (προκατοχο του ταληρου) του 1486 απο το τιρολο που εκλεισε στην σινκονα το 2011 σε κατασταση xf στο αστρονομικο ποσο των 36,196 δολαριων κομπλε!!θαυμαστε αριστουργημα και ονειρα γλυκα!!

Μπραβο Κωστα. Βλεπω οτι στα γρηγορα εκανες φωτογραφικη αρχειοθετηση των ταληρων! Οντως τα guildiner ειναι προκατοχοι ας πουμε των thaler συμφωνα με αυτα που διαβασα. Επισης το ονομα thaler σημαινει προσωπο η πραγμα απο την κοιλαδα (thal). Στην ουσια ναι μεν οι Schlick εκοψαν στην δικη τους κοιλαδα το δικο τους ταληρο με αυτες τις προδιαγραφες ομως αργοτερα ανακαλυφθηκαν και κοιτασματα σε αλλες κοιλαδες δηλαδη σε αλλες thal οποτε τοσο η μεγαλη παραγωγη των Schlick οσο και το οτι τα νομισματα κοβοταν στις thal οδηγησαν τους πληθυσμους να τα ονομαζουν πλεον ολα thaler στα γερμανικα και tolar στα τσεχικα.

Tελος απο το Joachimsthaler η κοινως thaler των Schlick βαρους 27.2gr περασαμε στο Reichstaler της Αγιας Ρωμαικης Αυτοκρατοριας του Γερμανικου Εθνους (1566-1570) βαρους 25.984gr το οποιο καθιερωθηκε το 1566 με τη συμβαση της Λειψιας.

(https://www.numisbids.com/sales/hosted/gaertner/037/image04346.jpg)
Πάντως αυτό το τάληρο του γύρω στα 1520 πρόσφατα πουλήθηκε 1350 Ευρώ. Έχω δει για το ίδιο πώληση γύρω στα 400-450 Ευρώ, σε ελαφρώς πιο φθαρμένο κέρμα. Άξιζε όμως τα λεφτά του.

Φοβερο κομματι και αυτο φιλε thaler.

Συμπληρώνοντας την πολύ καλή παρουσίαση του φίλου Lary, σας παραθέτω μεταφρασμένες από το internet, περισσότερες πληροφορίες για την ιστορία του τάληρου:

