Στέκι Συλλεκτών

Ανοιγω αυτο το θεμα για να ακουσω τις αποψεις σας για την νομισματικη σταθερότητα!!Τι πιστευετε οτι ειναι καλυτερα ενα σχεδιο  διμεταλλισμου ή ενα σχεδιο το οποιο στηριζετε στο <Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν>?? Για να τα παρουμε εξ αρχης καποτε ολα στηριζονταν στον διμεταλλισμο!! Δηλαδη οσα χρηματα τυπωνε ενα κρατος τοσο επρεπε να ειναι και το αποθεμα που ειχε στα υπογεια της η τραπεζα εκεινης της χωρας!! Τυπωνοταν 20 τρισεκατομυρια?? Τοσο μεταλλο επρεπε να υπαρχει σε χρυσο ή ασημι!!Σημερα δεν ισχυει  αυτο.... Σημερα τυπωνοντε τοσα χρηματα οσο ειναι το ακαθαριστο εθνικο προιον που παραγει μια χωρα!!Με την κριση που εχουμε τωρα και περναμε σκεφτομε καποια πραγματα (με το φτωχο μου το μυαλο) και θα ηθελα καποιες απαντησεις. Π.Χ  πριν τεσσερα χρονια το λαδι ειχε τιμη τεσσερα ευρω το λιτρο!!Σημερα η τιμη του εχει κατρακυληση στα ενα & ογδοντα - ενενηντα το κιλο!!Τα σταφυλια εχουν και αυτα μια μειωση.... Που θελω να καταληξω?? Αν πριν τεσσερα χρονια ειχαμε ενα ακαθαριστο προιον της ταξεως 20 τρις ευρω (π.χ) σημερα μηπως αυτο εχει συρικνωθει?? Αν πριν τεσσερα χρονια εξαγαμε 10 εκατομυρια ευρω εμπορευματα και αυτα εχουν συρικνωθει σημερα σε εφτα (π.Χ) μηπως πλεον τα ευρω που εχουμε στα χερια μας ειναι πλεον καπως πληθωριστήκα??? Μηπως το συστημα του διμεταλλισμου λειτουργουσε καλυτερα προς οφελος των καταναλωτων?? Εσεις πια ειναι η αποψη σας??

Αρθρο απο τα ΝΕΑ On-line 9-01-2010
 
ΤΗΝ Τετάρτη που μας πέρασε ένας από τους πιο έγκυρους οικονομικούς αναλυτές στον κόσμο, ο Μάρτιν Γουλφ, ασχολήθηκε στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» με το ευρώ, τις αδύναμες οικονομίες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και βέβαια την αφεντιά μας.

ΣΤΟΝ πυρήνα του προβληματισμού του ήταν η άνιση συνύπαρξη στην ΟΝΕ οικονομιών με υψηλή ανταγωνιστικότητα όπως η γερμανική με οικονομίες όπως η ελληνική που αγωνίζονται να επιβιώσουν.

ΤΟ ιστορικό των ελλειμμάτων χάρη στα οποία έχουμε επιβιώσει μέχρι σήμερα λίγο πολύ το γνωρίζουμε. Ο Γουλφ ωστόσο κάνει μια κρίσιμη παρατήρηση. Ότι δηλαδή το πρόβλημα δεν είναι απλώς ή μόνο το δημόσιο χρέος, όσο το εξωτερικό μας έλλειμμα- με απλά λόγια το ότι εξάγουμε πολύ λιγότερα από όσα εισάγουμε.

ΑΥΤΗ η αδυναμία της πραγματικής οικονομίας που τη συγκαλύπταμε όλα αυτά τα χρόνια με τον δανεισμό και τη φούσκα των ακινήτων οδηγεί σήμερα στην ύφεση και στην έκρηξη του δημόσιου ελλείμματος.

ΑΝ η Ελλάδα ήταν εκτός ευρώ θα είχαμε βέβαια κάνει προ πολλού υποτίμηση και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα είχαμε επανέλθει σε ισορροπία, καθώς τα ελληνικά προϊόντα θα γίνονταν πιο φτηνά ενώ οι εισαγωγές θα ήταν ακριβότερες.

