Στέκι Συλλεκτών

Με αφορμή την εμφάνιση κάποιων μονόλεπτων 1901.
Και με την ευκαιρία δημιουργίας βάσης δεδομένων κίβδηλων νομισμάτων στον www.mycoins.gr (http://www.mycoins.gr).
Έχουν λίγο μεγαλύτερη διάμετρο από τα κανονικά... περίπου 15,3 και άνω mm.
Και λίγο μεγαλύτερο βάρος... περίπου 1.05 και άνω gr.
Την άποψή σας...

ισως οι πλαστογράφοι της εποχης τοτε να εκαναν δοκιμές σε φτηνό μέταλλο μικρης περιεκτικότητας να σουν πως θα βγει ούτως ώστε να βγάλουν μετα μεγαλυτερες αξίες , ταλιρα κλπ.

προσωπικα θα το γουσταρα σε συλλογη σαν κατι περιεργο...

τωρα για το αν ειναι εποχης.. δεν ξερω... μπορει... μιας και παρολο που ηταν μικρης αξιας.. δεν ξερεις τι μπορει να σκεφτοταν ο κιβδηλοποιος... οτι δεν τα εβλεπαν στα ρεστα ενω τα αλλα τα εβλεπαν; αν πχ.. ο καφες σε καφενειο τοτε εκανε 20 λεπτα.. τοτε ειναι σαν το δικο μας 2 ευρω πανω κατω... αρα το μονολεπτο τοτε ειναι σαν το δικο μας 10 λεπτο!

θα μου πεις.. και παλι δεν εχει μεγαλη αξια.. αλλα σε φτωχους... εχει! και ας μη ξεχναμε οτι εχουν δυστυχως βρεθει πλαστα 10 λεπτα του ευρω! βρηκε φιλος μου απο γερμανια πλαστο αυστριακο!!! τρελλα!!

ομως... κατι αλλο μου περναει απο το μυαλο γι αυτα... φυσικα εικασιες κανω αλλα ισως μας βοηθησουν στην συζητηση φιλοι κρητες! :)

θυμαστε πριν απο καιρο που αναφερα οτι πηγα σε ενα εκκλησακι και ειδα ταμα ενα κρητικο μαχαιρι που ειχε πανω του αλουμηνενιες ρεπλικες των 5, 10, 20 λεπτων της κρητικης πολιτειας να κρεμονται απο αλυσιδακια.. σαν στολισμος του μαχαιριου; ο Γιωργης τοτε (Ηρακλειωτης) ειχε αναφερει οτι εφτιαχναν τετοια οι τεχνιτες λογο ελλειψης κανονικων κερματων.. και ηταν για να στολιζουν τα μαχαιρια... μαλιστα αν θυμαμαι καλα αναφερε οτι υπαρχουν παλια τετοια ασημενια!

οποτε γιατι να μην εχει φτιαξει καποιος τεχνιτης τετοια μονολεπτα για μικροτερου μεγεθους χειροποιητα μαχαιρια, και τα πουλουσε στους αλλους τεχνιτες ατρυπητα; μιλαμε παντα για μετα την Κρητικη πολιτεια, και φυσικα μετα την αποσυρση τους.... πιθανον καπου στο 1950-60 ισως;; (εν το ξερω αυτο!).

Μπορούμε να δεχθούμε σαν λόγο κατασκευής τον 'καλλωπισμό', αλλά όχι με την έννοια των προγενέστερων νομισμάτων του Όθωνα και του Γεωργίου. Είναι γνωστή η χρήση των προγενέστερων νομισμάτων σε παραδοσιακές στολές, ενώ χάλκινα δεν έχουμε δει σε τέτοιες χρήσεις... πέραν των μαχαιριών, που αναφέρει ο Νίκος.

Το νόμισμα είναι σε άσπρο μέταλλο, πιθανότατα κράμα αλουμινίου και είναι βαμμένο. Αν προσέξετε, στα σημεία που έχει τριφτεί, εμφανίζεται από κάτω το υλικό που είναι κατασκευασμένο.
Δεν ξέρω αν υπήρχε τρόπος τέτοιας βαφής εκείνη την εποχή... επίσης δεν ξέρω αν το κόστος κατασκευής και υλικών, θα μπορούσε να ισοσκελίσει την αναγραφόμενη αξία.

