Εμφάνιση μηνυμάτων
Ορισμό της "ανάπτυξης" ζητάμε (εξαρχής).
sac,Δυστυχώς δεν γίνεται με μια λέξη (όπως "Παναγιώτης") να προσδιορίσεις σαφώς ένα πράμα. Καλά το είπες, αλλά δε γίνεται. Μπορούμε να το πούμε "Παναγιώτη" το παιδί, αλλά δε φτάνει αυτό. Για να συνεννοούνται οι υπόλοιποι πρέπει όταν μιλάνε να λένε "ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος", ή ακόμα περισσότερο "ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος του Γεωργίου", ή ακόμα περισσότερο "ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος του Γεωργίου και της Μαρίας", ή και ακόμα περισσότερο "ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος του Γεωργίου και της Μαρίας γεννηθείς την 10.2.1950 στο Αργοστόλι".
Η "Ανάπτυξη" λοιπόν κολλάει παντού. Σου έφερα και το παράδειγμα της αεροπορικής εταιρείας, και το παράδειγμα της Prisunic-Μαρινόπουλος, και παρόμοια "ανάπτυξη" (ή το αντίθετο που είναι η "ύφεση") έχουν και όλες οι επιχειρήσεις, και κάθε οικονομική μονάδα που μπορεί να προσδιοριστεί και να μετρηθεί.
Και ναι, "ανάπτυξη" είναι η (θετική) μεταβολή του παραγομένου προϊόντος.
Εφ' όσον μιλάμε για "εθνική" ή "κρατική" ανάπτυξη, τότε μιλάμε για τη μεταβολή του "Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος" (ΑΕΠ).
Το ΑΕΠ με απλά λόγια είναι η "σοδειά" της χώρας. Όχι μόνο η γεωργική, αλλά κάθε αποτέλεσμα δραστηριότητας που φέρνει εισόδημα ΣΤΗ ΧΩΡΑ. Παράδειγμα, ο μουσακάς του εστιατορίου. Για να φτιαχτεί ο μουσακάς χρειάζονται (και κοστίζουν):
Μελιτζάνες, πατάτες, κιμάς, αυγά, λάδι, μεροκάματο μάγειρα, ενέργεια, κτίριο, φούρνος, ταψί.
Για να πουληθεί ο μουσακάς (στον τουρίστα, που φέρνει λεφτά ΑΠ' ΕΞΩ για να τον αγοράσει) χρειάζονται: Πιάτα, μαχαιροπήρουνα, τραπέζια, καρέκλες, τραπεζομάντηλα, αίθουσα, σεβιτόρος.
Έχουμε λοιπόν το κόστος του μουσακά που είναι:
Η αξία των πρώτων υλών συν τα μεροκάματα συν οι αποσβέσεις των παγίων (όπως ο φούρνος: κάθε 20 χρόνια πρέπει να πάρεις καινούριον - τραπεζομάντηλα κάθε χρόνο). Αυτά βγάζουν ένα κόστος έστω €5 για κάθε μερίδα μουσακά.
Αν ο μουσακάς πουλιέται €12,40 στον τουρίστα, τότε το ποσό κατά το οποίο συμμετέχει η δραστηριότητα "φτιάνω και πουλάω μουσακά" στο σχηματισμό του ΑΕΠ είναι τα €7,40 (από τα €12,40).
Τα €7,40 όμως δεν συμμετέχουν ΜΟΝΟ στο ΑΕΠ. Συμμετέχουν και στο "προϊόν" του νησιού πάνω στο οποίο είναι το εστιατόριο, και στο "προϊόν" που μπαίνει στην τσέπη του εστιάτορα (και που λέγεται "κέρδος" του εστιάτορα), και στο ΑΕΠ των βαλκανικών χωρών, και στο ευρωπαϊκό ΑΕΠ, και στο παγκόσμιο ΑΕΠ.
Με τον ίδιο τρόπο μετριέται το αποτέλεσμα όλων των πραγμάτων, όχι μόνο προϊόντων, αλλά και υπηρεσιών (π.χ. κούρεμα, γιατρός, χρήση ξαπλώστρας, όλα). Και γεωγραφικώς προσδιορισμένων περιοχών, π.χ. το προϊόν του Θεσσαλικού κάμπου.
Μιλώντας ΜΟΝΟ για το ΑΕΠ (της χώρας), αυτό κάθε χρόνο προσδιορίζεται σε ένα νούμερο.
Συγκρινόμενο αυτό με το νούμερο του προηγούμενου χρόνου, μας δίνει την ανάπτυξη της χώρας για το τρέχον.
Π.χ. η Ελλάδα το 2014 είχε ΑΕΠ €178 δις και το 2015 €176 δις. Αυτό μας δίνει (για το 2015) ύφεση (το αντίθετο της ανάπτυξης) 1,12%.