ΣΗΜΕΡΑ αυτή η διέξοδος δεν υπάρχει. Ακόμα χειρότερα, η τιμή του ευρώ επηρεάζεται κυρίως από τις επιδόσεις της Γερμανίας και των άλλων ισχυρών της Ευρωζώνης. Έτσι αντί για την υποτίμηση που χρειάζεται η Ελλάδα έχουμε ανατίμηση. Οι εισαγωγές δηλαδή γίνονται πιο φτηνές, ενώ τα ελληνικά προϊόντα ακόμα ακριβότερα!

ΠΟΙΑ μπορεί να είναι η λύση; Στο παρελθόν είχαμε τη μετανάστευση- αφού δεν μπορούσαμε να εξάγουμε προϊόντα κάναμε εξαγωγή ανθρώπων.

Ακόμα και ο Γουλφ όμως αναγνωρίζει ότι πολιτικά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να επαναληφθεί.

ΜΙΑ δεύτερη εκδοχή, γράφει, θα ήταν να κάναμε εισαγωγή πλούσιων συνταξιούχων από τη Γερμανία που θα έφερναν κεφάλαια για την αγορά σπιτιού αλλά και για να ζήσουν- κάτι σαν το συνάλλαγμα της δεκαετίας του ΄70 δηλαδή από τους ναυτικούς.

ΑΝ κι αυτό δεν λειτουργήσει- και ομολογουμένως δεν είναι εύκολο- τότε μοναδική λύση είναι μια βαθιά και παρατεταμένη ύφεση της οικονομίας που θα οδηγήσει σε μείωση των μισθών και «βελτίωση» της ανταγωνιστικότητας. Τη λύση που ήδη έχει αποδεχθεί η Ιρλανδία.

ΠΑΡΑΔΟΞΩΣ το ίδιο κάνουμε κι εμείς με την αθρόα εισαγωγή φτηνής εργασίας από τους μετανάστες. Κάτι τέτοιο όμως δεν είναι αρκετό όπως δείχνει και η ραγδαία αύξηση της ανεργίας.

ΠΟΙΟ θα είναι το μέλλον μας λοιπόν; Δύσκολα μπορεί να το προβλέψει κανείς. Άλλωστε τα κόμματα και η κυβέρνηση αντιμετωπίζουν την επερχόμενη λιτότητα με τη νοοτροπία της δεκαετίας του ΄90: σαν κάτι αναγκαίο αλλά περαστικό.

ΣΤΗΝ πραγματικότητα αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι μια δομική κρίση του αναπτυξιακού μας μοντέλου. Αν δεν αλλάξει ριζικά ο προσανατολισμός μας- ή αν δεν υπάρξει μια νέα πολιτική διαπραγμάτευση για την ΟΝΕ και τις αδύναμες οικονομίες- τότε αργά ή γρήγορα η θέση μας στη ζώνη του ευρώ θα καταστεί αδύνατη!

Αγαπητέ μου Γιώργη, νομίζω ότι το θέμα χρειάζεται πολύ ειδικές γνώσεις που δεν τις έχουμε.

Αν, αντίστοιχα, κάποιος άνοιγε μια συζήτηση με θέμα "Η σκλήρυνση κατά πλάκας οφείλεται σε μικρόβιο και όχι σε αυτοάνοση αντίδραση", εμείς τι θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε;

Αγαπητε Γιωργο ουτε εγω εχω τις ειδικες γνωσεις :)
Απλα βαζω την λογικη να δουλεψει και λεω οτι για τον Λαο ο διμεταλλισμος ειναι οτι καλυτερο!! Διοτι οτι εχεις στα χερια σου ειναι χειροπιαστο!!Υπαρχει σε ευγενη μεταλλο!! Ενω αντιθετος με το ΑΕΠ εχεις αερα κοπανιστο!!Οτι ωρα θελουν οι κυβερνωντες τα μαγειρευουν και τα 500 στα κανουν 5000000!!Γιατι ολοι τωρα τελευταια μαζευουν λιρες?? Τι φοβατε ολος ο κοσμος και σου λεει ας βαλω και 20 λιρες να κανω εναν κουμπαρα?? Οποιοι μαζευουν Ασημι, Χρυσα νομισματα στην ουσια αυτο κανουν!!Στηριζουν ενα μερος του εισοδηματος τους σε διμεταλλικο συστημα!!
Οπως ειπα με το φτωχο (και λιγο) μυαλο που διαθετο ετσι τα βλεπω τα πραγματα!!

