Ο συλλογισμος πολυ σωστος, αλλα υπαρχουν και πολλες αλλες αντιξοοτητες, που αντιμετωπιζει τουλαχιστον ο χαρακτης και οχι μονον. Περα απ'αυτες, η τελευταια Ελληνικη σειρα με "συμβολα" πρεπει ναταν η αναμνηστικη της δικτατοριας, αφου ο στρατιωτης μπροστα στο φοινικα δεν εμφανιζεται ουτε στην 1973Β απο νομισματα κυκλοφοριας αν δεν κανω λαθος. Και καποιες ενστασεις:

Η ελλειψη απεικονισης μοναρχη απο το 1976 ειναι κι αυτη ενας συμβολισμος: του αποτελεσματος του δημοψηφισματος για την τυχη της εως τοτε βασιλευομενης δημοκρατιας στην Ελλαδα.

Το 100δραχμο απο 1990-2000 με τον Μ. Αλεξανδρο και τη Βεργινα, ειναι κι αυτο υπενθυμιση στους μελλοντικους ιστορικους, του ποσο απασχολησε τοτε κι απασχολει και τωρα βεβαια την Ελλαδα, το θεμα της προπαγανδας και ονομασιας των Σκοπιων.

Υπαρχουν περιορισμοι: προσωπα εν ζωη πχ, δεν απεικονιζονται, οπως και με τους εν ζωη πρωην η νυν προεδρους της Αμερικης στα δικα τους νομισματα. Θα θυμιζε μοναρχια αν αυτος ο κανονας δεν τηρουνταν. Καποιες Ευρωπαϊκες χωρες, διαλεγουν και βαζουν τον εν ζωη και "αφοπλισμενο" συνταγματικα μοναρχη τους στην μπροστινη οψη, καμια ομως αλλη χωρα, απ'αυτες που εχουν προεδρευομενη η προεδρικη δημοκρατια δεν το κανει, αφου οι εκλεγμενοι αρχοντες ειναι κοινοι θνητοι και στη θεωρια και στην πραξη.. Ο συμβολισμος των ευρω για μενα, βρισκεται κυριως στην κοινη πισω οψη τους. Ευρωπαϊκη ενωση, κοινο νομισμα.

Και βεβαια, η πληθωρα αναμνηστικων σε πολυτιμα μεταλλα, προσφερεται καλυτερα για τετοιους συμβολισμους η/και τιμες, με το αζημιωτο παντα.

ΑΜΑΝ ΑΝΤΩΝΗ !!!!!!!!


Τι ασχετος ειμαι, τοσον καιρο νομιζα οτι μαζευεις λιρες μονο..... Εδω δεν ειναι απλα θεμα βαθμου, το κοματι βγαζει ματια, κι ας εχουν σωθει και 100 χιλιαδες ακυκλοφορητες, πιθανολογω οτι τετοιες δεν υπαρχουν ουτε για δειγμα. Και μετα μου λε(Ν)ε οτι το condition rarity ειναι εφευρεση made in USA. Ρε δεν πα ναναι και made in Djibouti, βαλτε κι αλλες τετοιες να χαρει το ματι μου.

Αντωνη, φιλικη συμβουλη: δωσε το νομισμα στον ζομπελακο να το φωτογραφησει οπως του αξιζει.....

Γεια σου ρε μεφιστο, κι εγω τα ιδια εκανα, και εξ ισου μερακλης.... Πως περναν οι δεκαετιες ομως..., μακαρι να γυριζα πισω, και φτου κι απ'την αρχη τα σιλβο και τα μπρασσο. Τι μου θυμισες τωρα...  

Αμαν milou μας εστειλες!!!!!!!! 


Παλια και η πιο αγαπημενη, κι ας εχουν περασει ντουζινες εκτοτε...




Αγορα 14000 δρχ στην τελευταια η προτελευταια δημοπρασια ΠΝΕ επι δραχμης. Μετεπειτα πιστοποιηση (μικρο Ανακς) ως 63 λογω μικρου σκρατς.

