Στέκι Συλλεκτών

θελω σε αυτο το θεμα να ρωτησω τους γνωστες τις ιδιοτητες του συλλεκτη,πχ αν καποιος που συλλεγει νομισματα,δισκους,βιβλια,τηλεκαρτες,πρεπει να ξερει την ιστορια του καθε αντικειμενου που κατεχει η απλα να του αρεσει και να το κατεχει?

δεν υπαρχει κανενα "πρεπει" φιλε και συνχομπιστα! Λογικοι προβληματισμοι αλλα δεν υπαρχει καμια Βιβλος που να λεει τι πρεπει και τι δεν πρεπει. Οτι σε ευχαριστει και σε γεμιζει!
Βεβαια, προσωπικη μου αποψη, καλα ειναι να γνωριζουμε τι εχουμε (ή τι δεν εχουμε) ή καποια στοιχειωδη Ιστορια.
Γιωργος

Συμφωνώ, χωρίς πρόσθετα σχόλια!

Εγω θα πω οτι ειναι απαραιτητο να μαθουμε την ιστορια αυτων που συλλεγουμε.Ετσι θα αποφευγουμε ευκολα τις κακοτοπιες...

οντως... οτι εσυ θελεις κανεις... αλλα προσωπικα πιστευω οτι καλο εναι να ξερεις οσο το δυνατοτερο περισσοτερα για αυτο που εχεις στην κατοχη σου...

η μελετη ειναι απαραιτητη για να εισαι ολοκληρωμενος συλλεκτης! ετσι αποφευγεις και τις κακοτοπιες, τα πλαστα κτλ!
οταν θα ξεκινησεις την μελετη της ιστοριας πισω απο καθε συλλεκτικο αντικειμενο, εκτος απο την αξια του θα μαθεις τοσα πολλα.... θα δεις ποσο ομορφο ειναι το ταξιδι που θα κανεις στην ιστορια με εισητηριο το συλλεκτικο σου αντικειμενο! αυτο ισως να αξιζει περισσοτερο παντα σε προσωπικο επιπεδο... ακομα κι απο το ιδιο!

υπαρχουν συλλεκτες και απλα κατοχοι που δεν ξερουν καν τι εχουν.. ατομα δηλαδη που απλα εχουν καποια κομματια στο ετσι... σκεψου... ολοι εχουμε στα σπιτια μας μερικα ξεχασμενα κερματα δραχμικα, ασημενια 20ρικα του 1960.... αλλα αυτο μονο του δεν μας κανει συλλεκτες! με την μελετη αλλαζεις επιπεδο!  

φυσικα το να μαζευεις κατι που σε ευχαριστει ειναι βασικο! αλλα αν δεν ξερεις μερικα πραγματακια γι αυτο που θελεις θα εισαι σιγουρος οτι εχεις κατι γνησιο; θα ξερεις αν το πηρες σε καλη τιμη ή αν σε εγδαραν; ειναι τοσα πολλα τα πλαστα εκει εξω... και μιλαω για ολα τα συλλεκτικα!

ο συλλεκτης να ξερεις... περναει αρκετο χρονο με την συλλογη του! αν εχει νευρα, αν ειναι κουρασμενος, αν βαριεται.. αν, αν, αν... με αυτη ασχολειτε! πολλες φορες ο χρονος μαζι της ειναι ισος ή και παραπανω (αν συμβαινει... κακως!) με τον χρονο που εχει αφιερωσει στην οικογενεια του ή στο ετερον ημιση του! μια συλλογη πολλες φορες ειναι μια σχεση ζωης με τον ανθρωπο! την ξεκιναει μικρος και συνεχιζει μεχρι το τελος του δρομου της ζωης του.. ισως με καποια κενα διαστηματα  εντος.. ισως λογο προβληματων να αναγκαστει να πουλησει καποια ή ολοκληρη την συλλογη αλλα το σαρακι του συλλεκτισμου παραμενει και σαν τα μερμυγκια θα ξαναξεκινησει το μαζεμα...

με την μελετη πανω στο καθε συλλεκτικο που εχεις... καταλαβαινεις και τον θησαυρο που μπορει να εχεις στα χερια σου... αυτος δεν ειναι απαραιτητα υλικος... και να μεταφραζετε σε χρημα... αλλα να εχει να κανει με την ιστορια, με καποιο ιστορικο προσωπο, μια γνωστη στιγμη στην ιστορια οπως μια πολιορκια, μια μαχη, την γεννηση ή τον θανατο ενος κρατους,  την γεννηση, τον γαμο ή τον θανατο ενος βασιλια... και τοσα αλλα!

