Στέκι Συλλεκτών

Μιας και πρόσφατα απέκτησα το πρώτο μου πιστοποιημένο (χάρη στο στέκι!), έχω αρχίσει να το ψάχνω περισσότερο το θέμα. Αν υπάρχει και κάποια σχετική ενότητα, θα εκτιμούσα αν μπορείτε να μου την υποδείξετε, ώστε να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια πράγματα.

Μερικές βασικές ερωτήσεις που έχω, αφορούν το πότε πραγματικά αξίζει να πιστοποιεί κανείς ένα νόμισμα. Ξέρω πως ένας λόγος είναι η  διαβεβαίωση πως είναι γνήσιο κατ' αρχήν, κάτι που μπορεί να βοηθήσει σε μελλοντική πώληση.

Πέραν αυτού, όταν μιλάμε για βαθμολογία, αξίζει πχ. να το κάνεις αν βγάλει (ή θεωρείς πως) πάνω από μία συγκεκριμένη τιμή; Ας πούμε ένα χρυσό 20δραχμο του 1884 πότε έχει νόημα να το πιστοποιήσεις; Αν πάρει κάτι γύρω στο 50+ αξίζει τον κόπο;

Επίσης σχετικα με τα proof,έχει νόημα η πιστοποίησή τους και γιατί; Ξέρω πως αν πιάσουν πχ. 70 ανεβάζει την αξία τους, αλλά αυτό είναι λίγο ζαριά.

Αυτά προς το παρόν, κάθε γνώμη θα εκτιμηθεί πολύ.

Δυσκολη ερωτηση , υποκειμενικες απαντησεις.....
Οχι!! Δεν αξιζει η ημερομηνια αυτη σε αυτο τον βαθμο να παει για κουτι. Απο 61 και ανω κατ εμε.
Γενικοτερα οι πιστοποιησεις εξυπηρετουν στην μεταπωληση, και δεν αξιζουν σε χαμηλης αξιας νομισματα.
Οσο χαμηλοτερη αξια , αλλο τοσο θα υπαρχει εντονοτερη η απαιτηση για top grade βαθμο.
Λαβε υπο οψιν σου οτι η πραγματικη διαφορα αναμεσα σε δυο νομισματα ιδιου βαθμου, ενος σε κουτι και ενος row, επι της ουσιας ειναι ανυπαρκτη.
25- 30 ευρω δηλαδη και ενας μηνας πηγαινε-ελα. Ειναι λιγο θεμα γουστου , ή μοδας ,ή οπως θες πεστο.

Ξεκίνησα το ταξίδι πριν από περίπου τρία χρόνια - θεωρώ τον εαυτό μου νέο ακόμα!
Αγόρασα τα πρώτα μου 20 νομίσματα raw, αποκλειστικά από 2 - 3 σχετικά καταστήματα στο κέντρο Αθηνών, δηλώνοντας άσχετος και ζητώντας αυστηρά ακυκλοφόρητα. Τα έστειλα για πιστοποίηση και βγήκανε: το 1/3 όπως περίμενα, το 1/3 καθαρισμένα, και το τελευταίο 1/3 κατώτερο του ακυκλοφόρητου, (η τελική ευθύνη των επιλογών δική μου για να μην παρεξηγούμαστε)!
Από τότε αγοράζω μόνο πιστοποιημένα (αρχικά από εδώ στο στέκι και ευχαριστώ τα παιδιά), και δεν το έχω μετανιώσει. Εξαίρεση αποτελούν τα σφάλματα που τα πιστοποιώ εγώ και raw δημοπρασιών που είναι δημοσιευμένα και υπάρχουν εκτιμήσεις.
Θεωρώ ότι με τη πιστοποίηση ένας νέος συλλέκτης εξασφαλίζει:
- τη γνησιότητα
- το αν έχει καθαριστεί
- την εκτίμηση της κατάστασης (με το όποιο στατιστικό λάθος +/- μπορεί να υπάρχει)
- την διαχρονική φυσική προστασία και εμπορική αξία μεταπώλησης του νομίσματος, εάν και εφόσον!
Φιλικά!

