Πως αρχίσατε την συλλογή σας και ποιο είναι το πιο αγαπ

[malef13]

  Καλησπέρα σε όλους,

  Καταρχάς θα ήθελα να αναφέρω πως αυτό που γράφω στον τίτλο "ποιο είναι το πιο αγαπημένο σας κομμάτι;;;", αναφέρεται όχι αναγκαστικά στο συλλεκτικό σας κομμάτι με την μεγαλύτερη χρηματική αξία, αλλά κυρίως σε αυτό που είσαστε πιο "συναισθηματικά δεμένος".

  Δημιούργησα αυτό το θέμα ώστε να γράψει ο καθένας του την ιστορία του για το πως ξεκίνησε τον συλλεκτισμό, γράφοντας εκ βάθους καρδίας(ελπίζω να έπιασε το λογοτεχνικό προσδιοριστικό ) για το τι τον επηρέασε να αρχίσει αυτό, κατά την άποψη μου, απίστευτα ενδιαφέρον "άθλημα", που οποιοσδήποτε το αρχίσει έστω και με λίγο πάθος υπερβολικά δύσκολα το σταματάει.

__________________________________________________________________________________________________________

  Η δικιά μου ιστορία είναι σύντομη, σύγχρονη και αρκετά απλή:

  Ψάχνοντας δεν θυμάμαι και 'γω τι έπεσα πάνω στο στέκι. Στην αρχή δύσπιστος λέω πως δεν θα 'ταν τίποτα σημαντικό, αλλά κάτι με τράβηξε. Το αποτέλεσμα αυτού του τραβήγματος ήταν να κάτσω με τι ώρες να διαβάζω άρθρα!!! Μετά από λίγο καιρό και κάποιες μικροδυσκολίες έγινα μέλος στο στέκι!!!

  Στην αρχή, οι λίρες μου έκανα μπαμ αλλά δεν πέρα από ότι δεν της άντεχε το χαρτζιλίκι μου, δεν μου τράβηξαν τόσο την προσοχή όσο τα Ελληνικά νομίσματα. Με Ιστορία που συμβαδίζει με πραγματικά ωραία γεγονότα, αμέσως μου τράβηξαν την προσοχή. Μετά και από πολύ βοηθητικές συνομιλίες που είχα με μέλη του στεκιού και με πολύ διάβασμα, αποφάσισα να το προσπαθήσω, αν και θεωρούσα πως θα ήταν εύκολο. Εννοείτε πως αποδείχτηκα λάθος και αυτό το λάθος ήταν που με οδήγησε και στην πραγματική λατρεία για τα νομίσματα. 

  Πρώτα, ενεργά βήματα (μετά από θεωρητικές γνώσεις, λιγοστές μεν αλλά χρήσιμες δε) και μετά από συνομιλίες με μέλη του φορούμ(Τα οποία ευχαριστώ πάρα πολύ και είναι πραγματική δάσκαλοι) αποφάσισα το τι έπρεπε να κάνω. Πήγα σε ένα κατάστημα στο Κέντρο, αγόρασα έναν κατάλογο του Καραμήτσου και μια σειρά UNC όλων τον δραχμών της κοπής 2000 και μαζί με κάτι άλλα νομίσματα άρχισα και εγώ...

  Αυτή την στιγμή έχω προχωρήσει χιλιόμετρα από ότι ήμουν πριν και συνεχίζω δυναμικά, αν και πιστεύω πως συναντώ πολλές δυσκολίες. 

  Αυτή είναι η ιστορία μου για το πως άρχισα. Εύχομαι να πείτε και τις δικές σας οι οποίες θα είναι σίγουρα πιο ωραίες, με την έννοια περίπλοκες και σαφώς με ένα άρωμα παλαιότητας. Ελπίζω να γράψουν όλοι, καθώς πιστεύω πως θα 'ναι κάτι πολύ ωραίο για όλους!!!

