Πάνο, όντως έχει κάποιες πληροφορίες ο Χατζηφωτίου, κάποια από τα παραπάνω τα βρήκα σε αυτόν (σχεδίαση από δυο στρατιώτες, κοπή στη Ρώμη). Το θέμα είναι ότι οι μαρτυρίες είναι έτσι κι αλλιώς δύσκολο υλικό, στη συγκεκριμένη διατηρώ και κάποιες παραπάνω επιφυλάξεις λόγω του εκκεντρικού χαρακτήρα του συγγραφέα. Μακάρι να βρεθεί κάτι από επίσημα έγγραφα στο μέλλον. Κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει και σε αυτόν τον τομέα πλέον...

Στρατή, έχεις πετύχει κάπου κάποιο άλλο του Ιερού Λόχου τελευταία εκτός από τη Συλλεκτική Αθηνών; Για τους αριθμούς του Αγήματος Εμβολής έχεις δίκιο, θυμόμουν τους συμμετέχοντες λιγότερους...

Όντως στα αρχικά φαίνεται κάτι σαν "Ι", πιθανόν όμως να είναι και "J". Το επάνω, ανάλογα με τη γωνία φαίνεται και σαν "Α" ή σαν "S". Είναι χτυπημένο ελαφρά από τη μήτρα μάλλον και το διάσημο είναι και γυαλισμένο, οπότε δυσκολεύομαι αρκετά, ακόμη και από κοντινά τραβηγμένες, μεγεθυμένες φωτογραφίες καλής ποιότητας. Θα μπορούσε να είναι "SJ", υπήρχε κατασκευαστής Stefano Johnson με αυτά τα αρχικά, αλλά σκέφτομαι ότι τα μάτια μου σε αυτήν την περίπτωση μπορεί απλά να βλέπουν αυτό που θα ήθελαν να δουν...

Της 3ης ΕΟΤ ο Στρατουδάκης το εκτιμά στα "Ελληνικά Μετάλλια" στα 300 ευρώ. Αυτό το 2001. Πλέον γύρω στα 400-450 ευρώ θα έλεγα, με βάση ό,τι έχω δει.

Του Ιερού Λόχου -εκεί είναι το παράδοξο για μένα- το δίνει στα 150 ευρώ. Η αλήθεια είναι ότι στο εξωτερικό βρισκόταν περίπου σ' αυτήν την τιμή τότε και κάποια χρόνια αργότερα. Τώρα για τιμή... Μάλλον η αγορά θα έπρεπε να αποφασίσει, δεν υπάρχουν όμως αρκετά δείγματα. Προσωπικά δε θα θεωρούσα τα 600-700 ευρώ υπερβολικά.

Του Αγήματος Εμβολής, καθώς απονεμήθηκε σε πολύ μικρό αριθμό (λιγότερα από 150 κομμάτια αν δεν κάνω λάθος), νομίζω ότι θα μπορούσε να αγγίξει τα 1000 ευρώ. Δική μου εκτίμηση αυτή. Στα 15 χρόνια που ασχολούμαι, αυτό που είδα εδώ είναι μόλις το τρίτο ή τέταρτο.

Γενικά έχει να κάνει και με το τι προτίθεται να πληρώσει ο αγοραστής. Έχασα ένα της 3ης ΕΟΤ για 450 ευρώ και πλήρωσα 600 γι αυτό, ξέροντας ότι είναι πολλά. Καμιά φορά είμαστε και λίγο περίεργα όντα...

Επαναφέρω το θέμα, καθώς τον τελευταίο καιρό έψαχνα πληροφορίες σχετικά με το διάσημο της 3ης ΕΟΤ, βρίσκοντας άκρη με κάποια πράγματα, αλλά έχω δρόμο ακόμη, μέχρι να βρω οριστικές απαντήσεις στα πιο δύσκολα ερωτήματα. Τα κλασικά προβλήματα στα ελληνικά militaria... 

- Αρχικά μάλλον βασίζεται στο ρωμαϊκό αντίγραφο του αγάλματος της Αθηνάς Προμάχου, που βρέθηκε στη Βίλα των Παπύρων στο Herculaneum.