Για να πιάσουμε την ιστορία από την αρχή ας ανατρέξουμε στο μεσαίωνα. Η μεσαιωνική Ευρώπη δεν χρειάζονταν χρήματα. Ή, για να το πω καλύτερα, χρήματα μεγάλης αγοραστικής αξίας. Όταν έχεις  τοπικό εμπόριο και η γεωργία παράγει ότι χρειάζεσαι, τα χρήματα δεν είναι απαραίτητα για να αγοράσεις πράγματα που δεν υπάρχουν ή που δεν χειάζεσαι. Η ανταλλακτική αγροτική οικονομία λειτουργεί θαυμάσια. Όλα αυτά όμως άλλαξα τον 13ο αιώνα.
Η ανάγκη για ένα νόμισμα μεγάλης αξίας ήταν ένα φυσικό επακόλουθο της ανάπτυξης του εμπορίου. Η Βενετία και η Φλωρεντία έκοψαν για πρώτη φορά μετά από αιώνες ένα χρυσό νόμισμα το ducato ή florino. Οι έμποροι απαιτούσαν την ύπαρξη τέτοιου νομίσματος.
Αλλά ο χρυσός εκείνη την εποχή ήταν δυσεύρετος. Αν ένας έμπορος έπρεπε να αγοράσει ένα πλοίο ή πολλά εμπορεύματα, θα χρειαζόταν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες από μικρά ασημένια νομίσματα ή μερικές εκατοντάδες από χρυσά.
Επίσης, οι συνεχείς πόλεμοι είχαν γονατίσει οικονομικά τα βασίλεια της Ευρώπης, με αποτέλεσμα την συνεχή υποτίμηση των ασημένιων νομισμάτων, τα οποία έφτασαν να περιέχουν ασήμι ώς και μόλις στο μισό της αρχικής τους κοπής.
Τέλος, μεγάλες ποσότητες ασημένιων και χρυσών νομισμάτων είχε φύγει από την Ευρωπαΐκή αγορά για προμήθεια προϊόντων από την Απω Ανατολή, την Ινδία και την Ινδονησία (εισαγωγή μπαχαρικών, πορσελάνης, μεταξιού κ.α.).
 Έτσι, το 14ο αιώνα, τα πρώτα μεγάλα νομίσματα εμφανίστηκαν, αρχικά βάρους 5-10 gr. και στη συνέχεια μεγαλύτερα.
Την αρχή έκαναν οι Ιταλοί με την εισαγωγή το 1472 της lire ή troni βάρους 6 gr, τα οποία αυξηθηκαν σε 9 gr. Το 1474 (https://it.wikipedia.org/wiki/Lira_Tron (https://it.wikipedia.org/wiki/Lira_Tron)). Όμως το 1484 έχουμε την εμφάνιση του μισού Guldengroschen του Αρχιδούκα Σιγισθμούνδου του Τιρόλου. Με βάρος 15 gr., ήταν ιδανικό για συναλλαγές μεσαίας αξίας. Το νέο νόμισμα κόπηκε σε ελάχιστα κομμάτια αλλά είχε τεράστια ζήτηση και έτσι, σε συνδιασμό με τα νέα κοιτάσματα ασημιού που είχαν ανακαλυφθεί, ο Αρχιδούκας έκοψε το 1486 μεγάλες ποσότητες του πρώτου πραγματικά σε μέγεθος τάληρου κέρμα το Guldengroschen των 60 Kreuzers, ασημένιου (31.93 gr. - 0.9375)  αλλά ίσης αξίας με το χρυσό κέρμα του Goldgulden. Σύντομα η ονομασία του συντομεύθηκε σε Guldiner. Κάποια καντόνια στην Ελβετία έκοψαν επίσης την ίδια εποχή Guldiners (προτελευταίο κέρμα). Δείτε τέτοια κέρματα παρακάτω (δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες των νομισμάτων γιατί θα κουράσω):
(https://www.numisbids.com/sales/hosted/hirsch/333/image03136.jpg)
(https://www.numisbids.com/sales/hosted/hirsch/333/image03131.jpg)
(https://www.numisbids.com/sales/hosted/hirsch/333/image03139.jpg)
(https://www.numisbids.com/sales/hosted/hirsch/333/image03140.jpg)
(https://www.numisbids.com/sales/hosted/hirsch/333/image03141.jpg)
(https://www.numisbids.com/sales/hosted/hirsch/333/image03147.jpg)
(https://www.numisbids.com/sales/hosted/hirsch/333/image03152.jpg)
(https://www.numisbids.com/sales/hosted/hirsch/333/image03153.jpg)
(http://www.coinfactswiki.com/w/images/thumb/3/3c/Bern_1494_guldiner_Sincona_4-5503.jpg/800px-Bern_1494_guldiner_Sincona_4-5503.jpg)
(https://auktionen.sincona.com/img/lose/archive/24/02960Q00.JPG)