Φιλικά,
Γιάννης

Υ.Γ.: Το αγαπημένο μου "συλλεκτικό αντικείμενο" είναι νόμισμα και όσο και αν σας φαίνεται παράξενο είναι το 2ευρω του 2004 με τον δισκοβόλο!

[kostakis88]

ενδιαφερον θεματακι!!
ας πω και εγω την δικη μου ιστορια!

λοιπον!εγω ασχολουμαι με συλλογες απο πιο μικρος..συνηθως σε πραγματα χαμηλης αξιας αλλα οκ..μια απο τις συλλογες μου (μικρη μεν,αλλα οποτε βρισκω κραταω) ειναι τα ''δαχτυλιδια'' απο πουρα..δεν ξερω τι θα απογινουν αλλα μαζευω,χωρις καποιον σκοπο.. 

αλλη συλλογη ειναι οι αναπτηρες zippo,καποιοι απο τους οποιους ειναι δωρο,αρα τεραστια συναισθηματικη αξια..

με τα νομισματα κολλησα εντελως τυχαια.ειχε ο πατερας μου μερικα νομισματα σε καποιο κουτι,αλλα ποτε δεν εκατσα να το ψαξω λεπτομερως..καποια στιγμη ''σκαλωσα'' σε μια εικοσαρα του καποδιστρια και τοτε αρχισα να ψαχνω, κυριως αξια κτλ..ετσι επεσα στο στεκι.μαζεψα τα νομισματα του πατερα μου και ξεκινησα σιγα να μπαινω σε μια σειρα..χαμηλης καταστασης βεβαια..κολλησα τοσο μετα με τα νομισματα που εκλεισα πολλες τρυπες σε χαμηλες καταστασεις..βεβαια,τωρα σιγα σιγα θα αρχισουν οι αναβαθμισεις..

σχετικα με το αγαπημενο νομισμα της συλλογης μου,θεωρω στην δευτερη θεση την εικοσαρα του 31 και στην πρωτη ενα 30αρι του 63.ο λογος για το 30αρι ειναι πως μου το εδωσε ο παππους μου και μου ειπε οτι το φυλαγε να το επιχρυσωσει να μου το δωσει οοοοοταν παντρευτω.αλλα αφου το πηρα,ειπε να το επιχρυσωσω και να το δωσω στην γυναικα μου.. αλλες εποχες,αλλη μοδα...

[Sp1]

ενδιαφερον θεματακι!!
ας πω και εγω την δικη μου ιστορια!

λοιπον!εγω ασχολουμαι με συλλογες απο πιο μικρος..συνηθως σε πραγματα χαμηλης αξιας αλλα οκ..μια απο τις συλλογες μου (μικρη μεν,αλλα οποτε βρισκω κραταω) ειναι τα ''δαχτυλιδια'' απο πουρα..δεν ξερω τι θα απογινουν αλλα μαζευω,χωρις καποιον σκοπο..  

αλλη συλλογη ειναι οι αναπτηρες zippo,καποιοι απο τους οποιους ειναι δωρο,αρα τεραστια συναισθηματικη αξια..

με τα νομισματα κολλησα εντελως τυχαια.ειχε ο πατερας μου μερικα νομισματα σε καποιο κουτι,αλλα ποτε δεν εκατσα να το ψαξω λεπτομερως..καποια στιγμη ''σκαλωσα'' σε μια εικοσαρα του καποδιστρια και τοτε αρχισα να ψαχνω, κυριως αξια κτλ..ετσι επεσα στο στεκι.μαζεψα τα νομισματα του πατερα μου και ξεκινησα σιγα να μπαινω σε μια σειρα..χαμηλης καταστασης βεβαια..κολλησα τοσο μετα με τα νομισματα που εκλεισα πολλες τρυπες σε χαμηλες καταστασεις..βεβαια,τωρα σιγα σιγα θα αρχισουν οι αναβαθμισεις..

