Part4

Part 3

Part2

Από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι κάτοικοι του Μηλεσίου Ωρωπού γνώριζαν την ύπαρξη του Μαύρου στρώματος από κάρβουνο (λιγνίτη). Η πρώτη ερεύνα έγινε το 1873 υπό τον μηχανικό-μεταλλειολόγο Ανδρέα Κορδέλλα. Τα στρώματα λιγνίτη που ανευρέθηκαν στο Μήλεσι και στην Μαυροσουβάλα Ωρωπού ήταν ικανοποιητικά ως προς την ποιότητα αλλά και την ποσότητα και χαρακτηρίστηκαν εκμεταλλεύσιμα. Η πρώτη διάνοιξη ονομάστηκε “Στοά Κορδέλλα”. Η ερευνά έγινε για λογαριασμό της Μεταλλουργίας Λαυρίου και ο λιγνίτης προορίζονταν για τα καμίνια της Μεταλλουργίας. Η τότε ερεύνα έδειξε ότι τα στρώματα είχαν πάχος από 2.50 - 4μ, η μεγάλη χαράδρα που φαίνεται να ακολουθούσε την ΒΔ και ΑΔ διεύθυνση λόγω των ανωμαλιών αυτών τα 2 στρώματα δεν συναντώνται και οι διευθύνσεις των στρωμάτων ήταν επίσης ΒΑΔ με κλίση προς τον νότο. Ο λιγνίτης του Ωρωπού είχε διάφορες ποιότητες και ερχόταν αμέσως μετά τα Ορυχεία της Κύμης από άποψη θερμαντικής ισχύος. Η Εταιρεία Ανθρακωρυχείων Ωρωπού ήταν διάδοχοι της διαλυθείσας εταιρείας Λιγνιτωρυχείων Ωρωπού που είχε ιδρυθεί το 1915 λόγω ζήτησης καυσίμων αφού είχε διακοπεί η εξόρυξη που έφθανε τους 70.000 τόνους το έτος και μετά από δυσμενείς συνθήκες η εξόρυξη περιορίστηκε στους 40.000 τόνους ανά έτος. Η Περιοχή στο Μπάφι ήταν πλούσια εκτός από λιγνίτη και σε πηλό, υπήρξε έως και τις αρχές της δεκαετίας του 80 εκμετάλλευση από τους κατοίκους του Μηλεσίου, λόγο αυτού οι συνθήκες ήταν δυσχερείς και απαιτούσε μεγάλη υποστήριξη των στοών προσπελάσεως του πηλού, το δάπεδο γέμιζε και έφραζε την εύκολη διέλευση και χρειάζονταν συχνή εκσκαφή, με αποτέλεσμα την επιβάρυνση της δαπάνης παραγωγής. Ο λιγνίτης μετά την έξοδο του από την στοά μεταφερόταν με βαγονέτα στην κορυφή της Χαράδρας περνώντας από στενό Ατμήλατο σιδηρόδρομο μήκους 4 χιλιομέτρων ο οποίος ανήκε στην Εταιρεία και κατευθύνονταν προς στον σιδηροδρομικό σταθμό Σφενδάλης στην Μαλακάσα όπου μια πρόχειρη κατασκευή από ξύλο απομεινάρι του Α Παγκόσμιου πολέμου πήρε τον ρόλο της αποθήκης φόρτωσης λιγνίτη. Η μεταφορά από θάλασσα γίνεται επίσης από την στενή σιδηροδρομική γραμμή 9 χιλιομέτρων μέχρι την αποβάθρα που δημιουργήθηκε για μικρά σκάφη στα Νέα Παλατια. Εκεί μια πρόχειρη ξύλινη υπερυψωμένη πλατφόρμα (Καρβουνόσκαλα) μήκους 25-30 μέτρων περίπου χρησίμευε για την ανατροπή και το εύκολο άδειασμα του λιγνίτη από τα βαγονέτα στα πλοία. Το Λιγνιτωρυχείο Ωρωπού ανήκε στην Εταιρεία Χημικών προϊόντων και λιπασμάτων και εκμεταλλεύονταν από διάφορες εταιρικές μορφές (Εταιρεία Ανθρακωρυχείων Ωρωπού). Το 1916 στο Ωρωπό η εταιρία απασχολούσε 175 εργάτες και είχε παραγωγή 15.500 τόνους (1934) αλλά μετά από της πτώση της τιμής του λιγνίτη διέκοψε την λειτουργία του. Η εταιρία είχε άρτιες εγκαταστάσεις, σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, υπόγεια αντλιοστάσια, οικήματα προσωπικού κ.α. Στην θέση Μπάφι (Κοσκινα) υψώνετε ακόμα και στις μέρες μας το Καμίνι με το οποίο αφαιρούσαν από τον Λιγνίτη την υγρασία και υπάρχουν ακόμα και στις μέρες μας τα απομεινάρια λιγνίτη που είχαν αποτύχει να αποξηράνουν γιατί είχε μεταβληθεί η κατάσταση του και είχε οξειδωθεί. Οι λιγνίτες που είχαν εξορυχτεί στον Ωρωπό προορίζονταν ως καύσιμα ατμάμαξας των ΣΕΚ ενώ ο ψιλός λιγνίτης αγοράζονταν από την Ηλεκτρική Εταιρεία Αθηνών Πειραιώς.
Πηγες:Συγραμματα Α.Κορδελλα Ο Μεταλλευτικός Πλούτος της Ελλάδος , Οι Ελληνικοί Λιγνίτες, Θ. Χαριτάκης Μηχανικός Μεταλλείων ‘Υφηγ. Α.Σ.Ο.Ο.Ε. Αρχιμηδης 1937.