Προταξες 4 παραμετρους .
Θα συμφωνησω  μονο με τις τρεις πρωτες.
Διοτι αν απο απειρια  ή απροσεξια αγοραζες ακριβα για την εκαστοτε κατασταση  (βαθμου ή καθαρισμενα κλπ)  και χωρις να παρεις μια δευτερη γνωμη ,το ιδιο ειναι δυνατον να  συμβει και με τα κουτια  , τα οποια δεν σημαινει οτι μπορει να τα πουλησεις στην τιμη που τα πηρες.
Ο σωστος πωλητης θα πουλησει στην σωστη τιμη ειτε εδω ειτε εξω, αλλα με σιγουρια λεω, οτι μονο η γνωση σωζει.

αν και δεν ειμαι φιλος των πιστοποιημενων,θα συμφωνησω στον παραγοντα 'γνησιοτητας' σε μια πιστοποιηση,αντε και στο καθαρισμα.αν και πρεπει να εμπιστευομαστε τα δικα μας ματια μεσα απο τις γνωσεις που αποκτουμε.το ιδιο ισχυει και για τον βαθμο..βεβαια εχουμε δει αρκετες φορες καποιο νομισμα να ειναι αρκετα υπερτιμημενο η υποτιμημενο απο την κατασταση που πραγματικα ειναι (και εδω κολλαει να εμπιστευομαστε τα ματια μας μεσα απο τις γνωσεις μας.το να αγοραζουμε κατα κορον πιστοποιημενα ακυκλοφορητα και τελος,δεν σημαινει οτι μαθαινουμε..απλα αγοραζουμε χωρις να ξερουμε..παιρνουμε ενα μς64 πχ και λεμε τελος,ειναι ακυκλοφορητο.αν δουμε ενα raw που σε πιστοποιηση εγραφε 65-66 δεν θα μπορουσαμε να το αναγνωρισουμε και να κρινουμε οτι ειναι καλυτερο απο το 63-64 που αγορασαμε ετοιμο..αυτο σχετικα με τις γνωσεις παντα..

στον τεταρτο παραγοντα,θα διαφωνησω πληρως ως προς την εμπορικη αξια μεταπωλησης..αν θυμηθειτε οσοι γνωριζετε τι εγινε με τα κορωνακια γεωργιου..τοτε ολοι επαιρναν και ακριβοπληρωναν ενα πιστοποιημενο κορωνακι στα 400-450 και μετα βρεθηκε καποιος με ενα πακετο κορωνακια ακυκλοφορητα που πιστοποιηθηκαν και εγραψαν υψηλοβαθμα πολλα απο αυτα..τοτε οσοι ειχαν παρει τα ετοιμα εκλαιγαν τα λεφτα τους κατα καποιον τροπο..καλα ειναι να παιρνουμε ακριβα κερματα αλλα με μετρο κ συνεση..πχ αν βρειτε μια 5αρα 1836,σε οτι κατασταση κ να ειναι,θα κοστισει ακριβα.αυτη ξερετε οτι δεν προκειται να σκασει σε 1-2-5 χρονια κανενα μασουρι κ να χασετε λεφτα..το ιδιο και σε αλλα δυσκολα κερματα.τωρα να παρετε και να ακριβοπληρωσετε μια σειρα 1970 πιστοποιημενη ενω γνωριζουμε οτι υπαρχει ακομα στοκ απο πισω,δεν το καταλαβαινω..βεβαια,καθενας πραττει οπως νομιζει και αγοραζει οτι τον γεμιζει..εγω την αποψη μου ειπα.. :)

Το πιστοποιημένο μπορεί να βοηθήσει όμως σε μεγάλο βαθμό.......το νέο συλλέκτη,
προκειμένου να έχει και ένα μέτρο συγκρισης ......για την κατάσταση των μελλοντικών αγορών σε raw νομίσματα, του ενδιαφεροντός του.
Εγώ προσωπικά είμαι υπέρ των πιστοποιημένων για δικους μου λόγους.

