Βάσει του καταλόγου του Φίλιππου Ηλιού υπάρχουν 28 καταγεγραμμένα αντίτυπα. Αυτό είναι το 29ο.

Αυτό που κάνει τη συγκεκριμένη έκδοση τόσο πολύτιμη, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι τυπώθηκε σε τυπογραφείο του Μεσολογγίου κατα τη διάρκεια της πολιορκίας της πόλεως (25 Απριλίου 1825 έως 10 Απριλίου 1826).

Ορίστε και ο σύνδεσμος με ολόκληρο το βιβλίο σε pdf.

http://books.google.gr/books?id=pVAAAAAAcAAJ&printsec=frontcover&source=gbs_navlinks_s#v=onepage&q&f=false

Να συμφωνήσω κι εγώ με τον προλαλήσαντα και να προσθέσω... Αποτυχημένη προσπάθεια αντιγραφής βυζαντινού (μαύρου) κώδικα.

Φίλε, πιθανόν είναι προικοσύμφωνο. Για τιμή δεν ξέρω να σου πω.

Την αξία ενός βιβλίου την κρίνει το θέμα που πραγματεύεται, η χρονολογία και ασφαλώς η κατάστασή του.

Στην Ελλάδα το ενδιαφέρον για "συλλεκτικά" βιβλία είναι περιορισμένο, πράγμα που δεν μπορούν να καταλάβουν οι παλαιοπώλες και ζητάνε τον ουρανό με τ' αστρα, για ένα παλιό βιβλίο... ακόμη και αν βρίσκεται σε τρισάθλια κατάσταση.

Όχι, τα βρήκα τυχαία σε ένα τούρκικο μπλόγκ για το Τζιμπαλί.

http://juvalyjan.blogspot.gr/2011/09/imparatorluktan-cumhuriyete-kagt-parann.html

Το δικό μου το είχα αγοράσει στο Μπίτ Παζάρ στη Θεσσαλονίκη, όταν ήμουν ακόμη μαθητής. Ήταν ένας παππούς που έβγαζε νομίσματα με την σέσουλα προς πώληση, και το πήρα γιατί μου έκανε εντύπωση.

Ξέρεις να μου πεις τί σημαίνει η σφραγίδα του;

Όσο σκέφτομαι τι πέρασε μπροστά απ'  τα μάτια μου και δεν το έβλεπα τότε...

Γνωρίζω ότι αυτά τα νομίσματα της εκκλησίας ήταν σε χρήση από τους Έλληνες μετά το 1850. Μάλιστα παρουσιάζονται με την ονομασία "φόλλες", μέχρι και τον ρωσοτουρκικό πόλεμο που αντικαταστάθηκαν από τις "μαγκήρες" (όπως παρουσιάζονται σε πηγές), μέχρι να γίνουν χαρτονομίσματα, περί το 1900. Μου φαίνεται περίεργο πως οι Τούρκοι είχαν υιοθετήσει το ίδιο σύστημα. Ποιός τα εξαργύρωνε, πού τα χρησιμοποιούσαν;

Οι παράδες της εκκλησίας είχαν αντίκρυσμα εντός του ναού, αλλά και γίνονταν δεκτά κατά τις εμπορικές συναλλαγές, μεταξύ των Ελλήνων. Εξαργυρώνονταν από τις επιτροπές των ναών, σε περίπτωση που κάποιος μάζευε πολλά ή όταν ερχόταν η ώρα τους να αποσυρθούν απ'  την κυκλοφορία, για διαφόρους λόγους.

Οι Τούρκοι πώς τα εξέδιδαν;

Το ανεβάζω ως εικόνα, γιατί μετά το τέλος της δημοπρασίας τα ίχνη του χάνονται απ' το σύστημα.

Ύστερα, όταν έβγαιναν νέα, τα παλιά μαζεύονταν και καταστρέφονταν.

Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν και αυτά που τύπωναν οι ναοί, ιδιαίτερα της περιφέρειας Κωνσταντινουπόλεως.
Το θέμα είναι ότι είναι σπανιώτατα, λόγω του ήταν τυπωμένα σε χαρτόνι, και έχουν σωθεί ελάχιστα.

Το νόμισμα είναι του σουλτάνου Μουράτ του Δ΄. που βασίλευσε για λίγους μήνες.

Αυτές είναι "πατημένες μαγκήρες"  ή απλά "μαγκήρες", και σφραγίζονταν από την επιτροπή του ναού του χωριού που τα κυκλοφορούσε.
Αυτό το αγόρασα αρκετά χρόνια πριν, επειδή μου έκανε εντύπωση η σφραγίδα.

Πρόσφατα ανακάλυψα αυτή την κατηγορία νομισμάτων, που εκδίδονταν από τις ελληνικές κοινότητες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μέχρι το 1908.

Υπάρχει κανείς που να έχει ασχοληθεί με το θέμα;

Γύρω στο 1990 ένα μεγάλο ευρημα περί τα 20.000 τεμάχια, τσίγκινων εκκλησιαστικών νομισμάτων από την Καππαδοκία φαίνεται πως περιήλθε στη κατοχή κάποιου έμπορου της Κωνσταντινουπόλεως. Μερικά μεμονωμένα κομμάτια της εκκλησίας του Αγίου Γρηγορίου του θεολόγου του Κέλβερι, προφανώς επειδή η επιγραφή τους διαβαζόταν εύκολα, γρήγορα έφθασαν στην Αθήνα, στο Παρίσι, και στη Ν.Υόρκη. Λίγο αργότερα εμφανίστηκε στο Λονδίνο μια ποσότητα εννεακοσίων περίπου από αυτά.


http://www.cyclades24.gr/index.php/afieromata/item/5314-kappadokia-ekklhsiastika-nomiamstaa-anaghs

Ευχαριστώ πάρα πολύ!!!
 

Είναι εύκολο να ανεβάσετε το site αυτής της εταιρείας στο Χονκ Κόνκ.

Ευχαριστώ