Γνήσιο δείχνει με πολύ ελαφρα φθορά. Παρά ταύτα είναι αδύνατον με τέτοιες φωτογραφίες, χωρίς να φαίνεται το λούστρο (αν υπάρχει), το ακριβές χρωμα και η αίσθηση του νομίσματος στο χέρι, να πάρεις ακριβή απάντηση σε αυτό που ρωτάς.

Παράγγειλα εγώ ένα σήμερα.

Οφείλω όμως να επισημάνω το γεγονός ότι είναι ίσως το χειρότερο σχέδιο όλων των νομισματων που σχεδίασε μέχρι σήμερα ο φίλτατος Γεώργιος Σταματόπουλος που είχα την χαρά να γνωρίσω κατά την επίσκεψη του στην ΠΝΕ προ 15αετιας. Όταν μάλιστα μιλώντας μαζί του αργότερα, συνειδητοποιησα ότι ήμασταν και ίδια σειρά στην Αεροπορία, τον πήγα και στο σπιτι του, όπου κατά την διάρκεια της διαδρομής μιλήσαμε για διαφορα θέματα.

Κι ενώ υπάρχει ισορροπία στα πεδία και στο ανάγλυφο, το σχέδιο είναι πραγματικά απαισιο.

 Η Μαρία Καλλας είχε μια ιδιότυπη μεσογειακή ομορφιά , η οποία δεν αποτυπώνεται καθόλου στο σχέδιο. Ο Γιώργος έκανε σίγουρα λάθος επιλογή φωτογραφίας για να την αποτυπώσει (εάν δεν του επιβλήθηκε), σε βαθμό που να είναι αγνώριστη! Ούτε τα έντονα χαρακτηριστικά του προσώπου της διακρίνονται, (ματια, μύτη, μήλα, χτένισμα κα) ,ούτε το υπέροχο χαμόγελο της και βέβαια ούτε και η κομψή σιλουέτα της η οποία δεν εμφανίζεται καθόλου.

Η Ελλάδα έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να χαράξει ένα νόμισμα αντάξιο ενός βραβείου COTY και όλη τη θετική διαφήμιση που θα ακολουθούσε.

Ο τρόπος συλλογής των ευρωχαρτονομισματων διαφέρει από συλλέκτη σε συλλέκτη. Είναι ακόμη νωρίς για να θεωρήσουμε ότι παγιώθηκε ο άλφα η βήτα τρόπος ως δημοφιλέστερος.  Δεν ενδιαφέρονται όλοι για πληρότητα κωδικών αν και μια πληρότητα αξιών και υπογραφών είναι ένα μίνιμουμ. Ειδικά στα Ελληνικά, τα οποία διαθέτουν μια και μοναδική πλήρη σειρά αξιών και δεν έχουμε ακόμη εκδώσει  €20 της σειράς Europa η οποία θα αντικατασταθεί  κι αυτή σιγά σιγά.

Πάντως δεν χρειάζεται να είναι κανεις πυρηνικός επιστημων για να διαπιστωσει ότι οι πολύ μεγάλες ονομαστικές αξιες , ειδικά τα τελευταία χρόνια, εκτινάσσονται τάχιστα  σε υψηλούς πιστοποιημένους βαθμούς, όπως πχ τα CHF 1000 εκδοσεως 2019 που κυκλοφορούν μεν στην Ελβετία, αλλά η εύρεση ενός 68 πχ είναι τελείως διαφορετική υπόθεση.

Σχετικά με τα Ελληνικά €500 η άποψη μου είναι ότι
-ένα 66 epq έχει τιμή λιανικής περίπου €1000
-ένα 67 epq έχει τιμή λιανικής ~€1600
-ένα 68 epq είναι σπανιότατο και δεν έχει εμφανιστεί σε δημοπρασία απ’οσο γνωρίζω, άρα μια ιδιωτική συναλλαγή σε τιμή γύρω η περισσότερο από τα €2500 δεν θα με εξεπληττε.

Από την άλλη, ενα €500 πιστοποιημένο PMG 58 epq (αστοχία του καταθέτη δλδ) δεν πωλείται παραπάνω από την ονομαστική του αξία με η χωρίς τα έξοδα πιστοποίησης. Τα 62-65 κινούνται μεταξύ €550 και €800.Οι τιμές είναι πάντα λιανικής αλλά είναι ακόμη νωρίς και εκφράζουν μόνον την δικη μου άποψη.