Πιστεύω κάποια νομίσματα (scarce,rare) καλό θα ήταν να τα πιστοποιήσεις είτε για μέτρο σύγκρισης όπως αναφέρθηκε , είτε για την γνησιότητα.
Αρκεί να μην είναι χρέπια.
Καμιά φορά και για να συγκρίνεις τον βαθμό που πήραν με κάποια προφορική ή online εκτίμηση που έλαβες για αυτά, μιάς και οι φωτογραφίες ξεγελάνε κάποιες φορές.

Μια λεπτομέρεια: Ένα νόμισμα proof που έχει κατασκευαστεί από το 1980 και μετά, φυσιολογικά θα βαθμολογηθεί ή PF69 ή PF70. Αν το PF70 δίνει υπεραξία σε αυτές τις περιπτώσεις... όπως το βλέπει κανείς...

Απευθυνομενος στον newone καθως η ταταρτη παραμετρος εμπεριειχε και το θεμα της προστασιας που δεν σχολιασα πριν  το συμεριζομαι υπο συνθηκες.
Δανειζομαι την φωτο απο την προσφατη της ΠΝΕ . Δεν ξερω αν ετσι ηταν ή αν προεκυψε (πιθανοτερο το πρωτο ;)και για πολλους <ψιλα γραμματα> αλλα εγω το αισθανομαι σαν λιονταρι στο κλουβι. Μαλλον θα τοσπαγα να το ξελασπωσω.

(http://i112.photobucket.com/albums/n191/sotiris2020/6364_zps6auvqfsh.jpg) (http://s112.photobucket.com/user/sotiris2020/media/6364_zps6auvqfsh.jpg.html)

τα νομίσματα κυβερνήτη σε κουτί,είναι έγκλημα...

Καταρχάς να ευχαριστήσουμε τον Xappas που μας έθεσε το θέμα, που όσο κι αν έχει συζητηθεί βρίσκω πάντα ενδιαφέρον και επίκαιρο, (παρατηρείστε το πώς αυξάνονται τα population reports τους τελευταίους μήνες ειδικά στους Καποδίστριες και Όθωνες - επίσης τον αριθμό και την ποικιλία των νέων πιστοποιημένων που δημοπρατούνται πρόσφατα!).
Τις τέσσερις παραμέτρους που έθεσα, τις ανέφερα για τους νέους συλλέκτες, αναγνωρίζοντας και ότι υπάρχουν στατιστικά λάθη στις πιστοποιήσεις και φυσικά πρέπει να τονίσουμε αυτό που έχει αναφερθεί πολλές φορές ότι δεν αρκεί να αγοράζουμε το κουτί για το κουτί αλλά πρέπει πρωτίστως να μας αρέσει αυτό που βλέπουμε μέσα.
Το ότι λοιπόν ο βαθμός και μόνο δεν αρκεί για να ορισθεί η εμπορική αξία είναι προφανές, από την άλλη μεριά βέβαια κυκλοφορούν αρκετές λίστες από έμπειρους συλλέκτες που προσπαθούν να βοηθήσουν ακριβώς σε αυτό, να υπάρχει δηλαδή ένα ενδεικτικό εύρος τιμής ανά βαθμό!

+1 με καποιες ελαχιστες εξαιρεσεις θα ελεγα

Μεγάλο!!!!
Όσοι δεν μπορούν να αξιολογήσουν νόμισμα Κυβερνήτη.........καλύτερα να μην συλλέγουν.
Δεν το λέω με κακία. Απλά σε ένα πιστοποιημένο,οι πληροφορίες που αναγράφονται στο κουτί,είναι
ελάχιστες έως μηδαμινές. Η γοητεία του συλλέγω,ερευνώ,ταυτοποιώ κλπ χάνεται!

