Στέκι Συλλεκτών

Καταφερα να βγαλω φωτο που υποσχεθηκα χτες σε ενα θεμα στο στεκι, ενα καραμανληδικο βιβλιο, θρησκευτικου περιεχομενου.
Γραφη ελληνικη, γλωσσα τουρκικη.
Αξιοσημειωτο ειναι οτι κατω απο τις εικονες ειναι ελληνικη γραφη και γλωσσα.
Οποιος θελει να συμπληρωσει ιστορικα κλπ στοιχεια για τους Καραμανληδες, ελευθερα.
(http://i896.photobucket.com/albums/ac168/haros787/betaiotabetalambdaiotaomicronalpha_zpsslq3gxqe.jpg)

Πιάνω σκόρπιες λέξεις.
Ευαγγέλιο είναι ή ψαλτήριο.
Είναι προφανής η αδυναμία της ελληνικής γραφής να αποδώσει φθόγγους της τούρκικης γλώσσας.
Προφανώς  είναι μεταγενέστερο.
Στο εξώφυλλο τι έχει Δημήτρη;

 

Δεν εχει κατι, διακοσμητικο κλπ, ενα κανονικο (ταλαιπωρημενο)δεσιμο εχει
Γραφει στην πρωτη σελιδα " ο πονησας, Ιερεας .(δεν θυμαμαι το ονομα)... εκ Καισαρειας"
Χρονολογια δεν εχει, απο οτι ειδα προχειρα.

για εμας που δεν ξερουμε τα καραμανληδικα μπορειτε να κανετε ενα προλογο περι αυτου;;και δευτερο ξερει κανεις τουρκικα να ανεβασω καποια εγγραφα να μας πει τι ειναι;;ειναι απο την εποχη της τουρκοκρατιας
ευχαριστω

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BB%CE%AE%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%B1_%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE

Με πρόχειρη και βιαστική ματιά
σεϊτανά = από τον σατανά
κιουναχ = αμαρτία
σολ= αριστερά
ολαρακ = όπως

Μάλλον είναι το ευαγγελικό απόσπασμα τις ημέρας της κρίσεως.

Πιθανότατα ο πονησας, Ιερεας .... εκ Καισαρειας" είχε καταγωγή από κείνα τα μέρη και με βάση κάποιο άλλο προγενέστερο (και ίσως πρωτότυπο βιβλίο ) συνέγραψε το παρόν εικονιζόμενο.

Θα ασχοληθώ ενδελεχώς αργότερα και συμβουλευόμενος συγγενείς.
Πολύ ενδιαφέρον θέμα.

  Ναι, διολου απιθανο,να το εγραψε ο παπας για να διατηρησει την γραφη, δεν ξερω και μεχρι ποτε τα εξεδιδαν αυτα,οι Καραμανληδες καποια στιγμη μεταναστευσαν Ελλαδα σε καποιες κοινοτητες η απλως απορροφηθηκαν και ξεχαστηκε η γραφη?
 Δεν εχω χρονικο παραθυρο το ποτε εξεδοθη, το ειχε παρει, ηδη παλιο τοτε, απο παλαιοβιβλιοπωλειο στο Μοναστηρακι ο συγχωρεμενος ο πατερας μου πριν το λιγοτερο 40 χρονια, τοτε τα πουλουσαν με την οκα και για πολυ ευτελες αντιτιμο.
Χαθηκε ο κοσμος να μαζευε νομισματα ο χριστιανος??
Ε ρε πατερα... ;D ;D ;D ;D

Σύμφωνα με τον Κεμάλ, και η αραβική γραφή δεν ήταν επαρκής, χεχε...

Διευκρινήσεις και θέματα για συζήτηση:

1. Οι καραμανλήδες "γενικά" δεν είναι εθνική ομάδα (όπως οι Πόντοι, οι Κρητικοί, οι Μοραϊτες), αλλά γλωσσική ομάδα. Για αυτό άλλωστε πιο σωστό είναι να γράφεται με μικρό η λέξη.