στο κατω κατω.... για οτι κανουμε στην ζωη μας και για οτι αποκτουμε, πρωτα δεν τα μελεταμε; αναφερομαι τοσο σε υλικο οσο και σε συναισθηματικο κοσμο. δεν μαζευουμε πληροφοριες και αναλογα αν μας κανει... αν ταιριαζει με αυτο που ψαχνουμε το κραταμε ή το αποκτουμε; ;)
δεν ειναι απαραιτητο να τα κανεις φυσικα.. αλλα μετα αναλαμβανεις και τις τυχον ευθυνες των πραξεων σου... ετσι λοιπον και στον συλλεκτισμο... οι κακοτοπιες ειναι πολλες.... και ο δρομος ειναι μακρυς και δυσκολος! ;)

ευχαριστω ολους για τις αποψεις σας,ηθελα τις γνωμες σας γιατι πολλες φορες ερχεται καποιος φιλος σπιτι και σε ρωταει θαυμαζοντας την συλλογη σου διαφορα,πολλες φορες γνωριζω και απανταω,αλλα ειναι και φορες που δεν ξερω την ιστορια ενος αντικειμενου και δεν αισθανομαι καλα που δεν εχω την απαντηση.Εχει τυχει κατι παρομοιο σε καποιον απο εσας?

Αργά ή γρήγορα νομίζω ότι ένας σοβαρός συλλέκτης θα ασχοληθεί με την ιστορία των αντικειμένων που συλλέγει, αν για κάποιο λόγο δεν το κάνει ήδη. Μπορεί η άγνοια της ιστορίας να μην "κάνει" το συλλέκτη απαραίτητα, μακροπρόθεσμα όμως αν θέλει να αποφύγει τις "κακοτοπιές" που είπαν και οι υπόλοιποι θα πρέπει να το κάνει.

Υπάρχουν περιπτώσεις συλλεκτών που έχουν δώσει αστρονομικά ποσά για για τις συλλογές τους, για να ανακαλύψουν αργότερα ότι είναι γεμάτες κόπιες. Αυτό δε δείχνει ότι τόσα χρόνια δεν είχαν το "μικρόβιο" ή ότι δεν ήταν συλλέκτες, εν τέλει όμως, η συλλογή κάνει το συλλέκτη. Αν έχεις μια συλλογή αντιγράφων και πλαστών, τότε τι είσαι;

Γενικά, για την τελευταία ερώτηση, φροντίζω να ξέρω την ιστορία ενός αντικειμένου, όπως και τις ποικιλίες του και τα πλαστά που κυκλοφορούν, πριν το αγοράσω. Για μοναδικά αντικείμενα, η γνώση της ιστορίας γενικότερα και το αν αυτή "δένει" με το αντικείμενο, είναι επίσης σημαντικό κριτήριο, πριν βγάλω τα με ιδρώτα κερδισμένα ευρουλάκια μου από την τσέπη...  :D

Kαθε νομισμα και διαφορετικη ιστορια αυτο πιστευω τα λεει ολα

φυσικα και μπορει να συμβει κατι τετοιο! σε πολλα συλλεκτικα ειναι δυσκολο να βρεις αρκετες πληροφοριες! ετσι.. παντα θα υπαρχουν καποια που... θα σε πιασουν οι αλλοι αδιαβαστο!

παντα θελει υπομονη και επιμονη!! μπορει να περασει καιρος γιαν α βρεις πληροφοριες.. και ποτε μην ξεχνας οτι παντα θα υπαρχουν και προθυμοι να σε βοηθησουν αν μπορουν και ξερουν! :)

+1

Αυτό είναι απόλυτα σωστό. Ίσως να κινδυνεύει να εκτροχιαστεί η κουβέντα από το αρχικό ερώτημα, αλλά μπορεί και να σχετίζεται, οπότε... ας δούμε μερικές γνώμες στο ερώτημα:

"Εξειδίκευση" ή "ανοιχτά όρια" σε ό,τι συλλέγουμε; Συλλέγουμε δηλαδή ό,τι μας αρέσει σε κάθε στιγμή ή συλλέγουμε έναν συγκεκριμένο τομέα, τον οποίο προσπαθούμε να εξαντλήσουμε ως προς τις ποικιλίες, τους κατασκευαστές κτλ;

