Αγαπητέ φίλε καταλαβαίνω το συλλογισμό σου, ο οποίος έχει ασφαλώς μία λογική.
Από την άλλη όμως όταν τίθεται ένας κανόνας, ένας οποιοσδήποτε κανόνας, δεν μπορεί ποτέ να "πιάνει" το 100% των περιπτώσεων.
Και οι νόμοι που θεσπίζει ένα κράτος δεν προορίζονται ποτέ να ρυθμίζουν το 100% των πάσης φύσεως σχέσεων των πολιτών, παρά μόνον τις περισσότερες, βασικές περιπτώσεις.

Στην περίπτωσή σου εσύ, όπως την περιγράφεις, έχεις δίκιο, όμως στα περισσότερα νομίσματα, ειδικά μάλιστα αν είναι ακριβά (χρυσά κυρίως), οι περισσότεροι συλλέκτες αγοράζουν 1,2 το πολύ 3 για να τα κρατήσουν και να δώσουν ίσως στο μέλλον από ένα στα παιδιά τους.
Ελάχιστοι είναι αυτοί που  αγοράζουν 5,6 ή περισσότερα στη λογική τη δική σου.

Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη αυτό το σκεπτικό, το οποίο είναι ο κανόνας πιστεύω, νομίζω πρέπει να απαγορεύονται οι πωλήσεις τους για ένα χρόνο.

Και εν πάση περιπτώσει, ακόμη και αν ακολουθήσουμε τη δική σου λογική, δεν υπάρχει πιστεύω κανένα λογικό επιχείρημα για να υπάρχει διαχωρισμός των ελληνικών συλλεκτικών από τα ξένα συλλεκτικά.
Με την ίδια λογική δηλαδή που κάποιος μπορεί να πάρει 3 ελληνικά συλλεκτικά για να κρατήσει το ένα και να πουλήσει τα 2, με την ίδια λογική μπορεί να το κάνει και με ξένα συλλεκτικά.

Εν κατακλείδι, δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανένα λογικό επιχείρημα που να επιβάλλει το διαχωρισμό ως προς τον περιορισμό στις πωλήσεις των ελληνικών από τα ξένα.

Παιδιά η άποψή μου είναι ότι μπορούμε να λέμε ότι θέλουμε για άνοδο και κάθοδο του χρυσού, για μπατζανάκηδες και κουμπάρους, για άνοδο στα ξένα, για κάθοδο στα ξένα, για άνοδο στα ελληνικά, για κάθοδο στα ελληνικά, για ζήτηση για ασημένια, χάλκινα ή τσίγκινα, για το αν κυβερνάται η χώρα από ξένους, Έλληνες ή Αριανούς, για το αν θα καεί το πελεκούδι σήμερα, αύριο ή του χρόνου ή για οτιδήποτε άλλο θέλει ο καθένας.

Για μένα όμως το βασικό στοιχείο, στο οποίο εστιάζω τον προβληματισμό μου είναι ένα και μοναδικό.

Κάποιος που ανεβάζει για πώληση ένα συλλεκτικό νόμισμα (ανεξαρτήτως προέλευσης, μετάλλου, ποσότητας κοπής κ.λ.π.) για πώληση εντός 2, 5, 10 ή 20 ημερών μετά που εξαντλείται ή σταματάει η πώλησή του απ'την επίσημη αρχή/νομισματοκοπείο (ανεξαρτήτως αν η επίσημη αρχή/νομισματοκοπείο είναι ελληνική, αγγλική, κινέζικη, αυστραλέζικη, σενεγαλέζικη ή βενεζουελανή) δεν μπορεί να λέγεται συλλέκτης, γιατί αν ήταν όντως συλλέκτης θα το αγάπαγε το νόμισμα και δεν θα το πούλαγε την επόμενη ημέρα!

Το γιατί το κάνει είναι δικό του θέμα και δεν νομίζω ότι ενδιαφέρει ή χρειάζεται να ενδιαφέρει τον οποιονδήποτε από εμάς.

Αυτό όμως που νομίζω ενδιαφέρει όλους, είναι ότι η ιστοσελίδα αυτή είναι..."Στέκι Συλλεκτών"!

Δεν ξέρω αν γίνομαι σαφής!