σχετικα με το αγαπημενο νομισμα της συλλογης μου,θεωρω στην δευτερη θεση την εικοσαρα του 31 και στην πρωτη ενα 30αρι του 63.ο λογος για το 30αρι ειναι πως μου το εδωσε ο παππους μου και μου ειπε οτι το φυλαγε να το επιχρυσωσει να μου το δωσει οοοοοταν παντρευτω.αλλα αφου το πηρα,ειπε να το επιχρυσωσω και να το δωσω στην γυναικα μου.. αλλες εποχες,αλλη μοδα...

Κώστα το είχανε αυτό φαίνεται οι παππούδες μας.Και μένα μου εδωσε ένα επιχρυσωμένο 30δραχμο του 64  με κρίκο.Ηταν μόδα της εποχής μάλλον.

[kostakis88]

Κώστα το είχανε αυτό φαίνεται οι παππούδες μας.Και μένα μου εδωσε ένα επιχρυσωμένο 30δραχμο του 64  με κρίκο.Ηταν μόδα της εποχής μάλλον.

ναι,ετσι πιστευω και εγω..αλλα οπως και να εχει,το αιτημα του παππου θα γινει δεκτο!του εχω απεριοριστη αγαπη και δεν μπορω να το αρνηθω..

[d.theodoropoulos]

Την συλλογή την ξεκίνησα ξεδιαλεγωντας κάποιος λίρες που μου χάρισε ο πατέρας μου . Ανάμεσα τους και ενα 500 Κούρους . Το νόμισμα δεν που ήταν το καλύτερο μου και μου αφησε την πιο ομορφη αναμνηση ήταν ενα διδραχμο του 11 Ngc ms62 που το έσπασα και μπήκε στο κουτι 64 και μαζί με την γλυκιά ανάμνηση ενα όμορφο κέρδος της τάξεως 80% που με αυτο αγόρασα ενα πέντολιρο που μου στοίχισε μηδέν και το καμαρώνει ακόμα 

[digo]

Εγω γυρω στα 30 μου,πηγα να βαλω μια ταξη στα "συλλεκτικα" μου. Το μεγαλυτερης αξιας αντικειμενο που ειχα, Μικυ Μαους οριτζιναλ νουμερο 13, ειχε πεταχτει μαζι μ'αλλα 300+ τευχη.

Ειδα λοιπον οτι στα γραμματοσημα, ηταν πολυ ευκολο να κλεισω χρονιες και δεκαετιες πισωκολλητα, απο το 1974 πισω εως το 1960 δλδ. Μολις παω να το κανω στα νομισματα, κατι Κωσταντινους κλπ της πλακας που ειχα, βλεπω οτι δεν γινεται, διοτι σειρες Παυλου αμεσα διαθεσιμες σε ακυκλοφορητες δεν υπηρχαν περα απ'αυτην του 1965.

Ετσι μια μερα πουχα 30000 δρχ στην τσεπη, circa 1994-1995, ο τοτε εμπορος μου, με μαγαζι ακομα στη Σταδιου, παραδιπλα απ'του Πυλαρινου, μου προτεινε να παρω μια ακυκλοφορητη Δημητρα, γιατι οπως μουπε ηταν αρτι αφιχθεισα και αρκετα δυσκολη σε ακυκλοφορητη. Τον ακουσα ,την εχω ακομη κι ειναι το πιο αγαπημενο μου κομματι.

Οταν την εδειξα στον πατερα μου, κατενθουσιασμενος για την αγορα μου, εισεπραξα ενα βλεμμα του τυπου "χρειαζομαι ασυλο και γρηγορα", και ηταν η τελευταια φορα που τουδειξα κομματι, κι αυτουνου αλλα και οιουδηποτε ηταν ασχετος με το θεμα. Συλλεκτικο γονιδιο ΔΕΝ υπηρχε στην οικογενεια μας, το δημιουργησα εγω εκ του μηδενος, και μ'αρεασουν ΟΛΑ, απο παλια αυτοκινητα η αυτοκινητακια, μεχρι ο,τι βαζει ο νους σου, απλα συγκρατουμαι.





