Στέκι Συλλεκτών

Η συγκεκριμενη ανηκει σε πελατη μου, εχθες μου την εδειξε στο σπιτι του καθως του εφτιαχνα την κουζινα.
Η ιστορια της ειναι οτι την ειχε η ο πατερας η ο παππους (αυτο δεν το θυμαμαι) στο μετωπο στην Αλβανια και αργοτερα στην Κορεα. Στην Κορεα ειχαμε σαλπιγκτη? Δεν εχω λογο να μην το πιστεψω απλα αναρωτιεμαι.
Φυσικα του ζητησα να την φωτογραφισω να την δουμε ολοι μαζι και δεχτηκε αλλα δεν ειχα μαζι μου τη φωτογραφικη και το φωτογραφισα με το κινητο  :( και αυτα τα καινουρια σονυ βγαζουν μαπα φωτος.

Ειναι Αγγλικη, το λεει επανω και ημερομηνια του 1937. Επισης ειναι και γεματη πρασινη σκουρια καθως δεν ασχοληθηκε ποτε να την συντηρησει  >:(

.

ΣΤελιο πως συντηρείται ?

Δεν ξερω, αλλα αν την ειχα στα χερια μου θα ειχα την εβρισκα τροπο. Παντως σιγουρα δεν θα την ετριβα με σβουρακι  :-*

Φοβερη Στελιο!!Δεν χρειαζεται να την καθαρισει και ετσι ομορφη ειναι!! ;)

Μπραβο,καλα εκανες και την εβγαλες φωτο για να την δουμε............αρε εχει σαλπιση αυτη σε κατι επιθεσεις με του ιταλιανους........και απο πισω το ΑΕΡΑΑΑ

Ναι ρε συ Γιαννη ωραια ειναι, αλλα αν μεινει ετσι θα διαλυσει.  :(
Πρεπει να συντηρηθει. Στα χερια μου θα ηταν κουκλα.  ;D

και δεν υπαρχει περιπτωση να ερθει στα χέρια σου ? ;D

Δυσκολοτατο Αντωνη. Ποιος αποχωριζεται οικογενιακα κειμηλεια.  ;) Παντως ειμαι ικανοποιημενος μοναχα που την επιασα στα χερια μου και την φωτογραφησα!  :)

λαδακι και υπομονη και η πρασινιλα θα φυγει! :) πανεμορφο και ιστορικοτατο κειμηλειο!

αν και δεν ξερω αν υπηρχε στανταρ σαλπιγγτης στην Κορεα... αναρωτιεμαι... γιατι να μην υπηρχε;;;

εχω την εντυπωση οτι η ειδηκοτητα ακομα υπαρχει!! το 1994 σε ασκηση που ειχαμε κανει με αληθηνα πυρα κτλ.. οπου σχεδον ολο το στρατοπεδο ηταν εξω σε σκηνακια... ε... ειχαμε σαλπιγγτη! με αυτον γινοταν η αναφορα, ακομα και το ανεβασμα και κατεβασμα της σημαιας! με τον ηχο του ηταν το σιωπητηριο... σαν να υπηρχε κανονικα πολεμος! οποτε καθε ταγμα εχει ακομα και την δικη του σαλπιγγα και τον σαλπιγγτη του! ;)

Πολύ όμορφη!!!

Πόσο χαίρομαι κάθε φορά που βλέπω την αγγλική σφραγίδα αποδοχής (το "βέλος") πάνω σε αντικείμενα!  ;D

Το λάδι θα ήταν καλό να αποφεύγεται, γιατί αν και δίνει όμορφα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα, μακροπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσει φθορά λόγω των οξέων. Αν και γενικά για τα στρατιωτικά ισχύει ότι και για τα νομίσματα, δηλαδή το "ασ' το όπως είναι", μερικές φορές η εμφάνιση σκουριάς είναι ίσως καλό να καταπολεμάται.

Αν είναι η απλή, "μαλακή" πρασινίλα του μπρούντζου, θέλει πανάκι, οδοντογλυφίδα και πολλή πολλή υπομονή... Εκεί θα εμφανιστούν μερικές άσχημες "τρύπες" στην πατίνα, αλλά θα εμποδίσει κάτι χειρότερο...

Αν η οξείδωση έχει "σκληρή", κρυσταλλική μορφή απ' την άλλη, τότε το παιχνίδι έχει μάλλον ήδη χαθεί, δυστυχώς... Η συγκεκριμένη οξείδωση, που εμφανίζεται κυρίως σε κατώτερης ποιότητας κράματα ψευδαργύρου της εποχής, μπορεί να αντιμετωπιστεί προσωρινά αν αφαιρεθεί, επιβραδύνοντας την ανάπτυξή της, αλλά δεν μπορεί να ανακοπεί οριστικά.

γιωργο, αν το λαδι ειναι συντηρησεως... ή κατι σαν αυτο της μηχανης σινγκερ...;;; δεν ειναι καλυτερο;
κι αυτο να αποφευγετε;

Σε γενικές γραμμές καλό είναι να αποφεύγονται τα λάδια, για διάφορους λόγους. Προσελκύουν υγρασία και σκόνη κι απ' την άλλη, μπορεί να τα έχουμε συνηθίσει ...απ' το στρατό, αλλά στο συλλεκτικό κομμάτι των στρατιωτικών αντικειμένων, οι συλλέκτες προτιμούν τα "ανέγγιχτα". Όπως και με τα νομίσματα... Είναι εξάλλου διαφορετική η φιλοσοφία της συντήρησης λειτουργικών αντικειμένων με λάδι και άλλη αυτή που χρειάζονται τα ιστορικά κειμήλια.

Γενικά η αντίληψη είναι ότι η κρυσταλλική οξείδωση του ψευδάργυρου είναι διαδικασία καταστροφική και μη αναστρέψιμη. Μπορεί μόνο να επιβραδυνθεί. Ο πιο ασφαλής τρόπος είναι πανάκι, οδοντογλυφίδα, χρόνος και τεράστια υπομονή, σε τακτά χρονικά διαστήματα. Υπάρχουν συλλέκτες που χρησιμοποιούν βαζελίνη ή RenWax, αλλά και πάλι το αντικείμενο δεν πρόκειται να "σωθεί" μακροπρόθεσμα, δυστυχώς. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ίδιο το υλικό.

Το καλύτερο είναι να βρίσκεται σε ένα σταθερό περιβάλλον, χωρίς μεγάλες διακυμάνσεις στην υγρασία και τη θερμοκρασία.