Παρατηρώ ότι για άλλη μία φορά η συζήτηση ξέφυγε από το θέμα, όπως και τόσες και τόσες άλλες φορές.

Επανερχόμενος λοιπόν στο λόγο για τον οποίο άνοιξα το θέμα και απευθυνόμενος κυρίως στο φίλ "herakliotis" έχω να πω τα εξής:

Προσωπική μου άποψη είναι ότι και εσύ, όπως και κάποιοι άλλοι που εξέφρασαν τη γνώμη τους, εστιάζετε την απάντησή σας αποκλειστικά στη διαδικασία αγοράς ενός συλλεκτικού νομίσματος από έναν συλλέκτη.
Αντιπαραθέσατε το γεγονός ότι ένα ελληνικό συλλεκτικό "εξαφανίζεται" εντός μία μέρας ή μίας ώρας, ενώ η επετειακή λίρα Αγγλίας 2017 για παράδειγμα προσφέρεται προς πώληση για 2 μήνες.
Λησμονείτε όμως την ποσότητα κοπής!
Ένα ελληνικό συλλεκτικό πωλείται σε 1000 ή 1500 κομμάτια, ενώ η λίρα Αγγλίας σε 10.000 ή σε 15.000 κομμάτια.
Επόμενο είναι το ελληνικό συλλεκτικό να εξαντλείται πιο γρήγορα, αφού ακόμη και αν είναι ελληνικό και όχι αγγλικό ή γαλλικό, έχει ένα αγοραστικό συλλεκτικό κοινό και στο εξωτερικό.
Κατά τα άλλα και η Τράπεζα της Ελλάδος δίνει τη δυνατότητα να αγοράσει κανείς τα συλλεκτικά που εκδίδει για ένα χρόνο, εφόσον δεν εξαντληθούν γρηγορότερα τα αποθέματα.
Για να γίνει καλύτερα αντιληπτό αυτό που λέω, νομίζω είναι καλύτερα να συγκρίνουμε ένα ελληνικό συλλεκτικό όχι με την επετειακή λίρα 1917, αλλά με την "The Queens Sapphire Jubilee 2017 Strike on the day Sovereign".
Όπως ενδεχομένως θα είδατε, αυτή εξαντλήθηκε σε λίγες ώρες...!
Οπότε εκεί γιατί δεν λέμε τίποτα για το αγγλικό νομισματοκοπείο;;!!

Όμως το θέμα δεν είναι μόνον, ή αν θέλετε δεν είναι κυρίως αυτό.
Το θέμα είναι να δούμε και το θέμα της χρονικής στιγμής της πώλησης ενός συλλεκτικού νομίσματος από έναν συλλέκτη (ή μήπως "συλλέκτη".
Αυτό που θέλω να πω είναι δηλαδή ότι κατά τη γνώμη του φίλου "herakliotis" και των συντονιστών, όταν κάποιος πουλάει ένα ξένο νόμισμα μία, δύο ή επτά ημέρες μετά που εξαντλείται ένα ξένο συλλεκτικό, σχεδόν στη διπλάσια τιμή, δεν είναι κερδοσκόπος αλλά είναι συλλέκτης;

Υπενθυμίζω ότι στην αρχή του ποστ μου έγραψα επίσης, ότι η ανάρτηση για τους όρους των Πωλήσεων κλείνει με τη βασική αρχή και αποστολή του Στεκιού, που είναι η εξής:
"Υπενθυμίζουμε σε όλους ότι δεν είναι σελίδα για πωλήσεις, αλλά σελίδα διάδοσης του συλλεκτισμού !!!"

Για εσάς δηλαδή, όταν κάποιος πουλάει ένα ξένο συλλεκτικό μία εβδομάδα μετά που εξαντλείται είναι συλλέκτης...;;!!

Θα ήθελα να θέσω προς προβληματισμό, τόσο προς του Συντονιστές, όσο και προς όλα τα μέλη του Στεκιού το εξής ζήτημα:

Ένας από στους όρους που, πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου, αναφέρεται στις Πωλήσεις είναι και ο εξής:

"ΙΒ . Τέλος απαγορεύεται να πωλούνται η να δημοπρατούνται blister,τρίπτυχα, αναμνηστικά νομίσματα ή μετάλλια  που κυκλοφόρησαν φέτος και είναι Ελληνικού ενδιαφέροντος....
Αυτός ο όρος δημιουργήθηκε μόνο για να αποφύγουμε φαινόμενα κερδοσκοπίας."

