Στέκι Συλλεκτών

Μερικές δικές μου φωτογραφίες. Δεν ξέρω αν θεωρούνται militaria, αλλά μικρή σημασία έχει.

Οι φωτογραφίες είναι raw (sic), όχι γιατί βαριέμαι να τις φτιάξω, αλλά για να μην είναι "πειραγμένες".

Αφιερώνονται:
- στον giorgos_p που μας βάζει ωραίες φωτογραφίες.
- στον Χανιώτη που παρουσιάστηκε στο ΚΕΕΜ στο Ξηροκάμπι Σπάρτης (όπως κι εγώ).
- σε όσους άλλους παρουσιάστηκαν στο ΚΕΕΜ.

(Σχόλια, φυσικά, ελεύθερα.)

Μέρος 1ο: Κουλτούρα.

Μέρος 2ο: Το στρατόπεδό μας (Κυπρίνος Ορεστιάδας)

Ο σκοπός επιστρέφει αμέσως. Παρακαλώ, ρίψατε σημείωμα.

Μέρος 3ο: Οι εργασίες μας.

Παράρτημα.

Για τις στολές, τον οπλισμό κλπ θα μας εξηγήσει ο Γιώργος που είναι η ειδικότητά του. (Ο αναπτήρας, πάντως, είναι BIC).

Ο δρόμος για τον Καναδά (κυριολεκτώ). Δυστυχώς, η φωτογραφία μου χάλασε

Τη γάτα την έβαλα γιατί έχει ωραίο καμουφλάζ. Τον γιο της για να μην μείνει παραπονεμένος...

Εφόσον αφιέρωσα τις φωτογραφίες σε όσους υπηρετήσαμε μαζί (λιγότερο ή περισσότερο), πρέπει να προσθέσω και αυτήν. Με την κυρία αυτή κάναμε μαζί φαντάροι, κυριολεκτικά. Όταν εγώ πηγαινοερχόμουν από τη μία πλευρά της Ροδόπης (Μεταξάδες - Δέριο), τις ίδιες μέρες αυτή σκαρφάλωνε στην άλλη πλευρά της Ροδόπης με το Καλάσνικοφ στον ώμο..

Το "παρουσιάστε" με την σκούπα μου άρεσε  :D .
Και ο δρόμος προς τον "Καναδά" μάλλον είναι ο ποταμός 'Αρδας.

Ολόκληρο χωριό είναι, Μιχάλη μου ο Καναδάς!

Το χωριό στο βάθος είναι προφανώς τα Ρίζια... Και ο Καναδάς είναι το επόμενο χωριό στην "πινέζα".

Δέρειο, ε; Τι μου θύμισες...  ;D Κάνα μήνα συνεχόμενο έβγαλα εκεί, για να γλυτώσω απ' την τρέλα στο μαγευτικό Κουφόβουνο Διδυμοτείχου...

Militaria ή όχι, όντως δεν έχει σημασία.

Ευχαριστούμε sac!

και γω παλικαρια κατα κει ημουν .9 μηνες στην Πλατη και στο Νεοχωρι Ορεστιαδος .

Ωραιες φωτο.

Ωρε παλικαρια κι εγω του ΔΙδυμοτειχου παιδι είμαι... 16ο ΛΥΠ..(μέσα στο 16ο Τάγμα Τεχνικού).Το στρατόπεδο ήταν έξω απο την καρωτη αλλά νομίζω δεν υπάρχει σήμερα... ;) ;)

βλεπω πολυ εχεται υπηρετησει εκει βυσματα ;D
σακ Γιωτα;;;;

σακ δεν εννοω Ι στρατιωτικο... την κοπελα εννοω Γιωτα την ελεγαν;;;την κοβω εκεινο το βραδυ να ηταν γιωτα 3 ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Το όνομα... κάποια στιγμή θα το θυμηθώ...

Θυμάμαι όμως που είχε γυρίσει από το χωριό της και είχε φέρει ρακή, λουκάνικα και... μια σακούλα κέρματα. :-)

και μετα μου λες οτι δεν υπαρχουν unsearched lot ;D

!!!!!!

Σε ευχαριστούμε για τις υπέροχες φωτογραφίες,ήμουν και εγώ εκεί
πανω για πάρα πολύ καιρό Κουφοβουνο Διδυμότειχου.Όταν είχα πρωτοδει
το στρατόπεδο στο Κουφοβουνο είπα μου συμβαίνει η βλέπω όνειρο,
σύντομα όμως κατάλαβα.

Εχω πάρει μέρος σε τακτική ασκηση ΤΑΜΣ σαν υποστηριξη στο συνταγμα ριμινι μέσα σε λοφους εκει πάνω που δεν πιστευεις οτι αυτες οι εγκαταστασεις υπάρχουν ωραία περασαμε και νομίζαμε οτι τρέχαμε τότε...

Είχα περάσει όλες τις εποχές στο Κουφοβουνο Διδυμότειχου,
απίστευτο κρύο το χειμώνα αλλά και το κουνούπι το καλοκαίρι.
Θυμάμαι για τα κουνούπια που  λέγαμε  σε όποιον ρωτούσε αν
έχει κουνούπια;Δυο σε κρατάνε και ένα σε τσιμπάει...

Κάτι κουνούπια... σχεδόν σαν τον αντίχειρά μου...

Ακριβώς έτσι ένιωσα κι εγώ όταν το πρωτοείδα, Δεκέμβρη, νύχτα, με χιόνι. Αν και ο Έβρος μου ήταν οικείος, εκεί μιλάμε για άλλη χάρη... 5 μήνες από τότε έφυγαν με -7 τη μέρα, -14 τη νύχτα και συχνά-πυκνά ομίχλη που δεν έβλεπες στα 10 μέτρα, 20 ώρες το 24ωρο. Και το τρέξιμο, τρέξιμο. 107, μαγεία.

Για αυτό τον λόγο οι σκοπιές ήταν μονόωρες και όχι δύωρες τις ημέρες που είχε πολύ κρύο οι έφοδοι - έλεγχοι περισότεροι και σε κάποιες περιπτώσεις μοιράζοταν και κονιάκ.

εγω υπηρετησα ροδο 15 μηνες ,θυμαμαι ενα παιδι που ειχε ερθει απο εκει πανω λες και τον ειχαν χτυπησει με σφεντονα ηταν τα τσιμπηματα απο κουνουπια μας ελεγε οτι τρυπουσαν την στολη :)