Αν όντως έχουν βγει εκείνη την εποχή, για να ξεγελάσουν, θα έπρεπε να υπάρχουν χιλιάδες τέτοια τεμάχια, για να βγει ένα κέρδος από τέτοια διαδικασία, ας πούμε υποθετικά κόστος 1000 Δρχ για κέρδος 1000 Δρχ... θα έπρεπε να τυπωθούν 2.000 Δρχ... 200.000 τεμάχια. Αυτό όμως δεν μπορεί να συνέβει στην πραγματικότητα, θα ήταν γνωστά εδώ και δεκαετίες, αυτά τα πλαστά έχουν λίγο καιρό που κυκλοφορούν.

Υπάρχει όμως κι άλλο πιθανό σενάριο... όπως έγινε και στην ταινία με την Κάλπικη Λίρα. Έγινε η προσπάθεια να βγουν τα πρώτα στην αγορά, αλλά ήταν εύκολα αναγνωρίσιμα σαν κόπιες, οπότε και δεν έγινε μαζική παραγωγή.

Το επικρατέστερο σενάριο είναι ότι, είναι πρόσφατη κόπια, για να ξεγελάσει συλλέκτες.

Ειναι γνωστα τουλαχιστον τα τελευταια 40 χρονια.

Είναι μεταγενέστερη του 1900 κόπια, λόγω του κράματος. Διότι τέτοιο κράμα, για να γίνει το 1900, κόστιζε περισσότερο από το ασήμι, κάπου κοντά στον χρυσό. Πράγμα που κάνει ασύμφορη την χρησιμοποίησή του τότε.
Είναι ελαφρύ κράμα που περιέχει αλουμίνιο, και μπορεί να διαπιστωθεί, πέρα από την χημική ανάλυση, ως εξής : Σε δίσκο 15 mm, με βάρος 1,05-1,10 δεν μπορεί να έχουμε χαλκονικέλιο, το οποίο θα ήταν τουλάχιστον μισό γραμμάριο βαρύτερο. Έχουμε κράμα αλουμινίου, για να 'πιάσουμε' το βάρος.
Ίσως είναι κόπια της δεκαετίας του '20... που ήταν η 'τρέλα' του αλουμινίου... Αλλά και πάλι, θέλουμε ειδική βαφή για να βάψουμε το αλουμίνιο... που τότε δεν υπήρχε.
Ίσως είναι κόπια της δεκαετίας του '60 - '70, αφού τότε πρωτοεμφανίστηκαν... πιθανότατα έγιναν για να ξεγελάσουν συλλέκτες.

Πριν λίγους μήνες, βγήκαν κάποια μασούρια, από τα συγκεκριμένα.
Προσοχή λοιπόν σε όλους τους φίλους.

Θα αναιρέσω το τελικό μου συμπέρασμα για λόγους οικονομίας της συζήτησης...
Το επικρατέστερο σενάριο είναι ότι, είναι κόπια, για να ξεγελάσει συλλέκτες.

Τελικά, ναι, αυτό είναι το πιθανότερο σενάριο.

Σε μία παλαιότερη συζήτηση είχα αναφέρει κάποια στοιχεία για το αλουμίνιο.
Είναι ενδιαφέρον να συνδυάζουμε όλα τα στοιχεία, για να εξάγουμε πιο βάσιμα συμπεράσματα.
Κατά τη διάρκεια και λίγο μετά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο, το αλουμίνιο πήρε τα πάνω του.
 
To 1854 ο Ανρί Σεν-Κλερ Ντεβίλ (Henri St-Claire Deville), βασισμένος στις εργασίες του Βέλερ επινοεί την πρώτη εμπορική μέθοδο παραγωγής του. Αρχικά, το κόστος του αργιλίου ήταν υψηλότερο από αυτό του χρυσού και του λευκόχρυσου. Γι' αυτό το λόγο σε γεύματα του Ναπολέοντος Γ' της Γαλλίας, οι πιο σημαντικοί καλεσμένοι έτρωγαν σε πιάτα από αργίλιο!
Το 1886 ήρθε η μεγάλη επανάσταση στην παραγωγή αλουμινίου, οπότε εφευρέθηκε η μέθοδος Hall-Heroult. Σε αυτή τη μέθοδο, τήγμα μίγματος κρυολίθου (φθοριούχο άλας του νατρίου και του αργιλίου: Na3AlF6) αργιλίου και οξειδίου το αργιλίου (αλουμίνα: Al2O3) ηλεκτρολύεται με συνεχές ρεύμα. Το τηγμένο αργίλιο συγκεντρώνεται στο βυθό του ηλεκτρολυτικού λουτρού. Όλο το αλουμίνιο που παράγεται στον κόσμο παράγεται με αυτή τη μέθοδο.
Το 1889 ο Bayer επινόησε μία μέθοδο καθαρισμού του βωξίτη προς παρασκευή αλουμίνας, με τη χρήση καυστικού νατρίου. Έτσι, άνοιξε ο δρόμος για την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων αλουμινίου.
Το 1900 η παγκόσμια παραγωγή αλουμινίου ήταν 8000 τόνοι.
Ποσότητα, ακόμη και τότε, πολύ μικρότερη από την παγκόσμια παραγωγή χρυσού.

