Όντως, απλώς πολλές φορές δεν τα βρίσκεις πλέον έτσι. 

Δηλαδή 220 Ευρώ χωρίς κουτί-πιστοποιητικό και 250-260 με κουτί-πιστοποιητικό, αν κατάλαβα καλά.

Η συγκεκριμένη τιμή στην οποία αναφέρεσαι, δηλαδή 250 - 260 Ευρώ, είναι υποθέτω κομπλέ με κουτί και πιστοποιητικό.
Σωστά;

Ακριβώς! 

Γιώργο προσωπικά εμένα  όχι μόνο μου φαίνεται γνήσιο, αλλά και σε εξαιρετική κατάσταση.
Δεν νομίζω πρέπει να σε προβληματίζει το χρώμα, διότι υπάρχουν αποκλίσεις χρωματισμού στα χρυσά Pesos, ανάλογα με το έτος κοπής.

Ρίξε μια ματιά και σ'αυτό το βίντεο, στο χρονικό σημείο 1:25, για του λόγου το αληθές (color and tone may vary on restrikes):

https://youtu.be/h2Vh9uJpeik

+1

Αγαπητέ φίλε έχεις απόλυτο δίκιο και συμφωνώ μαζί σου, ότι υπάρχουν αυτοί οι "παραμυθάδες" όπως λες, οι οποίοι αντλούν προσωπική ικανοποίηση απ'το να γίνονται πιστευτές οι φανταστικές ιστορίες που επινοούν.
Επίτρεψέ μου ωστόσο να σου πω, ότι αυτού του τύπου οι άνθρωποι δεν "ευδοκιμούν" σε επαγγελματικό επίπεδο στη Νέα Υόρκη.

Στην Νέα Υόρκη είναι τέτοιοι οι ρυθμοί, το πλήθος του κόσμου και τα θέματα που έχει ο κόσμος στο κεφάλι του, που το τελευταίο που απασχολεί τον άλλο είναι να σπαταλήσει (πολύτιμο) χρόνο και φαιά ουσία για να ξεφουρνίσει μια φανταστική ιστορία προς άγνωστους ακροατές, άγνωστης εθνικότητας (θα σου πω μόνο ότι στη Νέα Υόρκη μιλιούνται πάνω από 200 διαφορετικές γλώσσες) για να αντλήσει προσωπική ικανοποίηση.

Αν έβλεπες την ταχύτητα, το συνοπτικό και γρήγορο τρόπο που μου είπε για τη λιώσιμο των λιρών ο έμπορος θα καταλάβαινες τι εννοώ.
Μου αφιέρωσε 1-2 λεπτά για να μου πει ότι δεν έχει πλέον proof και ότι τις έλιωσε γιατί δεν πούλαγαν, τον ρώτησα για δίλιρα και 5λιρα, μου συμπλήρωσε ότι η αγορά χρυσού είναι πολύ πεσμένη στις Η.Π.Α., και αμέσως μετά στράφηκε στον επόμενο πελάτη.
Ούτε περίμενε να δει, ούτε τον ενδιέφερε αν και τι θα πιστέψω εγώ απ'αυτά που μου'λεγε.

Εν ολίγοις, χωρίς να είδα με τα μάτια μου το λιώσιμο των λιρών και χωρίς να αποκλείω να είναι ο άνθρωπος μυθομανής, επειδή τον γνωρίζω και έχω κάνει συναλλαγές μαζί του, έχω την αίσθηση, αλλά όχι ασφαλώς τη βεβαιότητα, ότι μου λέει αλήθεια.

Καλησπέρα Χρήστο,

Ο έμπορος δεν είναι απαραίτητο ότι αγόρασε μονοκοπανιά 1.000 κομμάτια όπως λες.
Πιθανότατα στόκαρε σταδιακά τα συγκεκριμένα νομίσματα, από αγορές από ιδιώτες,  διότι αποφάσισε να τα περιλάβει στα νομίσματα που εμπορεύεται.
Δεν έδωσε δηλαδή μονοκοπανιά τα 250.000 δολάρια, αλλά σταδιακά.
Έβλεπε λοιπόν ότι στόκαρε λίρες "proof" με ταχύτερο ρυθμό απ'ότι τις πούλαγε, γιατί δεν είχαν ζήτηση.

