Καλώς ορίσατε, Επισκέπτης. Παρακαλούμε συνδεθείτε ή εγγραφείτε.
Μάρτιος 29, 2024, 03:19:16 πμ
Σελίδες: [1]
  Εκτύπωση  
Αποστολέας Θέμα: Πλαστά ελληνικά μετάλλια  (Αναγνώστηκε 4153 φορές)
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
giorgos_p
Αργυρό μέλος
****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Μηνύματα: 940



Προφίλ WWW
« στις: Σεπτέμβριος 15, 2015, 11:21:30 μμ »

Παίρνω την πρωτοβουλία και ξεκινάω το θέμα με τα πλαστά μετάλλια που συζητούσαμε, με την ελπίδα να εμπλουτίζεται όλο και περισσότερο με νέες προσθήκες (αυτό και όχι οι συλλογές μας  Μεγάλο χαμόγελο )

Επικοινώνησα με τον Tim B., ο οποίος είχε ουσιαστικά ανακαλύψει το χυτό αντίγραφο του Πολεμικού Σταυρού 1916-17,ανεβάζοντας φωτογραφίες στο Wehrmacht Awards και τον ρώτησα αν θα μπορούσα να κάνω μια μετάφραση του θέματός του και χρήση των φωτογραφιών του για το φόρουμ. Δέχτηκε με μεγάλη του χαρά και είναι διαθέσιμος για οποιεσδήποτε επιπλέον πληροφορίες.

Ξεκινάω λοιπόν με το θέμα, με ημερομηνία 26/5/2012. Το λινκ και πάλι εδώ: http://www.wehrmacht-awards.com/forums/showthread.php?t=597521

Μέχρι τώρα, κανείς από όσους είχα μιλήσει, δεν είχε δει ή ακούσει ότι υπήρχαν αντίγραφα του Πολεμικού Σταυρού του Α' ΠΠ. Φανταστείτε την έκπληξή μου όταν είχα την "καλή τύχη" να ανακαλύψω ότι ήμουν ο πρώτος που θα έβρισκε ένα.

Έκτοτε, επέστρεψα το μετάλλιο με πλήρη αποζημίωση και περίμενα το θέμα να κλείσει πριν αναρτήσω αυτές τις πληροφορίες και να επιβεβαιώσω τα ευρήματά μου με άλλους συλλέκτες και τον Έλληνα συγγραφέα Γεώργιο Στρατουδάκη, ο οποίος έχει συγγράψει μια ωραία μελέτη για αυτά τα πρώτα μετάλλια. Όλοι συμφώνησαν ότι αυτό ήταν ξεκάθαρα ένα χυτό αντίγραφο ενός αυθεντικού.

Το μετάλλιο είναι μια χυτή κόπια της ποικιλίας του Huguenin. Θα κάνω μια σύγκριση αυτού του χυτού κι ενός γνωστού αυθεντικού, κομμένου σε μήτρα μεταλλίου και είναι πολύ απλό να φανεί η διαφορά στην ποιότητα. Είναι επίσης μια καλή υπόθεση εργασίας για το τι θα πρέπει να κοιτάζουμε σε σχέση με το βάρος και τις φυσικές διαστάσεις ενός αντιγράφου χυτευμένου από αυθεντικό κομμάτι.

Επάνω: Το εξεταζόμενο μετάλλιο: Πολεμικός Σταυρός 1916-17 Α' Τάξης (με διεμβολή κλαδιού δάφνης)
Κάτω: Σύγκριση μεταξύ του Σταυρού Α' Τάξης κι ενός αυθεντικού Β' Τάξης (με αστέρι), κατασκευής Huguenin.





Μπορείτε αμέσως να διακρίνετε τη διαφορά της ποιότητας της κοπής ανάμεσα στα δυο.





Εδώ μερικές συγκρίσεις στο συνολικό μέγεθος και τα υλικά της ανάρτησης.

Η φωτογραφία δεν το δείχνει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά οι συνολικές διαστάσεις στο χυτό είναι μικρότερες, σε βαθμό που φαίνεται ξεκάθαρα σε όλη την περιφέρεια όταν το ένα μετάλλιο τοποθετηθεί πάνω στο άλλο.

Τα υλικά της ανάρτησης ίσως να είναι αυθεντικά αλλά επανασυγκολλημένα στο χυτό. Φαίνεται σχεδόν σαν να χρησιμοποιήθηκε κάποιου είδους βάση κάτω από τον κύλινδρο στη χυτή κόπια.





