Στέκι Συλλεκτών

Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και του συλλέκτη βαθύτερη.
Τι κρύβεται στην ψυχή των συλλεκτών;
Ποια είναι τα όρια τους;
Όλο και κάποιον "αρρωστημένο" συλλέκτη θα έχετε γνωρίσει (ευτυχώς ή δυστυχώς...). Πόσο "αρρωστημένος", όμως, μπορεί να είναι ένας συλλέκτης;
Πριν από περίπου 90 χρόνια ο Γρηγόριος Ξενόπουλος έγραφε τα εξής σε ένα κείμενο με τίτλο "Η ψυχολογία του συλλέκτου":

"[...] Είναι αληθές ότι μερικοί συλλέκται περιορίζονται εις τα ωραία μόνον και καλλιτεχνικά γραμματόσημα, εις τα αριστουργήματα του είδους. Αλλα αυτοί είναι βέβαια εξαιρέσεις. Οι άλλοι, οι πολλοί, συλλέγουν δια να συλλέγουν. Η ευχαρίστησίς των είναι να ανευρίσκουν και να αποκτούν τα γραμματόσημα που τους λείπουν αδιαφορούντες ολοσδιόλου αν είναι και καθαυτό βαναυσουργήματα. Χαίρονται να βλέπουν τον αριθμόν των αυξανόμενον οσημέραι. Δεν αποβλέπουν ποσώς εις την υλικήν αξίαν του θησαυρού των, ο οποίος εάν εξηργυρούτο, δεν θα είχεν πλέον καμίαν αξίαν δι' αυτούς. Ειμπορούν δηλαδή να λέγουν με υπερηφάνειαν "η συλλογή μου αξίζει τόσας χιλιάδας", αλλά δεν την πωλούν ούτε δια διπλάσιον ποσόν. Την έδωσαν; Την επώλησαν; Τούτο σημαίνει απλούστατα ότι τους άφησε πλέον το πάθος, ότι έπαυσαν να είναι συλλέκται. Τιμιώτατοι άνθρωποι κατά τα άλλα, είναι ικανοί δια να αποκτήσουν εν σπάνιον, ή απλώς εν γραμματόσημο που δεν το έχουν, να το κλέψουν. Και όμως, όπως παρατηρεί ο ιατρός H.Codet ο οποίος εμελέτησεν ειδικώς το πάθος του συλλέκτου, μεγαλειτέραν ευχαρίστησιν του προξενεί ο πόθος της αποκτήσεως παρά η απόκτησις αύτη. Περισσοτέραν δηλαδή αξίαν έχει δι' αυτόν το γραμματόσημον του οποίου στερείται και το οποίον κυνηγά, παρά το γραμματόσημον το οποίον κατέχει. "

Ρίξε μια ματιά κι εδώ.

http://steki-syllekton.gr/index.php?topic=16013.msg207126#msg207126 (http://steki-syllekton.gr/index.php?topic=16013.msg207126#msg207126)

Ο συλλεκτισμος περιεχει σιγουρα και καποιο ειδους ψυχαναγκασμου, αυτο ειναι γεγονος.
Ο ποθος για την συνεχη αποκτηση νεων κομματιων, το παθος για τα "αντικειμενα του ποθου" του καθενος, η αρνηση αποχωρισμου καποιων απο αυτα, οι τσακωμοι με αλλους συλλεκτες για συλλεκτικα θεματα, η συναναστροφη με καποια ατομα που σε καθε αλλη περιπτωση δεν θα ηθελες να εχεις παρε-δωσε μαζι τους, ολα αυτα και πολλα αλλα φανερωνουν , ξεκαθαρα, οτι ειμαστε ψυχακηδες και χρηζουμε βοηθειας και θεραπειας.
Δεν βαριεσαι, ειμαι συλλεκτης και ειμαι καλα. ;D

O Φρόυντ νομιζω ητανε που ειχε βρει σχεση μεταξυ των μη ελεγχο των εντερικων λειτουργιων ως μωρα με τα παθος του συλλεκτισμου ως μεγαλοι. ;D

Όπως λέμε και σε ένα άλλο θέμα είναι ένα μικρόβιο που σε τρώει και ηρεμεί οτάν κυνηγάς να αποκτήσεις κάτι..

:D :D :D

Κάποια πράγματα πρέπει να μάθουμε να τα ελέγχουμε. Όχι μόνο για το καλό της τσέπης μας, αλλά και για το καλό της υγείας μας, γενικά.