Η ανάρτηση για τους όρους των Πωλήσεων κλείνει, επίσης πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου, με τη βασική αρχή και αποστολή του Στεκιού, που είναι η εξής:

"Υπενθυμίζουμε σε όλους ότι δεν είναι σελίδα για πωλήσεις, αλλά σελίδα διάδοσης του συλλεκτισμού !!!"

Αναρρωτιέμαι λοιπόν για το εξής:
Η αποφυγή/αποτροπή "φαινομένων κερδοσκοπίας" και η "διάδοση του συλλεκτισμού" επιτυγχάνεται μόνο με την απαγόρευση πώλησης "ελληνικού ενδιαφέροντος" νομισμάτων;!
Δηλαδή "φαινόμενα κερδοσκοπίας" δεν μπορούν να υπάρξουν με αναμνηστικά νομίσματα άλλων χωρών, τα οποία κυκλοφόρησαν πριν έναν, δύο ή τρεις μήνες και μετά μπορούν κάλλιστα να εμφανιστούν στο Στέκι προς πώληση;!

Προσωπική μου άποψη είναι ότι οι χρονικοί περιορισμοί σχετικά με την πώληση αναμνηστικών νομισμάτων πρέπει να είναι οι ίδιοι για όλα τα νομίσματα, ανεξαρτήτως αν είναι ελληνικά ή όχι, διότι όπως "φαινόμενα κερδοσκοπίας" μπορούν να υπάρξουν με ελληνικά, εξίσου εύκολα μπορούν να υπάρξουν και με ξένα.

Προσωπική άποψη πάντα!

Αγαπητέ Ανέστη γι'αυτό ακριβώς αναβίωσα το θέμα με την ερώτηση ποιοι μπορούν να ξεχωρίσουν αν τα νομίσματα που ανέβασα είναι λίρες, μισόλιρα ή δίλιρα και μόνο ο φίλος "herakliotis" θέλησε να απαντήσει.
Υπάρχει ένα βασικό, αλάνθαστο χαρακτηριστικό στοιχείο απ'το οποίο ξεχωρίζει με τη μία η λίρα απ'το μισόλιρο...!
Θα'θελες εσύ ή κάποιος άλλος να μαντέψει ή να το πάρει το ποτάμι...;! 

Ακριβώς...!!!  

Τις ΠΟΥΛΑΓΑΝΕ, δεν τις πουλάνε και όποιος πρόλαβε, πρόλαβε...!

Το γερμανικό e-bay στο πεδίο αναζήτησης gold sovereign.

Και για του λόγου το αληθές, ορίστε:

http://www.ebay.de/itm/262760112908?_trksid=p2057872.m2749.l2649&ssPageName=STRK%3AMEBIDX%3AIT

http://www.ebay.de/itm/262760116635?_trksid=p2057872.m2749.l2649&ssPageName=STRK%3AMEBIDX%3AIT

http://www.ebay.de/itm/Goldmuenze-1-2-Sovereign-Edward-VII-1906-Grossbritannien-/322335828142?_trksid=p2047675.l2557&ssPageName=STRK%3AMEBIDX%3AIT&nma=true&si=kn9cj0Q0Yrzk%252BKLe1MEyJz%252BNjsg%253D&orig_cvip=true&rt=nc

Φίλε μου όντως στο ebay βρίσκεις τα πάντα.
Από παρανοϊκούς που ψάχνουν να πωλήσουν λίρα Ελισάβετ στα 300 και 310 Ευρώ, μέχρι άλλους...ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΝ ΤΗ ΛΙΡΑ ΑΠ'ΤΟ ΜΙΣΟΛΙΡΟ...!!!