Φυσικα κι ειναι το ιδιο. Το τι πουλαει στο ebay η Northeast (ΝΕΝ) ειναι δικο της θεμα. Οποιος ενδιαφερεται, ας παει στην ιστοσελιδα της κι ας της κανει προσφορα επι της απ'ευθειας τιμης που τοχει να γλυτωσουν ολοι τα κερατιατικα του ebay. Απο προσωπικη πειρα γνωριζω οτι σε κοματια πουχουν κατσει τοσο καιρο απουλητα ειναι πολυ ανοιχτοι σε προσφορες, οχι ομως και προσβλητικες. Το πηρε απ'το Heritage, το εβγαλε με το συνηθισμενο της mark up, και δεν τοχει δωσει ακομα. Καποια στιγμη, αν δε βρει την ακρη, θα το δωσει χοντρικη σε αλλον εμπορο. Τετοια κοματια δε χανονται, κι ουτε θα τα δειτε να βγαινουν με 1 δολλαριο, αυτο ξεχαστε το.

Γιωργο, (με ολο το θαρρος να σε αποκαλω ετσι), ηταν και παραμενει εξαιρετικος ομιλητης. Κι εγω ειχα χαθει μαζι του, αλλα ετυχε και βρεθηκαμε πριν κανα μηνα και μετα παλι ξανα. Τις γνωσεις του δεν τις απεκτησε διαβαζοντας ιστοριες στο ιντερνετ, τις απεκτησε ακουγοντας, διαβαζοντας, δοκιμαζοντας και τεσταροντας τον εαυτο του.

Η μεγαλη του υπομονη μια φορα του βγηκε σε κακο, αφου ετσι κατορθωσα να παρω το δικο μου χρυσο 20δραχμο του Οθωνα.  Μη γνωριζοντας τον τυπο της δημοπρασιας (που εκανε το νομισμα τρεις βολτες δωρεαν αλλα με την ιδια ρεζερβα αν δεν ειχε πουληθει), νομιζε οτι θαπεφτε η ρεζερβα. Ομως πηρε αλλα πολλα και θαυμαστα που δεν επιδεικνυει ουτε μιλαει γι αυτα.


Περισσοτερη ουσια παιδια, λιγωτερο κουτσομπολιο. Και κατι ξερουν κι οι παλιοτεροι, ασχετα αν εχουν αδικαιολογητα απορριψει τα σλαμπ, τα προυφ τα Ιονικα 1819-1820 χωρις πλαγια ανατροπη και διαφορα αλλα, κανεις δεν ειναι παντογνωστης και ολοι μας πεφτουμε θυματα φημων της εποχης μας. Τα καλυτερα μαθηματα τα παιρνουμε απ'τα λαθη τα δικα μας. Οπως και το τι μαζευουμε, παιρνει συνηθως χρονια μεχρι να κατασταλαξουμε. Τις συμβουλες σου Γιωργο τις συναντω συχνα σε ανυποπτο χρονο και πιστευω οτι εχεις κανει και με το παραπανω αυτο που πρεπει.

Εκτος κι αν εισαι ο "κυριος Νικος" που δεν μου παει να σου μιλαω στον πληθυντικο. 

Για τα μπαζα Αντωνη, οπως πολλες αλλες, και χρονια πολλα για χτες εστω και με καθυστερηση.

Αναργυρε, ναι τον γνωριζω και τον εκτιμω παρα πολυ γιατι ειναι και πολυ καλο παιδι. Ειναι οντως εναντιον των πιστοποιησεων, κατι που ανεφερε κι ο Βασιλης, χωρις να τον θιξει γι αυτο, αλλα το θεμα με τα ταλληρα του 51 ξεπερναει λιγο τα κουτακια. Επισης, ο ukobke που δεν μου επιτρεπεται να πω ποιος ειναι, το κοιταζει κι αυτος σφαιρικα νομιζω, επαναφεροντας πολλες παλιες σοφιες αλλα και προκαταληψεις παλαιοτερων συλλεκτων στους οποιους ανηκει και αυτος, εγω στο τσακ προλαβα μερικους. Ο Βασιλης εδω απορριπτει καποιες σωστες παρατηρησεις του ukobke αδικα, σε τελικη η δουλεια του ειναι οι πιστοποιησεις, κι ουτε κατα διανοιαν εχει γνωση επι νομισματικων οπως ο ukobke (αλλο αν γνωριζει την εμπορικη τους πλευρα καλυτερα), εγω παλι κραταω την αποψη μου.

