Αγαπητέ Λευτέρη,

Μέχρι προ 12ετίας, που η συλλογή τηλεκάρτας ακόμα ανθούσε, τα λεγόμενα "στρογγυλά" νούμερα (από εκτυπωτή laser) τα "κυνηγούσαν" οι συλλέκτες και έπιαναν καλές τιμές.
Έκτοτε το ενδιαφέρον στην τηλεκάρτα φθίνει συνεχώς και συνεπακολούθως ή ζήτηση των δύσκολων κομματιών είναι σαφώς περιορισμένη.

Ενδεικτικό του σταθερά φθίνοντος ενδιαφέροντος, αποτελεί η απουσία νέων εκδόσεων συναφών καταλόγων κατά την τελευταία δεκαετία.

Γιά την ιστορία, σε πληροφορώ πως ο πολύ αξιόλογος κατάλογος του Σιμώνη ("Βεργίνα 2000") τιμολογούσε τότε την συγκεκριμένη τηλεκάρτα στις 15 χιλιάδες δραχμές.




 

Παραθέτω 2 link με διαφωτιστικές πληροφορίες γιά την αξιολόγηση των γραμματοσήμων.
Εκεί απαντάται και το ουσιώδες ερώτημα του φίλου heretic77 "..τι θεωρει ο Καραμητσος πχ Fine, τι VF, τι XF,.."

http://www.psestamp.com/pdf/2009_GradingGuide_092009.pdf

http://www.mcphilatelics.com/education/stampterms/stampterms.html

Όσο γιά το θέμα των "καρφιτσωμένων", πιθανολογώ πως αυτά προέκυψαν από ατυχείς χειρισμούς κάποιων ταχυδρομικών υπαλλήλων της εποχής τους, προφανώς γιά να διευκολύνεται έτσι η ανάσυρση των φύλλων πριν την κοπή τους. 

Αγαπητέ αν είναι άψογα ακυκλοφόρητα, γύρω στα 45 έκαστον. Είναι σχετικά εύκολος κωδικός.
Εγχώριο ενδιαφέρον θεωρώ πως είναι ελάχιστο. Ενδεχομένως ενδιαφέρουν ξένους συλλέκτες.

Και εδώ:

http://colnect.com/en/coins/list/country/1164-Cyprus

Ρίξε φίλε μιά ματιά εδώ:

http://en.numista.com/catalogue/chypre-1.html

Πολύ εύκολο χαρτονόμισμα και σε πολύ φθαρμένη κατάσταση.
Δυστυχώς δεν αξίζουν τίποτα φίλε..ξαναβάλτα στο μπαούλο.

Και τα 3 ελληνικά πενηντάρικα (εκτυπώσεις έτους 2001) παρουσιάζουν συλλεκτικό ενδιαφέρον.
Εχουν κωδικούς εκτύπωσης Ν001, G013  και G014.

Τα  Ν001 και G014 παρουσιάζουν μέτρια δυσκολία ανεύρεσης (scarce) σε χαμηλές καταστάσεις διατήρησης, που εντείνεται αρκετά σε πολύ υψηλές καταστάσεις (AU, UNC)

To G013 είναι το μακράν σπανιότερο. Παρουσιάζει σημαντική δυσκολία ακόμα και σε χαμηλά grade.
Από XF και πάνω παρουσιάζει σπανιότητα. Δύο έγκυροι κατάλογοι το δίνουν RR σε AU και RRR σε ακυκλοφόρητο. Επί συνόλου 60 ελληνικών ευρωχαρτονομισμάτων είναι σαφώς μέσα στην πεντάδα των πιό δυσεύρετων μεταξύ τους.

Φίλε Douglas Whittacker,

Αυτό που κάνει τα συγκεκριμένα ευρω-χαρτονομίσματα να πωλούνται 30-50-80 φορές πάνω από την ονομαστική τους αξία, είναι προφανώς το σπάνιον -έως και "εξαιρετικά σπάνιον"- της ανεύρεσής τους.

Πρόκειται γιά χαρτονομίσματα με συγκεκριμένους "κωδικούς εκτύπωσης", τους οποίους φέρουν άπαντα επί της εμπρόσθιας όψης τους και σε διαφορετικό σημείο ανά αξία.