- Σε σχέση με το χρόνο κατασκευής του, αυτός μάλλον ήταν ο Οκτώβριος-Νοέμβριος του 1944, στην Ιταλία, πριν επιστρέψει η Ταξιαρχία στην Ελλάδα, όπως έχει συζητηθεί και στο παρελθόν σαν πιθανότητα. Με όλα τα περιθώρια λάθους των τεκμηρίων και των μαρτυριών τα στοιχεία συγκλίνουν εκεί. Ο τρόπος κατασκευής είναι επίσης παρόμοιος με αυτόν των ιταλικών διακριτικών, όπως και των συμμαχικών που κατασκευάστηκαν στην Ιταλία.

- Το πιο κοντινό που μπόρεσα να βρω ως προς τον τόπο κατασκευής, είναι ότι αυτός ήταν πιθανόν η Ρώμη, σε διάστημα περίπου 20 ημερών. Ο αριθμός μάλλον είναι αυτός που "κυκλοφορεί", δηλαδή περίπου 3.500 κομμάτια.

- Πάνω από τον αριστερό ώμο της Αθηνάς, πάνω από τη "χαίτη" του κράνους, υπάρχει κάτι που μοιάζει με σύμπλεγμα αρχικών. Σε μια πηγή το σχέδιο του διασήμου αποδίδεται σε δυο ανώνυμους στρατιώτες, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να ισχύει, αν δε διασταυρωθεί. Τα αρχικά μπορεί επομένως να είναι του χαράκτη ή και του κατασκευαστή. Δυστυχώς στο δικό μου έχω... βγάλει τα μάτια μου, αλλά δεν μπορώ να ξεχωρίσω τα γράμματα.

Ελπίζω να μπορέσει να βρεθεί άκρη σε σχέση με το χαράκτη και τον κατασκευαστή κάποια στιγμή, θα έχει ενδιαφέρον πιστεύω.

Γενικά οι εχθροί του χαρτιού είναι το φως του ήλιου, η υγρασία, οι ακραίες θερμοκρασίες και ο ίδιος του ο εαυτός, ειδικά για τα παλιότερα χαρτιά.

Οι καλύτερες συνθήκες για τα τρία πρώτα προβλήματα επομένως -όπως και για όλα σχεδόν τα συλλεκτικά αντικείμενα- είναι αυτές της φύλαξης σε μέρος που να αποφεύγεται η άμεση έκθεση στον ήλιο και σε θερμοκρασία δωματίου, με φυσιολογικά επίπεδα υγρασίας.

Για το τέταρτο πρόβλημα δεν μπορούν να γίνουν πολλά, καθώς έχει να κάνει με τα οξέα που το ίδιο το χαρτί περιέχει, με αποτέλεσμα σιγά σιγά να αποσυντίθεται. Ειδικά τα παλιότερα χαρτιά παρουσιάζουν το συγκεκριμένο πρόβλημα λόγω του τρόπου κατασκευής τους. Από τη μια, η εξασφάλιση των παραπάνω συνθηκών είναι το ένα βήμα για να μην επιταχύνεται αυτή η διαδικασία.

Από την άλλη, μπορείς να επιλέξεις κουτιά ή ντοσιέ από αρχειακά ασφαλή υλικά (χαρτιά και χαρτόνια δηλαδή χωρίς οξέα) και να τις φυλάξεις εκεί μέσα, αν γίνεται σε οριζόντια θέση και ανοιγμένες, έτσι ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος να κοπούν οι ήδη παλιές και ταλαιπωρημένες τσακίσεις, ειδικά αν δέχονται το βάρος και άλλων φύλλων. Θα μπορούσες αντίστοιχα να παρεμβάλλεις και ένα φύλλο χαρτιού ανάμεσα στα φύλλα. Εδώ καταλαβαίνω το πιθανό πρόβλημα του χώρου, βέβαια...