Το οποίο μπορεί να οδηγεί στο ερώτημα: Είναι τελικά συλλογή μια μάζωξη συλλεκτικών αντικειμένων, ανομοιογενών όμως μεταξύ τους;

Αρκετές φορές έχω αναρωτηθεί γι αυτό...  :-\

Γιωργο και εγω εχω αναρωτηθει γι αυτο και μια ακομα ερωτηση ειναι ο συλλεκτης πρεπει να εχει μεγαλη ποσοτητα απο ενα ειδος η καλυτερη ποιοτητα με λιγοτερα κομματια?

Καθαρά προσωπικά νομίζω ότι ο "χρυσός κανόνας" είναι "να συλλέγεις αυτό που σου αρέσει, όταν σου αρέσει, για όσο σου αρέσει".

Παρ' όλα αυτά, προσωπικά και πάλι, νομίζω ότι η εξειδίκευση φέρνει μια κάποια ποιότητα στη συλλογή και με το χρόνο γνώση, που όταν μοιράζεται μέσα στη συλλεκτική κοινότητα, βγαίνουν όλοι κερδισμένοι.

Αρχικά είναι θέμα γούστου και του πώς "τρέφεις το μικρόβιο". Μακροπρόθεσμα όμως, αν εξειδικεύει κανείς τη συλλογή του θα έχει μια ποιότητα, συνοχή και το αποτέλεσμα θα είναι πιο ικανοποιητικό.

Κρατάω την αντίληψη ενός συλλέκτη με αρκετές δεκαετίες πίσω του, που είχε πει ότι "τα λίγα, ποιοτικά και καλά είναι αυτά που ευχαριστούν όσους γνωρίζουν, τα πολλά, κατώτερης κατάστασης και εύκολα είναι για να εντυπωσιάζουν τους ανίδεους".

Φυσικά μπορεί κανείς να διαφωνεί ριζικά με αυτό, εξ άλλου είπαμε... το πώς "ικανοποιείς την αρρώστια" είναι που μετράει!  :)

Δε θα μας βαθμολογησει κανενας για τις συλλογες μας, ουτε θα τις παρουμε μαζι μας........
Κανουμε το γουστο μας, ικανοποιουμε τον εγωισμο μας! μαζευουμε ότι και οπως μας αρεσει και ολα καλα...!  ;)

Αν πουμε να το αναλυσουμε, θελουμε ψυχολογους, γιατι ο συλλεκτισμος ειναι δραστηριοτητα που εχει να κανει καθαρα με το ψυχολογικο κομματι του ανθρωπου

Γιώργο, η εξειδίκευση, σίγουρα σου δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσεις άριστα το αντικείμενο που συλλέγεις και να φτιάξεις με τον καιρό, μια αξιόλογη συλλογή.
Αυτό που με προβληματίζει σε αυτό, είναι ο παράγοντας μονοτονία και η απογοήτευση της μη ολοκλήρωσης.
Σκέψου μια συλλογή μόνο με δίευρα, (ή οποιοδήποτε νόμισμα με ίδια την μία πλευρά και πάντα το ίδιο μέγεθος), επίσης σκέψου μιά συλλογή, που της λείπει ένα νόμισμα, το οποίο έχουν μόνο 2 άτομα στον κόσμο ή είναι τόσο ακριβό που δεν γίνεται να το αποκτήσεις και να ολοκληρώσεις τη συλλογή σου.
Τόσος κόπος, χρόνος, χρήμα, διάβασμα και πάντα θα έχεις λειψή συλλογή!

Ναι, αυτό είναι κάτι που μάλλον θα απέφευγα. Στα "δικά μου χωράφια" υπάρχουν συλλέκτες που συλλέγουν ένα συγκεκριμένο μετάλλιο. Ένα μόνο. Και ίσως τους διαφεύγουν πολύ "απλά" πράγματα σε άλλα. Περί ορέξεως...