Για οσους δεν γνωριζουν, ειχε προκυψει μια μεγαλη κοντρα για το αν αυτα που ειναι χτυπημενα σε 8 ρεαλ ειναι γνησια η οχι. Δεν παιρνω θεση, γιατι δεν ειχα και κανενα ποτε μου, απλα το αναφερω για οσους τυχον δεν το γνωριζουν.

Στα ακυκλοφορητα που αναφερει ξεχναει κι ενα που δεν ειναι πιστοποιημενο κι ανηκει σε συλλεκτη που γραφει στο φορουμ του Δημητρη Ποδαρα.

Νικο, αν δεν εχω διαλειψεις αυτη τη στιγμη, δεν σε ξερω προσωπικα απ'οσο θυμαμαι, αλλα πως και σουρθε να το ανεβασεις τοσα χρονια μετα;

Προσωπικα, και συμφωνωντας με καποια απ'τα λεγομενα του Βασιλη, ουτε γι αστειο δεν θα πονταρα σε τοσο ακριβο νομισμα, αν δεν τοβλεπα στο χερι, η αλλος αντ'εμου (ο οποιος δεν κοστιζει 10% ντε και καλα που ηθελε να το παρουσιασει ο Βασιλης, αυτη ηταν δικη του ταριφα), ειτε σε σλαμπ ειτε raw.

Φανη, οχι σιγη ιχθυος, ριχνουμε κι εδω τις βουτιες μας, ουτε ακριβως Αθηνα, ουτε και σε νησι η αλλου στην παραλιακη Ελλαδα.  

Δηλαδη σ'ευχαριστω πολυ που το ανεβασες γιατι δεν τοχα διαβασει κι ειναι θεμα 2-3 ετων. Την τελεια στο ποστ πριν απο σενα δεν μπορω να την εξηγησω, μαλλον απο τροποποιηση για κατι που γραφτηκε και το μετανοιωσε ο γραφων. Αυτα πουγραψε ο φιλαρακος μου ο ukobke ενα παιδι με πραγματικη γνωση και απιστευτη υπομονη ειχαν μεγαλο ενδιαφερον παντως, ιδιαιτερα η γαργαρα.

Απουσιαζει βεβαια απο τη συζητηση μια μεγαλη κοντρα που ακολουθησε με τα ταλληρα τα χτυπημενα σε 8 ρεαλ, αλλα εστω κι ετσι ηταν ενδιαφερον.

Τελος, αν το δηλαδη πηγαινε στην τελευταια παρατηρηση του Βασιλη, εννοουσε οτι η ΝΕΝ δεν επροκειτο να το σκοτωσει ο,τι κι αν γινοτανε. Περα απ'τα 3 μυρια inventory, οπως καθε επαγγελματιας και σωστος Αμερικανος εμπορος, εχει αλλες ακρες να δωσει κομματια που δε φευγουν με τιποτε κι αρχιζουν και της χαλανε τη μοστρα εαν τ'αφησουν 2 χρονια συν. Αν κι αμφιβαλλω οτι εγινε κατι τετοιο κι ας μην παρακολουθησα τα ιχνη του συγκεκριμενου ταλληρου.

Σ'ευχαριστω πολυ, το ειδα με καθυστερηση.

Πιστεύω οτι θα άξιζε πολλαπλάσια, ήταν μακράν το ακριβότερο τεύχος που ειχε εκδοθεί και κατα την προσωπική μου άποψη το ωραιότερο και πιο ενδιαφέρον έργο τέχνης που βγήκε μ´αυτο το περιοδικό.