Να σας πω ότι έχω ένα μονόλεπτο του 1900 πλαστό  . από ότι μου είπαν είναι επιμεταλλωμένο . το έχω αγοράσει πριν από τουλάχιστον 25 χρόνια από το μοναστηράκι . και έχω επίσης και το 2λεπτο του 1900 και αυτό κόπια . δεν είμαι σπίτι τώρα , άμα πάω θα ανεβάσω φωτογραφίες .  :)

Απατεώνες που θέλουν να ξεγελάσουν συλλέκτες υπήρχαν πάντα . δεν βλέπω άλλο λόγο να γίνει μια τέτοια κόπια  ;)

Ας μην ξεχναμε και τις μολυβδινες!κοπιες που κυκλοφορουσαςν πριν μια 15ετια στην περιοχη του κεντρου των Αθηνων και στο Μοναστηρακι μεσα σε χαρτονακια! αφου με το παραμικρο αγγιγμα λυγιζαν η εφευγαν τα γραμματα και το σχεδιο.χαιρετω,γιαννης.

Αν υπάρχουν φωτό, από οποιαδήποτε Κίβδηλα, είναι καλοδεχούμενα, για να μπούνε στον κατάλογο. Όποιος ενδιαφέρεται για να βοηθήσει, ας επικοινωνήσει.

το μονόλεπτο του 1900 ..

και το 2λεπτο του 1900 . .

Για βάρος και διάμετρο , όταν πάω στο σπίτι το βράδυ θα τα ανεβάσω.  :) :)

     1 λεπτό 1900 (κόπια)

πάχος=1 mm
διάμετρος=15,70 mm
βάρος=1,54 gm

     2 λεπτά 1900 (κόπια)

πάχος= 1mm
διάμετρος=20,20mm
βάρος=2,66gm                   

Κι όμως υπάρχει.

Το μονόλεπτο του 1901 σε 16mm περιγράφεται σε παλιό κατάλογο του Krause. Τουλάχιστον στο δικό μου κατάλογο του 2002 υπάρχει. Δεν ξέρω σε πιο κατάλογο εξαφανίστηκε.

Το νόμισμα αυτό (προφανώς δοκίμιο) είναι παράκεντρο από τη μια πλευρά εάν θυμάμαι καλά, τέλειο στην εκτύπωση, και χωρίς τις "τρυπούλες" που παρουσιάζονται στα πλαστά (όπως στη πρώτη φωτό).

Πριν είκοσι χρόνια κυκλοφορούσαν δυο απ ότι θυμάμαι... Το στέμμα ήταν μεγαλύτερο (ποιος θα έκανε τέτοια κόπια με μεγαλύτερο στέμμα.... πιο εύκολο να τη κάνεις ακριβώς). Το νόμισμα το είχε ο συγχωρεμένος ο Σαραντάκης και ο Φρούδης μου έλεγε να το αγοράσω. Η τιμή τότε 120.000 δραχμές.
Όταν αποφάσισα να το πάρω την μεθεπόμενη, είχε ....πετάξει φυσικά. (Θα μου πεις όλοι τη πατάμε...)

Τελευταία (πριν δέκα περίπου χρόνια), ένα, είχε γνωστός συλλέκτης στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος ειξειδικεύτηκε... στη συλλογή του. Δεν γνωρίζω εάν το έχει ακόμη.

Βέβαια, οι λάτρεις της Κρητικής Πολιτείας θα πρέπει να εξιχνιάσουν το θέμα...

Πάντως εκείνο εκεί δεν ήταν κίβδηλο.