Για τους Νοσταλγούς της εποχής προτείνω να δείτε το παρακάτω βιντεάκι
https://www.youtube.com/watch?v=K5twOZVrKvQ   

Το θρυλικό Τραγούδι
Ο Αλέκος Σακελλάριος με τον στενό φίλο και συνεργάτη του Χρήστο Γιαννακόπουλο μετά από το θέατρο πρέπει να πάνε στο σπίτι του που ήταν στην οδό Σόλωνος για μια συνεργασία. Τότε τα ταξί ναι μεν υπήρχαν αλλά ήταν πολύ ακριβά και δυσεύρετα ιδίως τα μεσάνυκτα γιαυτό επειδή η ώρα ήταν προχωρημένη και δεδομένου ότι το τελευταίο τραμ ξεκινούσε στις 12 γεμάτος ανησυχία μην το χάσουνε ο Αλέκος Σακελλάριος φώναξε στον φίλο του που καθυστερούσε: Περπάτα να προλάβουμε το τραμ το τελευταίο. Μέχρι να φτάσουν στο σπίτι του το τραγούδι είχε γραφτεί… Γράφουν οι δυό τους την επιθεώρηση “Άνθρωποι, Άνθρωποι” . Τη μουσική στο τραμ το τελευταίο την συνθέτει ο Μιχάλης Σογιούλ..
Η υπόθεση είχε ως εξής
Σε κάποια απόμακρη συνοικία της Αθήνας δύο φτωχά ζευγαράκια που τα υποδύονταν ο Νίκος Ρίζος με την Σπεράντζα Βρανά και ο Φιλιππόπουλος με την Άννα Φυλλίδου βγαίνοντας από ένα ταβερνάκι σταματούν ένα ταξί .Οδηγός του ταξί ήταν ο Μίμης Φωτόπουλος.
Τα λεφτά δεν τους φτάνουν και κάνουν παζάρια, ο οδηγός όμως ανένδοτος Στο τέλος η μοναδική λύση είναι το τραμ το τελευταίο και τότε ακούγεται και το τραγούδι … Περπάτα να προλάβουμε το τραμ το τελευταίο.