Επίσης μέτρησα και ζύγισα το υπό εξέταση μετάλλιο. Οι ακόλουθες μετρήσεις πάρθηκαν αφού αφαιρέθηκε η ταινία και σε σύγκριση με ένα άλλο υπόδειγμα του Huguenin που έχω.

Επισυνάπτω μια επεξεργασμένη φωτογραφία για να δείξω από πού πήρα τις μετρήσεις σε κάθε μετάλλιο. Οι μετρήσεις πάρθηκαν τρεις φορές, προκειμένου να είναι αξιόπιστες. Και πάλι, το Α' Τάξης είναι το εξεταζόμενο.

Βάρος: Αυθεντικό Huguenin = 19.9 gr. , Α' Τάξης = 18.4 gr.

Πλάτος (στην κεντρική ταινία): Αυθεντικό = 44.5 mm , Α' Τάξης = 42.76 mm
(στο στεφάνι 4 & 10 η ώρα): Αυθεντικό = 37.2 mm , Α' Τάξης = 35.9 mm

Ύψος: Αυθεντικό = 48.5 mm , Α' Τάξης = 47.1 mm

Πάχος (κρίκος ανάρτησης): Αυθεντικό = 1.0 mm , Α' Τάξης = 1.1 mm
(στην αιχμή του ξίφους) : Αυθεντικό = 2.1 mm , Α' Τάξης = 2.0 mm


Αν και αντιλαμβάνομαι ότι το αυθεντικό Huguenin που χρησιμοποίησα στη σύγκριση είναι σε σχεδόν εξαιρετική κατάσταση και το υπό εξέταση Α' Τάξης φαίνεται ταλαιπωρημένο, εξακολουθώ να βλέπω τη διαφορά του 1.5 gr στο βάρος και τις ελαφρώς μικρότερες φυσικές διαστάσεις σαν ενδεικτικές μιας χυτής κόπιας. Το βλέπουμε συχνά αυτό σε Γερμανικά μετάλλια και διάσημα, όπου το χυτευμένο συστέλλεται πάντα έστω και ελαφρά όσο ψύχεται και το βάρος του είναι και πάλι πάντα ελαφρά μικρότερο από αυτό ενός αυθεντικού.

Ο κρίκος ανάρτησης είναι σωστού βάρους, οπότε δεν ξέρω αν χρησιμοποιήθηκε ένας αυθεντικός ή αν συμβαίνει κάτι άλλο.



Οι επόμενες φωτο είναι επεξεργασμένες, για να δείξω συγκεκριμένα σημεία που παρουσιάζουν ενδιαφέρον.

Προσέξτε τις πολύ απαλές λεπτομέρειες στον εμπροσθότυπο, τα σφάλματα της χύτευσης στο στεφάνι, συμπεριλαμβανομένων των μικρών σφαιριδίων μετάλλου στην επιφάνεια και τα βαθουλώματα στην επιφάνεια του οπισθότυπου. Όλα ενδεικτικά ενός χυτού μεταλλίου, κόπιας από ένα κομμένο σε μήτρα αυθεντικό.

Ξέχασα να βγάλω φωτογραφία της πλευράς του μεταλλίου, αλλά παρουσίαζε μια ευθεία, οριζόντια γραμμή σε όλο το μήκος, που έμοιαζε να είναι γραμμή καλουπιού και όχι η κυρτή γωνία που βγαίνει από μια μήτρα. Υπήρχαν κάποια σημάδια όπου φαινόταν πως η γραμμή του καλουπιού είχε λιμαριστεί λίγο για να κρυφτεί.

Το αυθεντικό Huguenin παρουσιάζει γραμμώσεις κοπής από μήτρα τόσο στις εσωτερικές όσο και στις εξωτερικές πλευρές, που είναι ενδεικτικές ενός κομμένου μεταλλίου. Το συγκεκριμένο μετάλλιο, όχι.





Αυτές οι δυο τελευταίες φωτογραφίες του μεταλλίου δείχνουν ξεκάθαρα χαρακτηριστικά που δε σχετίζονται με κομμένα σε μήτρα μετάλλια!

Αλλά μην προσπαθήσετε να το πείτε αυτό σε έμπορο!!!

Η δεύτερη φωτογραφία του οπισθότυπου δείχνει μεγάλο αριθμό βαθουλωμάτων αλλά και αυτό το χάλκινο χρώμα που διαφαίνεται στη χαμηλότερη πλευρά. Αυτή η επικάλυψη χαλκού φαίνεται πολύ λεπτή και ανάμεσα στο φινίρισμα της επιφάνειας και το μέταλλο της βάσης.