Τα χρήματα που βάζεις στην άκρη για αποταμίευση είναι άλλο πράγμα και άλλο τα χρήματα που χρησιμοποιείς στην καθημερινότητα. Παράδειγμα: Για να αγοράσεις εισητήριο του μετρό, δεν μπορείς να το κάνεις με χρυσά, ασημένια ή χάλκινα νομίσματα (του διμεταλλικού συστήματος). Τα νομίσματα του ευρώ έχουν κάποια στοιχεία ασφαλείας, όπως ο μαγνητισμός, που τα αναγνωρίζουν τα μηχανήματα. Ένα μηχάνημα δεν μπορεί να αναγνωρίσει τη γνησιότητα ενός ασημένιου νομίσματος και.... θα δυσκολευτεί να σου δώσει τα σωστά ρέστα...

Κάθε δίμηνο πληρώνω γύρω στα ογδόντα ευρώ για τηλέφωνο και internet. Συνήθως δίνω κάποια χαρτονομίσματα που ο ταμίας τα βάζει σε κάποιο μηχάνημα για να δει αν είναι γνήσια. Αν τον πλήρωνα σε χρυσό, θα έπρεπε να του δώσω ένα νόμισμα 1/10 ουγγιάς. Πώς θα διαπιστώσει ο ταμίας αν είναι γνήσιο και σε πόση ώρα; Και τι ρέστα θα μου δώσει;

Για αυτό το λόγο το κράτος πρέπει να έχει σε κυκλοφορία κάποια ποσότητα "ιδεατού" νομίσματος, για να μπορούν να γίνονται οι καθημερινές συναλλαγές.

Με άλλα λόγια, αν εσύ θέλεις να κρατάς τις οικονομίες σου σε χρυσό είναι δικαίωμά σου, αλλά θα πρέπει να μετατρέπεις κάθε τόσο μια ποσότητα σε "καθημερινό" νόμισμα για να αγαράσεις ψωμί ή να πληρώσεις τη ΔΕΗ.

Πάμε τώρα στο ερώτημα ποια είναι η σωστή ποσότητα "ιδεατού" χρήματος που πρέπει να εκδίδει ένα κράτος.

Από ό,τι διάβαζα πρόσφατα σε κάποιο πανεπιστημιακό βιβλίο (και από ό,τι κατάφερα να καταλάβω) η ποσότητα εξαρτάται από: 1. Από την αξία του χρυσού που κατέχει (το κράτος) 2. Από την αξία των κινητών αξιών (συνάλλαγμα, ομόλογα του ίδιου ή άλλων κρατών κλπ) 3. Από τις καταθέσεις όψεως (τι σημαίνει αυτό, δεν κατάφερα να καταλάβω).

...για το ΑΕΠ δεν το έχω ξανακούσει...

Πάντως η Ελλάδα πάντα είχε μεγάλο ποσοστό χρυσού στο "χαρτοφυλάκιό" της, όχι τόσο γιατί πίστευε σε κάποια σχετική οικονομική θεωρία, αλλά γιατί θεωρούσε πολύ πιθανό το ενδεχόμενο πολέμου, ειδικά με την Τουρκία. Αν οι Αμερικάνοι δεν μας έκαναν πίστωση για τα αεροπλάνα και τα ανταλλακτικά που θα χρειαζόμασταν ή αν η αξία της δραχμής έπεφτε πού εξαιτίας του πολέμου, θα έπρεπε να αγοράσουμε ό,τι χρειαζόμασταν από τη μαύρη αγορά (ή από άλλα κράτη σε τιμές μαύρης αγοράς). Και στις δύο αυτές περιπτώσεις ο χρυσός θα ήταν προτιμότερο μέσο από άλλα πιθανά.

"Υποτίθεται" ότι με την "ευρωπαϊκή ολοκλήρωση" ο κίνδυνος πολέμου έχει μειωθεί. Εντούτοις βλέπεις ότι και το κράτος σκέφτεται όπως εσύ: Άσχετα από τις απαιτήσεις της καθημερινότητας, ο χρυσός θα χρειαστεί σε κάποια δύσκολη εποχή.