2. Οι "συμβάσεις" της γραφής αυτής είναι "αρχαϊζουσες", για αυτό μας φαίνονται παράξενες. Εμείς θα γράφαμε αλλιώς κάποια πράγματα.

3. Κάθε τουρκική εθνική ομάδα, κάθε περιοχή είχε (και έχει) τις ιδιαιτερότητές της. Το ίδιο και οι τουρκόφωνοι Έλληνες ή οι δίγλωσσοι Έλληνες. Δεν μιλούσαν όλοι Τούρκικα με τον ίδιο τρόπο. Όπως συμβαίνει με όλες τις γλώσσες. (Ακολουθεί παράδειγμα να μερακλώσουμε.)

4. Και η γραφή επηρεάζει τη γλώσσα με τον τρόπο της. Οι Τούρκοι στα αραβικά έγραφαν "Μουράντ" και στα λατινικά "Murat". Ο Βαγιαζίτ που ξέραμε εμείς (από το Μπαγιαζίτ), σήμερα γράφεται "Beyazit".

Ακόμα και αν δεν έχετε ιδέα από Τούρκικα, θα ακούσετε τις διαφορές.

Τουρκάλα "του ωδείου" με σωστή προφορά και άρθρωση:
www.youtube.com/watch?v=lFrQ6M6ZRoc&feature=related (http://www.youtube.com/watch?v=lFrQ6M6ZRoc&feature=related#)
(Την έχει δει λίγο Μέγαρο, αλλά... δικό της πρόβλημα... Πάντως, έχει ωραία νύχια.)


Ο Στέλιος. Δίγλωσσος Έλληνας, που ήξερε άπταιστα Τούρκικα, αλλά με συγκεκριμένη "τοπική" προφορά. (Ο Καζατζίδης δεν ήταν "καραμανλής", είχε πρώτη γλώσσα τα Ελληνικά και δεύτερη τα Τούρκικα. Ή και τις δύο μαζί. Οι καραμανλήδες μιλούσαν μόνο Τούρκικα.)
www.youtube.com/watch?v=3tejVLEqfJU&feature=related (http://www.youtube.com/watch?v=3tejVLEqfJU&feature=related#)
Χαρακτηριστικότατο "Μπεκλεντίμ ντΑ γκελμεντίν"


Μιας και μιλάμε για καραμανλήδικα (Μιχάλη), δες και το "Mpeklentim Nte gkelmentin". Για να καταλάβεις τις "συμβάσεις" που χρησιμοποιεί ο καθένας στη γραφή, πρέπει να μελετήσεις πώς και τι... :-)

Να βάλω και ένα άσχετο... με εντυπωσίωσε το ταξίμι για τη ρύθμιση των οργάνων. :-)

www.youtube.com/watch?v=iWJGzR6EdIg&feature=related (http://www.youtube.com/watch?v=iWJGzR6EdIg&feature=related#)
 

Καλο Απόγευμα Γιωργο,Ασε τα περιεργα Γιωργο,βαλε κανενα μωραιτικο,ξενερωσαμε.

Αν είναι από την εποχή της τουρκοκρατίας προ Μουσταφά Κεμάλ θα είναι με την αράβικη γραφή. Πολλοί σύγχρονοι Τούρκοι θα δυσκολευόταν. Ίσως κάποιος ηλικιωμένος και ταυτόχρονα μορφωμένος Τούρκος ή κάποιος με ειδική ενασχόληση επι του θέματος , θα μπορούσε.

Μετανάστευσαν με την ανταλλαγή των πληθυσμών μετά τη συνθήκη της Λωζάνης.
Και οι Βαλαάδες (το ακριβώς αντίστροφο δλδ ελληνόφωνοι εξισλαμισθέντες μουσουλμάνοι της Μακεδονίας κυρίως) μεταναστευσαν στην Τουρκία.
Δηλαδή το στοιχείο της θρησκείας έκανε τους καραμανλήδες Έλληνες και τους βαλαάδες Τούρκους.
Οι καραμανλήδες ήρθαν εδώ ως τουρκόφωνοι και μάθαν τα ελληνικά στην Ελλάδα.
Η προγιαγιά μου δεν μιλησε παρά μόνο ελάχιστα ελληνικά και μάλιστα στα βαθιά γεράματα . Ουσιαστικά ήταν τουρκόφωνη. Η γιαγιά μου ήταν δίγλωσση , ήξερε εξίσου καλά και τα τουρκικά και τα ελληνικά.
Στην πορεία των χρόνων η ανάγκη για καραμανλίδικη γραφή εξέλιπε και έτσι ξεχάστηκε αφού ήταν πλέον ελεύθερα τα ελληνικά.
 