Ήταν όμως ενα δώρο, κι ο/η αποδέκτης/τρία του το κάνει οτι θέλει. Ο μικρός και άτακτος γιος της το σαραβαλιασε σε λίγους μήνες, και παρά την ελαφρά απογοήτευση που νοιωσαμε κι οι δυο, συνειδητοποιήσαμε οτι έτσι ειναι τα μικρά παιδιά, κι οι χαρές που σου δίνουν ειναι πολλαπλάσιες απο οποιεςδηποτε ασήμαντες υλικές απώλειες.

Γι αυτό Φανη επιμένω οτι καλό ειναι όλοι οι συλλέκτες να παίρνουμε ενίοτε αποστάσεις απο αυτα τα αντικείμενα και να τα τοποθετούμε στη σωστή τους θέση, που καμία σχέση δεν έχουν με αλλού είδους απολαύσεις, ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά. Ας παει στο καλό, τον ρόλο του τον έπαιξε όταν χρειάστηκε, τώρα ειναι απλά μια ευχάριστη ανάμνηση.

Κώστα, μόλις γύρισα απο ένα μπάνιο στη θάλασσα και με έκπληξη μου βλέπω το θέμα ναχει φουντώσει. Να ξεκαθαρίσω κι εγώ οτι προσωπική μου άποψη ειναι οτι στα αμιγως συλλεκτικά και μη άμεσα διαθεσιμα αντικείμενα δεν υπάρχουν ενδεικτικές τιμές. Όσο για το ημπευ, κάποτε έβρισκες διαμάντια, σήμερα εχει 95% σκουπίδια, η μεγάλη πλειοψηφία με ΒΙΝ αλλά κι εκεί εχει λίγες εξαιρέσεις ακομα. Η ΠΝΕ επίσης υποφέρει σε σχέση με δημοπρασίες επι εποχής δραχμής αλλά τι να κάνουμε;

Φεύγοντας απο την ΠΝΕ, θαθελα να κάνω ένα σχόλιο για να δείξω οτι κάποια αντικείμενα δεν μπαίνουν σε καλούπια, ακομα όπως κι ο τύπος, που εχει τιμές διατίμησης, η εφαρμοσμένης διατίμησης απο τους ανταγωνιστές, που αν δεν τους σεβαστείς φαληριζεις απ'το τρίτο τεύχος.

Υπήρχε κάποτε ένα περιοδικό στην Αγγλία, το όνομα του μου διαφεύγει τώρα, που κυκλοφορούσε σε άτακτα χρονικά διαστήματα και με εξωφρενικές τιμές, απο 50 λίρες κι επάνω. Το παρακολουθούσα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον χωρίς όμως να το αγοράζω: το περιοδικό είχε σε κάθε τεύχος του ένα μικρό σε διαστάσεις αλλά χειροποίητο έργο τέχνης απο γνωστούς και ανερχόμενους νέους καλλιτέχνες, σε πολύ αριθμημένα τεμάχια, οπότε φαντάζεται κανείς τα προβλήματα διανομής, τα προβλήματα που είχε ο εκδότης με τους καλλιτέχνες που δεν τηρούσαν τις ημερομηνίες κι ακομα και τη μη δυνατότητα συνδρομής, αφού ο ίδιος ο εκδότης δεν ήξερε πόσο θα στοίχιζε το επόμενο. Τα σημεία πώλησης ελάχιστα.

Εγώ τότε, εμένα μεταξύ Λονδίνου και Αθήνας και πάντα πήγαινα σ'ενα κοντινό "περίπτερο" που είχε τη δυνατότητα να αγοράζει ελάχιστα τεύχη απο την κάθε νέα έκδοση. Τα κοιτούσα, χωρίς τη δυνατότητα να το ξεφυλλίζω αφού ήταν σε πλαστικό που προστάτευε το έργο τέχνης, αλλά δεν αποφάσιζα ν´αγορασω κάποιο. Μέχρι που μια μέρα, βλέπω το καινούριο τεύχος, μ´ενα έργο, λες και ήταν ειδική παραγγελία για την τότε σύντροφο μου και νυν μητέρα της κόρης μας, και το οποίο πουλιόταν στις 300 λίρες! Σε δευτερόλεπτα και βάσει ενστινκτου αποφασίζω να το αγοράσω πριν χάσω τη δυνατότητα, μια που το σημείο πώλησης ήταν σε περιοχή με πολλούς πιθανούς αγοραστές, μεταξύ των οποίων και ψώνια, το Νοτινγκ Χιλλ και σε λίγα λεπτά που επέστρεψα στο σπίτι διέκρινα τη χαρά της συντρόφου μου, χαρά πολλαπλάσια απο οποιοδήποτε δώρο και να μου είχαν κάνει εμένα. Το ενστινκτο μου δεν μ´ειχε διαψευσει. Το περιοδικό έκλεισε λίγο αργότερα, αναμενόμενο και ίσως και καλύτερα αφού έκλεισε στην ακμή του.