Αργοτερα, στον ιδιο εμπορο, εκατσε μια παρτιδα απο 20 σλαμπ Ανακς μικρα, ως επι το πλειστον Οθωνες σε καλες καταστασεις κι αρκετα ριγμενα σε βαθμους. Αφου αγορασα ολο το πακετο πλην ενος (τη δρχ του 1851 MS62, που την πηρε αλλος φιλος απο το Στεκι), καθησα και τοψαξα λιγο στο ιντερνετ, και μου φανηκε πανευκολο να στειλω και τα υπολοιπα κομματια που ειχα στην Ανακς με $10 το κομματι, και σιγα σιγα τοκανα, μαθαινοντας να διακρινω και λαθη grading που εκανα αναλογα με τους βαθμους που επαιρνα.

Και καπου γυρω στο 2004, οταν θελησα να πουλησω πολλα απ'αυτα τα πρωτα 20 Ανακς, (γιατι ηταν δυσκολα χαλκινα του Οθωνα που εγω δεν ηθελα), τα εκανα κροσοβερ στην NGC, οπου ΟΛΑ ανεβηκαν 2-3 βαθμους, με αποκορυφωμα ενα μονολεπτακι 1846 AU50 που εγινε MS64BN.Ο πρωτος εμπορος μου το πουλησε 35000 δρχ,(σαν μερος του πακετου, ειχαμε βαλει τιμες στο καθενα) κι ο δευτερος που το αγορασε ως NGC πια, το πηρε 3000 ευρω.

[malef13]

. Συλλεκτικο γονιδιο ΔΕΝ υπηρχε στην οικογενεια μας, το δημιουργησα εγω εκ του μηδενος, και μ'αρεασουν ΟΛΑ, απο παλια αυτοκινητα η αυτοκινητακια, μεχρι ο,τι βαζει ο νους σου, απλα συγκρατουμαι.

Φίλε καταρχάς σε ευχαριστώ εσένα και όλους όσους γράφουν και περιμένουμε κι άλλους να γράψουνε

Τώρα σε αυτό που είπε +1000000000000000 Είναι πολύ δύσκολο να δημιουργεί συλλεκτικό DNA από το μηδέν. Σε νιώθω πάρα πολύ!!!

[partsa]

Πολυ ωραιο το θεμα σου φιλε μου. Λοιπον η δικια μου ιστορια ειναι η εξης. Απο τοτε που με θυμαμαι μου αρεσε να μαζευω διαφορα. Θυμαμαι που πηγαινα μικρος με τη συγχωρεμενη τη γιαγια μου στο παζαρι και μου ελεγε τι ηθελα να μου αγορασει κι εγω της ελεγα να μου παρει κερματα. Θυμαμαι μια ωραια σειρα της Σοβιετικης Ενωσης που την εχω ακομα! Μια μερα ειχα μπει στην αποθηκη της και μεσα σε ενα σωρο θυσαυρους που για καποιους αλλους ηταν "παλιατζουρες" οπως πχ ενας ωραιος χειρομυλος που αλεθανε τον καφε βρηκα μεσα σε κατι αραχνες μια δραχμη του 1910. Αυτη ητανε ο θυσαυρος μου. Για πολλα χρονια την ειχα τυλιγμενη σε μια χαρτοπετσετα μεσα σε ενα κουτι, μεχρι που πηρα την αποφαση να ξεκινησω να μαζευω και οπου φτασω. Σημερα που εχω κλεισει αρκετες περιοδους, αυτη η δραχμη εξακολουθει να ειναι ο θυσαυρος μου και ειναι το μοναδικο κομματι που ποτε δεν θα αναβαθμισω ακομα κι αν εχω ολα τα αλλα σε MS (λεμε τωρα), αφ ενος γιατι μου θυμιζει τα παιδικα μου χρονια, το σπιτι στο χωριο που δεν υπαρχει πλεον και φυσικα τον παππου και τη γιαγια που ουτε κι αυτοι υπαρχουν κι αφ ετερου απο αυτη τη δραχμη ξεκινησα να ασχολουμαι με το ωραιοτερο χομπυ του κοσμου.  Πολυ αργοτερα κολλησα και με το Ελληνικο χαρτονομισμα και απο τοτε το παιζω σε διπλο ταμπλο 

