Ο οικογενειακός φίλος που κατείχε τα γραμματόσημα, μαζί με κάποια ακόμα σε φύλλο χαρτί στερεωμένα με σαρνιέρα, τα είχε αγοράσει  ~1980 περίπου 100.000 δραχμές όπως μου είπε γιατί ήταν σπάνια.Δεν με άφησε καν να τα ακουμπήσω για τη φωτογράφιση.Πίστευε ότι ήταν τα ακριβότερα της συλλογής του.Όταν του είπα ότι δεν κοστίζουν ούτε ευρώ κόντεψε να λιποθυμήσει, μετά είπε ότι θέλω να του τα φάω τσάμπα.Προφανώς τότε δεν υπήρχε ίντερνετ ούτε βιβλία τον βρήκαν κορόιδο και του πάσαραν «σπάνια» γραμματόσημα του 1900 που θα πάρουν τρελή υπεραξία σε 30 χρόνια.Ευχαριστώ θερμά όλα τα μέλη για το χρόνο που αφιέρωσαν για τις αναλυτικές περιγραφές.

Ευχαριστώ θερμά για τις αναλυτικές εξήγησεις και τον χρόνο που διέθεσες για τις σημειώσεις στις φωτογραφίες που εξηγούν κατατοπιστικότατα.

Ευχαριστώ για την απάντηση.
Το Γ διαλογής είναι όταν δεν έχουν δόντια ή η συνολική κατάσταση;
Τα παρακάτω:

Συλλέκτης  φίλος έχει αυτό το γραμματόσημο και ρώτησε τιμή
https://imgur.com/a/cZAjb8s

χτυπημένο πολύ μετά την κοπή,το πως δεν μπορεί να το φανταστει κανείς

Θα πρέπει όμως  να το δεις με κάτι που να μεγεθύνει αρκετά όπως
https://www.skroutz.gr/s/6945673/OEM-Bp001.html
ή κανένα στερεομικροσκόπιο αλλά είναι πιο ακριβό.

Σε νόμισμα αυτής της διαμέτρου  και πάνω από 150 ετών ακούγεται λογική τιμή βάρους  μικρότερη κατά 40mg.Φυσικά πάντα κοιτάς στο χέρι τις λεπτομέριες το βάρος συνυπολογίζεται με άλλα πολλά.Πχ αν ήταν νόμισμα μεγάλης κυκλοφορίας για πολλά έτη.Βλέπεις ποια σημεία είναι κατεβασμένα; πχ δεν γίνεται να είναι κατεβασμένα τα χαμηλά σημεία του και μια χαρά τα υψηλά

Τα νομίσματα στο μασούρι είναι από νικέλιο.Πως γίνεται να έχουν σε τόσο μεγάλο βαθμό προσβολή;Έμειναν σε υγρασία πολύυυυ καιρό;;;;(παρόλα αυτά το χαρτί δεν χάλασε -ίσως είναι κερωμένο).Είναι πιθανό και τα επόμενα μέσα να έχουν σοβαρότερη φθορά.

Προσαρμόζεται σε ξύλινη σφραγίδα με καρφάκια  (οι δύο τρύπες)Είναι από κράμα αντιμονίου (κράμα τυπογράφων) γιαυτό και το σπάσιμο σε ρωγμές μετά από καιρό

Καλή Ανάσταση να έχουμε κατ αρχήν
Παραθέτω φωτογρφίες από λίρα Ελισάβετ, νόμισμα που μου έδειξαν για 5 λεπτά για να αποφανθώ πλαστό ή όχι.
Το μόνο που μπόρεσα να κάνω ήταν να το φωτογραφήσω με USB camera δεν είχα φωτογραφική μηχανή μαζί μου.
Στο ζύγισμα ήταν 7.98g και περνούσε από την μεταλλική στενή φιλιέρα(χωρίς να σημαίνουν τίποτα αυτά μόνο)
Το μαύρο σημάδι πάνω στο τρίτο δόντι μετά το crack είναι από υγρό καρατιών προφωνώς που έμεινε πολλά χρόνια.
Το  σπάσιμο συνεχίζει μέχρι και μέσα στο δόντι που δίνει την αίσθηση ότι είναι δύο δόντια άνισα χωρισμένα.

Βάλε μια φωτογραφία του σε απλό φως και σε υπεριώδες (λάμπα ελέγχου χαρτονομισμάτων)αν μπορείς γιατί ποτέ δεν είναι σίγουρο ότι ένα σωστό πιστοποιητικό συνοδεύει και αυτό που αναφέρει.Φαίνεται ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ το έχει η κόρη του Ωνάση;

Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα το παραπάνω βαλιτσάκι είναι για να παίζουν οι φυσικοί με τους φοιτητές τους στα εργαστήρια.
Εδώ μιλάμε για πολύυυυυυυυ ραδιενέργεια.Τόοοοοσο πολύ που προφανώς τους εντόπισαν ακόμα και από δορυφόρο.
https://www.quora.com/Why-does-the-element-californium-cost-27-millions-dollars-a-gram
Το δοχείο που απαιτείται:

Απορώ πως κατασκεύασαν το προστατευτικό περίβλημα για τη ραδιενέργεια που είναι απίστευτα υψηλή ακόμα και για ένα χιλιοστό του γραμμαρίου

Ίσως θα έπρεπε να ανοίξουμε ένα άλλο θέμα με τίτλο η «τυχερή δεκάρα του Σκρούτζ»και να εκθέσει τις απόψεις του ο καθένας σχετικά με το αν πιστεύει με τη συσχέτιση τύχης που του έφερε κάποιο νόμισμα-αντικείμενο.
Παράδειγμα αρνητικής περίπτωσης που παρόλαυτά το κυνηγούσαν πολλοί
https://www.dinfo.gr/i-katara-tou-mple-diamantiou/

Στα χάλκινα νομίσματα και λιγότερο στα ασημένια υπάρχει το φαινόμενο της οξείδωσης που αυξάνει το βάρος.Φυσικά δεν συζητάμε για τη σταθερότητα βάρους της λίρας σε σχέση με τα καποδιστριακά.Η λίρα είχε σταθερότητα και μετά το τρίτο δεκαδικό που την πετύχαιναν με ζυγούς παρόμοιους με αυτόν
https://en.wikipedia.org/wiki/Analytical_balance#/media/File:Analyticalbalance1.jpg
Φυσικά τέτοιοι ζυγοί δεν ήταν διαθέσιμοι επί Καποδίστρια στην Ελλάδα.Επίσης δεν είναι φυσιολογικό να βρεις αύξηση βάρους σε μια λίρα έστω 0.02. Αν υπολογιστεί επί το μιντάζ εκατομμυρίων ανά χρονιά επί +0.02γρ βρίσκουμε τη ζημιά του νομισματοκοπείου.Επίσης η σταθερότητα στα χαρακτηριστικά ήταν και αυτό που το έκανε δύσκολο να παραχαραχθεί χωρίς να εντοπιστεί.Ποιοι μπορούσαν να αγοράσουν τους παραπάνω ζυγούς ως το 1940; ελάχιστοι, κόστιζαν πανάκριβα.Δεν συγκρίνονται ανόμοια μέταλλα νομισμάτων ως προς τη φθορά.