Αναφέρω αυτό το παράδειγμα, μόνο και μόνο για να εξηγήσω γιατί η φράση "γνωρίζω το εμπόριο" δεν εχει εφαρμογή στα συλλεκτικά, οποια κι αν ειναι αυτά. Καλή συνέχεια.

Το αντίθετο. Και το δικό μου, ακαδημαϊκού τύπου σχόλιο ήταν.

Καλά το πες ρε Φανη. Ο Δημήτρης κάνει ένα σχόλιο για την τιμή που έκλεισε η προυφ σειρά, "ακαδημαϊκού" τύπου, γιατί αν την ήθελε θα την είχε πάρει. Απο κεί κι ύστερα, έχουν λεχθεί σχόλια για ποσοστά εμπόρων, χωρίς γνώση εκ των έσω, η φράση "γνωρίζω το εμπόριο" δεν σημαίνει τίποτε σε τόσο εξειδικευμένο αντικείμενο, που εχει περιορισμένο αριθμό τεμαχίων που δεν αλλάζει και όλο και ανερχόμενη ζήτηση εφόσον οι συλλέκτες αυξάνονται, ανανεώνονται κλπ...

Τέλος τα ρίξαμε στην ΠΝΕ. Δηλαδή που να κάνει τις δημοπρασίες της αφού εκεί στεγάζεται τα τελευταία 20 χρόνια και μάλιστα εχει νοικιάσει και δεύτερο όροφο, εξοπλίστηκε ηλεκτρονικά και δέχεται και προσφορές απο επαρχία η εξωτερικό με μεηλ, πέραν των γνωστών που δεχόταν με το ταχυδρομείο απο καταβολής της. Τίποτα το ανήθικο σ'αυτες τις προσφορές, παντού ισχύουν.

Το οτι δεν εχει δυνατότητα να ενημερώσει κάποιον που κάνει προσφορά απο απόσταση οτι η προσφορά αυτή ξεπεράστηκε, ιδιαίτερα κατα τη διάρκεια της δημοπρασίας, ειναι κοινό ελάττωμα σε πολλούς και μεγαλύτερους οίκους. Αν κάποιος θέλει κάτι πολύ, σε οποιαδήποτε δημοπρασία, γνωρίζει οτι ο μόνος σίγουρος τρόπος να το αποκτήσει ειναι να ναι παρών η ναχει κάποιον παρόντα να τον εκπροσωπεί. Τα σκάν απο τα λοτα των δημοπραςιων της λέσχης ούτως η άλλως, μόνο αντιπροσωπευτικά της πραγματικής τους εικόνας δεν ειναι, και οι αξιολογήσεις, απέχουν ακομα πολύ μακρυά απο την τελειότητα. Αλλά κάνουν ο,τι μπορούν. Δεν ειναι οίκος δημοπρασιών σε τελική, κι αυτές ειναι το κύριο έσοδο που εχει για ολα τ'αλλα έξοδα.

Κοίταζα να δώ πόσο πουλήθηκαν τελικά, αφού είχε ενδιαφερθεί και γνωστός μου γι αυτά, αλλά εγκατέλειψε την προσπάθεια και δεν εχω εύκολη πρόσβαση τώρα. Τελικά κατέληξα να διαβάσω το άρθρο του Βήματος για την δημοπρασία του αρχείου το 2007, όπου ο νικητής αποκαλείται αυθαίρετα "ψώνιο" η και "σπεκουλαδορος".

 Ξέρει κανείς την τελική τους τιμή;