Μερικά MkII από τη συλλογή μου για αρχική φωτο. Ανεβάστε κι εσείς αν έχετε!

Όντως είναι ελληνικό, ιταλικής κατασκευής Μ34/39. Στην πραγματικότητα πρόκειται για διαφορετικό τύπο κράνους από το Μ33, ελαφρύτερο και χωρίς τις οπές εξαερισμού. Αν και προοριζόταν να αντικαταστήσει τα Μ33 του ιταλικού στρατού, θεωρήθηκαν αναξιόπιστα ως προς την αντιβαλλιστική τους προστασία και τελικά αποφασίστηκε να εξαχθούν στον ΕΣ, στον οποίο παραδίδονταν άβαφα και χωρίς εσωτερικό.

Ορισμένα από αυτά χρησιμοποιήθηκαν από τους Ιταλούς και τους Βούλγαρους στην Κατοχή, ενώ κάποια χρησιμοποιήθηκαν από τον ΕΣ, τη Χωροφυλακή και την Αστυνομία Πόλεων στον Εμφύλιο και μετά (μέχρι και τη δεκαετία του 70!), με κάποιον αριθμό να έχει μετατραπεί για να δέχεται τα βρεττανικού τύπου εσωτερικά.

Η τιμή τους ανεβαίνει είναι η αλήθεια, αν και είναι λίγο περίεργη -και ελαφρώς εκνευριστική- ιστορία. Πλέον φτάνουν στα 160-200 ευρώ σε καλή-άριστη κατάσταση, οπότε θα συμφωνήσω για την τιμή των 50 ευρώ, ίσως και μέχρι 80, ανάλογα με το πόσο μπορεί να το θέλει κανείς, δεδομένου ότι τα εντελώς σάπια/σκουριασμένα "προσφέρονται" στα 30 ευρώ...

Συγγνώμη για την αργοπορημένη απάντηση Σπύρο, αλλά δεν έχω καθημερινή πρόσβαση στο internet προς το παρόν. Στα links που έχουν ανεβάσει τα υπόλοιπα μέλη υπάρχει ένα site, του Helmut Weitze, που θεωρείται πως είναι από τους πιο έμπιστους παλαιοπώλες του είδους.

Μαζί με αυτόν θα σου πρότεινα και το butschek-antiques.com και το germanmilitaria.com, σαν επίσης αξιόπιστα, με διεθνή αναγνώριση, μέχρι πάντα αποδείξεως του εναντίου...

Προσωπικά όμως πιστεύω ότι αξίζει περισσότερο να εγγραφείς σε αντίστοιχα διεθνή φόρουμ που εξειδικεύονται στο συγκεκριμένο αντικείμενο, όπως το wehrmacht-awards.com, το warrelics.eu και το germanhelmetvalhalla.com. Εκεί θα βρεις και άλλους συλλέκτες που πωλούν δικά τους κομμάτια, συνήθως σε καλύτερες τιμές.

Τα γερμανικά μετάλλια όντως έχουν συλλεκτική και χρηματική αξία, όχι όμως όλα ανεξαιρέτως. Συμβαίνει συχνά να πληρώνει κανείς πάρα πολλά για συνηθισμένα κομμάτια που πλασάρονται σαν σπάνια. Και φυσικά υπάρχουν και πολλά αντίγραφα, άλλα πιο εύκολο να εντοπιστούν και άλλα πιο δύσκολα. Μη βιαστείς γενικά για επόμενες αγορές, δες πόσο εύκολα είναι ορισμένα κομμάτια, πόσο πάνε και πώς ξεχωρίζουν τα αυθεντικά από τα αντίγραφα. Τα φόρουμ είναι πραγματικοί θησαυροί πληροφοριών γι αυτά τα θέματα. Γνώμη μου πάντα... Καλή συνέχεια και "καλό κυνήγι"!!!