Ποτέ δε σημαίνει βέβαια αυτό ότι δεν μπορείς να μεταπηδήσεις σε μια άλλη κατηγορία και να κυνηγήσεις αυτήν με κάποια εξειδίκευση πάλι. Ήδη μια συλλογή που της λείπουν 2 κομμάτια για παράδειγμα, δεν παύει να είναι εξαιρετικά αξιόλογη για το είδος της και πηγή γνώσης ταυτόχρονα. Εκεί σε βάζει και σε κάποια όρια, όπως αυτά του να χαίρεσαι αυτά που έχεις κι όχι αυτά που σου λείπουν ή του πότε αλλάζεις κατεύθυνση...

Η δική μου μικρή πείρα είναι ότι όταν ξεκίνησα να συλλέγω militaria 12 περίπου χρόνια πριν, αγόραζα σχεδόν ό,τι έβρισκα και μου άρεσε από τον Β' ΠΠ. Αυτό με ικανοποιούσε απόλυτα. Όταν είδα πιο "σφιχτές" και ομοιογενείς συλλογές παρ' όλα αυτά, η δική μου μου φαινόταν σαν αχταρμάς. Από τότε και για κάποια χρόνια τώρα προσπαθώ να δίνω συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Όταν αλλάζει το ενδιαφέρον μου ή δεν μπορώ πλέον να ανταπεξέλθω λόγω των "τάσεων" της αγοράς, τότε αλλάζω και πάλι, προσπαθώντας όμως κάθε φορά να μαθαίνω όσο το δυνατόν περισσότερα, πριν ακόμη αγοράσω το πρώτο κομμάτι.

"να χαίρεσαι αυτά που έχεις κι όχι αυτά που σου λείπουν"

Aυτό Γιώργο ήταν μεγάλη κουβέντα!
Δεν ξέρω αν το εννοείς ή το έγραψες " εν τη ρύμην του λόγου", αλλά μπορεί άνετα να περιγράψει ένα τρὀπο να ζείς, ένα πλαίσιο διαφορετικής θεώρησης των πραγμάτων, (Της συλλογής μας συμπεριλαμβανομένης).

Βέβαια, τις περισσότερες φορές "σε τρώει το σαράκι", "αχ και να είχα αυτό" ή "τι ωραίο το άλλο", η πλεονεξία ή η προσπάθεια για να φτάσεις στο "ιδανικό"!

Χρήστο, στη ζωή μου γενικά αυτό κάνω... Συλλεκτικά, το "σαράκι" που λες είναι που μας κάνει να συνεχίζουμε... οπότε και είναι λίγο πιο δύσκολο να το "δαμάσεις". Γενικά πάντως, νομίζω είναι καλό να χαλαρώνουμε πού και πού και να κοιτάμε τι έχουμε, ανακαλύπτοντας ξανά γιατί μας άρεσε τόσο ώστε να το αγοράσουμε.

Έχω δει βέβαια και συλλέκτες που αγοράζουν κάτι για να το βάλουν σε ένα συρτάρι, χωρίς να το ξαναδούν ποτέ, απλά γιατί το "κυνήγι" είναι αυτό που τους αρέσει πιο πολύ και από το ίδιο το αντικείμενο, αλλά και άλλους που νιώθουν ανάγκη να αγοράσουν το επόμενο κομμάτι, μέχρι και κάποιους που ομολογούσαν ότι "δεν μπορούσαν να κοιμηθούν επειδή σκέφτονταν ένα συγκεκριμένο κομμάτι". Εκεί μάλλον το πράγμα αρχίζει όντως να περνάει τα όρια της εξάρτησης. Άλλο ένα σημαντικό θέμα νομίζω, γενικά...

Τελικά, για να αναλύσουμε την ψυχολογία του συλλέκτη, την ώρα της αγοράς, κατά τη διάρκεια της δημοπρασίας ή του παζαρέματος, αμέσως μετά την αγορά, τις επόμενες μέρες κλπ λαμβάνοντας υπόψην τη διαφορετικότητα της ιδιοσυγκρασίας και του χαρακτήρα του κάθ'ενός μας, μπορεί να γραφτεί ολόκληρο βιβλίο.

Επίσης μπορούμε να δούμε και τύπους συλλέκτη, ανάλλογα με το τι συλλέγει, πως αγοράζει, πως συμπεριφέρεται (μοναχικός, επιδειξίας κλπ).

Αν μπορούσαμε να συλλέξουμε συλλέκτες, πάντα κάτι θα έλειπε από τη συλλογή μας!  :D :D

Συλλεγε και Ερευνα!! μαλλον?Χαιρετω,γιαννης.