Part 2

Από τον Κωλοσούρτη στο Τράμ το Τελευταίο
Τα πρώτα τράμ στην Αθήνα έκαναν την εμφάνισή τους το 1882. Δεν ήταν ελληνικών συμφερόντων, αλλά βελγικών. Ήταν η Εταιρεία Τροχιοδρόμων Αθηνών – Πειραιώς – Περιχώρων (E.T.A.Π.Π). Τα πρώτα του 1882 ήταν ελαφρά ιππήλατα οχήματα τα οποία ήταν κλειστά τον χειμώνα με 16 θέσεις και ανοιχτά το καλοκαίρι με 20 θέσεις και έλκονταν από τρία άλογα. Τα 800, συνολικώς άλογα ήταν μικρασιάτικα, μικρόσωμα και νευρώδη, αλλά κατάλληλα για τις επικλινείς οδούς της Αθήνας και τις συνεχείς στάσεις.
Το ατμήλατο τραμ του Φαλήρου ξεκίνησε να λειτουργεί το 1887. Λόγω των ατμών, της χαμηλής ταχύτητας στις ανηφόρες και το ελάχιστο ύψος των βαγονιών από το έδαφος, έδιναν των εντύπωση ότι τα τελευταία βαγόνια -κατά κύριο λόγο- σχεδόν σερνόταν με τα «οπίσθια». Έτσι, η γραμμή αυτή ονομάστηκε από τους επιβάτες «κωλοσούρτης». Παρόλο που αποτελούσε θέμα συζήτησης της εποχής, καθώς και έμπνευση θεατρικών επιθεωρήσεων, γελοιογραφιών και σατιρικών ποιημάτων, Επίσης το έλεγαν και το «Θηρίο» ,και τι δεν γίνονταν βέβαια συνέχεια για να καταφέρει κάποιος να ανέβει στο τραμ και να βρει την πολυπόθητη θέση.
Στις 30 Οκτωβρίου του 1908 κυκλοφόρησαν τα πρώτα ηλεκτρικά τραμ, τα οποία αποκτήθηκαν με τα χρήματα από τις Μετοχές τις Βέλγικης Εταιρίας (Κοινές και Προνομιούχες) και επρόκειτο να αντικαταστήσουν σταδιακώς τα ιππήλατα. Τα επόμενα δύο χρόνια, το δίκτυο του τραμ απέκτησε 257 οχήματα -150 κινητήρια και 107 ρυμουλκούμενα- μαζί με τα παλιά, που επαναχρησιμοποιήθηκαν ως ρυμουλκούμενα. Τα βαγόνια ήταν βελγικής κατασκευής, κλειστά, με ηλεκτροφωτισμό και πρωτοποριακός τοποθετημένα αναπαυτικά καθίσματα, με πρόβλεψη για 16 θέσεις καθήμενων και 14 όρθιων, με δύο κινητήρες ιδανικούς για τις κλίσεις των αθηναϊκών γραμμών και με μπεζ χρωματισμό. Τα νέα τραμ προκάλεσαν τόσο μεγάλη εντύπωση στους Αθηναίους, ώστε πολλοί ταξίδευαν ως το τέρμα και επέστρεφαν χωρίς άλλο σκοπό, μόνο και μόνο για να απολαύσουν την άνεση της διαδρομής, η οποία άλλωστε δεν κόστιζε παρά μόνο μία δεκάρα.
Το 1939 εκποιείται μεγάλος αριθμός ρυμουλκούμενων οχημάτων βελγικής κατασκευής, ενώ όλα τα εν χρήσει τροχιοδρομικά οχήματα ανακαινίζονται και το χρώμα τους γίνεται βαθύ πράσινο -εξ ου και η ονομασία «πράσινα». Την επόμενη χρονιά παραλαμβάνονται τα 60 μεγάλα, σύγχρονα τροχιοδρομικά οχήματα που προέβλεπε η συμπληρωματική σύμβαση που είχε συνάψει το Ελληνικό Δημόσιο το 1937. Στις 28 Οκτωβρίου 1940 οι τροχιόδρομοι της Αθήνας συμμετέχουν στην επιστράτευση. Είναι κλασικές πλέον οι εικόνες των υπερφορτωμένων τραμ με τους ενθουσιώδεις επίστρατους που έσπευδαν να παρουσιαστούν και να φύγουν για το μέτωπο.Μετά την Κατοχή αρχίζει η φθίνουσα πορεία των τραμ της Αθήνας, με την κατάργηση ορισμένων γραμμών. Η πραγματική, όμως, κατάργηση συμπίπτει με το θεαματικό ξήλωμα των σιδηροτροχιών στον κόμβο των Χαυτείων, από συνεργεία του υπουργείου Δημοσίων Έργων, τις πρώτες πρωινές ώρες της 16ης Νοεμβρίου 1953. Το τελευταίο κουδούνισμα από καμπανάκι αθηναϊκού τραμ ακούστηκε έξω από το αμαξοστάσιο της Αγίας Τριάδας Κεραμεικού τα μεσάνυχτα της 15ης προς 16η Οκτωβρίου του 1960. Τα τραμ, πράσινα ή κίτρινα, που στα 52 χρόνια της ζωής τους διακίνησαν κάπου 3 δισεκατομμύρια άτομα