Πάμε τώρα στο έτος 1512. Τη χρονιά αυτή μεγάλες ποσότητες ασημιού ανακαλύφθηκαν κοντά στο μικρό χωριό Komradsgrun,  σε μία κοιλάδα, ιδιοκτησίας του Κόμη του Schlick, Καγκελάριου της Βοημίας (περισσότερες πληροφορίες δίνει παραπάνω ο φίλος Lary). Για πρακτικούς λόγους, κοντά στα ορυχεία εγκαταστάθηκαν και τα νομισματοκοπεία. Σε ένα τέτοιο, το 1518 κόπηκε το πρώτο τάληρο. Το 1519 ο βασιλιάς της Βοημίας Ludwig παραχώρησε στην μικρή κοινότητα 1200 σπίτια, καθώς πληθυσμός συνέρεε στην πλούσια αυτή περιοχή, και μετονόμασε το χωριό σε St. Joachimsthal (πληθυσμός 1516: 1050 κάτοικοι, 1520: 5000 κάτοικοι και 1534:18500 κάτοικοι. Την ίδια περίοδο λειτουργούσαν στην περιοχή 13 εργοστάσια τήξης ασημιού και η πόλη ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη στην Βοημία μετά την Πράγα). Thal στα Γερμανικά σημαίνει κοιλάδα, έτσι το όνομα του χωριού ήταν “η κοιλάδα του Αγίου Ιωακείμ”. Και γιατί του Αγίου Ιωακείμ; Ο βασιλιάς Ludwig μιμίθηκε σε αυτό τους Σάξωνες που είχαν δώσει στα δικά τους ορυχεία ασημιού τα ονόματα Annaberg και Mariaberg από την Άννα= μητέρα της Θεοτόκου και Μαρία= η Θεοτόκος. Έτσι ο Ludwig συμπλήρωσε την οικογένεια. St. Joachimsthal είναι η σημερινή πόλη Jachymov της Τσεχίας, κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία. Το όνομα αυτό πήρε και το ομόνυμο νομισματοκοπείο που βρισκόταν κοντά στο χωριό, και κατ’ αντιστοιχεία, τα νομίσματα που έκοβε τα ονόμασαν St. Joachimsthaler αφού thal = κοιλάδα στα Γερμανικά και Thaler=το πρόσωπο ή το πράγμα που προέρχεται από την κοιλάδα. Με τον καιρό, και για χάρη συντομίας, ονομάστηκε Joachimsthaler και αργότερα σκέτο Thaler. To 1902 με τη μεταρρύθμιση της Γερμανικής γλώσσας άλλαξε το Thal και Thaler σε Tal και Taler αντίστοιχα. Το όνομα διαδόθηκε σε όλη την Ευρώπη με παραλλαγές όπως πολύ σωστά γράφει ο Lary παραπάνω.
Στον νόμισμα αυτό η Ευρώπη βρήκε ένα σταθερό μέτρο συναλλαγών. Το αρχικό Joachimsthaler Guldengroschen είχε βάρος περίπου 27 γρ. και η αξία του ήταν ήση με ένα χρυσό δουκάτο της εποχής. Με τον καιρό, βέβαια, η αξία του τάληρου υποχώρησε σε σχέση με το χρυσό.

Φίλε thaler με τις συνεισφορές όλων νομίζω έχουμε μια καλή εικόνα πλέον της ιστορίας του τάληρου!

Εκπληκτικη αναφορα στελιο!!το πανω μερος του κειμενου το ειχα βρει κ εγω εχθες κ ηθελα να το ανεβασω αλλα ειχαμε προβλημα με το στεκι.με προλαβες!οσο για τα κερματα ειναι αριστουργηματα!!!μοναδικα κομματια κ σχεδια!!μπραβο σε ολους!!

Πράγματι πολύ ωραίο post και άκρως επιμορφωτικό, ιδίως σε συνδυασμό με το αρχικό του κυρίου Στέλιου! Υποψιάζομαι όμως ότι είναι το εύκολο μέρος της ιστορίας! Η συνέχεια είναι τεραστίων διαστάσεων!
Μόνο οι Έλληνες το 19ο και 20ο αιώνα έχουν βγάλει περί τα 20+ ταληρα από 4 βασιλιαδες και 5 νομισματοκοπεια! Να μη μιλήσουμε για τους Βέλγους που έβγαζαν κάθε χρονιά και διαφορετικό! Η το ότι οι περισσότερες χώρες του πλανήτη έβγαλαν ταληρα σε παραπάνω από μια εκδόσεις από το Εκουαδόρ μέχρι την Ιαπωνία. Φαντάζεστε το μέγεθος του θεματος?!?!?!?
Λατρεία τα άτιμα τα ταληρα...

Και μια που μιλάμε για την ιστορία του τάληρου, θα συμπληρώσω, μεταφρασμένα από το ιντερνετ και λίγο δικό μου ψάξιμο, κάποια ακόμη στοιχεία με ημερομηνίες-σταθμούς για τα τάληρα που νομίζω πως αξίζει να διαβάσετε:

1486:  O Sigismund του Τιρόλου κόβει το Guldengroschen των 60 Kreuzers βάρους 31.93 g και καθαρότητα .9375 (φωτογραφία το τελευταίο από τα τάληρα που σας έδειξα).