Λογικά θα υπήρχαν για όσους ορκίστηκαν, αλλά δυστυχώς δεν ξέρω πόσοι μπορεί να ήταν. Μιλάμε βέβαια για ολόκληρο κρατίδιο, λογικά κάποιες εκατοντάδες, ίσως και λίγες χιλιάδες. Υπάρχουν σε διαφορετικές ποιότητες απ' ό,τι είδα, εκεί μπλέκεται περισσότερο το πράγμα. Αν πάντως την αγόρασες φτηνά, ήταν ευκαιρία, απ' όσο βλέπω σε site παλαιοπωλών έχει γύρω στα 100-130 ευρώ.

Vereidigung der Niederschlesier, αναφέρεται στην ορκομωσία των πολιτικών καθοδηγητών και αξιωματούχων της Κάτω Σιλεσίας. Είναι αναμνηστική καρφίτσα για το πέτο, σχετικά σπάνια και με ανάλογη τιμή...

Το κράνος είναι όντως ελληνικό περιόδου Β' Παγκοσμίου, τύπου Μ34/39. Ιταλικής κατασκευής, διαφέρει από τα Μ33, που είναι πιο βαριά και έχουν 3 τρύπες εξαερισμού. Έχω φτιάξει ένα μικρό αρθράκι γι' αυτά στη σελίδα μου http://ww2militaria.weebly.com/greek-m3439--mkii-helmets.html

Πέρα από τη συναισθηματική αξία δεν έχει ιδιαίτερη συλλεκτική, αν και σε ορισμένες ιστοσελίδες παλαιοπωλών μπορεί να βρει κανείς το παράδοξο να πωλούνται για 30-60 ευρώ, στοχεύοντας μάλλον στους "ανυπόμονους", που δεν μπορούν να περιμένουν για ένα κομμάτι σε καλύτερη κατάσταση...

Αν και "θάφτηκε" λίγο το θέμα, το επαναφέρω με μερικές παραπάνω σκέψεις... Όντως φαίνονται πολλά τα 6.500 ευρώ για ένα κράνος κι όμως "παίζουν" αρκετές παράμετροι. Απ' τη μια τα ελληνικά Adrian είναι όντως εξαιρετικά σπάνια, περισσότερο από τα αντίστοιχα Ρωσικά και Σερβικά για παράδειγμα και ίσως να συναγωνίζονται μόνο ορισμένα που είχαν πωληθεί από τους Γάλλους σε κράτη της Άπω Ανατολής.

Αυτό βέβαια με μια μικρή επισήμανση. Τα "ελληνικά" Adrian ήταν ούτως ή άλλως σχετικά σπάνια, από άποψη αριθμού. Αν βάλουμε μέσα και το πόσα "επιβίωσαν", πέφτουμε ακόμη περισσότερο. Η λεπτομέρεια που ανεβάζει την τιμή όμως είναι το εθνόσημο, καθώς τα περισσότερα αφαιρέθηκαν και καταστράφηκαν την περίοδο '25-'35. Αυτό είναι που αποδεικνύει ουσιαστικά ότι το κράνος χρησιμοποιήθηκε από τον ΕΣ. Μπορεί δηλαδή να υπάρχουν γύρω μας αρκετά ελληνικά Adrian, χωρίς εθνόσημα, που όμως δύσκολα αποδεικνύεται πως πραγματικά είναι αυτό που είναι.

Απ' την άλλη, πέρα από τη σπανιότητα, είναι και η ζήτηση. Τα ελληνικά Μ33/39 είναι φυσικά πολύ πιο σπάνια από τα γερμανικά Μ35, Μ40 και Μ42, δεν "πιάνουν" όμως ούτε το 1/5 της τιμής των τελευταίων. Είναι ακόμη πιο σπάνια και από τα αντίστοιχα των SS, που μπορεί όμως να "πιάσουν" και τα 10.000 ευρώ.