[solferino]

απο μικρό παιδί , δημοτικό , μου άρ3σ3 πολύ να τρώω το μ3σημ3ρι και ταυτόχρονα να διαβαζω κομιξ ,μικυ μαους , ποπαυ κλπ. Τα περιοδικά το χρησιμοποιούσα και για χαρτοπετσ3τ3ς. Ακόμα και σημ3ρα τα 3χω αλλά οποτ3 ανοίγω τον Χρυσό Γίγα ή Τον δρόμο για την Τσιμπόλα βρίσκω υπολλ3ίματα απο πατατ3ς τηγανιτ3ς απολιθομ3ν3ς και μακαρόνια.
Μ3τα απο χρονια αυτα 3γιναν σπανια αλλά καν3ις δ3ν ηθ3λ3 τι δικά μου κομιξ 3π3ιδη δ3ν ήταν Mint. Και το παθημα μου 3γιν3 μαθημα απο πολυ μικρή ηλικία, ΜΟΝΟ ΑΚΥΚΛΟΦΟΡΗΤΑ!!!!!

[iapwnas]

Ωραιο θεμα Γιαννη! Βεβαια το συλλεκτισμο τον κολας μια φορα και τον εχεις μαζι σου για παντα. Κατι σαν το εητζ δηλαδη. 

Εγω ημουν κατω απο 10 ετων οταν βρηκα ενα νομισμα στο σπιτι του παππου μου. Το εδειξα σε κατι ξαδερφια μου μεγαλυτερα και μου το πηραν, πηγαν σε ενα χωραφι και το εστησαν πανω σε ενα κορμο δεντρου.

Σημεδεψε ο ξαδερφος μου με την καραμπινα.....

Εξφενδονιστηκε φυσικα.... Τα συγχαρητηρια απο τον αλλον ξαδερφο, και εγω να ψαχνω στο χωραφι να το βρω.... Χωρις υπερβολη εψαχνα κανα διωρο μεσα σε χορτα, αγκαθια περνουσα συρματα κλπ.. Τελικα το βρηκα πανευτυχης!  Τρυπιο φυσικα και το σκαγι επανω κολλημενο! 

Ειναι ενα 5 centime με τον ναπολεων ΙΙΙ του 1855, αξια καμια φυσικα, αλλα εμενα με τραβηξε σαν μαγνητης 

Εννοειται το εχω ακομη βεβαια! Δειτε φωτος απο νομισμα που κουβαλαει επανω και την Κρητικη παραδοση των οπλων 

[τσοτσος]

Ασσος ο ξαδελφος στο σημαδι 

[nestor]

Καλημέρα και από εμένα ,
Γύρω στα 12-13 από όσο θυμάμαι έμενα σε μια μονοκατοικία με αυλή στο Κουκάκι...Ο πατέρας μου κάθε μήνα τουλάχιστον 3 ταξίδια στο εξωτερικό για δειγματισμό-εισαγωγή νημάτων(τότε η Κλωστοϋφαντουργία  κεντούσε...τώρα είναι κλινικά νεκρή)

Σε κάθε ταξίδι μου έφερνε και από ένα αυτοκινητάκι...η διαδικασία απλή ,το βράδυ κοιμόμουν μαζί του ,το επόμενο πρωί το έσπαγα με ένα σκεπάρνι,πέτρα,ντενεκέ,γλάστρα ότι έβρισκα στην αυλή.