Γιωργο δεν λεω να κραταει καποιος ασημι ή χρυσο για τις καθημερινες του συναλλαγες!! Αυτο ηταν καποτε.... Αλλα το αποθεματικο μιας χωρας να ειναι στοκαρισμενο σε χρυσο ή ασημι και να τυπωνουν τα αναλογα χαρτονομισματα!! Αλλα οπως ειπαμε αυτο δεν ειναι αφικτο για πολλους λογους και πολλα συμφεροντα ;)
Καποτε ομως πριν πολλα χρονια που το οικονομικο συστημα στηριζοταν στον διμεταλλισμο οι ανθρωποι τοτε ο απλος λαος αισθανοταν ποιο μεγαλη σιγουρια για τα λεφτα που ειχε.... Ολα αυτα ηταν ΚΑΠΟΤΕ!! Μετα ηρθε η ιδεα του Εθνικου ακαθαριστου προιοντος και μαζι του ηρθαν οι κομπινες και ολα τα αλλα δεινα που μας μαστιζουν σημερα!! Τοτε ηταν δυσκολο να κανεις κομπινα!! Σημερα βαλεσαι απο παντου λογω των κομπιναδορων και της ηλεκτρονικης μορφης του χρηματος!!Σημερα η τραπεζα σου ΠΟΥΛΑΕΙ αβερτα χρημα!! Εμ βεβαια ειναι σε ηλεκτρονικη μορφη και το μοιραζει αβερτα για να σου πιει το αιμα μετα..... Ας ηταν ομως να ηταν σε διμεταλικο συστημα να σου ελεγα εγω αν θα ηταν τοσο απλοχερες ;)

Σου ξαναλέω ότι για ΑΕΠ πρώτη φορά το ακούω. Για χρυσό, συνάλλαγμα, ομόλογα και καταθέσεις όψεως έχω ακούσει, για ΑΕΠ όχι.

Θα τολμήσω να πω κάτι, που δεν το γνωρίζω καλά και δεν θα μπορέσω να το στηρίξω.

Έχω την εντύπωση ότι το ευρώ είναι πιο "πραγματικό" νόμισμα από τη δραχμή, γιατί είναι πιο στενά συνδεμένο με "πραγματικό" χρυσό, "παραγματικά" ομόλογα και "πραγματικό" συνάλλαγμα, από ότι ήταν η δραχμή. Για αυτό το λόγο δεν μπορεί να υποτιμηθεί "κατά βούληση" και δεν μπορεί να εκδοθεί σε ποσότητες ανεξέλεγκτες, όπως γινόταν με τη δραχμή.

Μεταξύ 1974 και 1999 το Ελληνικό κράτος μπορούσε να υποτιμά το νόμισμα όποτε ήθελε, "κλέβοντας" έτσι χρήματα από τους πολίτες. Απλώς, άλλαζε την ισοτιμία της δραχμής με το δολλάριο, το χρυσό κλπ. Τώρα δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Δεν μπορεί να "κλέψει" λεφτά από τους πολίτες, αλλά πρέπει να βρει "πραγματικό αντίκρυσμα" (χρυσό, αμόλογα, συνάλλαγμα) για να καλύψει τις υποχρεώσεις του. Έτσι με το ευρώ μπορεί να αισθάνεται κανείς πιο ασφαλής.

Από την άλλη, σε ένα διμεταλλικό σύστημα, ποιος θα μας εγγυόταν ότι το Ελληνικό κράτος δεν θα έκανε αλχημείες με το χρυσό και δεν θα εξέδιδε ακάλυπτο χαρτονόμισμα;

Και κάτι ακόμα. Το κυριότερο αβαντάζ της εποχής της δραχμής ήταν η δυνατότητα υποτίμησης που ανέφερα παραπάνω. Αυτή η δυνατότητα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να ενισχυθούν οι εξαγωγές και να μειωθούν οι εισαγωγές. Σε ένα διμεταλλικό σύστημα μια τέτοια δυνατότητα δεν υπάρχει, καθώς το κράτος δεν μπορεί να "αναπροσαρμόσει" την αξία του νομίσματος (δηλαδή να την υποτιμήσει).
Μπορεί να κάνει άλλες αλχημείες, όπως η μεταλλική δραχμή. Άλλη δραχμή για το εσωτερικό και άλλη για το εξωτερικό. Βλέπε επίσης "κερματικά γραμμάτια". Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι ο κόσμος τότε αισθανόταν σιγουριά και ότι δεν αγόραζε χρυσό στη μαύρη αγορά;

Δεν θυμάσαι τα χρόνια που συνάλλαγμα έβρισκες μόνο στη μαύρη αγορά; Για το ευρώ δεν χρειάζεσαι ούτε προμήθεια. Είναι συνάλλαγμα από μόνο του.