+1

...........και όχι μόνο για τα νομίσματα του Κυβερνήτη θα έλεγα

Σαφώς!! Έτσι είναι Μιχάλη μου.
Και να συμπληρώσω ότι ένα νόμισμα πρέπει να το πιάσεις στα χέρια σου,να το αισθανθείς ρε γ@μώ το!!
Να ''φας'' το ρεύμα που θα σε διαπεράσει, όταν θα αναλογίζεσαι την ιστορία του,μέχρις να φτάσει ώς εσένα!

Χούφτωσες, χούφτωσες;
:-))))))

(Απάντηση: Α, να χαθείς, γουρούνι!)

Εκεί το έχει το μυαλό

Έτσι είμαστε εμείς τα νέα παιδιά. Βράζει το αίμα μας, χεχε...
:-))))))))))))))))))))))))))))))

Πες τα Γιώργη!! Πές τα!!!  :D

 8) 8)

Kι αφού έχει περάσει καιρός από τότε που έγραψα τελευταία φορά μήνυμα... βασικά καλησπέρα σας.Τα τελευταία 5 χρόνια δεν αγοράζω πια πιστοποιημένα. Όχι γιατι τα σνομπάρω... κάθε άλλο. Απλά έχωντας πληρώσει αρκετά δίδακτρα θεωρώ οτι μπορώ να επιλέξω raw κομμάτια μόνος μου και επιτυχώς να τα πιστοποιησω σε ικανοποιητικούς βαθμούς. Βέβαια αυτό ισχύει για νομίσματα λαών που έχουν μια συλλεκτική παιδεία. Στα  βικτωριανά crowns και halfcrowns σπανίως πέφτω έξω κι έχω χτίσει μια συλλογή που...πιο πολύ αξίζουν τα νομίσματα παρά τα δίδακτρα που πλήρωσα. Αντιθέτως στα ελληνικά πάντα σε περιμένει η έκπληξη. Είμαστε τόσο τεχνήτες στο καθάρισμα και στο μαγείρεμα που τα hairlines στο τεταρτάκι του 33 δεν θα τα δει ποτέ ένας μέσος ή και ικανός συλλέκτης, αλλά θα τα δει ο grader και βέβαια το νόμισμα είναι καθαρισμένο.
 Είμαστε τόσο τεχνήτες στις τεχνητές πατίνες όσο δεν είναι οι Αμερικανοί και πάλι όμως το νόμισμα είναι artificial toned.
Αν δεν είχα δει και μελετήσει πιστοποιημένα ελληνικά  με τί μάτια θα αποκτούσα κρητήριο? Με τα μάτια του εμπόρου που με είχε μάθει οτι το πλυμένο είναι ακυκλοφόρητο.
 Δεν αγοράζω ποτέ νόμισμα raw από Ελλάδα κι όταν το κάνω είναι με τεράστια επιφύλαξη κι από πολύ λίγα άτομα.
Και κάτι τελευταίο. Ο εως και ικάνος συλλέκτης μπορεί να ξεχωρίσει εώς και ms64 (ξεκάθαρα ακυκλοφόρητο). Από εκεί και πανω είναι γνώσεις νομισματικής που το 99,9% δεν τις έχει και ... ζάρια. Αυτα... 

Να που αρχισαν και αλλοι να λενε μεγαλες αληθειες που πονανε μερικους μερικους!! . . . . .

Ενας κουκος δεν φερνει ποτε την ανοιξη!!

Τωρα εγιναν δυο.

Αντε να δουμε . . . . .

Πάντως σε όσους δεν αρέσουν τα πιστοποιημένα η ζημιά είναι 25 με 30 ευρώ.  Το σπάνε και το νόμισμα είναι ξανά απιστοποίητο.  Το αντίστροφο όμως δεν είναι εξασφαλισμέμο.