Επειδή όπως είπα στην προηγούμενη ανάρτησή μου τον ενδιαφέρει η γρήγορη αγορά και πώληση των νομισμάτων που πουλάει, κάνοντας (σημαντικό!) κέρδος όχι από μεγάλο περιθώριο κέρδους, αλλά από μεγάλο και γρήγορο όγκο πωλήσεων (έστω και με μικρότερο περιθώριο κέρδος), η απάντηση είναι ότι δεν ήθελε να ασχοληθεί να μιλήσει με τον μπάρμπα-John, ή τον κάθε μπάρμπα-John στην Αγγλία, για να δει αν και πότε θα "μαζευτούν", όπως λες, για ν'αγοράσουν τις λίρες.

Αν ήξερες το κόστος ενοικίασης χώρων στη Νέα Υόρκη, και πόσο μικρά είναι τα γραφεία και οι χώροι αποθήκευσης (ειδκά στο Μανχάτταν), θα άλλαζες γνώμη για το αν του είναι πρόβλημα να στοκάρει κομμάτια που δεν πωλούνται, έστω και αν πρόκειται για χρυσό.
Υπάρχει Εβραίος έμπορος διαμαντιών στο Μανχάτταν, που κάνει τζίρο, όπως λένε, δεκάδες χιλιάδες δολάρια ημερησίως, και άμα δεις το μέγεθος του γραφείου του θα νομίζεις ότι πρόκειται για ψιλικατζίδικο...!

Οι απλές λίρες αγαπητέ Χρήστο στη Νέα Υόρκη πωλούνται 260 Ευρώ το κομμάτι και όχι 270 - 275 Ευρώ όπως λες.
Για να σου λέω κάτι ξέρω! Άκουσέ με!
Ένας απ'τους μεγαλύτερους on-line dealers στις Η.Π.Α. (provident metals) είχε "super deal" τις λίρες BU 2017 στα 260 Ευρώ το κομμάτι (το αντίστοιχο ποσό σε δολάρια ασφαλώς) μέχρι πριν 10 μέρες, για 15 ημέρες περίπου, και δεν έφευγαν με τίποτα.
Καταλαβαίνεις λοιπόν πόσο χειρότερη είναι η κατάσταση με τις κοινές proof, για τις οποίες, όπως είπα στο προηγούμενο post, δεν έχουν καμμία εκτίμηση οι Αμερικάνοι.

Έχεις δίκιο ότι σε τιράζ λιρών 15.000 κομάτια ή και περισσότερα τα 1000 κομμάτια δεν κάνουν τη διαφορά.
Την είπα όμως την ιστορία για δύο λόγους:
1. Για να δείξω ότι όμορφα νομίσματα που οι συλλέκτες εκτιμούμε, σε κάποιες περιπτώσεις πάνε για "σκραπ".
2. Ότι ενδεχομένως την ίδια πρακτική ακολουθούν και άλλοι Αμερικανοί έμποροι, για τους ίδους λόγους, αν όχι αυτή τη στιγμή, ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον, οπότε ίσως (λέω ίσως και όχι σίγουρα) στο άμεσο μέλλον να βλέπουμε όλο και λιγότερες λίρες proof παρελθόντων ετών.

Εννοείται βέβαια ότι δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά για την ιστορία του εμπόρου, διότι ασφαλώς δεν είδα με τα ίδια μου τα μάτια το λιώσιμο των λιρών, αλλά επειδή τον ξέρω πλέον τον άνθρωπο, πιστεύω μου λέει αλήθεια.
Μην ξεχνάμε ότι μίλησα μαζί του διότι ήθελα να αγοράσω.
Οπότε κέρδος δεν θα είχε να μου πούλαγε αν είχε ;
Και αφού τελικά δεν μου πούλησε, αν τα είχε ήδη πουλήσει τα κομμάτια, γιατί να μην μου έλεγε απλά ότι εξαντλήθηκαν, παρά να σκεφτεί να φτιάξει μια φανταστική ιστορία περί λιωσίματός τους ;
Τι κέρδος έχει απ'το να επινοήσει μια φανταστική ιστορία;

Τέλος πάντων, ας κρατήσει κανείς ότι θέλει (αν θέλει) από την ιστορία αυτή, αλλά αν και εφόσον κάποιος βρεθεί στη Νέα Υόρκη, θα καταλάβει ότι εκεί λειτουργεί με τελείως άλλα δεδομένα η αγορά χρυσού.

