Κι όμως είναι τόσο απλή η λύση. Να τους στείλουμε στα σπίτια τους. Αλλά πού να το κάνουμε; Το διαίρει και βασίλευε καλά κρατεί. Ελεύθεροι επαγγελματίες εναντίον υπαλλήλων. Δημόσιοι εναντίον ιδιωτικών. Άνεργοι εναντίον όλων. Και δε φτάνει αυτό, έχουμε και κάλο στον εγκέφαλο. Σήμερα δύο δημοσκοπήσεις δίνουν τη ΝΔ πρώτη. Ακόμα και στημένες να είναι, πάλι υπάρχουν χαζοί που τρώνε κουτόχορτο και τους ψηφίζουν.

Του έχει δωθεί άδεια να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του και αλλού. Τι δηλαδή, μονό εμείς θα έχουμε αυτο το προνόμιο;

Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται. Θωμά μου, εσύ θα θυμάσαι καλύτερα. Αυτή δεν ήταν υπουργός όταν δόθηκε η εντολή στην ανιστόρητη Ρεπούση να γράψει την Ιστορία για το Δημοτικό; Ε, λοιπόν, αυτή τη Ρεπούση ψηφίσαμε να μας εκπροσωπίσει στη Βουλή! Κι έτσι την πληρώσαμε για το ανιστόρητο βιβλίο και την ανταμοίβουμε τώρα με την βουλευτική αποζημίωση. Μήπως τα ΟΥΣΤ, η ανικανότητα κι εγώ δεν ξέρω τι να πάει σε μας; Μήπως εμείς φταίμε για το χάλι μας;

Εγώ την προσπάθεια φίλε μου την έκανα όταν αντιλήφθηκα νωρίς τη σήψη που υπήρχε (και ακόμη υπάρχει) σε όλο το φάσμα της Ελληνικής κοινωνίας,  έφυγα απο την Ελλάδα σε ηλικία 24 χρόνων και απο τότε έχω καταφέρει αρκετά πράγματα στη ζωή μου. Είμαι δε πολύ ευτυχής που εκτός απο τη θητεία μου δεν έμπλεξα με το κατεστημένο στη Ελλάδα ούτε ψήφισα ποτέ μετά το 1985. Η μόνη σχέση που έχω με την Ελλαδα είναι κάποιες επισκέψεις για να δω τους γονείς μου, συγγενείς και κάποιους παιδικούς φίλους, αν και αυτές έχουν τελευταία  αραιώσει λόγω διαφόρων υποχρεώσεων. Μακάρι όλοι εσείς που ζείτε και εργάζεστε στην Ελλάδα να αλλάξετε τα πράγματα αλλά δυστυχώς όσο  η σήψη προχωράει τοσο μεγαλύτερη ειναι η δυσοσμία που αναδύεται ..... Αυτα τα γράφω πάντα φιλικά και ελπίζω να μη παρεξηγηθώ.

Γιατί φίλε, θα αλλάξει κάτι αν το παρακολουθήσουμε;