Στέκι Συλλεκτών

Γενική συζήτηση => Κουβέντα να γίνεται! => Μήνυμα ξεκίνησε από: partsa στις Μάρτιος 24, 2014, 10:15:52 μμ



Τίτλος: Μια μαλλον αφελης ερωτηση.
Αποστολή από: partsa στις Μάρτιος 24, 2014, 10:15:52 μμ
Τι αγοραστικη δυναμη ειχαν την εποχη που κυκλοφορησαν, ενα χρυσο και ενα ασημενιο 5 δραχμο του 1876? Δηλαδή το χρυσο ειχε πιο μεγαλη αξια? Αφου και τα δυο ηταν 5 δραχμες.  ::)


Τίτλος: Απ: Μια μαλλον αφελης ερωτηση.
Αποστολή από: GKCollect στις Μάρτιος 24, 2014, 10:35:12 μμ
Η αγοραστική δύναμη ήταν η ίδια.
Περίπου 5 δραχμές ήταν το μεροκάματο ενός εργάτη και 25 δραχμές ενός ανώτατου δικαστικού.
Η σχέση Χρυσού / Αργύρου όμως ήταν διαφορετική απ' ότι είναι σήμερα.
Η αναλογία τότε ήταν : 1 προς 15,5... ενώ σήμερα είναι περίπου : 1 προς 65.


Τίτλος: Απ: Μια μαλλον αφελης ερωτηση.
Αποστολή από: partsa στις Μάρτιος 24, 2014, 10:58:34 μμ
Υπαρχουν καπου οι τιμες αγαθων εκεινης της περιοδου η και πιο πριν ή πιο μετα? γενικα τι αξια ειχε τοτε το χρημα. ευχαριστω


Τίτλος: Απ: Μια μαλλον αφελης ερωτηση.
Αποστολή από: pepos στις Μάρτιος 24, 2014, 11:08:04 μμ
Στο βιβλίο του Βασιλόπουλου για την ιστορία της δραχμής υπάρχουν αρκετά στοιχεία.
Ο Μισθός του δημοσίου υπαλλήλου ήταν 225 δραχμές και του εργάτη 125 δραχμές.
Δηλαδή 11 και 6 χρυσά εικοσάρικα Γεωργίου το μήνα.
Οι αγρότες έπαιρναν 70 δραχμές περίπου.
Μια οκά ψωμί είχε 2 δραχμές και μια οκά μοσχάρι 6,5 δραχμές.
Ο Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος έπαιρνε 800 δραχμές περίπου.
Δηλαδή 40 χρυσά εικοσάρικα Γεωργίου το μήνα.
Ο δημόσιος υπάλληλος σήμερα παίρνει περίπου 5 χρυσά εικοσάρικα το μήνα.
Αυτή ήταν η αγοράστική δύναμη τότε και αυτή σήμερα.
 


Τίτλος: Απ: Μια μαλλον αφελης ερωτηση.
Αποστολή από: pepos στις Μάρτιος 24, 2014, 11:14:26 μμ
Η αγοραστική δύναμη ήταν η ίδια.
Περίπου 5 δραχμές ήταν το μεροκάματο ενός εργάτη και 25 δραχμές ενός ανώτατου δικαστικού.
Η σχέση Χρυσού / Αργύρου όμως ήταν διαφορετική απ' ότι είναι σήμερα.
Η αναλογία τότε ήταν : 1 προς 15,5... ενώ σήμερα είναι περίπου : 1 προς 65.
Κάποια στιγμή θα πάει εκεί που πρέπει να είναι Κώστα.
Όλες οι φούσκες βασιζμένες στους άϋλους τίτλους κάποια στιγμή σκάνε.