Υ.Γ.: Παρεπιπτόντως να συμπληρώσω ως γενική ενημέρωση ότι μου είπε επίσης, ότι η αγορά χρυσού στις Η.Π.Α. είναι πολύ "ασθενής" αυτή τη στιγμή, με σημαντική πτώση στις πωλήσεις (εξού και οι λίρες BU 2017 άλλου εμπόρου έμεναν απούλητες στο ίντερνετ για εβδομάδες, ενώ τις έδινε μόνο 5 Ευρώ περίπου πάνω απ'το μέταλλο).

Παιδιά δεν υπάρχει πρόβλημα αν δεν το πιστεύετε.
Εγώ έχω αγοράσει 3-4 κομμάτια απ'αυτόν τον άνθρωπο στο παρελθόν, απ'το κατάστημά του στη Νέα Υόρκη, και τον έχω γνωρίσει από κοντά.
Όλες τις proof λίρες που έδινε τις πούλαγε μόνο μέσα στην αυθεντική κάψουλα, χωρίς κουτιά και πιστοποιητικά, διότι όπως μου είπε του έπιαναν χώρο και κανείς δεν ενδιαφερόταν για αυτά.
Του ζήτησα να κρατάει τα κουτιά και τα πιστοποιητικά για εμένα, όπως και έκανε 1 φορά, αλλά μετά άργησα να ξαναπάω και από εκεί και πέρα τα πέταγε.

Ενδιαφέρθηκα να αγοράσω πάλι πριν 2-3 μέρες, άλλα 2-3 κομμάτια, μου'πε ότι δεν είχε πλέον και όταν τον ρώτησα πως και τα τα πούλησε όλα, μου το ξεφούρνισε ότι δεν τα πούλησε, αλλά τα έλιωσε και μου εξήγησε το γιατί !

Για όσους λέτε επιχειρήματα του τύπου "κανένας σοβαρός έμπορος δεν λιώνει proof κομμάτια" ή "ας τα πούλαγε σε άλλο έμπορο" , δεν αντιλαμβάνεστε, και είναι απόλυτα λογικό αυτό, πως λειτουργεί η αμερικάνικη αγορά μεγάλων εμπόρων (έχουν σημασία οι λέξεις "αμερικάνικη" και "μεγάλων").
Αυτό που ισχύει είναι το εξής:
1. Οι Αμερικανοί αγοραστές δεν ενδιαφέρονται για proof λίρες όπως οι Έλληνες ή άλλοι Ευρωπαίοι.
Οι Αμερικανοί αγοράζουν κοινές λίρες για επένδυση σε χρυσό, και οι μικροσυλλέκτες άμα ενδιαφέρονται για πιο συλλεκτικά κομμάτια (σπανιότητες, καλές καταστάσεις, proof) ενδιαφέρονται για τα δικά τους, τα αμερικάνικα νομίσματα και όχι τα ευρωπαϊκά.
Υπάρχουν βέβαια και μεγάλοι Αμερικανοί συλλέκτες που ενδιαφέρονται για λίρες, αλλά αυτοί δεν αγοράζουν κοινές λίρες "proof", αλλά πραγματικά σπάνια κομμάτια (π.χ. θυρεούς) τους οποίους αγοράζουν σε δημοπρασίες.
Όποιος κάνει τον κόπο να δει μερικά βιντεάκια Αμερικανών στο YouTube θα καταλάβει τι εννοώ.