Κάθε κωδικός εκτύπωσης -που επίσης αποκαλείται και "printer code" ή και "short code"- προσδιορίζει κωδικοποιημένες πληροφορίες σχετικές με την εκτύπωση του χαρτονομίσματος που τον φέρει.

Περαιτέρω αναλυόμενο το "printer code" (που πάντα αποτελείται από έναν συνδυασμό 2 γραμμάτων και 4 αριθμών του τύπου ΓΑΑΑΓΑ), δίνει τις εξής 3 πληροφορίες:

1. Εκτυπωτικό ίδρυμα που παρήγαγε το χαρτονόμισμα (Γ)
2. Αριθμός εκτυπωτικής πλάκας που τύπωσε τα φύλλα από τα οποία προήλθε το χαρτονόμισμα (ΑΑΑ)
3. Την ακριβή του θέση/συντεταγμένες επί του εκτυπωθέντος φύλλου (ΓΑ όπου Γ ίσον σειρά και Α ίσον στήλη)

Παραθέτω ώς παράδειγμα το εξαιρετικά σπάνιο (RRR) ελληνικό 10ευρω που προέρχεται από την εκτυπωτική πλάκα με αύξοντα αριθμό 019 :

http://www.delcampe.net/item.php?id=149584343&var=RARE-10-EURO-GREECE-N019A1-RARE-XF-condition&language=E&sessionToken=sslLogin_5170ab4a74193838f72ef2be17e44a69

To συγκεκριμένο λοιπόν 10ευρω φέρει κωδικό εκτύπωσης τον Ν019Α1 που αναλύεται ώς εξής:

 Ν   : Εκτυπώθηκε στο Χολαργό/ΙΕΤΑ (Ίδρυμα Εκτυπώσεων Τραπεζογραμματίων και Αξιών)
019 : Δέκατη ένατη πλάκα εκτύπωσης
 Α1 : Α σειρά (θέση οριζοντίως) - Πρώτη στήλη (θέση καθέτως). Άρα το πρώτο πάνω/αριστερά στο φύλλο *.
* Γιά την ιστορία, τα φύλλα που τύπωνε -το 2007- η 019 αποτελούνταν από 35 χαρτονομίσματα (7 σειρές επί 5 στήλες).

Ο Χολαργός την 12ετία από το 2001 (όταν και άρχισε να τυπώνει τα ελληνικά 10ευρα) μέχρι το 2013/14 ας πούμε (όπου και αντικαταστάθηκε το πρώτο format από την νέα σειρά "europa") είχε χρησιμοποιήσει γιά την παραγωγή τους, 36 εκτυπωτικές πλάκες εν συνόλω. Έχουμε έτσι 36 τρόπον τινά εκδόσεις.

Αρχισε λοιπόν την εκτύπωση με την 001 και έφτασε στην 037, ολοκληρώνοντας το πρώτο format. Η 035 γιά κάποιο λόγο δεν χρησιμοποιήθηκε..
Λόγω φθοράς ή άλλων τεχνικών προβλημάτων, αντικαθιστούσε συν τω χρόνω η νεοπαραχθείσα την φθαρμένη/ελαττωματική.

Και εδώ ακριβώς έχουμε τον βασικό λόγο που κάποια printer-code είναι από δυσεύρετα έως και εξαιρετικά σπάνια:
Η κάθε πλάκα εκτύπωσε διαφορετικό αριθμό χαρτονομισμάτων συγκριτικά με τις υπόλοιπες. Κάποιες παρήγαγαν πολύ μεγάλα tirage, άλλες μικρότερα και κάποιες άλλες ελάχιστα.


Άλλοι λόγοι που συνέργησαν στη δημιουργία σπανιοτήτων είναι και οι ακόλουθοι:

α) H τεράστια διασπορά τους (διασκορπισμένα όλη την Ε.U.)
β) H αρχική άγνοια των συλλεκτών επί των διακριτικών στοιχείων/λεπτομερειών του ευρωχαρτονομίσματος.
γ) H πολιτική των κεντρικών τραπεζών να αποσύρουν με ταχείς ρυθμούς τα παλιά/φθαρμένα τραπεζογραμμάτια       
    αντικαθιστώντας τα με νέα.

Αυτά γιά την ώρα φίλε,
Εύχομαι να διεφωτίσθεις ικανοποιητικά!