Τέλος, είναι και αυτό ακριβώς που ειπώθηκε, η "τρέλλα" της δημοπρασίας. Θα πωλούνταν το συγκεκριμένο κράνος σε αυτήν την τιμή σε ένα site παλαιοπωλείου; Μπορεί ναι μπορεί και όχι. Τον τελευταίο μήνα παρακολουθώ σε ένα διεθνές forum ένα αντίστοιχο ρώσικο Adrian πάντως, σε αξιοπρεπή κατάσταση, που ξεκίνησε από τα 2000 δολλάρια κι έχει πέσει στα 1500...

Είναι νομίζω θέμα σπανιότητας, "ζήτησης" και του πόσο πολύ το θέλει κάποιος εκείνη τη συγκεκριμένη ώρα. Αν τώρα το επεκτείνουμε και στο (φαύλο) κύκλο της μεταπώλησης με την κακή ( νοοτροπία του "το αγόρασα χ ευρώ, γιατί να μην το πουλήσω χ+ψ", η τιμή μπορεί να φτάσει σε περίεργα ύψη...

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια iapwnas και NMS!

NMS, οι παλάσκες άνοιγαν όντως ανάποδα από αυτές που χρησιμοποιεί ο ΕΣ σήμερα. Είναι υποδείγματος 1937, (pattern '37) και η "επίσημη" ονομασία τους ήταν "pouches, basic". Υπήρχαν σε τρεις εκδόσεις, με μικρές διαφοροποιήσεις, τις Mk I, Mk II και Mk III. Δεν ήταν αποκλειστικά για τους γεμιστήρες του Bren, αλλά και για τους αντίστοιχους του Sten, τους τελαμώνες των φυσιγγίων, χειροβομβίδες και λίγο πολύ ό,τι προέβλεπε κάθε φορά ο φόρτος σε πυρομαχικά και φυσικά χωρούσε σε αυτές. Οι Βρεττανοί (και τα υπόλοιπα μέλη της Κοινοπολιτείας) μετέφεραν πυρομαχικά και για τα ομαδικά όπλα επάνω τους, γι' αυτό και το "τεράστιο, μακρουλό" μέγεθός τους.

Η στολή της SAS, δεν είναι από την άλλη αποκλειστικά της συγκεκριμένης μονάδας. Αποτελείται βασικά από το αντιανεμικό "Smock, Drab", το οποίο προβλεπόταν γενικά για όποια μονάδα θα το είχε ανάγκη ενίοτε ανάλογα με το πεδίο επιχειρήσεων, αλλά έγινε "διάσημο" από την SAS, την SBS και τον Ιερό Λόχο, στις επιχειρήσεις στο Αιγαίο και την Ιταλία. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης 50 χρόνια αργότερα (!!!) από την SAS στον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου.

Το ίδιο, οι φυσιγγιοθήκες που φαίνονται στο στήθος, είναι οι ίδιου υποδείγματος "Pouches, Utility", οι οποίες θεωρούνταν ακριβώς συμπληρωματικές προς τις "βασικές", σε περίπτωση που ο φόρτος πυρομαχικών θεωρούνταν πως πρέπει να είναι μεγαλύτερος. Αυτές είναι πιο ευρύχωρες και χωρούσαν ακόμη και βλήματα για το A/T Piat, καθώς και γεμιστήρες για το Α/Τ τυφέκιο Boys. Βάσει κανονισμού φέρονταν η μια μπροστά στο στήθος και η άλλη στην ωμοπλάτη, αλλά πολύ ήταν πολύ συνηθισμένο να φέρονται και οι δυο μπροστά "στην πράξη". Στην ουσία έτσι θα μπορούσε κανείς να δει ένα στρατιώτη να φέρει τέσσερις φυσιγγιοθήκες, "βασικές" και "συμπληρωματικές".