2. Έναν μεγάλος έμπορος, που έχει μεγάλη κίνηση, όπως ο συγκεριμένος στη Νέα Υόρκη, τον ενδιαφέρει ο γρήγορος τζίρος, η γρήγορη κυκλοφορία (αγορά και μεταπώληση) του εμπορεύματος.
Αυτό έχει να κάνει με το τεράστιο μέγεθος της αμερικάνικης αγοράς, όπου ακόμη και με μικρό περιθώριο κέρδους, λόγω όγκου αγοράς (δηλαδή πωλήσεων) βγάζεις μεγάλο κέρδος. Αυτός είναι εξάλλου ο λόγος που πολλοί Αμερικανοί έμποροι βάζουν συχνά προσφορές για bullion νομίσματα, που στην Ελλάδα ούτε στα όνειρά μας δεν τις βλέπουμε.
Από εκεί και πέρα, αν έχει βάλει για ένα νόμισμα ένα συγκεκριμένο, έστω χαμηλό, περιθώριο κέρδους και βλέπει ότι το συγκεκριμένο αντικείμενο δεν "φεύγει" (δεν πωλείται), δεν πρόκειται να μπει στη διαδικασία να ρίξει λίγο ακόμη την τιμή και να διατηρήσει το μεγάλο στοκ του συγκεκριμένου νομίσματος, ελπίζοντας να το πουλήσει. Ούτε πρόκειται να μπει στη διαδικασία να το πουλήσει σε άλλο έμπορο, διότι σημαίνει απώλεια χρόνου και εργατοωρών για αυτόν.
Αυτό που όπως αποδεικνύεται τελικά κάνει, είναι να λιώσει το στοκ των νομισμάτων αυτών, για να δημιουργήσει άμεσα και γρήγορα χώρο για άλλα νομίσματα τα οποία "φεύγουν" πιο γρήγορα.

Αυτό έγινε με τις proof λίρες.
Δεν "έφευγαν" , δεν πουλιόντουσαν δηλαδή, οπότε γρήγορα τις ξεφορτώθηκε για να δημιουργήσει άμεσα χώρο για άλλο εμπόρευμα που "φεύγει" πιο γρήγορα.

Αυτά βέβαια δεν πρόκειται να τα διαβάσει κανείς στο Ίντερνετ, διότι έχει να κάνει με την εσωτερική λειτουργία ενός εμπόρου, ο οποίος βέβαια δεν κάθεται να κάνει ανακοινώσεις στο Ίντερνετ τι πουλάει, τι αγοράζει και τι λιώνει.

Εξυπακούεται ότι δεν ήμουν μπροστά στο λίωσιμο των λιρών, αλλά επειδή τον ξέρω προσωπικά και έχουμε μιλήσει από κοντά αρκετές φορές στο παρελθόν, προσωπικά πιστεύω μου λέει αλήθεια.

Από εκεί και πέρα είναι δικαίωμα του καθενός να πιστέψει ότι θέλει, απλώς εμένα με εντυπωσίασε αυτό που μου είπε και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.

Σκέφτηκα να ανοίξω αυτό το θέμα, διότι είχα μία πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία.

Θα ξεκινήσω καταρχήν από το παρελθόν και θα πω ότι έχουν ανοίξει κατά καιρούς στο Στέκι διάφορα θέματα από φίλους, αναφορικά με το πόσες λίρες παλαιάς κοπής, κυρίως δε θυρεοί Βικτωρίας, εξακολουθούν να υπάρχουν διαθέσιμες, σε σχέση με τον αριθμό που Οδηγοί-Κατάλογοι εμφανίζουν ότι έχουν κοπεί.
Θυμάμαι παλαιότερα μία εκτίμηση και εκτενή συζήτηση που είχε γίνει σε θέμα που είχε ανοίξει ο "ANTONIO1967", από την οποία προέκυπτε ότι μεγάλος αριθμός τέτοιων λιρών (θυρεών) θα πρέπει στο πέρασμα του χρόνου να έχει λιωθεί, οπότε ο πραγματικός αριθμός που απομένει πρέπει να'ναι πολύ μικρότερος του εμφανιζόμενου στους καταλόγους.

Άνοιξα λοιπόν αυτό το θέμα, διότι νομίζω ότι δεν θα πρέπει μάλλον πλέον να μας απασχολεί το πόσες παλιές μόνον λίρες εξακολουθούν να υφίστανται διαθέσιμες, αλλά ακόμη και σύγχρονες proof!