Μια όμορφη Κυριακή πρωί  και πάνω στην τηλεόραση είδα ένα τρομερό φιατ 127 λογικά σε 1/18 γιατί ήταν μεγάλο και όχι σαν τα μικρούλια που μου έφερνε  ...ίδιο με αυτό που είχαμε στον δρόμο παρκαρισμένο...
Το πήρα για αυλή χωρίς να ρωτήσω...μόνο που δεν ήταν δικό μου το είχε φέρει για στολίδι για αυτούς...

Έφαγα το γνωστό παραδοσιακό ξύλο...αρκετό .Με προσοχή μεν ,αλλά  αρκετό και τα αυτιά μου είχαν γίνει σαν του jumbo.
Το επόμενο που ήρθε ...και άργησε αρκετά για να πονέσω και με τιμωρία....βγήκε από το κουτί ,μπήκε στο κουτί και από εκείνη την εποχή είναι ακόμα εκεί....όπως και όλα τα επόμενα με τα κουτιά τους...

Ε μετά μεγάλωσα , δούλεψα,ανακάλυψα και το μοναστηράκι... και αισίως έχουμε φτάσει τα 3500 μοντελάκια..and still walking ..

Δυστυχώς δεν έχω το φιατακι που άλλαξε την φορά μέσα μου και από παιχνίδι πήγα σε συλλογή ,αλλά έχω το πρώτο που κράτησα ευτελούς αξίας για πολλούς ,τεράστιας σημασίας για εμένα.

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας ,και πολύ ενδιαφέροντα τα γραφόμενα σας σε αυτήν την στήλη.

Να είμαστε πάντα καλά ,να μην μασάμε από κρίσεις και να κάνουμε την τρέλα μας όπως και όποτε μπορούμε γιατί αυτή είναι που μας κρατάει ζωντανούς. 

[dimmarko]

ε αφού έγραψε ο Νέστωρ να γράψω και εγώ.

εμένα η πρώτη μου συλλογή ήταν καπάκια από γυάλινα μπουκαλάκια οτιδήποτε πόσιμου υγρού. κατέβαινα στον Κολωνό στην ακαδημία Πλάτωνος κάθε σκ να μείνω με τον παππού και στην πλατεία που άραζε να πιει καφέ και εγώ να παίξω, μάζευα τα καπάκια από κάτω. πορτοκαλάδες- κόκα κόλα - μπύρες κλπ. σε 2-3 χρόνια είχα μαζέψει χιλιάδες. φυσικά μεγαλώνοντας και με τα ατελείωτα διαβάσματα και τα αθλήματα, τέλος ο ελεύθερος χρόνος. όταν έφυγα από το πατρικό, αποφάσισε η μάνα μου να τα στείλει, οπότε πάει η ,τόσες όμορφες αναμνήσεις, συλλογή μου. η επόμενη συλλογή μου ήταν Gbs. σκληροί δίσκοι με χιλιάδες Bytes μουσικής, προγραμμάτων, ταινιών, βιβλίων, οτιδήποτε ηλεκτρονικής πληροφορίας. πόσα terra, αμέτρητα, άχρηστα, αλλά με γέμιζε. συγχρόνως πάντα αγόραζα 1-2 βινύλια το μήνα, και 5-6 βιβλία.

μετά το θάνατο του παππού μου, και το πέρασμα σε μένα των νομισμάτων, γραμματοσήμων, τηλεκαρτών, βινυλίων, βιβλίων του, ε δεν ήθελα και πολύ. μαζεύω τα πάντα, και δεν μπορώ να αποφασίσω ακόμα τι με γεμίζει περισσότερο, θα δείξει. φυσικά έχω αρχίσει και έχω πρόβλημα χώρου, και ειδικά από Σεπτέμβρη που έρχεται το τρίτο μου, βλέπω να με διώχνει η γυναίκα μου. 

να είμαστε καλά, να γινόμαστε χάλια, που λέει και ο Θηβαίος στις συναυλίες. cheers.