Ο δείκτης οικονομικής ευημερίας που απολαμβάνει ο πληθυσμός μιας χώρας δεν μετριέται με το ΑΕΠ. Μετριέται με το "κατά κεφαλήν εισόδημα", που είναι ο αριθμός ΑΕΠ δια τον αριθμό του πληθυσμού.
Αντιλαμβάνεσαι, ότι αν με τα €176bn του 2015 είχαμε να ταϊσουμε 5 εκ. πληθυσμό (και όχι 11, όπως έχουμε τώρα), κατά μέσο όρο όλοι, θα πέρναγαν "το διπλό" καλά.
Και ομοίως θα χειροτερέψει το επίπεδο μας, αν κάποια στιγμή με ίδιο (€176bn) ΑΕΠ χρειάζεται να ταϊσουμε (και να περιθάλψουμε, και να μορφώσουμε) 20 εκ. κόσμο.
Γι' αυτό και τα γεγονότα του 1922 λέγονται "Μικρασιατική Καταστροφή". Γιατί στην Ελλάδα των (τότε) 5-6 εκ. κατοίκων, προστέθηκε άλλο ένα μύριο, που ήρθε μόνο με τα ρούχα που φόραγε, και έπρεπε να τραφεί, να στεγαστεί, κλπ. Το κατά κεφαλήν εισόδημα έπεσε δραματικά.
Έτσι λοιπόν οι κάτοικοι του Λουξεμβούργου περνάνε καλύτερα από μας, αν και έχουν ΑΕΠ μόνο €65 δις.
Γιατί είναι μόνο 502.000, ενώ εμείς είμαστε 11.000.000 (2010).
Το κατά κεφαλήν εισόδημα το δικό μας είναι €16.000, ενώ του Λουξεμβούργου περίπου €90.000.
"Economic growth" και "economic development":
Σαφώς μιλάμε για growth. Μόνο αυτό μετριέται. Η έννοια economic development, παρ' ότι το "development" είναι πιο κοντά στη δική μας λέξη "ανάπτυξη", στα αγγλικά έχει άλλη έννοια. Έχει την έννοια των προσπαθειών για βελτίωση της οικονομικής απόδοσης (που δύσκολα μετριώνται).
Επί πλέον, το "development" έχει κι άλλες έννοιες, π.χ. film development είναι η εμφάνιση του φωτογραφικού φίλμ (όταν υπήρχε).
ΑΕΠ σε μέγεθος επιχείρησης πράγματι δεν υπάρχει, και δεν υπάρχει γιατί το ΑΕΠ περιέχει το "Ε", που σημαίνει "εγχώριο", που σημαίνει "εντός χώρας". Συνεπώς μιλάμε αναγκαστικά σε επίπεδο χώρας.
Στην επιχείρηση όμως υπάρχει ο κύκλος εργασιών (που δεν υπάρχει στη "χώρα"), τα κέρδη της (που επίσης δεν υπάρχουν στη χώρα) και άλλα νούμερα που προσδιορίζουν την ανάπτυξη της (ή την συρίκωναση της).
"Οικονομία".
Τεράστια έννοια. "Κάνω οικονομία" σημαίνει "δεν ξοδεύω περιττά, μαζεύω πόρους". Σημαίνει επίσης "διδάσκομαι οικονομία" ή "διδάσκω οικονομία".
Σαν δραστηριότητα (με τα παρακλάδια της: παραοικονομία, πραγματική οικονομία, παρασιτική οικονομία κλπ) σημαίνει τη δραστηριότητα η οποία στόχο έχει την παραγωγή πλούτου από αυτόν που την ασκεί, ή την προσπόριση πόρων - έστω κι αν δεν είναι παραγωγικός.
Σημαίνει επίσης την επιστήμη της οικονομίας.
Φτάνει μέχρι εδώ.
Τι να παραξει η ευρωπη αλλα και η χωρα μας οταν απο την ασια ερχονται ολα στο 1/10 της τιμης,γιαυτο κλονιζονται οι αγορες αν δουμε πιο κοντα ,ολες οι επιχειρησεις φυτοζωουν προσπαθουν να ανακαλυψουν νεους τροπους ομως δεν γινεται τιποτα. Απο την αλλη ερχεται η νεα ψηφιακη τεχνολογια που καταργει τον ανθρωπο (σιγα-σιγα) παγκοσμιως χανονται χιλιαδες θεσεις εργασιας καθημερινα.
Ας το δουμε απλα ,ανοιγω μια επιχειρηση,και φτιαχνω ενα προιον ,ναι να το πουλησω που?? οταν φτιαχνονται εκατομυρια σαν το δικο μου καλυτερα και φτηνοτερα,δηλ. η προσφορα με την ζητηση απεχουν χιλιομετρα.
Ολα αυτα που γραφεται ειναι σωστα ,μαλλον ηταν,τωρα ειναι τελειως διαφορετικα τα πραγματα ,σε ολα αυτα βεβαιως ποια θα ειναι η θεση του χρυσου αγνωστο