Part 5

Part 4

Part 3

Part 2

Η Μπύρα FIX
Όταν η Ελλάδα προσπαθούσε να ανασυγκροτηθεί μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, το έτος 1858 καταφθάνει ο ζυθοποιός Fuchs από το Muhldorf της Βαυαρίας στην Ελλάδα, για να συναντήσει τον πατέρα του, Γεώργιο που εργαζόταν ως μεταλλειολόγος στα ορυχεία της Κύμης και του Λαυρίου, από εκείνους τους τεχνίτες που συνόδευσαν τον ‘Οθωνα. Από τον Πειραιά ο νεαρός ξεκινάει με τα πόδια να φτάσει στο Ηράκλειο, στο σπίτι του πατέρα του όταν πλησιάζοντας βλέπει μια συμμορία να πυροβολεί έναν άνθρωπο, μέσα στη σκοτεινή δημοσιά. Σκύβοντας για να τον βοηθήσει, ανακύπτει πως είναι ο πατέρας του! Παρά την τεράστια οδύνη του εντυπωσιάζεται από τον τόπο και αποφασίζει να μείνει σε αυτή την παράξενη περιοχή της Μεσογείου. Το όνομα προφέρεται Φουξ, αλλά οι Έλληνες το προφέρουν Φιξ και εκείνος το αποδέχεται. Αυτός λοιπόν ο Γιόχαν Καρλ Φιξ έμεινε στην αποικία και δημιούργησε, απέναντι από τον Άγιο Λουκά στην Ηρακλείου, ένα ζυθοποιείο το οποίο σώζεται και στις μέρες μας. Ορμώμενος από το γεγονός ότι αρκετοί Βαυαροί αξιωματικοί, είχαν εγκατασταθεί εκείνη την εποχή στην Ελλάδα. Ο Ιωάννης Φιξ, λοιπόν, φτιάχνει την πρώτη μπύρα στη χώρα μας, δίνοντάς της το όνομα της οικογένειάς του, ΦΙΞ. Λόγω της μεγάλης απήχησης της μπύρας, ο Ιωάννης Φιξ το 1863 αποφάσισε να εγκαταστήσει το ζυθοποιείο του στο Κολωνάκι, που αποτελούσε κοντινό προάστιο αν και πολλοί Αθηναίοι τον έλεγαν τρελό που πήγε και εγκαταστάθηκε –πλούσιος άνθρωπος- σε κείνη την ερημιά. Ο Φιξ ανοίγει την πρώτη του μεγάλη μπυραρία στις πλαγιές του Αρδηττού. Από το όνομα της μπυραρίας «Μετς» σε ανάμνηση της μάχης του τότε γαλλογερμανικού πολέμου, στη γαλλική πόλη Μετς πήρε στη συνέχεια το όνομά της η περιοχή και το κρατάει μέχρι και σήμερα. Η πελατεία ολοένα και αυξάνεται και ο χώρος δεν επαρκεί. Ο Ιωάννης Φιξ αποφασίζει να μεταφέρει το σπίτι του και το μαγαζί του στην εξοχική τότε Λεωφ. Συγγρού. Η πελατεία του τον ακολουθεί, γιατί η μπύρα του είναι εξαιρετική. Παράλληλα, έχει παντρευτεί κι έχει αποκτήσει δύο γιους, ο μεγαλύτερος εκ των οποίων, ο Κάρολος αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στην επιχείρηση. Η μικρή χειροκίνητη βιοτεχνία μεγαλώνει μέρα με την ημέρα και σε λίγα χρόνια εξελίσσεται σε ατμοκίνητο εργοστάσιο, εξοπλισμένο με τα τελειότερα για την εποχή μηχανήματα παρασκευής μπύρας. Η μπύρα ΦΙΞ αποσπά το «Χρυσούν Βραβείο» στην έκθεση του Μιλάνου. Έκτοτε ακολουθούν διαδοχικές βραβεύσεις σε διεθνείς εκθέσεις και διαγωνισμούς. Ο Κάρολος Φιξ πληροφορείται ότι στην Ευρώπη αρχίζει η παραγωγή τεχνητού ψύχους. Χωρίς καθυστέρηση, συγκεντρώνει τις οικονομίες του κι εφοδιάζει το μικρό του εργοστάσιο με ψυκτικά μηχανήματα. Έτσι, έφερε στην Ελλάδα, για πρώτη φορά, τον τεχνητό πάγο. Ο Κάρολος Φιξ πεθαίνει, αφήνοντας