1493: Η Ελβετία κόβει το πρώτο της Guldengroschen στη Βέρνη (φωτογραφία το προτελευταίο τάληρο)

1499: Η Ουγγαρία κόβει το πρώτο Guldiner / Guldengroschen. Είναι το πρώτο έτος έκδοσης με αραβικούς αριθμούς στα νομίσματα της Ουγγαρίας.
(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRPyyV9mWVBItw_lj4JOZzxYOiusrUUM2HbXb376kFaaHah9erZ)(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQdtLmGcNeKgaBVL8toCQXU1a9bjmLA83R9Jc3lVpfMum-nkWy1yg)
1500: Το πρώτο γερμανικό Guldengroschen κόβεται από τη Σαξονία, αξίας 24 Groschen. Στη Βρέμη κυκλοφορεί το ισοδύναμο των 36 Groten. Αυτά τα Guldengroschen έχουν μειωμένο βάρος 29,2 γραμμαρίων έτσι ώστε να αντιστοιχούν οκτώ νομίσματα σε ένα μάρκο της Κολωνίας*.
(http://www.coinfactswiki.com/w/images/thumb/2/20/Saxony_Kunker_263-1154q00.jpg/550px-Saxony_Kunker_263-1154q00.jpg)
(*Το Μάρκο της Κολωνίας ήταν μια μονάδα βάρους ισοδύναμη με 233.856 γραμμάρια (περίπου 3.609 grains). Χρησιμοποιήθηκε ως μονάδα βάσης για μια σειρά νομισματικών προτύπων, συμπεριλαμβανομένου του νομισματικού συστήματος Lübeck, το οποίο ήταν σημαντικό στη βόρεια Ευρώπη κατά τα τέλη του μεσαίωνα και τα συστήματα νομισματοκοπίας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το σημαντικότερο είναι το Conventionsthaler, το οποίο αντιστοιχούσε στο ένα δέκατο του Μάρκου της Κολωνίας. Το μάρκο ορίστηκε ως μισό Pfund (λίβρα) με 16 Unze (ουγγιές) του Pfund. Το Unze υποδιαιρέθηκε σε 2 Lot, 8 Quentchen, 32 Pfennig ή 36 Gran, με το Gran ίσο με 0.812 γραμμάρια.)

1518: Το πρώτο νόμισμα που ονομάζεται "Thaler" κόβεται στο Joachimsthal, στη Βοημία, στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το βάρος του είναι ίσο με αυτό των νομισμάτων του 1500 (φωτογραφία υπάρχει ήδη πιο πάνω στην συζήτηση)

1524: Σε μια προσπάθεια τυποποίησης του guldiner, εκδίδεται χρηματικό διάταγμα (Reichsmünzordnung) στο Esslingen της Γερμανίας, το οποίο επαναβεβαιώνει την καθαρότητα του κέρματος στα .937,5 και το βάρος του στα 29,2 g.

1534: Η Σαξονία και η Βοημία μεταβάλλουν την καθαρότητα των guldiners  από την καθαρότητα των 0,9375 σε 0,903 ενώ διατηρούν το ίδιο βάρος, μειώνοντας έτσι την πραγματική ποσότητα καθαρού αργύρου στο νόμισμα. Αυτό ξεκινά το διαχωρισμό του Τάληρου από τον πρόγονό του Guldiner.