Ο λόγος που το λέω, είναι διότι πληροφορήθηκα, με απόλυτη βεβαιότητα, ότι ένα απ'τα μεγαλύτερα καταστήματα πώλησης επενδυτικών μετάλλων στις Η.Π.Α. (χρυσά, πλατινένια, αργυρά νομίσματα και μπάρες) προχώρησε στο λιώσιμο proof λιρών Αγγλίας, συνολικής αξίας 250.000 δολαρίων Η.Π.Α....!
Αν λάβουμε υπόψη ότι το συγκεκριμένο κατάστημα πούλαγε τις proof λίρες Αγγλίας για 275 περίπου Ευρώ το κομμάτι, νομίζω μπορούμε να αντιληφθούμε για τι ποσότητα λιρών μιλάμε.

Το συγκεκριμένο (ηλεκτρονικό) κατάστημα είχε τις εν λόγω λίρες απούλητες, σε εξαιρετικές παρεπιπτόντως τιμές, στην ιστοσελίδα του για μεγάλο χρονικό διάστημα, για τον απλό λόγο ότι οι Αμερικανοί δεν ενδιαφέρονται για κοινές proof λίρες Αγγλίας.
Για το λόγο αυτό, ο εν λόγω έμπορος προχώρησε στο λιώσιμο των λιρών.
Όπως έμαθα δε, το ίδιο έκανε και με τα proof δίλιρα, τα οποία είχαν ακόμη χαμηλότερες πωλήσεις από τις proof λίρες.
Εξακολουθεί να έχει διαθέσιμα μερικά proof πεντόλιρα, τα οποία έμαθα ότι αν δεν πουληθούν εντός του μηνός, θα τα πάει και αυτά για λιώσιμο!!!

Συμπέρασμα:
Μαζεύετε (και) απλές proof λίρες, διότι απ'ότι φαίνεται κάποτε θα'ναι δυσεύρετες!

Υπάρχει κάποια φωτογραφία που να φαίνεται αυτή η αρίθμηση στο πλάι με τον αύξοντα αριθμό;

Νομίζω ότι νούμερο 1 σ'όλη την Ελλάδα είναι οι χρυσές λίρες Αγγλίας, απλώς σε κάποιες περιοχές υπάρχει μέτρια έως υψηλή διείσδυση και άλλων νομισμάτων.
Π.χ. ισχύει για τα τουρκικά στη βόρειο Ελλάδα. Θυμάμαι ένα παιδί στο Στέκι πριν 2 χρόνια περίπου που'χε πουλήσει μαζεμένα καμμιά 15αρία οθωμανικά Κουρούς.

Για τα "πολλά Krugerand" διατηρώ μία επιφύλαξη, διότι πρόκειται για (το πρώτο) σύγχρονο επενδυτικό νόμισμα (από το 1967 και μετά) οπότε και είχε αρχίσει να πέφτει η κυκλοφορία και επένδυση σε χρυσό στην Ελλάδα.

Εννοείται βέβαια, ότι η μεγαλύτερη ποσότητα απ'όλα αυτά άλλαξε χέρια στην Ελλάδα στην 5ετία 2012 - 2015.

Αγαπητέ φίλε Χρόνια Πολλά με υγεία για εσένα και τους δικούς σου και καλή Πρωτοχρονιά.

Ισχύουν τα εξής:

1) Αποκλείεται το νόμισμα που πουλάει να'ναι αυτό της φωτογραφίας και να σου λέει ότι είναι EF-AU, απλούστατα γιατί αυτό της φωτογραφίας είναι ενδεικτική επαγγελματική λήψη νομίσματος BU (Brilliant Uncirculated).
Ζήτα του να σου στείλει φωτογραφίες του πραγματικού νομίσματος και αν απαντήσει ότι οι ανηρτημένες είναι του πραγματικού νομίσματος (αυτό εγείρει υποψίες ως προς τις προθέσεις του), ζήτα του να στο φωτογραφίσει δίπλα σ'ένα άλλο νόμισμα (π.χ. ένα δίευρο), "δήθεν" από ενδιαφέρον για να καταλάβεις καλύτερα τις διαστάσεις του.

2) Όλα αυτά που αναφέρει περί "ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ 2,1
Στα UNC βαζει 1,1
Στα proof βαζει  1"
εγώ τα βρίσκω τουλάχιστον "περίεργα", διότι δεν πρόκειται για διεθνή τρόπο εκτίμησης κατάστασης νομισμάτων, γεγονός που επίσης εγείρει υποψίες και ερωτηματικά.
Ζήτα του να σου πει πως αξιολογεί το νόμισμα στη γνωστή κλίμακα XF, AU, BU.