Συμπερασματικά (όσο κόβει το μυαλό μου):
_ Το ευρώ μοιάζει πάρα πολύ με το διμεταλλικό σύστημα που σκέφτεσαι, με την έννοια ότι ο κόσμος έχει στην τσέπη του χρήμα με πραγματικό αντίκρυσμα.
_Αλχημείες γίνονται με όλα τα συστήματα και κανένα σύστημα δεν μας εγγυάται τίποτα.
_Αν κάποιος Έλληνας υπουργός οικονομικών σκεφτεί να κάνει αλχημείες με το ευρώ, θα "τρακάρει" στον Αλμούνια. Αν δεν υπήρχε ΕΚΤ και Αλμούνια, ποιος θα σταματούσε τις αλχημείες;

Το κυριώτερο αρνητικό στοιχείο του ευρώ είναι αυτό. Και σε ρωτάω ευθέως:

1. Ποιος μου εγγυάται εμένα ότι σε κάθε υποτίμηση δεν θα γίνονταν πλουσιότεροι ένα σωρό κομπιναδόροι και δεν θα πλήρωνα πάλι εγώ τα σπασμένα; Γιατί τα κέρδη του Χ Ψ από κάποιου την εργασία θα πρέπει να βγουν.

2. Αν έχω κάποιες δραχμές στην άκρη, πάλι δεν θα ψάξω να αγοράσω χρυσό για να μην μου τις φάει η επόμενη υποτίμηση;

Το σταθερό μου συμπέρασμα: Χωρίς Αλμούνια και ΕΚΤ, πάλι τα ίδια και τα ίδια σκ... θα συμβαίνουν. Με το αγγούρι του Αλμούνια.... μπορεί να γίνουμε κάποτε άνθρωποι.

Με άλλη διατύπωση: Ακόμα και αν μας διώξουν από το ευρώ, τα ευρώ που έχω στην τσέπη μου δεν θα χάσουν την αξία τους. Για αυτό άλλωστε θα μας διώξουν....

Σε αυτο με βρισκεις συμφωνο!!
Απλα Γιωργο σημερα με το ισχυρο και σκληρο ευρω δεν του δωσαμε την προσοχη που επρεπε!!Και πιο το αποτελεσμα??Πηραν τα παντα εναν ανηφορο και θησαυρισαν ακομη περισσοτερο οι μεγαλοβιομηχανοι!! Δεν επρεπε το ευρω να το δουμε σαν δραχμη!!

Και σε αυτα που λεω παραπανω αγαπητε φιλε κατσε τωρα και σκεψου καλα τα παρακατω....
Αν το ευρω που ειχαμε στην τσεπη μας το 2002 αντιπροσωπευε πχ την αξια του σαν ασημι αν ηταν ασημενιο θα το περιφρονουσαμε?? Θα λεγαμε ποτε το 2002 ελα μωρε 1 ευρω δινουν το μαρουλι στην λαικη!!Και τι εγινε?? ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΕΙΝΑΙ!! Χαρας το πραμα!!!
Μα πριν το ευρω φιλε Γιωργο το μαρουλι εκανε 100 δρχ!! Αν λοιπον ο κοινος θνητος ανθρωπος ειχε να κανει με ενα νομισμα που το μεταλλο του αντιπροσωπευε την αξια του θα αντιδρουσε στο ενα ευρω το μαρουλι!!Διοτι θα ηξερε να μετρουσε την αξια των νομισματων του πολυ καλα!!Ενω με το <ηλεκτρονικο χρημα> το οποιο το βρηκε απλοχερα απο της τραπεζες δεν του εδωσε την αξια που επρεπε!!Ειμαστε και λαος που λεει <ας φαμε ας πιουμε και αυριο βλεπουμε> Και το αυριο τελικα εχει σαλατα αγγουρι!!

Ολα αυτα ομως ειναι υποθετικη συζητηση και οπως ειπες ακρη δεν θα βρεθει!! Εγω δυστηχως ειμαι κολλημενος στο <καθε περσι και καλυτερα> και κοιταω συνεχεια το πως ζουσαν και συναλλασονταν οι προγονοι μας και γιαυτο το λογο τα βλεπω με οπισθοδρομικο ματι ::)

Σε αυτά που γράφεις θα συμφωνήσω απόλυτα. Θα μπορούσα να αναφέρω χιλιάδες παραδείγματα...