το εργοστάσιo στους δύο γιους του, Γιάννη και Αντώνη, που από μικρούς τους είχε μαζί του στη δουλειά. Τα δύο αδέλφια εργάστηκαν φιλότιμα, μεγαλώνοντας ακόμη περισσότερο την επιχείρηση. Δημιούργησαν βυνοποιείο, ώστε η μπύρα να παρασκευάζεται από ελληνικό κριθάρι, και διαμόρφωσαν τεράστιους ψυκτικούς χώρους για τη διατήρηση του πλεονάσματος της γεωργικής παραγωγήςΤο ολοκαίνουριο ζυθοποιείο στη Λεωφ. Συγγρού ήταν έτοιμο, με αποτέλεσμα ένα υπερσύγχρονο εργοστάσιο, τόσο σε μηχανήματα όσο και σε design. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούσε ο κάτω όροφος, που καλυπτόταν περιμετρικά με τζάμι, ώστε ο κόσμος περνώντας απ’ έξω να μπορεί να δει τον τρόπο παρασκευής της μπύρας! Τα χρόνια πέρασαν… Τη δεκαετία του 60, ο Γεώργιος Παπανδρέουκαταργεί το μονοπώλιο της μπύρας, λαμβάνοντας υπόψιν του τις διαμαρτυρίες λιανοπωλητών, οι οποίοι κατήγγειλαν την εταιρεία Φιξ πως υιοθετούσε εκβιαστικές πρακτικές, για να προωθήσει τη νέα της γραμμή από αεριούχα ποτά. Η κυβέρνηση δίνει άδεια για κυκλοφορία νέων προϊόντων. Στην ελληνική αγορά μπαίνει η ολλανδική Heineken. Η Amstel, μάλιστα, η οποία έβγαινε σε ελαφρώς μικρότερο μπουκάλι, είχε και χαμηλότερη τιμή. Η Φιξ χάνει, μετά από έναν ολόκληρο αιώνα, την πρώτη θέση. Είναι η εποχή που η Μαριάνθη, χήρα του Ιωάννη Φιξ, έχει παντρευτεί τον Πέτρο Γαρουφαλιά, με κουμπάρο μάλιστα τον ίδιον τον Γεώργιο Παπανδρέου, του οποίου ο γαμπρός υπήρξε στενός φίλος, συνεργάτης και βασικός χρηματοδότης. Ωστόσο, η σύγκρουσή του με τον Ανδρέα Παπανδρέου (Υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ) για τον έλεγχο των Ενόπλων Δυνάμεων και η ταύτισή του με τα ανάκτορα, των οποίων υπήρξε αγαπημένο παιδί, συνέβαλλαν στην πτώση της κυβέρνησης της Ενώσεως Κέντρου και στο ξεκίνημα εκείνης της ταραγμένης περιόδου, που οδήγησε στην χούντα των συνταγματαρχών. Οι πολίτες, τότε, παραφράζουν το διαφημιστικό σύνθημα της εταιρείας «η Φιξ κάνει καλό» σε «η Φιξ κάνει κακό». Οι παπανδρεϊκοί σταματούν να πίνουν μπύρα και κηρύττουν μποϋκοτάζ στη Φίξ! Τελος ο έντονος ανταγωνισμός από τις νέες μπύρες που κυκλοφορούσαν στην αγορά, οδηγούν στο οριστικό κλείσιμο του εργοστασίου και κατ’ επέκταση της παραγωγής της ιστορικότερης ελληνικής μπύρας.
Η εταιρεία Δ. ΚΟΥΡΤΑΚΗΣ Α.Ε. εξαγοράζει από την Εθνική Τράπεζα τα εμπορικά σήματα της μπύρας ΦΙΞ, την οποία παρήγαγε φασόν και κυκλοφόρησε στην αγορά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Τρεις Έλληνες επιχειρηματίες, ο Γιάννης Χήτος και οι Ηλίας & Γιώργος Γκρέκης, εξαγοράζουν την εταιρεία ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ, μαζί με το σήμα της παλαιότερης, διασημότερης και πιο αγαπημένης ελληνικής μπύρας, της FIX Hellas. Και η νέα σελίδα της ιστορίας της ξεκινά…
Πηγές : Wikipedia - www.fix-beer.gr

Part 4

Part 3