Αποφεύγουμε όπως ο διάολος το λιβάνι κολλητικές ταινίες, πλαστικές διαφάνειες από όχι αρχειακά υλικά και πλαστικοποιήσεις... Αερίζουμε πού και πού και ελέγχουμε αν όλα είναι καλά, προκειμένου να μην έχουμε μεταφορά διάφορων δυσάρεστων καταστάσεων, μυκήτων π.χ. και φυσικά σημαντική είναι και η στοιχειώδης καθαριότητα, έτσι ώστε να μην έχουμε επισκέψεις από ανεπιθύμητους με μεγάλο αριθμό ποδιών, που τρέφονται -και- από χαρτί.

Ρίξε αν θέλεις μια ματιά κι εδώ:

http://worldbayonets.com/Bayonet_Identification_Guide/Yugoslavia/yugoslavia_2.html

Σε καμιά περίπτωση δεν είναι πλήρης κατάλογος, αλλά μαζί με λεπτομερείς φωτογραφίες θα βρεις και διαστάσεις. Ρίξε αν θέλεις μια ματιά και στις άλλες σελίδες, άλλων χωρών. Γενικά μου φαίνεται για Mauser, αλλά οι ξιφολόγχες δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου.

Είναι λίγο θολές οι αρχικές φωτογραφίες και δεν μπορώ να διακρίνω καλά, η θήκη έχει στην άκρη της τη χαρακτηριστική σφαίρα για να μη φθείρει το παντελόνι;

OK! Tώρα είδα την ημερομηνία των πρώτων αναρτήσεων!

Θα συμφωνήσω ότι η αξία τους δεν είναι μεγάλη. Τα στρατιωτικά έγγραφα αυτού του τύπου βρίσκονται γύρω στα 5-8 ευρώ, αν πουληθούν τελικά.

Αυτό που έχεις ανεβάσει στην 8η φωτογραφία με την υπογραφή του Δημήτριου Μαλασπίνα, δεν το βλέπω σε κάποια άλλη φωτο ολόκληρο, εκτός κι αν κάνω λάθος. Τι είναι; Ίσως αυτό να έχει κάποιο ενδιαφέρον, ανάλογα με τη θεματολογία του.

Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω κάποια αναφορά σε αυτό το συγκεκριμένο όνομα.

Θα επαναλάβω επομένως την εκτίμηση για 20-30 ευρώ, ανάλογα με τη διάθεση του αγοραστή, εκτός κι αν πρόκειται για κάποιο παράρτημα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Παλαιών Πολεμιστών και Θυμάτων Στρατού, τα αντικείμενα της οποίας -μεταξύ των οποίων και τα βιβλιάρια- τα έχω δει να κυμαίνονται γύρω στα 40-50 ευρώ, καθώς έπαιξε έναν πολιτικό ρόλο από τη δεκαετία του '20 στα αγροτικά κινήματα κυρίως, μέχρι την απαγόρευσή της το 1936.

Τα κουμπιά είναι όντως της Χωροφυλακής, θα έλεγα κι εγώ ότι μάλλον είναι της δεκαετίας του '50 και μετά. Θα έλεγα 5 ευρώ όλα μαζί;

Το βιβλιάριο φαίνεται πολύ μικρό στις φωτογραφίες, δεν μπορώ να διακρίνω πολλά. Προφανώς κάποια οργάνωση παλαιών πολεμιστών, αλλά δεν μπορώ να διακρίνω χρονολογία έκδοσής του. Υπήρχαν πολλές τέτοιες από τη δεκαετία του '20 και μετά και αναλόγως πολιτικά χρωματισμένες. Τα ονόματά τους πολλές φορές διέφεραν ελάχιστα, π.χ. "Ένωση Παλαιών Πολεμιστών Ελλάδος", "Οργανισμός Παλαιών Πολεμιστών Ελλάδος" εδώ κ.ά.

Η χρονολογία έκδοσης και όσα βλέπω στα δεξιά για το "τι επιδιώκει ο οργανισμός" μπορούν να βοηθήσουν και στο πού ανήκε πολιτικά και να ψάξουμε παραπάνω.

Θα έλεγα πρόχειρα μια εκτίμηση στα 20-30 ευρώ. Κάποιων οργανώσεων που έπαιξαν και κάποιο ρόλο ιστορικά έχουν μεγαλύτερη αξία.

