Λίγο καθυστερημένη η δική μου γνώμη:
ο καθορισμός του χρώματος κατά τη γνώμη μου είναι μια αρκετά
σχετική αλλά παράλληλα και
αναγκαία εργασία στα γραμματόσημα. Σχετική για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν εδώ αλλά και παλιότερα σε άλλα threads (πάνω κάτω τα ίδια λέγαμε, επίδραση ήλιου, νερού, γόμας, ατμόσφαιρας κλπ.), αλλά και αναγκαία επειδή το χρώμα είναι βασικό στοιχείο στην εμφάνιση του γραμματοσήμου. Προφανώς στο μονήρες και ψυχαναγκαστικό χόμπυ του φιλοτελισμού η
εξέταση από έμπειρο συλλέκτη στο χέρι και με μια καλή συλλογή αναφοράς είναι πολύ σημαντική, όχι όμως πάντοτε δυνατή. Κατά τη γνώμη μου ο συλλέκτης καλό είναι να αυτονομείται με τον χρόνο και να χαράσσει τη δική του μελέτη.
Τα χρωματολόγια τύπου Stanley Gibbons ή Michel δεν είναι ευαγγέλιο, είναι ίσως όμως
μια παλέτα με χρωματικούς όρους φιλοτελικούς (επομένως το "κοκκινο της φωτιάς", το "μωβ της βελγικής τουλίπας" ή το λεξιλόγιο του ελαιοχρωματιστή μάλλον δεν θα βρεθούν εκεί), αν και δεν βγήκαν αυτά τα χρωματολόγια για τις κεφαλές αλλά βάσει γραμματοσήμων άλλων χωρών. Το μη ασκημένο στα χρώματα μάτι μπορεί ίσως με τη βοήθεια αυτών των χρωματολογίων να συνηθίσει στις λεπτές διαφορές και να δει ίσως
προτάσεις για το τι θεωρείται ότι είναι τύποι όπως "πρωσσικό μπλε" κλπ.
Η αποτελεσματικότητα κάθε εργαλείου εξαρτάται από τον τρόπο χρήσης του. Αν η σχετικότητα μεταξύ των αποχρώσεων ενός χρωματολογίου αντιπαρατεθεί με ένα πλήθος γραμματοσήμων π.χ. αρκετά μπλε 1862-1867 και σε συνυπολογισμό των άλλων παραμέτρων κατάταξης (χαρτί, εκτύπωση κλπ.) ίσως το χρωματολόγιο βοηθήσει κάπως σε μια ομαδοποίηση και εν τέλει κατάταξη. Αν ο φιλοτελιστής έχει δίπλα του τον σούπερ μελετητή με τη σούπερ συλλογή, τη σούπερ γνώση και την σούπερ καλή καρδιά (σπανιότατος συνδυασμός), το χρωματολόγιο μάλλον είναι εντελώς περιττό.
Το
φασματοφωτομετρο πρώτη φορά το ακούω, είχα ακούσει ότι κάποιοι μετρούσαν μέσω Η/Υ και RGB το χρώμα (και εκεί έπρεπε κανείς να κάνει πολλές μετρήσεις, να αφαιρέσει τις ακραίες και να βγάλει μέσο όρο). Ωραίος ο προβληματισμός, δεν κατάλαβα καλά όμως πού καταλήγει ο dsp
. Ελπίζω να είμαι ο μόνος. Μήπως μπορείς να μας πεις dsp
λίγα πράγματα για τα χρώματα του 19ου αι. στα ελληνικά γραμματόσημα (σύσταση, τρόπος παρασκευής, ιδιότητες, ευαισθησία στην αλλοίωση κλπ.), μιας και φαίνεται ότι το έχεις το "χρωματικόν"; Θα ήταν ενδιαφέροντα αυτά, δεν ακούγονται συχνά στο στέκι.