Φιλε Δημητρη ο Γιωργος ο Γιατρος (εαν θυμαμε καλα ονομα και ιδιοτητα, ας με συγχωρεση εαν κανω λαθος)  αναφερετε σε ακριβα νομισματα τα οποια πουλουνται ανοιχτα , αλλα στην ουσια ειχαν μπει σε κουτι καποτε!!
Μην κρυβωμαστε πισω απο το δαχτυλο μας !!
Νομισματα καλλα σε κατασταση και στα χερια Ελληνα ανοιχτα δεν υπαρχουν!!!
Ολα εχουν σταλει για πιστοποιηση , ολα δεν πηραν τον βαθμο που επιθυμουσε ο κατοχος του και η μονη λυση ηταν το σπασιμο τυ σλαμπ για να ξαναπουληθει παλι σε μια καλυτερη τιμη σε καποιον αδαει που πιστευει οτι στελνωντας το μονος του για πιστοποιηση θα βγαλει αυτο που ελπιζει!!
Αυτο ειναι το ζουμι ολη της υποθεσης!!

Αγαπητοι φιλοι : Οταν ψωνιζετε απο εναν Ελληνα ενα καλο νομισμα ανοιχτο σε μια αλφα τομη παντα να αναρωτιεστε το εξεις:
Γιατι μου το δινει εμενα πχ 300 ευρω εφοσον αμα το πιστοποιηση μονος του και βγαλει πχ63 θα το πουλησει 500;;;

αυτη την ερωτηση να την εχετε παντοτε πανω πανω στο μυαλο σας και να μην ονειρευεστε οτι τον πιασατε κοροιδο τον πωλητη!!

Μαλλον το αντιθετο εχει γινει!!!

Αλλος σχολιασμος εκ μερους μου δεν θα υπαρχει.

herakliotis

Γιώργη δεν έχεις απόλυτο δίκιο!
Υπάρχουν νομίσματα καλά,που δεν έχουν πιστοποιηθεί ποτέ. Συλλογές που υπάρχουν 20-30 χρόνια και δέν σπάσαν ποτέ.  Στο μέλλον δεν ξέρω ή αν αλλάξουν χέρια.

Στο δεύτερο κομμάτι της απάντησή σου, θα συμφωνίσω και εγώ. Πολλές φορές συμβαίνει αυτό, αλλά όχι
πάντα.

Όσο για το ζουμί της υπόθεσης! Ναι, κάπως έτσι είναι. Αλλά ας μην είμαστε απόλυτοι. Πάντα θα υπάρχουν
εξαιρέσεις.