Το ξέρουμε όλοι μας, "άλλο να το πίνεις και άλλο να σε πίνει". Το πάθος του συλλεκτισμού δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για ο,τιδήποτε...

(Σχετικό και άσχετο, ούτε το πάθος του τζόγου μπορεί να βαφτίζεται "επένδυση" ή "οικονομική εξασφάλιση".)

Τελείως άσχετο:

Ο Ιπποκράτης πίστευε ότι η φυσική άσκηση και οι τραυματισμοί του στήθους μπορεί να οδηγήσουν σε φυματίωση. Ο Κοχ απόδειξε ότι η φυματίωση οφείλεται στον ομώνυμο βάκιλο (μετά από 2000 χρόνια και κάτι ψιλά).

Κάποιοες θεωρίες κάποιων πρωτοπόρων στους τομείς τους μπορεί να φαίνονται γελοίες σήμερα. Αν είναι δυνατόν η φυσική άσκηση να οδηγεί σε ασθένειες!

Πολλές από τις θεωρίες του Φρόιντ σήμερα δεν έχουν κανένα νόημα...

<Από τη Φιλοτελική Βιβλιοθήκη της ΕΦΕΘ (Ελληνική Φιλοτελική Εταιρία Θεσσαλονίκης, Δεκέμβρης 1966)>

"Οι φιλοτελισταί πιστεύουν ότι έιναι υγιέστατοι στο μυαλό και στην ψυχή και το ΧΟΜΠΥ των είναι ευγενές και ωραίο. [...] Όταν τα γραμματόσημά των, όπως λέγουν, τα προσέχουν, τα εξετάζουν, τα ψειρίζουν, κολυμπούν σε έναν ωκεανόν ευτυχίας και παρά τες ειρωνικές κατηγορίες εκείνων που τους πειράζουν για την ασχολία των αυτήν, ευχαριστούνται, γαληνευουν από τες συγκινήσεις της καθημερινής ζωής, γιατί δεν πειράζουν κανένα, δεν ενοχλούν και δεν βλάπτουν κανένα. Τα γραμματόσημα είναι ο πειο πιστός και ανεκτίμητος σύντροφός των και σε πολλές στιγμές της ζωής των υπήρξε ασχολία παρήγορος και ηρεμιστική".

Δυο,τρεις παρατηρήσεις επι του ωραίου και φιλοσοφικού θέματος.
Ο Ξενόπουλος έγραψε τα παραπάνω στα μέσα της δεκαετίας του '20,χωρίς να γνωρίζει τη δυναμική που θα έπαιρναν τα παλιότερα γραμμ.Ελληνικά και ξένα.Αν και γινόντουσαν δημοπρασίες και αγοροπωλησίες στο μεσοπόλεμο,και πιο πριν,το πράγμα,τουλάχιστον στη Ελλάδα,σοβάρεψε κατα την επόμενη δεκαετία με τις εκποιήσεις των συλλογών Γαρά,Ferrari,Rochild,ανεύρεση φύλλων Barre,ιδρυση Εφε,συγγραφή Μελέτης.
Οι συλλέκτες γραμμ.έχουν άλλη οπτική επί του χόμπυ τους,σε αντιδιαστολή με τους συλλέκτες νομισμάτων.Εγώ π.χ. μπορεί με ένα γραμμ. ΜΚΕ-μικρή κεφαλή-Επισημανση 1900-επισήμανση Ελληνική Διοίκησις- να ασχοληθώ 2 ώρες,πράγμα που δεν νομίζω να συμβαίνει με ένα δίδραχμο Γεωργίου 1875,που μετα από εξέταση 20 λεπτών δεν έχεις να ασχοληθείς άλλο.
Επίσης υπάρχει και η παράμετρος της πώλησης και άμεσης χρηματικής ικανοποίησης,στα γραμμ.υπάρχει μεγαλύτερη δυσκολία γρήγορης οικονομικής ικανοποίησης.
Και τέλος σαν γενικότερο συμπέρασμα,πέρα από τις πιο πάνω σωστές γνώμες,εγώ θα έβαζα και θέμα εγωισμού στο συλλέγειν του καθενός!.Κάποιος που συλλέγει διάφορα θέματα επι πληρωμή,πίνακες,νομίσματα,γραμμ.γλυπτά,λίγο πολύ οι κατηγορίες που έχουν οι διαχειρηστές του φόρουμ.Δεν υπάρχει περίπτωση να μην υπάρχει θέμα εγω,σε μια δημόσια προβολή της συλλογής,σε ανθρώπους,έκθεσεις,εμπειρογνώμονες...