Να'σαι καλά Χρήστο!
Σ'ευχαριστώ πολύ!
Η πλάκα είναι ότι έκανα αυτό ακριβώς που'χε κάνει και ο Αντώνης, όταν το 2015 είχε αγοράσει το δίλιρο για λίρα.
Τους έστειλα δηλαδή μήνυμα και τους ζήτησα να μου βεβαιώσουν ότι το νόμισμα που θα παραλάβω είναι το νόμισμα της φωτογραφίας.
Όταν μου το επιβεβαίωσαν και τα αγόρασα περίμενα αδημονώντας αν όντως θα μου στείλουν λίρες για μισόλιρα και όταν τα πήρα στα χέρια μου δεν το πίστευα ότι δεν ήξεραν να ξεχωρίσουν τα μεν απ'τα δε...!

Το φοβερό είναι ότι ο ιδιώτης πωλητής είχε άλλη μία λίρα του 1913 που πούλαγε ως μισόλιρο, στη ίδια τιμή, δηλαδή 140 Ευρώ, και γω ο χαζός δεν την αγόρασα φοβούμενος ότι μπορεί να με κοροϊδέψει, δεδομένου ότι δεν είχα ακόμη παραλάβει τα άλλα δύο νομίσματα.
Τώρα τη χαίρεται άλλος...!

observe = παρατηρώ
obverse = εμπροσθότυπος

 

Χρήστο σ'ευχαριστώ πολύ για τη γνώμη σου!
Και γω πιστεύω ότι τα νομίσματα είναι γνήσια.
Όταν ήρθαν στα χέρια μου τα ζύγισα, τα εξέτασα και τα στοίχισα με άλλα όμοια γνήσια και είναι πιστεύω μια χαρά.
Όντως ο Εδουάρδος έχει φθορά, αλλά ως γνωστόν η φθορά στα μαλλιά του Εδουάρδου φαίνεται εύκολα, διότι έχει χαμηλό ανάγλυφο. Πάντως το νόμισμα είναι 7,97 γρ. βάρος.
Οι Γεώργιοι είναι μια χαρά, στα 7,99 γραμμάρια.

Τα νομίσματα τα πήρα από δύο διαφορετικούς πωλητές στο e-bay.
Από έναν επαγγελματία (!!) πωλητή αγόρασα τον Εδουάρδο και από έναν ιδιώτη τους δύο Γεώργιους.

Ο λόγος λοιπόν που ανέβασα τις φωτογραφίες, αναβιώνοντας ουσιαστικά το παλιό θέμα του Αντώνη, είναι διότι τα νομίσματα αυτά τα πούλαγαν σαν μισόλιρα και μάλιστα σε χαμηλή τιμή, ακόμη και για μισόλιρα...!!!
Πιο συγκεκριμένα, τους Γεώργιους τους πήρα 140 Ευρώ τον έναν....!

Όπως λοιπόν τότε, όταν άνοιξε το θέμα ο Αντώνης, είχε αγοράσει το δίλιρο για λίρα, έτσι και γω έτυχε τώρα ν'αγοράσω τις λίρες για μισόλιρα.
Είναι πραγματικά περίεργο ότι τους Γεώργιους ο πωλητής τους είχε για μέρες στα 140 Ευρώ και κανένας δεν βρέθηκε να τους αγοράσει.
Ο Εδουάρδος δε, είχε χτυπήματα από 8 άτομα και όλοι τον χτύπησαν για μισόλιρο.

Γι'αυτό λοιπόν:
Keep your eyes open !!

Ευχαριστώ για την απάντησή σου.

Καλύτερες φωτογραφίες των Γεώργιων για το φίλο "herakliotis":

Γεώργιος 1911:





Γεώργιος 1913:

Φίλε μου μήπως θα'θελες να μου πεις πως το κατάλαβες ότ'είναι αντίγραφο;
Από ποια στοιχεία δηλαδή φαίνεται ότ'είναι αντίγραφο;

Συνεχίζοντας αυτό το παλιό, αλλά πολύ ενδιαφέρον θέμα, θα'θελα να ρωτήσω τι πιστεύετε ότ'είναι τα παρακάτω νομίσματα, λίρες, δίλιρα ή μισόλιρα;

Το πρώτο νόμισμα, Εδουάρδος του 1906:





Το δεύτερο νόμισμα, Γεώργιος 1911:





Το τρίτο νόμισμα, Γεώργιος 1913:





Πάντως ένα είναι σίγουρο:
Ότι είναι απόλυτα σωστός ο τίτλος που είχε δώσει στο θέμα ο Αντώνης...!!