[dpodaras]

Να σας πω και την δική μου ιστορία:
Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου (από τεσσάρων ετών και μετά), μου άρεσαν οι συλλογές νομισμάτων και γραμματοσήμων.  Επειδή γεννήθηκα και μεγάλωσα Αυστραλία, θυμάμαι τα πρώτα νομίσματα που μάζεψα ήταν τα διάφορα Αυστραλέζικα νομίσματα κυκλοφορίας.  Θυμάμαι μάλιστα συνεδρίες καθαρίσματος με Brasso και με Silvo όπου καθόμασταν με τον αδερφό μου και τα γυαλίζαμε, παρ' όλο που γνωρίζαμε ότι δεν έπρεπε.  Βασικά γυάλιζα του αδερφού μου, τα δικά μου δεν τα πείραζα!  Χαρακτηριστικές αναμνήσεις είναι όταν έσερνα την μάνα μου στα διάφορα καταστήματα συλλεκτικών για να ψωνίσω νομίσματα από τα "ταψιά".  Διάλεγα πάντα τα παλαιότερα που μπορούσα να βρω και όχι τα πιο γυαλιστερά.  Ένα από τα πρώτα νομίσματα που πλήρωσα ήταν ένα βρετανικό αναμνηστικό για τα 80ά γενέθλια της Βασιλομήτωρ (1980 ήμουν 8 χρονών).  Παράλληλα είχα κάνει και μια μικρή συλλογή με γραμματόσημα την οποία έχω ακόμα.  Μου άρεσαν τα παράξενα σχήματα, τρίγωνα κλπ.  Μάλιστα είχα σύρει πάλι την μάνα μου στο ταχυδρομείο για να πάρω μια ειδική έκδοση του γάμου Κάρολου-Νταϊάνα και επειδή είχε εξαντληθεί την πίεσα να κλαφτεί για να μου βρουν ένα, όπως και έγινε.  Το πλήρωσα τότε θυμάμαι 1 δολάριο.  Το έχω ακόμα.        
Πιο σοβαρά με τα ελληνικά νομίσματα ασχολήθηκα το 1993.  Δεν υπήρχε τότε internet αλλά έκανα γνωριμίες με συλλέκτες μέσω χρυσής ευκαιρίας.  Έπαιρνα καποδίστρίες και ιονικό κράτος και επειδή ήμουν φοιτητής τότε στην ΑΣΟΕΕ, τις ελεύθερες ώρες μεταξύ μαθημάτων τις έτρωγα στο Μοναστηράκι.  Τότε γνώρισα όλους τους εμπόρους των Αθηνών ενώ μπήκα στην διαδικασία του συλεκτοεμπορίου.  Μάλιστα επειδή εκείνη την εποχή πέρναγα και κάποιους μήνες στην Γαλλία, γύριζα τα εκεί καταστήματα και μάζευα ότι ελληνικό νόμισμα έβρισκα.  Στο τέλος του 1994 πάω φαντάρος.  Μέχρι τότε είχα πουλήσει τα ελληνικά μου νομίσματα και είχα ξεκινήσει τηλεκάρτες που ήταν στην μόδα.  Μάζευα τις τηλεκάρτες από τα στρατόπεδα και τις πουλούσα σε εμπόρους των Αθηνών.  Με τα λεφτά έφτιαξα κομπλέ συλλογή.  Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη βραδιά των Ημίων όπου μαζέψαμε το στρατόπεδο σε ένα βράδυ για να πάμε να κάνουμε απόβαση στα Ήμια και η μόνη μου ανησυχία ήταν ένα πάκο τηλεκάρτες που θα άφηνα πίσω κλειδωμένες στον φοριαμό!  Όταν απολύθηκα τις πούλησα.  