Πριν δέκα χρόνια, αν κάποιος κυκλοφορούσε με Opel Vectra τον θεωρούσαμε "ευκατάστατο". Σήμερα ντρέπεσαι να κυκλοφορήσεις τέτοιαο αυτοκίνητο. Εγώ προσωπικά κυκλοφορώ με Hyundai Accent και ο λόγος είναι απλός. Το έχω 7 χρόνια και έχω κάνει 40.000 χιλιόμετρα. Γιατί να πάρω καλύτερο, αφού δεν το χρησιμοποιώ;

Συμφωνούμε ότι το ευρώ μας προσφέρει κάποιες δυνατότητες που τις χρησιμοποιήσαμε λάθος (π.χ. αυτά που αναφέρεις για το ηλεκτρονικό χρήμα). Αυτό που διαφωνούμε είναι: Επειδή ο άλλος χρησιμοποιεί λάθος αυτές τις δυνατόττες, γιατί να τις στερηθώ εγώ;

Δηλαδή, επειδή ο άλλος αγόρασε ρετιρέ 200 τετραγωνικών με θέα, μια τζιπάρα για τον ευατό του, ένα Smart για τη γυναίκα του και 15 εορτοδάνεια και δεν του φτάνει η υπόλοιπη ζωή του για να τα ξεχρεώσει, τι φταίω εγώ; Γιατί να γυρίσουμε πίσω και σε δέκα χρόνια που θα πρέπει να αλλάξω αυτοκίνητο να μην μπορώ να πάρω ούτε Hyundai (γιατί θα είναι πανάκριβο);

Ή γιατί να περνάω εγώ από τα σαράντα κύματα για να αγοράσω εγώ τον καινούριο κατάλογο του Krause;

Σου έχω απάντηση! Όταν είχε βγει η διαφήμιση με τον Σπύρο Παπαδόπουλο που πήγαινε στο καφενείο και έδινε ένα ευρώ για τον καφέ, εγώ σκεφτόμουν: Ο καφές τότε στα καφενεία είχε 300 δραχμές = 88 λεπτά του ευρώ. Άρα πρέπει να του δώσει και ρέστα. Ή 40 δραχμές ή 12 (έστω 10) λεπτά του ευρώ.

... μετά βγήκε η διαφήμιση με τον Βέγγο και τα ρέστα (50 λεπτά, αν θυμάμαι καλά)...

Αρχές του 2002 έφερα έναν ηλεκτρολόγο να μου βάλει έναν πίνακα στο υπόγειο. Όταν τελείωσε, τον ρώτησα πόσα ήθελε. Μου ζήτησε 15.000 δραχμές. Του είπα ότι είχα ευρώ και (από ευγένεια) τον ρώτησα πόσο βγαίνει σε ευρώ. Μου λέει 50 ευρώ. Του τα έδωσα για να μην τσακωθούμε, αλλά βέβαια 15.000 δραχμές είναι 44,02 ευρώ...

Πολύ ωραίο θέμα άνοιξες Γιώργο πριν 3 περίπου χρόνια στην έναρξη της ελληνικής κρίσης. Θα ήθελα να ανοίξω κάτι παρόμοιο, αλλά νομίζω "κολλάει" στο δικό σου. Το ερώτημα είναι πόσο πιθανή θεωρείται την επιστροφή του χρυσού κανόνα στα νομίσματα των χωρών? Ίσως υπάρχει και σχέδιο Β, δλδ ένα παγκόσμιο σκληρό νόμισμα με σταθερή σύνδεση με το χρυσό και παράλληλα εθνικά νομίσματα με κυμαινόμενες ισοτιμίες. Έχει γίνει και παλαιότερα με το δολάριο -Μπρέντον Γουτς σύστημα. Τα χρόνια της κρίσης που περνάμε μας κάναν όλους λίγο-πολύ οικονομολόγους. Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας.

για μένα καλύτερα η κάθε χώρα να είχε το δικό της νόμισμα παρά
αυτό που έγινε με το ευρώ απο το 2001 και μετά,δηλαδή δέν γίνεται
άν υπάρχει μία κρήση να την πληρώνουν και οι υπόλοιποι που είναι
μέσα σε μια ένωση νομισματική,αλλά και ούτε να χρεώνουν μια χώρα
οι οικονομικά ανώτερες χώρες για να τη διαλύσουν τελείως!!!