1551: Δημιουργείται νέο διάταγμα χρήματος στο Augsburg που μειώνει την καθαρότητα του guldiner στο .882, αλλά αυξάνει το βάρος του κέρματος στα 31,18 g. Αυτό επιστρέφει το νόμισμα στην ίδια αξία με ένα Goldgulden (χρυσό Gulden). Το τάληρο είναι τώρα ισοδύναμο με 72 Kreuzer.
(https://img.ma-shops.com/kuenkeramdom/pic/5366_19264_a_c.jpg)
1559: Μετά το θάνατο του Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Charles V, ακόμα ένα διάταγμα για τα χρήματα εκδίδεται στο Άουγκσμπουργκ, αυτή τη φορά αλλάζοντας ριζικά το νόμισμα (τώρα ονομάχεται Reichsguldiner) βάρους μόλις 24,62 γραμ., αλλά επιστρέφει το νόμισμα σε καθαρότητα .931. Αυτό κάνει το Guldiner ισοδύναμο με 60 Kreuzer για άλλη μια φορά. Παράδειγμα Reichsguldiner των Αψβούργων:
(https://img.ma-shops.com/pegasus/pic/3025_aa519.jpg)
1566: Το Guldiner  ως ονομασία καταργείται από ένα χρηματικό διάταγμα της Σαξωνίας, το οποίο καθιερώνει το Reichsthaler (γνωστό αργότερα και ως Speciesthaler) με καθαρότητα .889,0 και βάρος 29,2 g. Παράδειγμα Reichsthaler του 1568 από την Κολωνία:
(https://img.ma-shops.com/kuenkeramdom/pic/1665_12464_r_c.jpg)
1667: Μια συμφωνία που πραγματοποιήθηκε στο Αββαείο της Zinna μεταξύ Σαξονίας, Βραδεμβούργου και Brunswick-Lüneburg για να συμβάλει στην οικονομικότερη κοπή μικρών κερμάτων από ό, τι θα μπορούσε να γίνει σύμφωνα με τα παλαιά διατάγματα του Augsburg οδήγησε στην μείωση του βάρους του Τάληρου στα 28,1 g αλλά διατηρώντας την ίδια καθαρότητα σε ασήμι .889. Παράδειγμα τάληρο του 1670 του Salzburg.
(https://img.ma-shops.com/koci/pic/6466_25_c.jpg)
1690: Η σύμβαση χρήματος της Λειψίας έγινε για να αντιμετωπίσει την κακή ποιότητα των νομισμάτων στη Σαξωνία, το Βρανδεμβούργο και το Brunswick. Η συμφωνία του 1667 δεν είχε λύσει το πρόβλημα, οπότε το τάληρο ξανά μειώθηκε σε βάρος στα 25,9 γραμμάρια. Σε αυτό το σημείο, 12 τάληρα ισοδυναμούσαν σε ένα Μάρκο Κολωνίας, από εννέα το 1500 (Στην πράξη, τα περισσότερα τάληρα συνέχισαν να κόβονται με βάρος περίπου 28,5 gr, όπως αυτό των Αψβούργων).
(https://img.ma-shops.com/bernardi/pic/105_dsc_5726_c.jpg)
1750: Αυτό το έτος είδε μια ακόμη μείωση του βάρους στις περιοχές που ελέγχονται από την Πρωσία, Hesse, και Brunswick-Wolfenbüttel σε μόλις 22,2 γραμμάρια και καθαρότητα .750. Τώρα 14 τάληρα ισοδυναμούσαν σε ένα Μάρκο Κολωνίας.