+1

Η προτίμηση ή μη προς πιστοποιημένα νομίσματα είναι θέμα του καθενός μας. Σέβομαι απόλυτα τις προσωπικές προτιμήσεις των συλλεκτών, θα εκθέσω όμως κι εγώ τους λόγους για τους οποίους δεν προτιμώ τα πιστοποιημένα.
1.   Γνησιότητα. Τα πιστοποιημένα προσφέρουν γνησιότητα. Όμως μην ξεχνάτε πως, αν δεν κάνω λάθος, όλοι οι οίκοι δημοπρασιών εγγυώνται τη γνησιότητα των νομισμάτων που διαθέτουν. Επίσης και στο ebay υπάρχουν αξιόλογοι πωλητές που επίσης εγγυώνται τη γνησιότητα (πουλάνε μόνο γνήσια γιατί δεν τους συμφέρει να ρισκάρουν) . Τέλος, η γνησιότητα μπορεί να πιστοποιηθεί από έναν έμπειρο συλλέκτη μετά από προσεκτική παρατήρηση.
2.   Εμπορική αξία. Νομίζω πως η πιστοποίηση καταστρέφει την εμπορική αξία ενός νομίσματος. Και αυτό γιατί έτσι πουλιέται διπλάσια ή και παραπάνω τιμή από αυτή που είχε πριν. Αυτό σημαίνει πως η δεξαμενή των υποψήφιων αγοραστών μικραίνει οδηγώντας το συλλεκτισμό σε άθλημα για γερά πορτοφόλια.
3.   Το αν έχει καθαριστεί και η εκτίμηση της κατάστασης μπορεί να βεβαιωθεί και από τους οίκους δημοπρασιών. Μπορούν επίσης τα δύο αυτά στοιχεία να εκτιμηθούν με μεγάλη ακρίβεια και από έναν έμπειρο συλλέκτη.
4.   Προστασία νομίσματος. Πράγματι ένα πιστοποιημένο προστατεύεται καλά, ισχύει όμως το ίδιο και για ένα μη πιστοποιημένο, αν το προσέχουμε. Άλλωστε η φθορά ενός νομίσματος έρχεται μόνο με την κακή χρήση του από έναν συλλέκτη (πόσο κακή χρήση μπορούμε να κάνουμε σε ένα νόμισμα?) και μόνο με την πάροδο αιώνων.
5.   Το πιο σπουδαίο για μένα: Το νόμισμα δεν είναι ένα απλό κομμάτι μέταλλο. Κάθε ένα έχει τη δική του ιστορία να μας πει, τη δική του ομορφιά, τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Το νόμισμα θα πρέπει να το αισθανόμαστε στην παλάμη μας, να το πιάνουμε (με γάντια πάντα), να το γυρίζουμε μπρός-πίσω, να το εξετάζουμε από κοντά και να το καμαρώνουμε από μακριά, να βλέπουμε την περίμετρό του (που δεν φαίνεται εύκολα στα πιστοποιημένα), να το βάζουμε δίπλα – δίπλα με άλλα νομίσματα και να το συγκρίνουμε ή να τα καμαρώνουμε όλα μαζί και όχι να το έχουμε κλεισμένο σε ένα κουτί μη μπορώντας να το χαρούμε με την προσωπική επαφή.  Αυτό νομίζω πως είναι ο συλλεκτισμός. 

Φίλε thaler μια παρατήρηση εδώ: η γνησιότητα δεν έχει να κάνει μόνο με την αρχική αγορά αλλά και την πορεία του νομίσματος από εκεί και πέρα. Μπορεί να το αγοράσεις από κάποιον αξιόλογο έμπορο και να αισθάνεσαι ασφάλεια, αλλά αν και όταν χρειαστεί να το πουλήσεις τι γίνεται; Ο δικός σου αγοραστής δεν έχει αντίστοιχη διαβεβαίωση εκτός και αν σε γνωρίζει προσωπικά, που και σε αυτή την περίπτωση δεν αποκλείεται να έχουν ξεγελάσει και εσένα.

Φίλε Xappas έτσι είναι όπως τα λες. Γι' αυτό και τα πιστοποιημένα είναι ακριβότερα, γιατί ενσωματώνουν στην τιμή τους και τη βεβαίωση γνησιότητας που μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις για την πώληση του νομίσματος αργότερα. Η αγορά από οίκο δημοπρασιών έχει επίσης αυτή την εγγύηση γνησιότητας την οποία μπορείς να επικαλεστείς κατά την πώληση. Όσο για αγορά από τρίτους, μόνο το έμπειρο μάτι τόσο ως αγοραστής, όσο και ως πωλητής, αργότερα, μπορεί να ξεχωρίσει το γνήσιο, χωρίς, βέβαια, να αποκλείονται και λάθη. Γι' αυτό και αυτά τα νομίσματα είναι (ή θα έπρεπε να είναι) φθηνότερα. Διαλέγεις και παίρνεις. Εγώ ως αγοραστής, έμαθα με τον καιρό και ξεχωρίζω τα γνήσια, στον τομέα που με ενδιαφέρει, όχι σε όλες τις κατηγορίες. Αυτό μου παρέχει μια σχετική άνεση να χτυπήσω αυτά τα νομίσματα σε καλύτερη τιμή, αφού κάποιος άλλος ίσως να φοβηθεί να το κάνει λόγω έλλειψης πείρας. Αφού λοιπόν έχω τη δυνατότητα να τα αγοράσω φθηνότερα, μπορώ αργότερα να τα πουλήσω και φθηνότερα, αφού δεν έχουν τη βούλα της πιστοποίησης.