Υ.Γ.
Το έτερο ερώτημα που μου έθεσες -που άπτεται της..λεξικοεννοιολογικής ''μονομαχίας" μας- θα στο απαντήσω εν ευθέτω χρόνω και σε προσωπικό μήνυμα, επειδή θεωρώ πως το παράπλευρο αυτό θέμα μας, είναι αδιάφορο και μάλλον κουραστικό στους υπόλοιπους φίλους που παρακολουθούν και συμμετέχουν στο κεντρικό ζήτημα.

Αγαπητέ Douglas Whittacker,

Σε παραπέμπω στα ακόλουθα link:

http://www.delcampe.net/page/item/id,104831080,var,50-EURO-Y-GREECE--Firma-Duisenberg--GO13H1--Nice-Circulated-VERY-RARE,language,E.html

http://www.delcampe.net/page/item/id,292736558,var,10-EURO-BILLET-GRECEGRECIA-Y-N005-DUISENBERG-AUNC,language,E.html

http://www.delcampe.net/page/item/id,281213994,var,RRR--10E-DUISENBERG-YN006-RRR--NEUF-UNC,language,E.html

http://www.delcampe.net/page/item/id,149584343,var,RARE-10-EURO-GREECE-N019A1-RARE-XF-condition,language,E.html

Έχω την εντύπωση πως τα παραπάνω παραδείγματα, θα σε κάνουν να αναθεωρήσεις τις απόψεις σου γιά τα  όρια της.. συλλεκτικής τρέλας!

Και γιά να ευθυμήσουμε λιγάκι αγαπητέ, έχω και εγώ μιά απορία/ερώτημα να σου απευθύνω:
Έχεις υπόψη σου την διττή σημασία της λέξης "τοιούτος" (που μου..προσάπτεις εκ προοιμίου) ?
Σε καλώ σε μονομαχία και διαλέγω όπλο. Λεξικό! Τοιουτοτρόπως θα επιλύσομεν το θέμα τούτο..

Σαφώς αγαπητέ και δεν το γνωρίζατε αν τον έχω ή όχι. Ήταν όμως πολύ πιθανόν να τον κατέχω αφού σας παρέθεσα στοιχεία του, με την επισήμανση πως δεν είναι διαθέσιμος στο διαδίκτυο.

Εν πάση περιπτώση, δεν νιώθω διόλου προσβεβλημένος. Τουναντίον -εκλαμβάνοντας το σχόλιό σας ως αόριστο και γενικό και όχι στοχευμένο στο πρόσωπό μου- σας ευχαρίστησα ειλικρινώς, μιάς και έχω διαφορετική άποψη από εσάς γιά την "τρέλα" και τα όποια (αν υπάρχουν) "όρια" της.

Και καθώς φαίνεται διαφορετική αίσθηση του χιούμορ, "sens de l'humour" γαλλιστί (γιά να "ξεσκονίζω" και τα γαλλικά μου που ενίοτε χρειάζονται).

Στη διάθεσή σας γιά οποιαδήποτε άλλη απορία ήθελε προκύψει.

Και εγώ σας ευχαριστώ θερμά γιά το κοπλιμέντο αγαπητέ, αφού θεωρείτε πως έχω καταρρίψει το όριο της τρέλας!

Εχω την εντύπωση πως δεν υπάρχει online.
Με τον παρακάτω σύνδεσμο θα τον εντοπίσετε στην πηγή του:

http://www.numismatique-change.fr/livres/les-eurobillets-2002-2013.html

Εναλλακτικά, διατίθεται και στο ebay.
Σημειώνω πως είναι γραμμένος στα γαλλικά..

Το συμπέρασμα αγαπητέ περί "Βιέννης και 2011" δεν το βγάζω εγώ. Το αναφέρει σχετικός κατάλογος.
Εγώ απλά παραθέτω τεκμηριωμένες πληροφορίες.

Το στοιχείο F005B3 μας πληροφορεί ότι το συγκεκριμένο ζευγάρι έχει εκτυπωθεί στη Βιέννη περί το 2011.
Είναι εύκολος κωδικός και δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ακόμη και σε ακυκλοφόρητη κατάσταση.

Αξίζουν 1000 ευρώ!

Μόνο σε πολύ υψηλές καταστάσεις (ΑU, UNC) παρουσιάζουν συλλεκτικό ενδιαφέρον. Γιά την ώρα..
Οταν και όποτε αποσυρθούν, ίσως τότε να αξίζουν κάτι παραπάνω και σε μέτριες καταστάσεις.