1754: Με τη νομισματική συμφωνία μεταξύ της Αυστρίας και της Βαυαρίας το 1753 αρχίζει η περίοδος του Conventionsthaler,  με αναλογία 10 τάληρα προς ένα μάρκο Κολωνίας. Το βάρος του ήταν 28,0 g με καθαρότητα .833. Με την πάροδο του χρόνου το τάληρο αυτό εξαπλώθηκε σε μεγάλο τμήμα της κεντρικής και νότιας Γερμανίας (παράδειγμα το τάληρο από  το κρατίδιο Pfalz Birkenfeld Zweibrucken όπου η αναλογία 1/10 αναγράφεται πάνω στο κέρμα).
(https://img.ma-shops.com/duerr/pic/23105_20160331076_m.jpg)
1755: Το Kronenthaler (ένα τάληρο με 3 ή 4 κορώνες μεταξύ του σταυρού της Βουργουνδίας) εκδίδεται για πρώτη φορά σε περιοχές που ελέγχονται από τους Αψβούργους, ειδικά στην Αυστρία (Βέλγιο) και στη νότια Γερμανία. Είχε βάρος 29,44 γραμ. και καθαρότητα .873 (φωτογραφία)
(https://img.ma-shops.com/loebbers/pic/170712064bz.jpg)
1857: Το χρηματικό συμβόλαιο της Βιέννης εξαλείφει τελικά το μάρκο της Κολωνίας ως πρότυπο έναντι του οποίου υπολογίζονται τα ασημένια κέρματα της Αυστρίας και της Γερμανίας, αντικαθιστώντας το με ένα απλό πρότυπο των 500 γρ. Τριάντα Vereinsthalers ορίζεται να κοπούν από αυτό το πρότυπο των 500 g. Τα κέρματα ζύγιζαν 18,5 γραμμάρια και είχαν λεπτότητα .900. Είναι ίσο με 90 Αυστριακά Kreuzer, 105 Βαυαρικά Kreuzer, 30 Groschen, ή 48 Schilling, ανάλογα με την περιφέρεια του νομισματοκοπείου (παράδειγμα αυτού του τάληρου της Σαξωνίας - Altenburg όπου αναγράφεται στο κέρμα η αναλογία)
(https://img.ma-shops.com/duerr/pic/27014_20170314016_m.jpg)
1872: Τα τελευταία τάληρα κόβονται σε μερικά κράτη, κυρίως στη Σαξονία.

1908: Τα τελευταία κυκλοφορούντα τάληρα αποσύρθηκαν στη Γερμανία.

Πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα: ανεπιτυχής προσπάθεια να κοπεί το Τάληρο της Μαρίας Θηρεσίας στην Αβυσσινία (Ιταλική κτήση). Ξεκινώντας το 1935 οι Ιταλοί κόβουν το νόμισμα που είναι ακόμα δημοφιλές στην περιοχή.

Ελπίζω να απολαύσατε το θέαμα και να μη σας κούρασα ;D ;D ;D

Φοβερή φωτογραφική τεκμηρίωση του θέματος!

Φίλε Lary σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Ξέχασα να σας αναφέρω πως, ανεξάρτητα από όλες αυτές τις αποφάσεις για το βάρος των τάληρων κάθε φορά, η γνώμη μου είναι, πως τα τάληρα εξακολουθούσαν να κόβονται με βάρος κατά μέσο όρο περίπου 28 γρ. κατά το μεγαλύτερο μέρος τους (με αρκετές εξαιρέσεις), σε όλες τις περιόδους. Νομίζω δηλ. πως τα διάφορα κράτη δεν υιοθετούσαν τις κατά καιρούς συμφωνίες. Αν ρίξετε μια ματιά στα τάληρα των εποχών θα το διαπιστώσετε.

Συνεχίζοντας το θέμα, θα σας αναφέρω τα εξής που έχουν σχέση με την γέννεση του τάληρου:

Αν κάποια στιγμή βρεθείτε την Αυστρία, αξίζει να επισκεφθείτε τη πόλη Hall* του Τιρόλου και την ενοριακή εκκλησία της πόλης. Ο επισκέπτης έχει δύο επιλογές για να εισέλθει στην εκκλησία. Σε περίπτωση που επιλέξει την πύλη που τον οδηγεί κατευθείαν από την πλατεία της πόλης προς την εκκλησία, ανακαλύπτει αμέσως, στα αριστερά του κοντά στο τείχος της εκκλησίας, την επιτύμβια στήλη ενός άνδρα που, στο επάγγελμά του, ως κύριος του νομισματοκοπείου, συνέβαλε σε μία από τις σημαντικότερες επαναστάσεις στην κοπή νομισμάτων.
Υπό την επίβλεψη του Bernhard Beheim του Πρεσβύτερου, του οποίου τον τάφο τόσοι πολλοί τουρίστες της πόλης του Hall περνάνε χωρίς να δώσουν σημασία, κόπηκαν τα πρώτα guldiner, τα μεγάλα ασημένια νομίσματα που εξέδωσε ο Δούκας Sigismund στην Κομητεία του, ο οποίος κατείχε μεγάλα αποθέματα ασημιού. Αυτά τα νομίσματα, το βάρος των οποίων σχετίζονταν με το χρυσό gulden, του οποίου το ασημένιο ισοδύναμο είχαν σχεδιαστεί να αντικαταστήσει, έγινε ο προκάτοχος του πιο συνηθισμένου εμπορικού νομίσματος των πρώιμων σύγχρονων χρόνων, του τάληρου.
1 guldiner
(http://www.coinsweekly.com/images/2175_54868168.jpg)
(http://www.coinsweekly.com/images/2176_8850bee9.jpg)