Ψάχνοντας τον χαράκτη πάντως (P.P. Steiner), υπάρχουν αρκετές αναφορές στο όνομά του για διάφορα αναμνηστικά μετάλλια.

Η σειρά των μεταλλίων για τον Β' ΠΠ βρίσκεται κι εδώ. Λίγο πολύ η κουβέντα και στη συζήτηση από κάτω καταλήγει ότι η αξία τους είναι αξία μετάλλου. Εδώ απεικονίζονται μερικά μόνο, αλλού είδα ότι ήταν συνολικά 27 (!!!) μέσα στα οποία συμπεριλαμβάνεται και η Καναδική επιδρομή στη Διέππη.

https://www.gutefrage.net/frage/gedenkmedaillen-aus-der-serie-2weltkrieg-1939-1945-von-ppsteiner-wert

Και η αναφορά για τα 27:

http://ebay-russia.ru/catalog/show/151306504096/

Δε διαφωνώ σε κάτι, ειδικά με τα όσα γράφεις για τις ιδιωτικές κοπές, απλά λέω ότι η "ευρεία εμπορική διάθεση" είναι μάλλον πιο πιθανό σενάριο για μένα, χωρίς να αποκλείω και την περίπτωση που λες. Μου φαίνεται όμως περίεργο το να αναγκάζεται ένας σύνδεσμος βετεράνων να "αυτολογοκρίνεται" λόγω του νομικού καθεστώτος και να δέχεται να βάζει δίπλα το σφυροδρέπανο στο μετάλλιο του Κουρσκ, εκτός κι αν διακατέχονταν από έναν περίεργο ειρηνισμό, δεδομένου του θέματος, αλλά και του ότι η Γερμανία ήταν ακόμη χωρισμένη. Πιο πολύ μου κάνουν για "γενική" ή "εξωτερική" κατανάλωση επομένως, παρά για εσωτερική.

Άσχετα με το παραπάνω, σχετικά με τη χρήση των συμβόλων:

Ο σταυρός είναι όντως ο τρόπος να ξεπεραστούν οι απαγορεύσεις. Ο νόμος προβλέπει την απαγόρευση της κατασκευής και της διακίνησης των συμβόλων, όπως και τη δημόσια επίδειξή τους για όλους τους σκοπούς πλην διδακτικών, ιστορικών, ερευνητικών και καλλιτεχνικών. Ακόμη και με αυτές τις απαγορεύσεις, μπορείς πολύ άνετα να αγοράσεις τα πάντα από τη Γερμανία, αρκεί τόσο ο πωλητής όσο και εσύ να μην τα επιδεικνύεις δημόσια εκτός του παραπάνω νομικού πλαισίου. Ακόμη και σε υπαίθριες αγορές πωλούνται, αρκεί να είναι καλυμμένα τα σύμβολα. Με αυτόν τον τρόπο πωλούνταν και πωλούνται και πλαστά και φανταστικά αντικείμενα κατασκευασμένα εκεί, εδώ και δεκαετίες, με τους κατασκευαστές τους να εκμεταλλεύονται το "παραθυράκι". Από μετάλλια τη δεκαετία του '40 ακόμη, μέχρι ξιφίδια τη δεκαετία του '60, όλα με σβάστικες επάνω τους.

Douglas, εδώ σε "χάνω":

"Για το συγκεκριμένο της φωτογραφίας τώρα (μιλάω για τη φωτογραφία που ο φίλος sksnpl ανέβασε εδώ, όχι για το τι πουλιέται στο site htt ps://www . vcoins.com)"

Τα links που ανέβασα δείχνουν ακριβώς τα δυο μετάλλια που πόσταρε και ο sksnpl. Και φαίνεται ότι είναι δυο μόνο από μια σειρά από αντίστοιχα με μάχες και στρατηγούς. Από μάχες στα γρήγορα είδα Κουρσκ, Τομπρούκ, Αρδέννες. Όλα τα μέτωπα δηλαδή, τρεις διαφορετικές χρονολογίες. Αν είναι από κάποιο σύνδεσμο, αυτός θα έπρεπε να είναι πολύ "γενικός". Επίσης σε αυτό του Κουρσκ που ανέβασε ο sksnpl εμφανίζεται και το σφυροδρέπανο στον εμπροσθότυπο.

