Στέκι Συλλεκτών

Χρόνια πρίν, αγόρασα αυτή την ασημέρια ντούμπλα του 1904. Είναι πανομοιότυπη με τις χρυσές, ώς προς τις διαστάσεις της.
Ξέρει κανείς να μου πει, αν είναι νόμισμα που βρισκόταν σε κυκλοφορία ή πλαστό κάποιου μερακλή του παρελθόντος;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

η πρώτη φωτο

και τα δοντάκια

εγω παντως δεν εχω ξαναδει  4 δουκατα?αργυρο μηπως ειναι καποια αλλη αξια?,αν και αμφιβαλλω,ισως σε διαφωτισει καποιος φιλος με πιο σιγουρη,και τεκμηριωμενη αποψη,σε χαιρετω,γιαννηςτ.

ανεβάζω και την πίσω πλευρα, όπου υπάρχει ο αριθμός ((4)). Το ελαφρό μπλέ χρώμα οφείλεται στο φόντο της φωτογράφησης.

Η συγκεκριμενη, κατα την αποψη μου, πρεπει να ειναι αντιγραφο που καποτε ηταν επιχρυσωμενο για να πουληθει ως ντουμπλα ("κομπινα" εποχης) η σκεφτομαι, επειδη δεν εχει ιχνη χρυσου οτι την παρηγγειλε καποια κυρια τοτε απο χρυσοχοο για να την φοραει ως μενταγιον (επειδη κοστιζε η γνησια χρυση? ). Πολυ ενδιαφερον κομματι παντως!

ειναι ωραια αντιγραφη παντως,εχει ολα τα σημεια καθαρα,μαλλον με αυτα που επιχρυσωναν, γινοντουσαν τα τεραστια γιορντανια της νυφης,που εμοιαζε με θησαυροφυλακειο,απο τις τεραστιες επιχρυσες ντουμπλες.παντα ο λαος προσπαθουσε,εστω και τεχνητα να δειχνη,μια καποια οικονομικη ευμαρεια,για να στεριωση το νεο ζευγαρι,χαιρετω,γιαννηςτ.

Το νόμισμα ζυγίζει 6,9 γραμμάρια, σε σχέση με το χρυσό διδυμάκι του που ζυγίζει 13,82 γραμμάρια. Λόγω βάρους, προσωπικά αποκλείω το ενδεχόμενο να έχει φτιαχτεί για να πουληθεί ως πλαστό (επιπλέον δεν είχε ποτέ ίχνη επιχρύσωσης), και αυτό γιατί τα οι παλιοί ήταν τσακάλια με τον χρυσό! Μυρίζονταν τις κάλπικες λίρες απ' το χιλιόμετρο.

Ύστερα, το να έχει φτιαχτεί μόνον για διακοσμητικούς λόγους... μπορεί να είναι μια εκδοχή! Αλλά δεν παραείναι τέλειο για διακοσμητικό; Για ποιό λόγο να αντιγράψουν μέχρι και την οδόντωση του πραγματικού νομίσματος;

Τέτοιες λεπτομέρειες δεν τις πιάνει το μάτι...

στις ντουμπλες υπαρχουν διαφορων καταστασεων κοπιες,οι πιο ανετοι οικονομικα επαιρναν τις καλυτερες,γιατι ειχαν να κανουν με πιο σοβαρους γωστες, και αναγνωρισης προικων.σε εναν αδαη μπορεις να πουλησεις μια λιρα χαμηλων καρατιων,και ευκολα αναγνωριζεται απο καποιον,ποιο εμπειρο. το πολυ να πουλησεις καμια ιταλικη,η ελειποβαρης,(δεν κουβαλανε ολοι ζυγαριες),που και να λοιπουν μερικα εκατοστα του γραμμαριου δεν φαινονται.και εκεινη την εποχη ο κοσμος τις δοκιμαζε με τα δοντια αν ειναι @@@@@@@@ ,η απο τον ηχο,οπως στην καλπικη λιρα,ειδικα οι εμπορευομενοι,ηταν οι εξπερ της εποχης.μετα τον πολεμο η αγγλικη λιρα ηταν το πιο ασφαλες νομισμα,σε προικες,αγορες οικοπεδων,σπιτιων,κλπ.ταινειες της εποχης το αποδεικνυουν,χαιρετω,γιαννηςτ.οι ντουμπλες πιο πολυ, στην βορεια ελλαδα εκαναν θραυση,ηταν τεραστιες και πολυ ψιλες,που με το παραμικρο στραβωναν,ειδικα οι γνησιες,ενω οι αργυρες κοπιες,ηταν πετρα.