ευχαριστω πολυ

Καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς. Και συμφωνώ.

Αλλα σε αυτό το 1 διαφωνώ.

Στο κείμενο της φωτογραφίας το "ταραφηνδακί" είναι προφανώς ταραφουντακ(ού-ε) κάτι ενδιάμεσο. (= από δω , σ' αυτή την άκρη)
Το "σαδηκλαρά" είναι σαντ(ου-ε)κλαρά . Σαd(ου-ε)κ είναι πιστός , είναι και κύριο όνομα ανθρώπου.

Πιστεύω ότι είναι το ευαγγελικό απόσπασμα για την ημέρα της κρίσεως .

Αν δεν ξέρεις τουρκικά ή δεν έχεις έστω ακούσματα τουρκικών , το google translate είναι τελείως άχρηστο σ' αυτή την περίπτωση

http://www.ipet.gr/kivotos/description2.cfm?ID_1=3140&start=1 (http://www.ipet.gr/kivotos/description2.cfm?ID_1=3140&start=1)

Ήθελα να δώσω επιπλέον το παράδειγμα της λέξης "Σταμπολτά" που σημαίνει "στην Κωνσταντινούπολη" (τόπος έκδοσης). Στα "σωστά" Τούρκικα είναι Instabul'da. Φαινομενικά... τελείως άσχετα...

Επίσης και τη λέξη "Σταμπολτζί" = "Πολίτης", που έχει δώσει διάφορα επώνυμα, από Σταμπολτζής/Σταμπουλτζής μέχρι Σταμπολτζίεφ!

Άσχετο: Μιχάλη, και ο Θρύλος στα μέρη σου!
http://sports.in.gr/football/superleague/article/?aid=1500013510 (http://sports.in.gr/football/superleague/article/?aid=1500013510)

Ναι , οι προθέσεις δηλώνονται με μια συλλαβή στο τέλος των ουσιαστικών.

Από όσο ξέρω εγώ (και... συμφωνεί και Βικιπαδεία) το copyright της καραμανλήδικης γραφής το έχουν οι Καππαδόκες. Οι "Καϊσερλήδες" και οι "Κιουταχιουλήδες" κατοικούσαν σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, για να θεωρηθούν ενιαία υποομάδα των Ελλήνων. Αν οι καραμανλήδες είναι εθνική (υπο)ομάδα, τότε τους "εντοπίζουμε" στην Καππαδοκία.

Ό,τι πιο παρόμοιο μπορώ να σκεφτώ, είναι οι "ατικίζοντες" Φαναριώτες του Πατριαρχείου, που μιλάνε μια... δική τους διάλεκτο, άσχετα από την ιδιαίτερη πατρίδα του καθενός.

Η Τουρκική είναι "κατεξοχήν" συγκολλητική γλώσσα. Φτιάχνει λέξεις "αλυσσιδωτά" προσθέτοντας προσφύματα, με αποτέλεσμα οι λέξεις να μοιάζουν με μικρές προτάσεις.

Π.χ. gelmedin = δεν ήρθες : αναλύεται gel (ρίζα "έρχομαι") me (άρνηση) di (παρελθόν) n (δεύτερο πρόσωπο)
tepsimdeyi = (μέσα) στο ταψί μου : αναλύεται tepsi (ταψί) m (κτητικό "μου") de (σε, μέσα) y (συνδετικό) i (άρθρο) Σημείωση: το άρθρο και το κτητικό σπάνια εμφανίζονται μαζί στην πράξη, το έβαλα για παράδειγμα.