Ο τάφος του δείχνει τον Bernhard Beheim στο ύφος της Αναγέννησης, σε ένα καθαρό ένδυμα, το μισό σάπιο σώμα του, το οποίο φαγώνεται από τα σκουλήκια, τα φίδια, τα βατράχια και τα σαλιγκάρια. Αυτή η θλιβερή αναπαράσταση θεωρήθηκε κατάλληλη από τους πρώιμους σύγχρονους καλλιτέχνες για να απεικονίσουν τη φρίκη του θανάτου και να δείξουν την εικόνα του ανθρώπινου σώματος μετά το θάνατο, σε αντίθεση με την αθάνατη ψυχή. Στον σύγχρονο θεατή αυτό μπορεί να φαίνεται περίεργο, αφού η επιτύμβια αυτή στήλη κρύβει το σημαντικό άτομο που καλύπτει.

Ο τάφος του Bernhard Beheim:
(http://www.coinsweekly.com/images/2177_82f93bc7.jpg)

Ο Bernhard Beheim ο Πρεσβύτερος ήταν ο υπεύθυνος για την κοπή των χρυσών νομισμάτων του Sigismund  στην Κομητεία του Τιρόλου πριν διοριστεί ως mint master του νομισματοκοπείου του Hall το 1482 που είχε ιδρυθεί λίγο νωρίτερα, το 1477. Τότε ο μισθός του έφθανε τα 200 μάρκα και επόπτευε περίπου 20 εργαζόμενους. Ο Bernhard Beheim φαίνεται να ήταν ένας πρωτοποριακός τεχνίτης ο οποίος, μαζί με τον ανώτερο δημόσιο υπάλληλο του Sigismund, Anton vom Roß, ήταν η ηγετική μορφή  στην πραγματοποίηση της νομισματικής μεταρρύθμισης του Τιρόλου. Αφού «εφεύρε» το pfundner, ένα νόμισμα αξίας 12 kreuzer, και το sechser, ένα νόμισμα των 6 kreuzer, σχεδίασε ένα ασημένιο νόμισμα των 30 kreuzer ή μισό χρυσό gulden και λίγο αργότερα (1486) το ασημένιο guldiner.

1/2 guldiner με το πορτραίτο του Sigismund
(http://www.coinsweekly.com/images/2178_ea8c7392.jpg)
(http://www.coinsweekly.com/images/2179_92465222.jpg)

Ο Bernheim ήταν ένας σημαντικός συνεργάτης όχι μόνο του Sigismund, αλλά και μετά την παραίτησή του, επίσης του Maximilian. Το 1492, για παράδειγμα, ο Maximilian  τον έστειλε στο Στρασβούργο για να διαφυλάξει τα συμφέροντά του σε μια ημέρα ελέγχου των κερμάτων εκεί. Ο Bernheim ήταν επικεφαλής του νομισματοκοπείου για 25 χρόνια, μέχρι το θάνατό του το 1507. Ο Μαξιμιλιανός ήταν τόσο πολύ ικανοποιημένος με τον Bernheim που μετά το θάνατό του Bernheim παρέδωσε το γραφείο του πατέρα στον γιο του, τον Bernhard Beheim το Νεώτερο.
Ο Bernhard Beheim θάφτηκε στο Hall. Ο τάφος του θα πρέπει να είναι ένα σημείο αναφοράς σε όλους τους φίλους των νομισμάτων καθώς, υπήρξε στην ουσία ο δημιουργός του τάληρου.