εχεις δει σε κατι ντοκυμαντερ? απο πανυγηρια,η,τοπικες γιορτες,που ωρισμενες ηλικιωμενες κυριες,φορουν τεραστια γιρντανια με καμμια εκατοσταρια ντουμπλες?γιαυτο ονομασθηκαν ντουμπλες.επιχρυσωναν τον αργυρο,η χαλκο, με ηλεκτρολυση,δυο τρεις φορες,δηλαδη διπλη(ντουμπλ)επιχρυσωση,για να μην φευγει ευκολα η επιχρυσωση,γιαυτο ονομασθηκαν τα 4 δουκατα ντουμπλες.λογω διπλης, τριπλης επιχρυσωσης,για να μην φευγει ευκολα η επιχρυσωση,και ηταν και τεραστια,ενδειξη πλουτου.τωρα οσο για το βαρος?ποιος τολμουσε να ακουμπησει εστω ενα γιορντανι μιας αξιοσεβαστης ηλικιωμενης κυριας.εκτος και αν ηταν συγγενης.αυτα τα κοσμηματα ηταν,και ειναι, κειμηλια,και πανε απο μητερα σε κορη.σπανια να πουληθουν λογω αναγκης,ηταν σαν μια οικογενειακη προικα της νυφης,οποτε μπαινουμε σε αλλα ευτραπελα κομματια της παραδοσης μας,χαιρετω,γιαννητ.

Έχω μείνει με το στόμα ανοικτό!!! :o :o :o
Γιαννητ σου βγάζω το καπέλο!!! Άσε που μου λύθηκε και η απορία, από που προέρχεται η ονομασία "ντούμπλα"...
Ώστε έτσι εξηγείται η μεγάλη του επιμέλεια στις λεπτομέρειες...

Με λίγα λόγια, είναι πολύ πιθανόν πολλά από αυτά τα ατελείωτα χρυσά δουκάτα που πωλούνται μέσω Ebay να είναι "ντούμπλες" και όχι χρυσά!

Ευχαριστώ πολύ για τα φώτα σου!!!  :D :D :D

Αλήθεια, νομίσματα σαν και αυτό, έχουν κάποια αξία; Αυτό ήταν το πρώτο παλιό νόμισμα που είχα αγοράσει και το είχα πάρει, το '93, 1.200 δρχ. από έναν πλανώδιο έμπορο στο Μπιτ-παζάρ (Θεσσαλονίκη)

σιγουρα η τρυπα το ριχνει καπως,αλλα μου αρεσει,γιατι ειναι ομορφη ανατυπωση.μην το μπερδευουμε με επανακοπες,σιγουρα κρυβει μεγαλη ιστορια,της λαικης παραδοσης των βαλκανιων.σιγουρα ομως μην υπερβαλουμε,εγω θα το κρατουσα ως καλη εκδοχη του γνησιου,χαιρετω,γιαννηςτ.επισης αυτα που ειναι κοινα και ασχημα,ειναι οι κοπιες των χρυσων(δηθεν) τουρκικων φλουριων,που ειναι πολυ προχειροφτιαγμενα,και η επιχρυσωση φευγει ευκολα,οπως αυτα, που κρεμαγαν στα μαντηλια,κλπ.

Ναι, τα θυμάμαι αυτά τα κακέκτυπα τούρκικα φλουριά...
Κάποτε έβρισκε κανείς σεντούκια ολόκληρα γεμάτα με τέτοια, που κάποιοι προσπαθούσαν να τα πουλήσουν για σπάνια νομίσματα  ;D ;D ;D

Μήπως θα ήταν καλύτερο να το δώσω για επιχρύσωση;

Έτσι, για να ξαναγίνει πραγματική "ντούμπλα"... Ή θα ήταν προτιμότερο να το αφήσω ως έχει;

νομιζω,οτι μια απλη επιχρυσωση,που δεν ειναι και ακριβη,σε εργαστηριο,εχει το πολυ 5 ευρω,θα του εδινε ,εστω και τωρα,την ομορφια που ειχε οταν πρωτοεγινε, χρυσο.ειναι αρκετα μεγαλο, και εντυπωσιακο,πιο πολυ για τους λογους, που ανεφερες,σε χαιρετω,γιαννηςτ.

Σ΄ ευχαριστώ πολύ για τη γνώμη σου γιαννητ!

Επιτέλους, λύθηκε ο γρίφος που με απασχολούσε όλα αυτά τα χρόνια!!! :D :D :D