Σίγουρα δεν ήταν βολικές όταν έπεφτε κανείς για κάλυψη, αλλά είναι λογικό η άνεση (ή και η εργονομία) να "θυσιάζονται" μπροστά στις ανάγκες τροφοδοσίας των όπλων, ατομικών και ομαδικών. Για τις ειδικές δυνάμεις ήταν πολλές φορές προτιμότερη η χρήση των "συμπληρωματικών" φυσιγγιοθηκών στο στήθος, καθώς αυτές είχαν μεγαλύτερη χωρητικότητα και άφηναν ελεύθερη τη ζώνη στη μέση για να τοποθετηθούν εκεί πιστολοθήκες με τις φυσιγγιοθήκες τους, θήκες πυξίδων κτλ. Ακόμη, καθώς ενώνονταν οριζόντια με έναν ιμάντα στο κάτω μέρος τους και με έναν ακόμη στο επάνω, σε αντίθεση με τις "βασικές", οι οποίες συνδέονταν με την εξάρτυση με τους ιμάντες που σχημάτιζαν "Χ" στην πλάτη, ήταν πιο πρακτικές σε περίπτωση που ο στρατιώτης έφερε και το σακίδιο Bergen.

Δε νομίζω ότι θα σκέφτονταν ιδιαίτερα την προστασία του στήθους με αυτόν τον τρόπο, ειδικά αν λάβουμε υπ' όψιν ότι εκεί μέσα φέρονταν χειροβομβίδες, Α/Τ βλήματα κτλ.

Ελπίζω να απάντησα στις ερωτήσεις σου και χαρά μου να απαντήσω και σε άλλες, αν γνωρίζω!

Γιώργος

Ευχαριστώ πολύ warrior! Χαίρομαι που σου άρεσε! Προσπαθώ να το ανανεώνω όσο μπορώ.

Γιώργος

Ευχαριστώ! Καλή Μεγάλη Εβδομάδα! Θα συνεχίσω να ανεβάζω αντικείμενα, χαρά μου να τα μοιράζομαι με άλλους συλλέκτες!

Γεια σας!

Μερικά αντικείμενα από τη συλλογή μου, γερμανικά αυτή τη φορά. Στην πραγματικότητα αυτό το κομμάτι το έχω ψιλοαφήσει, μια κι έχω στραφεί σε ελληνικά και βρεττανικά κομμάτια. Anyway, εδώ είναι... 

Γιώργος

Γεια σας!

Ένα κομμάτι από τη συλλογή μου, με ιδιαίτερη συναισθηματική αξία. Το απολυτήριο του παππού μου από το 1/34 Τάγμα του ΕΛΑΣ (Αττικοβοιωτίας), υπογεγραμμένο από τον Γ. Μπουτσίνη (Νικήτα), μετέπειτα συγγραφέα της μαρτυρίας "Το αντάρτικο στην Αττική 1941-1945".

Γιώργος

Γεια σας!

Ένα κομμάτι από τη συλλογή μου, ένα περιβραχιόνιο της ΕΔΕΕ (Εθνική Δημοκρατική Ένωση Ελληνοπαίδων), της νεολαίας του ΕΔΕΣ. Φέρει τα αρχικά και τη σφραγίδα της οργάνωσης.

Γιώργος

Ευχαριστώ milou! Ακόμη δεν έχω του Πολεμικού Ναυτικού της περιόδου. Δεν το έχω ψάξει αρκετά με τις στολές του Ναυτικού, αλλά θα γίνει κι αυτό! 

Γιώργος

Ευχαριστώ πολύ! Χαρά μου να μοιράζομαι τη συλλογή μου, όσο και να βλέπω άλλες συλλογές! Το ψάξιμο αν έχει κανείς το μικρόβιο είναι όλη η χαρά, περισσότερο κι απ' το να αποκτάς το ίδιο το αντικείμενο! Το χρήμα είναι που δυστυχώς δεν είναι ποτέ όσο θες... 

Γιώργος