*Το 1477 στην πόλη Hall του Τιρόλου εκχωρήθηκε το δικαίωμα της νομισματοκοπείας, όταν το νομισματοκοπείο του Τιρόλου μεταφέρθηκε από την πόλη Meran στο Hall.  Εκεί λοιπόν το 1486 κόπηκε το πρώτο μεγάλο ασημένιο νόμισμα – πρόδρομος του τάληρου. Τον 16ο αιώνα το νομισματοκοπείο του Hall εισήγαγε το πρώτο αυτόματο μηχάνημα κοπής κερμάτων στον κόσμο. Σήμερα, μια ανακατασκευή αυτού του μηχανήματος υπάρχει στο Νομισματικό Μουσείο του Hall που βρίσκεται στο κάστρο Burg Hasegg, στα περίχωρα του Hall.  Το κάστρο αυτό χτίστηκε γύρω στο 1300 και άρχισε να λειτουργεί ως νομισματοκοπείο το 1477. Οι δραστηριότητά του εντάθηκε το 1567, όταν μεταφέρθηκε ο όγκος κοπής και από το νομισματοκοπείο του κάστρου Sparberegg. Η χρυσή εποχή του ήταν μεταξύ 1748-1768, όταν έγινε διάσημο για την κοπή τάληρων της Αυτοκρατορίας εκεί. Στο διάστημα αυτό κόπηκαν περισσότερα από 17 εκατομμύρια τάληρα. Το νομισματοκοπείο σταμάτησε την παραγωγή του το 1806 λόγω των Ναπολεόντιων πολέμων και της έλλειψης τοπικών μεταλλευμάτων ασημιού.

Το κάστρο – νομισματοκοπείο της πόλης Hall
(https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fc/Tirol_Hall_01.jpg/300px-Tirol_Hall_01.jpg)

Επειδή το 2018 είναι τα 500ά γενέθλια του τάληρου, να δώσω κάποιες πληροφορίες παραπάνω:

Υπολογίζεται πως τους δύο πρώτους αιώνες κυκλοφορίας των τάληρων κυκλοφόρησαν περίπου 800 εκατομμύρια κομμάτια !!! Το, δε, πρώτο τάληρο, με τις παραλλαγές του, κόπηκε σε περίπου 250.000 κομμάτια, αν και τα περισσότερα από αυτά δεν σώζονται σήμερα. Μέχρι το 1545 κόπηκαν μόνο στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία περισσότερο από 5 εκατομμύρια τάληρα, ενώ μέχρι το 1600, ο αριθμός τους είχε φτάσει τα 12 εκατομμύρια τάληρα.

Τον 16ο αιώνα, στις Γερμανόφωνες περιοχές είχαν κοπεί 1.500 διαφορετικά είδη τάληρων. Μέχρι τον 20ο αιώνα, ο αριθμός αυτός ανέβηκε στις 10.000 διαφορετικά τάληρα. Έτσι η λέξη τάληρο έγινε συνώνυμη με τη λέξη νόμισμα, αφού κυκλοφορούσαν σχεδόν σε όλο τον κόσμο.  Δείτε πως αποκαλούν κάποια κράτη το τάληρο:
Ολλανδικά: daalder, riijksdaalder
Νήσοι Χαβάι: dala
Νορβηγία: dalar
Δανία/Σουηδία: daler
Αγγλία: dollar
Ρωσία: jefimok
Γαλλία: jocandale
Δανία: rigsdaler
Νήσοι Σαμόα: dala
Πολωνία: talar
Αιθιοποία: talari
Γερμανία: taler
Ιταλία: tallero
Σλοβενία: tolar

800.000.000!!! κομμάτια μόνο τα πρώτα 200 χρόνια? Δηλαδή μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα? Και πόσα μπορούμε να υποθέσουμε ότι έχουν επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας?

Γιώργο πράγματι τα νούμερα είναι εντυπωσιακά, λάβε όμως υπόψη ότι περιλαμβάνει όλα τα κράτη.

Τώρα το πόσα έχουν επιβιώσει, κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά, πάντως θα πρέπει να είναι ένα μικρό κλάσμα του αρχικού ποσού, αν αναλογιστεί κανείς πως μια συνηθισμένη τακτική ήταν (και είναι?) το λιώσιμο των παλιών για να κοπούν νέα, φθορές, απώλειες κλπ.