3) Το συγκεκριμένο νόμισμα είναι πραγματικά πολύ επιβλητικό, λόγω του μεγέθους του.
Είναι απ'τα μεγαλύτερα επενδυτικά νομίσματα χρυσού, όπως το αγγλικό 5λιρο ή το μεξικάνικο 50 Pesos, και συνεπώς πολύ όμορφο να το κρατάς στα χέρια σου και να το'χεις στη συλλογή σου.
Όμως (και αυτό είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό "όμως"), τα νομίσματα αυτά δεν είναι ευρέως γνωστά στην ελληνική αγορά, η οποία κυριαρχείται (σχεδόν) αποκλειστικά απ'τις χρυσές λίρες Αγγλίας, στις οποίες η συντριπτική πλειοψηφία των επενδυτών σε χρυσό θα προστρέξει και θα ασχοληθεί.
Οπότε, αν και όποτε φτάσει κάποια στιγμή που θα θελήσεις να το πουλήσεις, θα απευθυνθείς αναγκαστικά σ'ένα πολύ μικρότερο αγοραστικό κοινό, με ότι αυτό συνεπάγεται για την τιμή που θα μπορέσεις τελικά να το πουλήσεις.
Η κατάσταση γίνεται δε ακόμη χειρότερη για την πώληση του συγκεκριμένου νομίσματος, λόγω του μεγέθους του και συνεπώς της αξίας του, δεδομένου ότι πιο δύσκολα θα διαθέσει κάποιος ένα τόσο μεγάλο ποσό χρημάτων στην Ελλάδα, απλά "για να κάνει το κέφι του".
Συνεπώς, αν αποφασίσεις να το αγοράσεις, προσπάθησε να το πάρεις σε αξία μετάλλου, ή τουλάχιστον μ'ένα πολύ μικρό premium (π.χ. 5%) έναντι της αξίας του μετάλλου, ώστε να μπορέσεις να το πουλήσεις ευκολότερα όταν έρθει η ώρα.

Συμπερασματικά, ο συνδυασμός της "συμπεριφοράς" του συγκεκριμένου πωλητή και του τύπου του συγκεκριμένου νομίσματος (άγνωστο στο ελληνικό κοινό, μεγάλο κόστος απόκτησης) θα μ'έκαναν προσωπικά να απέχω απ'την αγορά του.

 

Διορθώνω, η δεύτερη μόνο Ελισάβετ του '58 πρέπει να'ναι πλαστή (πολύ έντονο έκκεντρο χτύπημα ώρα 4:00 και 10:00).
Επίσης η λίρα του 1884 είναι μεν γνήσια αλλά...λιώμα...!

Έστω και ετεροχρονισμένα να πω και γω τη γνώμη μου.

1) Θα έπρεπε να ανεβάζεις ξεχωριστό πόστ για κάθε μία λίρα ξεχωριστά, ώστε να γνωρίζουμε με ακρίβεια, ποιές φωτογραφίες αντιστοιχούν σε ποιες λίρες.

2) Απ'τις φωτογραφίες, έτσι όπως τις ανέβασες, μπορώ να πω ότι οι εξής λίρες είναι πλαστές:
1904, 1907, 1912, 1918 και οι δύο του 1958.
Επιφυλάσσομαι ωστόσο, διότι όπως είπα δεν ήταν σαφές με ακρίβεια ποιες φωτογραφίες αντιστοιχούσαν σε ποιες λίρες.

3) Αυτή ήταν μία απ'τις μεγαλύτερες παρτίδες με πλαστές λίρες που έχω δει ποτέ μου, πράγμα που σημαίνει, ότι αυτός που στις πούλησε το έκανα σκόπιμα, διότι δεν είναι δυνατόν σε μία παρτίδα με 10-15 λίρες, όλως τυχαίως το 1/3 να'ναι πλαστές, όπερ έστι μεθερμηνευόμενον...ΣΟΥ ΕΠΙΑΣΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΑ ΟΠΙΣΘΙΑ...!