Το ότι προέρχονται από τη Γερμανία του '70 επίσης δεν τα κάνει κατ' ανάγκη κομμάτια "εσωτερικής κατανάλωσης". Στη Γερμανία κατασκευάζονταν αντίγραφα αντικειμένων όλη τη μεταπολεμική περίοδο, ειδικά μετάλλια και ξιφίδια. Ανάμεσα σε αυτά και αρκετά "fantasy items". Όλα αυτά κυκλοφορούσαν μετά διεθνώς.

Η σβάστικα και άλλα σύμβολα δεν είναι γενικά απαγορευμένα, συμφωνα με το νόμο ισχύουν προϋποθέσεις σχετικά με τη δημόσια επίδειξή τους. Με βάση αυτό το "παραθυράκι" άκμαζε και ακμάζει η συγκεκριμένη αγορά στη Γερμανία.

Γνώμη μου είναι ότι είναι ιδιωτικές κοπές με βάση τη -διεθνή- εμπορική διακίνηση, χωρίς να αποκλείεται και η άλλη περίπτωση βέβαια.

Sksnpl, γενικά σα μετάλλια θα ενδιέφεραν περισσότερο συλλέκτες μεταλλίων ή νομισμάτων. Όπως φαίνεται όμως, η τιμή τους είναι πολύ "τσιμπημένη". Με ένα γρήγορο ψάξιμο, είδα ότι το μέταλλό τους είναι γύρω στα 14,5 ευρώ. Τα υπόλοιπα 20 ή 45 ευρώ (γι αυτό μίλησα και για τεράστια απόκλιση) από πού προκύπτουν; Από τη σπανιότητα; Τη ζήτηση;

Γι αυτό είναι υποκειμενικό όπως αναφέρθηκε. Όντως φαίνονται καλές και ποιοτικές κοπές, αλλά προσωπικά δε μου αρέσουν αισθητικά. Αν αρέσουν σε κάποιον και τα θέλει, ίσως να πληρώσει και το κάτι (έως πολύ) παραπάνω από το μέταλλο. Όλο επομένως συνοψίζεται στο αν είναι στο τέλος κανείς ευχαριστημένος.

Ως προς το αν θα ενδιέφεραν κάποιον που συλλέγει militaria, θα τολμήσω να πω πως όχι, εκτός κι αν του αρέσουν αισθητικά και μόνο και λόγω της γενικότερης θεματολογίας τους. Το θέμα είναι πως συλλέγουμε ακριβώς αυτό: Στρατιωτικά αντικείμενα διαφορετικών εποχών ή κρατών, αλλά -με εξαίρεση τις φωτογραφίες πιθανόν, αντικείμενα που έχουν κατασκευαστεί για πολύ συγκεκριμένους λόγους και έχουν χρησιμοποιηθεί όντως από στρατούς. Αν ήταν κάποια αναμνηστικά μετάλλια που απονέμονταν επίσημα σε παλιούς πολεμιστές, έστω και μετά από δεκαετίες, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.

Ιδιωτικές κοπές της δεκαετίας του '70 απ' ό,τι φαίνεται. Το πρώτο έχει να κάνει με την επιχείρηση "Zitadelle", την αρματομαχία του Κουρσκ και το δεύτερο με την πολιορκία του Τομπρούκ στη Λιβύη.

https://www.vcoins.com/en/stores/germania_inferior_numismatics_gin/229/product/50mm_silver_medal_ww2_the_battle_of_kursk_1943_largest_tankbattle_of_ww2/615222/Default.aspx

https://www.vcoins.com/it/stores/germania_inferior_numismatics_gin/229/product/50mm_silver_medal_ww2_rommel_in_africa_tankbattles_in_desert_siege_of_tobruk/615225/default.aspx

Τώρα για μετατροπές σε αξία μετάλλου, νομίζω ότι οι νομισματάδες είναι πολύ πιο αρμόδιοι... Οι τιμές που βλέπω είναι μάλλον υπερβολικά τσιμπημένες και με πολύ μεγάλη απόκλιση.

Τώρα για τη συλλεκτική... περί ορέξεως μάλλον...