Δεν είμαι σίγουρος αν είναι όντως επικάλυψη χαλκού ή αν σχετίζεται με τη θερμότητα. Ξέρω ότι στον τομέα των Γερμανικών κάποιοι κατασκευαστές χρησιμοποιούσαν μια μέθοδο CupAl (χαλκός/αλουμίνιο) σε κάποια από τα αντικείμενά τους και άλλοι χρησιμοποιούσαν ένα υπόστρωμα χαλκού, έτσι ώστε το τελικό φινίρισμα να προσφύεται καλύτερα στο μέταλλο. Σκέφτηκα ότι ήταν ενδιαφέρον παρ' όλα αυτά.

Αυτά είναι όλα όσα έχω μέχρι στιγμής. Κατανοώ ότι υπήρχαν κάποιοι κατασκευαστές που όντως έφτιαχναν χυτά υποδείγματα αυτού του μεταλλίου αλλά, απ' όσο ξέρω, δεν ήταν αυτά του Huguenin. Έτσι, πραγματικά ένιωσα πως το μετάλλιο ήταν πλαστό και ήταν μια επιβράβευση η επιβεβαίωση από κάποιον της φήμης του Στρατουδάκη!



« Τελευταία τροποποίηση: Σεπτέμβριος 15, 2015, 11:33:07 μμ από giorgos_p » Καταγράφηκε

Η συλλογή μου στο http://ww2militaria.weebly.com
giorgos_p
Αργυρό μέλος
****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Μηνύματα: 940



Προφίλ WWW
« Απάντηση #1 στις: Σεπτέμβριος 15, 2015, 11:39:37 μμ »

Περιττό να πω ότι ο Tim έκανε μια από τις λεπτομερέστερες και ποιοτικότερες καταγραφές, που αξίζει συγχαρητήρια. Κι επίσης να πω κι από εδώ ένα ευχαριστώ για την προθυμία του να μου επιτρέψει τη μετάφραση του θέματός του και να κάνω ελεύθερα χρήση των φωτογραφιών του, προς όφελος όλων μας!
Καταγράφηκε

Η συλλογή μου στο http://ww2militaria.weebly.com
zark4
Χάλκινο μέλος
***
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 410



Προφίλ
« Απάντηση #2 στις: Σεπτέμβριος 15, 2015, 11:49:12 μμ »

Ναι το παλικαρι εκανε καταπληκτικη δουλεια.Πολλα μπραβο του.Μεγεια και το νεο θεμα.Ελπιζω να γεμιζει για να μαθαινουμε.
Καταγράφηκε
giorgos_p
Αργυρό μέλος
****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Μηνύματα: 940



Προφίλ WWW
« Απάντηση #3 στις: Μάρτιος 02, 2017, 12:02:47 πμ »

Επαναφέρω το θέμα με μερικές προσθήκες.

Τα συγκεκριμένα μετάλλια πωλούνται αυτήν την περίοδο σαν αντίγραφα από τον πωλητή τους, το πού μπορεί να καταλήξουν όμως και πώς μπορεί να μεταπωληθούν από 'κει και πέρα είναι άλλη ιστορία... Αυτήν τη στιγμή η παρακολούθηση του E-bay προσφέρεται για μια καταγραφή. Τα περισσότερα αντίγραφα είναι κακής ποιότητας και εύκολα αναγνωρίσιμα, αλλά υπάρχουν και κάποια, που ειδικά αν παλαιωθούν τεχνητά, μπορεί στο μέλλον να αποτελέσουν πρόβλημα.

Δυστυχώς δεν τα έχω στα χέρια μου για καλύτερες φωτογραφίες, μετρήσεις κτλ. αλλά έστω για την καταγραφή, ας υπάρχουν εδώ οι διαθέσιμες φωτο.

Μετάλλιο συνοδειών και αναγνωρίσεων.

Στο συγκεκριμένο, το "5" του "1945" στον οπισθότυπο παρουσιάζει ένα "σπάσιμο", μια μικρή ρωγμή στην καμπύλη του.



Καταγράφηκε

Η συλλογή μου στο http://ww2militaria.weebly.com
giorgos_p
Αργυρό μέλος
****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Μηνύματα: 940



Προφίλ WWW
« Απάντηση #4 στις: Μάρτιος 02, 2017, 12:12:38 πμ »

Αριστείο Αγώνα.

Εύκολη περίπτωση μάλλον, αλλά προσωπικά με ανησυχεί η "καλή τη πίστει" αποδοχή κάποιων Αριστείων λόγω των χαμηλών λεπτομερειών και των ατελειών κάποιων αυθεντικών ποικιλιών τους.