Δεν είναι καθόλου χαζή ερώτηση η κατάργηση κάποτε των μρτρητων η μη. Προ το παρόν, η Γερμανοι στην Ευρώπη αλλά και οι Αμερικανοί κάνουν ακόμη μεγάλο ποσοστό των συναλλαγών τους με μετρητά κι η πλειοψηφία τους είναι αντίθετη στην ιδέα της κατάργησης τους. Ελπίζω να μη σώσω και δω ζωντανός τέτοια κατάσταση.

+1

Από την άλλη, βλέποντας κάποια τερατουργήματα άλλων χωρών που αναρτά ο Θανάσης ο athas ,η τα βλέπω σε ξένους ιστότοπους, πάλι καλά που λόγω των αρχαίων και της εμπειρίας και καλής δουλειάς του Γιώργου Σταματόπουλου κυρίως, έχουμε καλύτερο επίπεδο από άλλες χώρες που δεν στερούνται καλλιτεχνών με φαντασία, αλλά το παρακάνουν, τις περισσότερες φορές στην φλυαρία του σχεδίου.

 Είναι και οι μοντέρνες κοπες αρκετά δύσκολες με τα χαμηλά ανάγλυφα ώστε να διευκολύνουν την παραγωγή , που ο σχεδιασμός ενός πετυχημένου νομίσματος είναι μάλλον η εξαίρεση στις χωρες του ευρώ και όχι μόνον. Προσωπικά αγοραζω ακόμη τα mini gold και τα mini gold plus καθώς και επιλεκτικά κάποια €200, όπως και το ετήσιο μπλιστερ και από τα υπόλοιπα απέχω.

Με εκκίνηση τα $32000 και estimate $40000-$60000, μάλλον θα ξεπεράσει τα $60Κ. Η τιμή εκκινησης καθορίστηκε από την πωληση ενός άλλου κλειστού στην αρχική του συσκευασία iphone που πουλήθηκε $63356.

Κι ας μην είναι πια συμβατό με το τωρινό λειτουργικό της Apple , κι ας στοίχιζε $599 όταν κυκλοφόρησε. Το συγκεκριμένο είχε δοθεί σαν δώρο στον καταθέτη το 2007, λίγο μετά την κυκλοφορία του, όμως ο τελευταιος ήταν τότε κολλημένος με το Motorola Razr που τότε ήταν το λεπτότερο κινητο και το χρησιμοποιούσε για κλήσεις και μηνύματα και όχι για εφαρμογές.

Κι έτσι έμεινε στο συρτάρι , ενώ ο ιδιοκτήτης απέφευγε κάθε φορα να πει την άποψη του για το δώρο στον φίλο που του το έκανε. Και όταν τελικά αποφάσισε να εισέλθει στον κόσμο των smartphones, το iphone που είχε παραλάβει ήταν πια ξεπερασμένης τεχνολογίας.


Συγνώμη για το μέγεθος της φωτογραφίας.

Μάλλον κάποιοι το είδαν από κοντά Χρήστο και το έφτασαν τόσο, εκτός κι αν είχε ρεζερβα. Όντως ο Κουνκερ εχει βγάλει πολλούς λαγούς για όσους υπομονετικά βρέθηκαν παρόντες στις δημοπρασίες του. Το ποσο πάντως εκτινάσσεται η τιμή του συγκεκριμένου νομίσματος απο 63 και για κάθε βαθμό πιο πάνω είναι κάτι το εκπληκτικό,
όταν σε AU βρίσκεται με σχετική ευκολία και φτηνά αν σκεφτείς ότι ειναι το πρώτο χρυσό νόμισμα του Νεοελληνικού κράτους.

Από τις ημερομηνίες που έβαλες, το 2014, γιατί ήταν η χρόνια που ξεκίνησαν τα mini gold plus με τον Δια αλλά και η χρονια που εκδόθηκε ο Αριστοτελης.

Για ΤΤΕ μιλάμε έτσι;

Εφόσον κάποιος θέλει να αγοράσει το βιβλίο του Marsh, υπάρχει και έκδοση αποκλειστικά για half sovereigns .

Κοιτα δεν είναι όλα τα Οθωμανικά ακυκλοφορητα, αν δεις τις γωνιές σε αυτά μικρότερου μεγέθους που είναι κάπως στρογγυλεμένες η πολύ ελαφρα ταλαιπωρημένες. Τα μπλε και το λευκό των 5 πιάστρων πιστεύω ότι κυμαίνονται στα €20-€25 ως έχουν (έχουν πέσει παρτίδες από αυτά τελευταία με πολύ δυνατά κομμάτια μέσα,  πιστοποιημένα έως και 67 epq), αυτό των 20 πιάστρων δεν ξέρω πως να το κοστολογήσω, ίσως €30-€35, ίσως πέφτω έξω και τα μικρότερα είναι χαμηλότερης αξίας. Η δραχμουλα σου του 1917 είναι μαλλον το ακριβότερο από όλα, και θέλει πιο προσεκτική φωτογραφία μόνη της για εκτίμηση τιμής.