Τέλος πάντων, με την απόσυρση της δραχμής το 2000 μπήκα δυναμικά στο ελληνικό νόμισμα.  Επειδή είχα τις γνωριμίες από τα φοιτητικά μου χρόνια μπόρεσα και μάζεψα από την αγορά καλά ακυκλοφόρητα κομμάτια σε καλές τιμές, τότε που είχαν την ίδια τιμή με τα καθαρισμένα ακυκλοφόρητα, και κατάφερα να χτίσω μια αξιοπρεπής συλλογή.  Το 2005 τα πούλησα όλα και έριξα τα λεφτά σε ένα σπίτι που έχτισα.  Τα επόμενα χρόνια βέβαια έκανα μικρο συλλογές αλλά τις πωλούσα πριν αποκτήσουν κάποιο κρίσιμο μέγεθος.  Η έλευση της κρίσης στο τέλος του 2009 με βρήκε χωρίς συλλογή.  Αρκετά έμπειρος όμως πλέον, ήξερα πως να χτίσω σωστά μια συλλογή.  Το πρώτο μου απόκτημα αυτή τη φορά ήταν ένα 50 λεπτο του 1868 κυκλοφορίας από τον Kuenker, σε τιμή που ποτέ δεν φαντάστηκα εφικτή.  Τα επόμενα χρόνια, λόγω της κατάστασης, βρέθηκαν σημαντικές ευκαιρίες και κατάφερα να χτίσω μια μικρή αλλά αντιπροσωπευτική συλλογή ελληνικών νομισμάτων.  Ακυκλοφόρητα νομίσματα, αντιπροσωπευτικά κομμάτια απ' όλες τις περιόδους, δοκίμια, καλά σφάλματα κλπ.  Η τελευταία μου ενασχόληση ήταν με τα μασούρια.  Στην αρχή πλήρωσα κάποια ακριβά λόγω απειρίας (δηλαδή τα πλήρωσα σε τιμές αγοράς) αλλά μαθαίνοντας κατάφερα να εκμεταλλευτώ τις ευκαιρίες που παρουσιάζει η συγκεκριμένη οικονομική συγκυρία.  Μεγάλη ώθηση μου έδωσε το στοκ που ξεφόρτωσε η Τράπεζα της Ελλάδος πριν 3-4 χρόνια.
Δεδομένου ότι οι οικονομικές απαιτήσεις μιας συλλογής είναι μεγάλες, ήμουν πάντα της φιλοσοφίας ότι για να πάρεις κάτι πρέπει να δώσεις κάτι.  Με την λογική αυτή έχω πουλήσει κατά καιρούς τρομερά κομμάτια τα οποία όμως μου έχουν δώσει την δυνατότητα να επεκτείνω την συλλογή μου με άλλα κομμάτια.  
Τα αγαπημένα κομμάτια της συλλογής μου θα έλεγα ότι είναι το τάληρο του 1851 MS63, και τα δύο πενηντάλεπτα του του 1868Α, κομμάτια που δεν πίστευα ποτέ ότι θα αποκτήσω.  Επίσης, ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για μένα έχει και το ζευγάρι μητρών του δίφραγκου του 1926.  

Να προσθέσω το σημαντικότερο, ότι από το 1993 αναζητώ μανιωδώς κάθε βιβλίο - έκδοση - περιοδικό σε κάθε του έκδοση που αφορά το Νεοελληνικό νόμισμα με αποτέλεσμα σήμερα να έχω πιθανότατα την πληρέστερη βιβλιοθήκη τέτοιων βιβλίων.  Μου λείπει η Α' έκδοση του Πυλαρινού 1973 (μόνο νομισμάτων γιατι το "νομίσματα-γραμματόσημα" του 1973 το έχω) για να κλείσω.  Καμάρι της συλλογής μου η δερματόδετη πρωτότυπη έκδοση της μελέτης του Υπουργειο Οικονομικών του 1932 για το Ελληνικό νόμισμα.        

[giannist]

Συμφωνω με τον Δημητρη(Ποδαρα)!!!!Συλλεκτης δεν γινεσαι αλλα γεννιεσαι!!!Χαιρετω,γιαννης.