Αντίθετα οι ευρωπαϊκές γλώσσες αλλάζουν καταλήξεις και δεν προσθέτουν. ("Γενικά", βέβαια, γιατί όλα είναι σχετικά.) Αν και η Νεοελληνική αρχίζει να προτιμάει βοηθητικά ρήματα και εμπρόθετες συντάξεις, όπως και πολλές άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες (Γαλλικά, Αγγλικά).

Εμπρόθετη σύνταξη: "Είναι πιο νέος από τον αδελφό του" αντί "είναι νεώτερος του αδελφού του" που θα προτιμούσε η καθαρεύουσα. Για αυτό στη "δημοτική" χρειάζεται να γράφουμε (ή να λέμε) περισσότερα πράγμα που καμιά φορά μας κάνει να βαριόμαστε και να το γυρνάμε στην καθαρεύουσα για πιο γρήγορα (κυριολεκτικά).

Η Ρωσική είναι η πιο παραδοσιακή από τις σύγχρονες ευρωπαϊκές γλώσσες. Διατηρεί έξι(!) πτώσεις στο ουσιαστικό, έχει μονολεκτικούς τύπους ρημάτων παντού και... δεν έχει άρθρο! Ακόμα και η Ουκρανική έχει κάνει "άνοιγμα" στα βοηθητικά ρήματα...

Γιωργο μου εξηγεις το εχει κανει ανοιγμα? η ουκρανικη στο ουσιαστικο,τα αλλα τα καταλαβα.

Σε τρώει... ο πισινούλης σου...
(Στα βοηθητικά ρήματα έγραψα, ορέ!)

Το "έκανα" στα ρώσικα είναι "ρομπίλεμ", ενώ στα ουκρανικά "μαμ ρομπίλ" (έχω κάνει). Τα Ελληνικά ξεχωρίζουν τον αόριστο από τον παρακείμενο, αλλά οι περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες δεν τους ξεχωρίζουν. Δηλαδή στον Έλληνα το ένα φαίνεται αόριστος και το άλλο παρακείμενος, αλλά για τους Ρώσους και τους Ουκρανούς δεν υπάρχει παρακείμενος.

Αντίστοιχα, στα Αρχαία Ελληνικά οι τύποι των ρημάτων είναι όλοι μία λέξη (μονολεκτικοί). Στα Νέα Ελληνικά έχουμε πολλούς "περιφραστικούς" τύπους με βοηθητικά ρήματα "έχω κουραστεί", "είμαι κουρασμένος" και... "έχω δοσμένο" που λέμε και στη Μεσσηνία, αντί "έχω δώσει" .

Επίσης να σε πληροφορήσω ότι και ό γάτος μου μιλάει πολύ καλά Πολωνικά. Κλείινει άψογα τον αόριστο του "έχω". Μιάουεμ, μιάουες, μιάαααααου... :-)

Και εγώ έτσι θα το έλεγα.


Εγώ το κάνω πολύ συχνά όπως ξέρεις.

Για αυτό το σημείωσα. Φυσικά ο καθένας μιλάει και γράφει όπως θέλει, αλλά είναι πιο όμορφο να διατηρείς σταθερούς κανόνες. Αν γράφεις μια έτσι - μια αλλιώς... είναι "άσχημο"...

+1 Καλημέρα Γιωργο.

Α! μπράβο σωστά τα είπες Μιχάλη!

Αν δεν υπήρχαν σήμερα τα επίθετα Καραμανλής, Καραμάνος, Καραμανόγλου κτλ να μας θυμίζουν αυτές τις ιστορίες, τα πιο πολλά στοιχεία θα είχαν σβηστεί στον χρόνο αφού και η ιδιαίτερη γραφή τους πλέον εξαφανίστηκε.
Το πιο σημαντικό που μένει από αυτήν την υπόθεση - και άλλες παρόμοιες στον ελλαδικό και όχι μόνο χώρο - είναι πόσο δυνατή εθνική συνείδηση μπορεί να έχει κάποιος Ελληνας δίχως να μπορεί ή να ξέρει να μιλήσει Ελληνικά.

Καλησπέρα. Το πουλάτε το εν λόγω βιβλίο;