Γιατί έτσι Χρήστο; Πιστεύεις ότι θα ανεβεί μια κοινή λίρα κι όχι προυφ, η είναι must buy για τους συλλεκτες ημερομηνιών;

Βρήκα και μια φωτογραφία από κάτι ρούμι αλτιν που είχα προ δεκαπενταετίας. Όπως θα δεις ο βαθμος είναι σχετικά αυστηρός και βέβαια μιλάμε για νόμισμα που δεν είναι τρύπιο. Eιναι μια χρόνια μετά το δικό σου και βέβαια κυκλοφόρησαν ευρέως στην υποδουλωμένη ακόμη Ελλάδα.

Πρόσφατα βρήκα ένα εκπληκτικής κατάστασης, (MS63) που είναι και τοπ ποπ αλλά και διολου φτηνό. Δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες του.



Για την ημερομηνία, στο πάνω μέρος του οπισθοτυπου, θα δεις τον αριθμό 12 στα Αραβικά, το 12ο έτος βασιλειας του Mehmed II. Το δικό σου γράφει 11 στο ίδιο σημείο, αλλά είναι όλα της ίδιας κατηγορίας σπανιότητας και αξίας. Κομμένα στην Κωνσταντινούπολη.

Πραγματι δεν είναι τρύπιο.

Ως προς την ημερομηνία τώρα, το AH1223 (1808) είναι το έτος ενθρόνισης του σουλτάνου, Μοχαμεντ του 2ου. Βρίσκεται στην πίσω πλευρά στο κάτω μισό του νομίσματος η στην φωτογραφία σου, στο αριστερό κομματι γιατί την έχεις στραμμένη κατά 90 μοίρες  προς τα δεξιά. Το έτος κοπής νομίζω ότι είναι το 11ο έτος βασιλειας του συγκεκριμένου σουλτάνου, στο πάνω τμήμα του οπισθοτυπου (όλα με αραβικους χαρακτήρες) δηλαδή 1819. Η αξία του θα φανεί καλύτερα αφού πρώτα αφαιρεθει ο κρίκος προσεκτικά και γίνει μια αξιολόγηση της κατάστασης του.

Ο χρυσός είναι μαλακό μέταλλο και τα 2 ρουμιν αλτιν είναι πολύ λεπτά νομίσματα (βάρος 4.6-4.7 γραμμάρια), τις περισσότερες φορές όχι εντελώς επίπεδα. Η κατάσταση του μπορεί να είναι από VF έως UNC , αν και εκ πρώτης όψης μου φαίνεται για XF-AU αν δεν μου διαφεύγει κάποιο οφθαλμοφανές ελάττωμα. Η αξία του δεν είναι κάτι το στάνταρ όπως πχ η αξία μιας χρυσής λιρας.

Εξαρτάται που θέλεις να το πουλήσεις, αν δλδ είσαι διατεθειμένη να βρεις κάποιον ιδιώτη που να ενδιαφέρεται, η αν πας σε κάποιον εμπορο που θα το πληρώσει λιγότερο. Αυτή τη στιγμή δεν είμαι εντελώς σίγουρος, αλλά αν δεν απατώμαι τα ρουμι αλτιν εχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε χρυσό, δλδ μεγαλύτερη των 0.900 η 0.917 που είναι τα συνήθη ποσοστά πολύτιμου μετάλλου σε χρυσα νομίσματα. Αντίθετα εδώ νομίζω είναι γύρω στο 0,96-0,97.

Έχει τρύπα η οχι;

Τα πολύ λεπτά και συνήθως όχι επίπεδα χρυσά ρούμι αλτιν, η 2 ρούμι αλτιν, είχαν μέχρι πριν κάποιο καιρό κάποια υπεραξία ακόμη και με την συνήθη μικρή τρύπα που έχει το 90% αυτών των νομισμάτων. Λόγω σχεδίου αλλά και ελαφρού βάρους χρησιμοποιήθηκαν κατα κόρον ως κοσμήματα.

Κάποια στιγμή όμως εμφανίστηκε μεγάλη ποσότητα τέτοιων τρύπιων στην αγορά και η αξία τους σήμερα είναι με το γραμμάριο.

Αν δεν είναι τρύπιο, τότε έχει πιθανότατα καποια υπεραξία εάν δεν έχει καθαριστεί άγαρμπα η ταλαιπωρηθεί ποικιλοτρόπως.

Το €550 είναι τιμή λιανικής εμπορου; Για να ξέρουμε σε τι τιμές αναφερόμαστε.