Θα έλεγα ότι το "μπουκωμένο" Η του "ΗΡΩΙΚΟΙΣ", η χαραγματιά στο πρώτο φύλλο του πάνω δεξιά τετάρτου του στεφανιού στον οπισθότυπο και το "ξεχείλισμα" του μετάλλου στην κάτω κεραία του σταυρού επίσης στον οπισθότυπο είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά που εμφανίζονται σε όλα τα εικονιζόμενα δείγματα.





Καταγράφηκε

Η συλλογή μου στο http://ww2militaria.weebly.com
Stratis76
Αργυρό μέλος
****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Μηνύματα: 601


Προφίλ
« Απάντηση #5 στις: Μάρτιος 02, 2017, 04:43:25 μμ »

Τα έχω δεί και εγώ, υπάρχουν αρκετό καιρό στο ebay.
To αεροπορικό είναι αρκετά πιστό θα έλεγα.
Τα αριστεία οχι τόσο αλλά τα αυθεντικά είναι μερικές ή τις περισσότερες φορές τόσο ταλαιπωρημένα που
οι κόπιες με επεξεργασία θα μπορούσαν να δείξουν αυθεντικές.Το βάρος βέβαια είναι άλλη κατηγορία.
Αυτό που με ξένισε ήταν το ποιό μουσείο πουλάει κόπιες..;εαν δεις έχει αρκετά κομμάτια τέτοιου είδους.
Καταγράφηκε
giorgos_p
Αργυρό μέλος
****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Μηνύματα: 940



Προφίλ WWW
« Απάντηση #6 στις: Μάρτιος 02, 2017, 05:15:42 μμ »

Στράτο, το αεροπορικό έχει τα "θεματάκια" του και στο αεροπλάνο, αλλά είναι αρκετά πιστό, ναι. Και στα υπόλοιπα που λες συμφωνώ, ειδικά όταν πολλοί από εμάς δε βασιζόμαστε στην -όποια- υπάρχουσα βιβλιογραφία και οι πληροφορίες από κάποιους έμπειρους στα μετάλλια συλλέκτες δεν πολυκυκλοφορούν.

Ο όρος "μουσειακό αντίγραφο", όπως αναφέρεται, έχει να κάνει μάλλον με την ποιότητα που (υποτίθεται) πως έχουν ή το ότι δε φτιάχνονται με το σκοπό της εξαπάτησης. Αναφέρονται δηλαδή μάλλον στο σκοπό και όχι στον κατασκευαστή.

Η πλάκα είναι ότι κάποια από τα κακής ποιότητας αντίγραφα διασήμων που κυκλοφορούν, όπως αυτό του Αγήματος Εμβολής, του Ιερού Λόχου και της 3ης ΕΟΤ υπήρχαν όντως ανάμεσα στα εκθέματα επαρχιακού Πολεμικού Μουσείου...
Καταγράφηκε

Η συλλογή μου στο http://ww2militaria.weebly.com
Stratis76
Αργυρό μέλος
****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Μηνύματα: 601


Προφίλ
« Απάντηση #7 στις: Μάρτιος 02, 2017, 05:27:00 μμ »

Eχεις δίκιο για τον όρο...το μετάφρασα κυριολεκτικά.. Σαρκασμός
Και πάλι όμως...δεν έχω δει αλλού (στο ebay δλδ) να πωλούνται τέτοια κομμάτια, μόνο στο συγκεκριμένο πωλητή.
Το θέμα με τα μουσεία είναι εαν  αναγράφουν πως είναι αντίγραφο ή στο πασσάρουν έτσι..αν δε το γράφουν
κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος που θα έβλεπε ενα τέτοιο αντίγραφο προς πώληση να την πατούσε.
Καταγράφηκε
giorgos_p
Αργυρό μέλος
****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Μηνύματα: 940



Προφίλ WWW
« Απάντηση #8 στις: Μάρτιος 02, 2017, 10:03:45 μμ »

Υπάρχουν και κάποιοι Άγγλοι, με καλύτερες κόπιες, ειδικά σε ελληνικά Διασυμμαχικά του Α' ΠΠ. Από Αγγλία έρχονται και αρκετές κόπιες υφασμάτινων διακριτικών, ίσως να είχε ενδιαφέρον να ξεκινήσουμε κι ένα τέτοιο θέμα, έστω με τις όποιες διαθέσιμες φωτογραφίες.
Καταγράφηκε

Η συλλογή μου στο http://ww2militaria.weebly.com
Σελίδες: [1]
  Εκτύπωση  
 
Μεταπήδηση σε:  

advertisement

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2008, Simple Machines | Theme Sus By CeeMoo
Cookies preferences