Στέκι Συλλεκτών

Καλησπέρα στη ωραία παρέα παιδιά και εύχομαι το καλύτερο σε όλους.
 Μήπως κάποιος θα μπορούσε να με βοηθήσει στην εκτίμηση αυτών των τριών?
Ευχαριστώ προκαταβολικά

Το δεύτερο (μετάλιο), σίγουρα δεν είναι απομίμηση. Το είχε ο προπάππους μου σε παλιό σεντούκι μαζί με κάποιους τίτλους που ακόμη ψάχνω να μεταφράσω.   Ούτε το τρίτο είναι απομίμηση απ' ότι μου έχουν πει κάποιοι που το είδαν από κοντά. Το πρώτο ίσως να είναι. Το θέμα είναι αξίζουνε τίποτα?

Το πρώτο δέιχνει για αντίγραφο, το δεύτερο είναι Τουρκικό μετάλλιο,το τρίτο εμπιπτει στην νομοθεσία των βυζαντινών και πρέπει να το δηλώσεις, στην οικία εφορία αρχαιοτήτων.

Επειδή δε θέλεις να μάθεις τι είναι και την ιστορία τους...
Η απάντηση, στη σαφέστατη ερώτησή σου, είναι ότι : Δεν έχουν κάποια αξία, πέραν της συναισθηματικής.

τελικα , αν η απαντηση δεν ειναι"$$$$$$$$$$"....δεν εχει ουτε ευχαριστω!!!! ....

Το δευτερο δεν γνωριζω,το πρωτο ψευτικο και το τριτο πολύ κοινο και φθηνο(Κομνηνών,αγνωστου βασιλεα).

Το δεύτερο όπως είχα γράψει και στο πρώτο θέμα του czoid για τα ίδια αντικείμενα, που χάθηκε στο μεταξύ, είναι Οθωμανικό, του Αμπντούλ Χαμίντ Β', για το Σύνταγμα του 1908. Μπορεί να τα βρει κανείς γύρω στα 15 ευρώ, αν και δεν έχουν πολλή ζήτηση. Αυτά για το χρηματικό.

πάντως είναι κρίμα που ο φίλος βρίσκει τέτοια κομμάτια σε σεντούκι ενός προπάππου και δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για το ποιόν και την ιστορία τους...παρά μόνο την έστω και μικρή χρηματική αξία...ίσως είναι και αυτό σημάδι των καιρών

++1

+1000!

κρίμα για ποιον; γι' αυτόν ή για τον παππού του; ή μήπως για μας;

Φαντασου στη θεση του φιλου τα εγγονια μας όταν ανοιξουμ υο δικο μας σεντουκι.

Το έχω φανταστεί, φίλε Γιώργο, με τα παιδιά μου (δεν έχω εγγόνια). Έχω και plan b όμως, δεν είμαι Σαμαράς εγώ.

Νομίζω ότι κρίνουμε αποκλειστικά με τη δική μας βάση κάτι που δεν έχει μονοσήμαντη απάντηση.

Μπορεί εμείς να έχουμε το μεράκι, αλλά κάποια πράγματα ίσως να μην είχαν ιδιαίτερη αξία ούτε για τους αρχικούς κατόχους τους, ούτε για τους απογόνους τους. Αν κάποια από αυτά μπορούν να ανταλλαχθούν με κάποια χρήματα μάλιστα, ειδικά σε δύσκολους καιρούς, δεν είναι κάτι κατακριτέο. Ούτε σημαίνει ότι κάποιος δε σέβεται τους προγόνους του επειδή μπορεί να μην ενδιαφέρεται για κάποια αντικείμενά τους.

Απορώ κι εγώ για κάποια κομμάτια από τη συλλογή μου, όπως αυτό
http://steki-syllekton.gr/index.php?topic=12850.0 (http://steki-syllekton.gr/index.php?topic=12850.0)
πώς γίνεται οι συγγενείς να τα άφησαν κι αν τελικά τα εκτιμώ εγώ περισσότερο από αυτούς. Ίσως και να είναι έτσι, αλλά να πω την αλήθεια, δεν αναρωτήθηκα ποτέ αν ο αρχικός κάτοχος ήταν καλός πατέρας, σύζυγος ή παππούς μετά τον πόλεμο και τι αξίζει ουσιαστικά περισσότερο. (Το ίδιο αναρωτιόμουν και με ένα χιτώνιο του Ναύαρχου Ιωαννίδη που σκεφτόμουν να αγοράσω, πράγμα που δεν έκανα τελικά,  καθώς ήταν μεταπολεμικό.)

Κι αν πιάσουμε και αρκετούς συλλέκτες-κοράκια, που θέλουν να αγοράσουν κομμάτια από ανυποψίαστους συγγενείς για ένα ξεροκόμματο, είναι ακόμη καλύτερο το να ρωτούν οι συγγενείς για την πιθανή αξία κάποιων αντικειμένων, παρά να μένουν απληροφόρητοι. Κι αν οι ερωτήσεις δε συνάδουν με το δικό μας "εξασκημένο συλλεκτικό κριτήριο", ας μην είμαστε και τόσο αυστηροί. Ούτε όλοι το έχουν, ούτε είναι ανάγκη να το έχουν. Λογικό να γίνονται "άτσαλες" για εμάς ερωτήσεις.

Μακάρι όταν τα τινάξω η συλλογή μου να αξίζει τόσα για τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου, που να πάρουν ένα καλό ποσό και τα αντικείμενα να τα χαρούν άλλοι συλλέκτες. Δεν περιμένω σώνει και ντε τα παιδιά μου να αποκτήσουν ενδιαφέρον για τα κράνη, τις στολές και τα μετάλλια, επειδή εγώ έχω τη λόξα.